Beroepingswerk discussie

[claus]

Nu kan, indien hij er licht oiver heeft gekregen, kand. Heijkamp een beslissing gaan nemen, want Barneveld-Zuid heeft hem niet op tweetal gezet.

[Luther]

Nu kan, indien hij er licht oiver heeft gekregen, kand. Heijkamp een beslissing gaan nemen, want Barneveld-Zuid heeft hem niet op tweetal gezet.

Wat is dat nou voor flauwekul. Alsof hij op Barneveld zat te wachten. Dan kan hij ook nog gaan wachten op Drachten, IJsselmonde, Puttershoek, Westkapelle, Aagtekerke, etc.
Een dienaar moet het doen met roepstemmen die er zijn, niet met die er niet zijn.

[refo]

Nu kan, indien hij er licht oiver heeft gekregen, kand. Heijkamp een beslissing gaan nemen, want Barneveld-Zuid heeft hem niet op tweetal gezet.

Wat is dat nou voor flauwekul. Alsof hij op Barneveld zat te wachten. Dan kan hij ook nog gaan wachten op Drachten, IJsselmonde, Puttershoek, Westkapelle, Aagtekerke, etc.
Een dienaar moet het doen met roepstemmen die er zijn, niet met die er niet zijn.

Tenzij hij weet dat hij naar Barneved-Zuid moet, zoals dat heet.

[GGBeroopingswerk]

Ik heb het niet over menselijke overwegingen, maar dat mensen als middel gebruikt kunnen worden
Dat mensen als middel in Gods hand gebruikt worden lijkt mij wel bijbels toch?

Voor de zending van Zijn dienaren? Mij niet bekend; dus zeg het maar.

Belangrijker dan het bezichtigen van kerken en pastorieën was voor Donselaar het voorgaan in een eredienst en het gesprek met de kerkenraad. „Je moet verbondenheid rondom het Woord ervaren, maar dat is niet genoeg. Belangrijk is ook hoe de ambtsdragers met het beroepingswerk omgaan. Is het een vanzelfsprekendheid –we zijn vacant, dus we gaan beroepen–, of wordt er geestelijke nood gevoeld?”

Op de zondag dat hij in Nieuwaal voorging, ervoer ds. Donselaar een sterk verlangen om deze gemeenten te mogen dienen. De zekerheid dat hij het beroep mocht aannemen had hij echter nog niet. „Ik zei zoals Mozes: „Indien Uw aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken!””

In een nacht dat hij de slaap niet kon vatten, pakte hij z’n Bijbel. „Ik las Jesaja 40: „Alle dalen zullen verhoogd worden, en alle bergen en heuvelen zullen vernederd worden.” Elk woord trof doel. Het was de bevestiging dat we als gezin naar Zuilichem-Nieuwaal mochten.”

De volgende avond moest hij nog voor een officiële kennismaking naar Melissant. „Dat leverde strijd op, omdat de Heere zo duidelijk had gesproken. De ouderling liet die avond Psalm 119:25 zingen: „Gedenk aan ’t woord, gesproken tot uw knecht, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven.” Toen was het helemaal duidelijk. Op weg naar huis kreeg ik een kerkenraadslid uit Nieuwaal aan de lijn en heb ik gezegd dat ik het beroep met veel vrijmoedigheid en veel blijmoedigheid mocht aannemen.”

[GGBeroopingswerk]

Nu kan, indien hij er licht oiver heeft gekregen, kand. Heijkamp een beslissing gaan nemen, want Barneveld-Zuid heeft hem niet op tweetal gezet.

Wat is dat nou voor flauwekul. Alsof hij op Barneveld zat te wachten. Dan kan hij ook nog gaan wachten op Drachten, IJsselmonde, Puttershoek, Westkapelle, Aagtekerke, etc.
Een dienaar moet het doen met roepstemmen die er zijn, niet met die er niet zijn.

Tenzij hij weet dat hij naar Barneveld-Zuid moet, zoals dat heet.

Dan moeten de kerkenraad wel (net als in Kootwijkerbroek 2004) op het laatste moment alsnog een kandidaat aan het predikanten-tweetal toevoegen. En dat zou dan verklaren waarom hij nu pas beroepbaar wordt gesteld. Maar goed, dat is wel een 'als-dan' redenatie in het verlengde van Refo.

[Tiberius]

Ik heb het niet over menselijke overwegingen, maar dat mensen als middel gebruikt kunnen worden
Dat mensen als middel in Gods hand gebruikt worden lijkt mij wel bijbels toch?

Voor de zending van Zijn dienaren? Mij niet bekend; dus zeg het maar.

Belangrijker dan het bezichtigen van kerken en pastorieën was voor Donselaar het voorgaan in een eredienst en het gesprek met de kerkenraad. „Je moet verbondenheid rondom het Woord ervaren, maar dat is niet genoeg. Belangrijk is ook hoe de ambtsdragers met het beroepingswerk omgaan. Is het een vanzelfsprekendheid –we zijn vacant, dus we gaan beroepen–, of wordt er geestelijke nood gevoeld?”

Op de zondag dat hij in Nieuwaal voorging, ervoer ds. Donselaar een sterk verlangen om deze gemeenten te mogen dienen. De zekerheid dat hij het beroep mocht aannemen had hij echter nog niet. „Ik zei zoals Mozes: „Indien Uw aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken!””

In een nacht dat hij de slaap niet kon vatten, pakte hij z’n Bijbel. „Ik las Jesaja 40: „Alle dalen zullen verhoogd worden, en alle bergen en heuvelen zullen vernederd worden.” Elk woord trof doel. Het was de bevestiging dat we als gezin naar Zuilichem-Nieuwaal mochten.”

De volgende avond moest hij nog voor een officiële kennismaking naar Melissant. „Dat leverde strijd op, omdat de Heere zo duidelijk had gesproken. De ouderling liet die avond Psalm 119:25 zingen: „Gedenk aan ’t woord, gesproken tot uw knecht, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven.” Toen was het helemaal duidelijk. Op weg naar huis kreeg ik een kerkenraadslid uit Nieuwaal aan de lijn en heb ik gezegd dat ik het beroep met veel vrijmoedigheid en veel blijmoedigheid mocht aannemen.”

Zet je nu een levensbeschrijving op één lijn met Bijbelse onderbouwing?

[FlyingEagle]

Als ik zo vrij mag zijn, Barneveld-Zuid zal naar alle waarschijnlijkheid kand. Heijkamp niet beroepen, Hij is vorige week zondag voor gegaan in Barneveld-Zuid en nu hebben ze hem niet op tweetal gezet. Lijkt me op z'n minst opvallend.

[Tiberius]

Als ik zo vrij mag zijn, Barneveld-Zuid zal naar alle waarschijnlijkheid kand. Heijkamp niet beroepen, Hij is vorige week zondag voor gegaan in Barneveld-Zuid en nu hebben ze hem niet op tweetal gezet. Lijkt me op z'n minst opvallend.

Waar GGBeroepingswerk wel gelijk in heeft is, dat hij vanavond toegevoegd kan worden aan het tweetal onder druk van de ledenvergadering (er zijn kerkenraden die daar voor zwichten). Dan zou hij dus wel beroepen kunnen worden.

[FlyingEagle]

Als ik zo vrij mag zijn, Barneveld-Zuid zal naar alle waarschijnlijkheid kand. Heijkamp niet beroepen, Hij is vorige week zondag voor gegaan in Barneveld-Zuid en nu hebben ze hem niet op tweetal gezet. Lijkt me op z'n minst opvallend.

Waar GGBeroepingswerk wel gelijk in heeft is, dat hij vanavond toegevoegd kan worden aan het tweetal onder druk van de ledenvergadering (er zijn kerkenraden die daar voor zwichten). Dan zou hij dus wel beroepen kunnen worden.

okay, wist niet dat zoiets kan. We zullen zien

[DDD]

Ik kan me voorstellen dat ze in zo'n grote gemeente sowieso geen kandidaat beroepen.

[Tiberius]

Ik kan me voorstellen dat ze in zo'n grote gemeente sowieso geen kandidaat beroepen.

Tot nu toe hebben ze nog maar één beroep uitgebracht en dat was op kand. Bredeweg.

[Luther]

Ik heb het niet over menselijke overwegingen, maar dat mensen als middel gebruikt kunnen worden
Dat mensen als middel in Gods hand gebruikt worden lijkt mij wel bijbels toch?

Voor de zending van Zijn dienaren? Mij niet bekend; dus zeg het maar.

Belangrijker dan het bezichtigen van kerken en pastorieën was voor Donselaar het voorgaan in een eredienst en het gesprek met de kerkenraad. „Je moet verbondenheid rondom het Woord ervaren, maar dat is niet genoeg. Belangrijk is ook hoe de ambtsdragers met het beroepingswerk omgaan. Is het een vanzelfsprekendheid –we zijn vacant, dus we gaan beroepen–, of wordt er geestelijke nood gevoeld?”

Op de zondag dat hij in Nieuwaal voorging, ervoer ds. Donselaar een sterk verlangen om deze gemeenten te mogen dienen. De zekerheid dat hij het beroep mocht aannemen had hij echter nog niet. „Ik zei zoals Mozes: „Indien Uw aangezicht niet medegaan zal, doe ons van hier niet optrekken!””

In een nacht dat hij de slaap niet kon vatten, pakte hij z’n Bijbel. „Ik las Jesaja 40: „Alle dalen zullen verhoogd worden, en alle bergen en heuvelen zullen vernederd worden.” Elk woord trof doel. Het was de bevestiging dat we als gezin naar Zuilichem-Nieuwaal mochten.”

De volgende avond moest hij nog voor een officiële kennismaking naar Melissant. „Dat leverde strijd op, omdat de Heere zo duidelijk had gesproken. De ouderling liet die avond Psalm 119:25 zingen: „Gedenk aan ’t woord, gesproken tot uw knecht, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven.” Toen was het helemaal duidelijk. Op weg naar huis kreeg ik een kerkenraadslid uit Nieuwaal aan de lijn en heb ik gezegd dat ik het beroep met veel vrijmoedigheid en veel blijmoedigheid mocht aannemen.”

Zet je nu een levensbeschrijving op één lijn met Bijbelse onderbouwing?

Nee, dat doet hij niet. Maar het stukje geeft wel precies aan waarom ik zou hechten aan een gesprek, en hoe dat als middel gebruikt kan worden door de Heere. Verder hoeven we er ook weer geen halszaak van te maken.

Misschien wel nog de vraag: in hoeverre mogen menselijke afwegingen en praktische omstandigheden een rol spelen in de afweging?

[Tiberius]

Zet je nu een levensbeschrijving op één lijn met Bijbelse onderbouwing?

Nee, dat doet hij niet.

Ik vraag om Bijbelse onderbouwing, dan komt hij met een levensbeschrijving.
Ik ben sowieso niet zo'n levensbeschrijving-fanaat, maar als ze gebruikt worden om Bijbelse noties opzij te schuiven, dan wordt het helemaal link.

Maar het stukje geeft wel precies aan waarom ik zou hechten aan een gesprek, en hoe dat als middel gebruikt kan worden door de Heere.

Zoals tegen Ejvl ook al gezegd: ik begrijp je standpunt wel (en ik ken zelf ook wel meer van dit soort verhalen), maar het gaat mij er om dat de Bijbel en de belijdenis een andere weg wijst.

Verder hoeven we er ook weer geen halszaak van te maken.

Nee, dat hoeft niet.

Misschien wel nog de vraag: in hoeverre mogen menselijke afwegingen en praktische omstandigheden een rol spelen in de afweging?

Hierop kan ik ook niet zo 1-2-3 antwoord geven.

[Bona Fide]

Als ik zo vrij mag zijn, Barneveld-Zuid zal naar alle waarschijnlijkheid kand. Heijkamp niet beroepen, Hij is vorige week zondag voor gegaan in Barneveld-Zuid en nu hebben ze hem niet op tweetal gezet. Lijkt me op z'n minst opvallend.

Waar GGBeroepingswerk wel gelijk in heeft is, dat hij vanavond toegevoegd kan worden aan het tweetal onder druk van de ledenvergadering (er zijn kerkenraden die daar voor zwichten). Dan zou hij dus wel beroepen kunnen worden.

okay, wist niet dat zoiets kan. We zullen zien

Ik wist ook niet dat zoiets kan.
Is het nl. niet noodzakelijk dat kandidaten (minimaal) de zondag voorafgaande aan de stemming bekendgemaakt moeten worden? Met andere woorden: het gaat kerkrechtelijk juist als staande de vergadering een x-tal wordt gewijzigd/uitgebreid? Mijn kerkrechtelijke kennis rijkt niet zo ver, maar ik zou het op z'n minst opmerkelijk vinden.

Aanvulling.
In situatie GG waar DKO wordt gehanteerd kom ik niets tegen over de afkondiging in het geval van beroepen van een predikant (of ik moet niet goed kijken), maar ds. De Gier geeft bij Art. 22 DKO m.b.t. (verkiezing van) ouderlingen het volgende aan:
Door de kerkeraad worden de stemgerechtigde leden opgeroepen om op een bepaald tijdstip te komen stemmen. Dit tijdstip moet zodanig gekozen worden, dat redelijkerwijs de aanwezigheid van de opgeroepenen verwacht kan worden. Des zondags voor de ledenvergadering wordt van de kansel bekend gemaakt, dat i.v.m. de aftreding van ambtsdragers of de vervulling van een vacature een verkiezing zal worden gehouden, waarvoor de kerkeraad een dubbel getal heeft gesteld om daarvan de helft te laten verkiezen.
- Zou ditzelfde dan niet van toepassing zijn op predikanten (in de huidige wijze van beroepen)?
- Als dat niet zo is, zouden voor ouderlingen dan in een ledenvergadering ook de dubbeltallen gewijzigd/aangevuld mogen worden?

Aanvulling 2.
Toch wel. Bij art. 4 zegt ds. De Gier:
Daarom stelt thans de kerkeraad een dubbeltal, waaruit door de stemming van de manslidmaten de predikant beroepen wordt. Het is ook mogelijk dat de kerkeraad een drietal of een viertal stelt. De kerkorde laat de kerkeraad hierin vrij. De door de ledenvergadering gekozene wordt daarna beroepen verklaard door de kerkeraad, die de beroepsbrief ondertekent en in eerste instantie verantwoordelijk is voor de zorg voor en het onderhoud van de beroepen herder en leraar.
Hier wordt dus niets vermeld over een afkondiging vooraf, zoals bij de ouderlingen.

Aanvulling 3... (nog even verder gelezen)
Bij art. 5 zegt ds. De Gier:
De manier van beroepen van een in dienst zijnde predikant is dezelfde als in artikel 4 reeds beschreven is. De brede kerkeraad vergadert om een nominatie te maken van twee of meer personen, opdat de gemeente daaruit een keuze kan doen. De namen van de op de nominatie gestelde personen worden ter kennis van de gemeente gebracht. De kerkeraad roept de stemgerechtigde leden samen om, indien het mogelijk is onder leiding van de consulent, tot verkiezing over te gaan, na aanroeping van de Naam des Heeren. Alle binnenkomenden bij deze vergadering moeten de presentielijst tekenen. Het moeten stemgerechtigde leden zijn, dus mannelijke leden die niet onder censuur staan. Voordat men tot de stemming overgaat leest de praeses nog eenmaal de namen van de personen voor, waarover gestemd moet worden.
Hamvraag is denk ik: moeten de namen (de zondag) vooraf bekend gemaakt worden of pas tijdens de vergadering? En dan nog: kan een kerkenraad besluiten tijdens de vergadering, voor de stemming, een wijziging aanbrengen. Ik denk persoonlijk van niet.

[Luther]

Maar het stukje geeft wel precies aan waarom ik zou hechten aan een gesprek, en hoe dat als middel gebruikt kan worden door de Heere.

Zoals tegen Ejvl ook al gezegd: ik begrijp je standpunt wel (en ik ken zelf ook wel meer van dit soort verhalen), maar het gaat mij er om dat de Bijbel en de belijdenis een andere weg wijst.

Nee, eilander heeft al enkele voorbeelden gegeven van het feit dat dit helemaal niet zo scherp ligt in de Bijbel. Je ziet dat mensen daar in allerlei omstandigheden worden ingeschakeld om Gods wil duidelijk te maken. In de belijdenis wordt vooral uitgesproken hoe het aan Gods zijde ligt. En dan is het zo dat God roept en zendt, zonder twijfel! En de beroepene moet het ook echt niet met minder willen doen, al zou hij de gemeente die beroept nog nooit bezocht hebben. Dat laat echter onverlet dat een gesprek met de kerkenraad wel degelijk een middel in Gods hand kan (!) zijn. Daarnaast is een dienaar des Woords ook nog eens echt mens, en komt hij met een hoge roeping ook gewoon in een sociale context te werken. Ook in dat opzicht is een gesprek wenselijk. (Hoewel in dit concrete geval 47 gesprekken inderdaad wat lastig gaat worden.) We moeten het beroepingswerk in dat opzicht niet mysterieus maken, alsof het spreken met elkaar op een geestelijk-nuchtere wijze daarin niet kan helpen. Dat geldt toch ook voor andere geestelijke zaken?