Verstandige werkgever die de vuile was niet buiten gaat hangen. Berispingen en sancties doe je intern en dat communiceer je dan ook niet via de media. Zeker als we toch al de mond vol hebben over privacy. Of past dat niet binnen onze zoek-een-slachtoffer-maatschappij?

Op een school heb je niet alleen te maken met werknemers en werkgever, maar ook met derden-belanghebbenden, zoals de leerlingen. Het is heel goed als scholen duidelijk normen stellen, en daar hoort mijns inziens bij dat scholen het niet toedekken als docenten vér over de schreef gaan. Dat schaadt het vertrouwen in het gezag, en uiteindelijk ook in de samenleving of zelfs in God als hoogste gezagsdrager.

DDD schreef:Op een school heb je niet alleen te maken met werknemers en werkgever, maar ook met derden-belanghebbenden, zoals de leerlingen. Het is heel goed als scholen duidelijk normen stellen, en daar hoort mijns inziens bij dat scholen het niet toedekken als docenten vér over de schreef gaan. Dat schaadt het vertrouwen in het gezag, en uiteindelijk ook in de samenleving of zelfs in God als hoogste gezagsdrager.

In het artikel in het RD is niets toegedekt. Er is ook erkend dat er fouten gemaakt zijn en dat sommige dingen anders hadden moeten gaan. Aangegeven wordt dat de school zaken in dit kader heeft aangepast.

Ik reageerde op Hollander, niet op het artikel. Ik vind het artikel prima, op hoofdlijnen.

DDD schreef:Ik denk ook niet dat het mag. Bijzondere persoonsgegevens zijn bijzondere persoonsgegevens. Maar Valcke leek daar anders over te denken.

Ik had het niet over het melden van seksuele voorkeur, maar over het met de ouders bespreken van een seksuele relatie indien dat het geval zou zijn. (Dat lijkt hier echter bij nader inzien niet de situatie geweest te zijn. Ik ben hier op het verkeerde been gezet door het NOS-artikel. Anderzijds staat in het RD-artikel dat de veiligheid van de leerling wel in het geding was.)

Ik vind ook dat je een kind nooit mag dwingen om zijn of haar geaardheid (voor zover dit een juist begrip is) met de ouders te bespreken. Je kunt het kind dit adviseren, maar verder kun je niet gaan.

Maar hoe vind je dat dan van een relatie? Ik vind dat toch ook een vérgaande inbreuk op de privacy van een leerling, zeker als deze boven de 16 is. Misschien wringt hier de wetgeving met de christelijke moraal, daar ben ik nog niet uit.

DDD schreef:Maar hoe vind je dat dan van een relatie? Ik vind dat toch ook een vérgaande inbreuk op de privacy van een leerling, zeker als deze boven de 16 is. Misschien wringt hier de wetgeving met de christelijke moraal, daar ben ik nog niet uit.

Het lijkt mij beter hier nu niet op in te gaan. Wanneer een relatie evident zondig is en verband houdt met de schoolsituatie, ontstaat wel een heel moeilijke situatie waarvoor veel wijsheid nodig is. Vanzelfsprekend is het allerbelangrijkste dat dan met het kind / de leerling zelf gesprekken plaatsvinden.

DDD schreef:Op een school heb je niet alleen te maken met werknemers en werkgever, maar ook met derden-belanghebbenden, zoals de leerlingen. Het is heel goed als scholen duidelijk normen stellen, en daar hoort mijns inziens bij dat scholen het niet toedekken als docenten vér over de schreef gaan. Dat schaadt het vertrouwen in het gezag, en uiteindelijk ook in de samenleving of zelfs in God als hoogste gezagsdrager.

Absoluut eens. Maar derden-belanghebbenden kunnen ook op een andere wijze worden geïnformeerd dan via de media. Iemand aan de schandpaal nagelen past daar nog steeds niet bij. De school communiceert vandaag op zorgvuldige en uiterst correcte wijze. Voor het overige kan ik mij voorstellen dat een zorgvuldige afweging gemaakt zal worden met wie er wordt gecommuniceerd over al dan niet te nemen of genomen maatregelen. Daar hebben jij en ik niets mee te maken.

Gegeven dit artikel, heeft iedereen die het reformatorisch onderwijs een warm hart toedraagt, er nu mee te maken.

Maar goed. In zijn algemeenheid ben ik het met je eens.

DDD schreef:Geen idee. Als een jongen en een meisje verkering hebben en tongzoenen, dan zou ik daarom nog niet spreken over een seksuele relatie. Maar het is maar net hoe strikt je dat interpreteert, misschien. Ik zie er wel een seksuele component in, uiteraard, maar zou het niet zien als seks voor het huwelijk.

Bij mij op school mocht je volgens mij wel tongzoenen, maar eerlijk gezegd heb ik mij daar totaal niet mee bezig gehouden, dus ik weet niet wat daarover de regels waren.

In de tijd dat ik op het reformatorisch voortgezet onderwijs zat in Zeeland (het Calvijn College) was het niet toegestaan als stelletjes (jongen en meisje) binnen in de school dusdanig lieten blijken dat zij verkering met elkaar hadden; tongzoenen dus al helemaal niet.

Los daarvan: bij tongzoenen is wel degelijk sprake van een seksuele relatie. Het wetboek van strafrecht zegt niet voor niets dat iemand die dit ongewild doet, verdacht wordt van verkrachting.

Overigens heeft deze hele kwestie de NOS ook zojuist weer gehaald, incluis de reactie van demissionair minister Slob. De onderwijsinspectie gaat dit verder uitzoeken: https://nos.nl/artikel/2374357-slob-lee ... dbaar.html.

J.C. Philpot schreef:Ik vind het zo gek nog niet dat ouders worden geinformeerd. Die zijn bijbels gezien namelijk in de eerste instantie verantwoordelijk voor het opvoeden en begeleiden van het kind. Verder goed dat openlijk het bijbelse standpunt word uitgedragen. Ook kun je net als vloeken, stelen, heterosexuele zonden, enz., op een christelijke school uiteraard ook niet toestaan dat homosexuele zonden worden uitgedragen (bijvoorbeeld door hand in hand te gaan lopen).

Wat ik wel kwalijk vind zijn de scheldpartijen, de lacherigheid en het gebrek aan bewogenheid met de medemens. Waarheid moet met liefde samengaan. Anders is het hard en afstotelijk.

Ouders informeren moet een kind zelf doen, niet een school. Zeker niet op de manier waarop het volgens het krantenbericht gegaan is. Dat kan je gewoon als vertrouwenspersoon niet maken in dit soort tere kwesties.
We kunnen en mogen toch wel zeggen dat dit handelen geen schoonheidsprijs verdient?

Dit soort gedragingen leiden juist tot afkalvend draagvlak voor het bijzonder onderwijs. Men zet zelf de bijl aan de wortel.

De SGP heeft ook een mening (en terecht).
https://twitter.com/BisschopRoelof/stat ... 12099?s=20

Adje schreef:We kunnen en mogen toch wel zeggen dat dit handelen geen schoonheidsprijs verdient?

Ik snap je argument over vertrouwelijkheid.

Ik leef me echter ook in, in de ouders. Blijkbaar waten deze ook voor de ouders zeer ingrijpende zaken bekend bij de leerlingen en bij de school, maar niet bij de ouders. Dat is voor hen ontzettend ingrijpend als ze er geruime tijd later achter komen dat iedereen het wist, behalve zei als ouders. Terwijl zei daar als eerste van op de hoogte zouden moeten zijn.

Het gezag over en de verantwoording voor het kind ligt bij de ouder (5e gebod). Die moeten daar ook voor God rekenschap voor afleggen. Dan vraag ik mij oprecht af hoe je het kunt verantwoorden hen essentiele informatie over hun kind te onthouden.

Ik zou als ouder woedend zijn als er op school zaken met mijn kinderen zouden spelen, en men zou mij er buiten houden (terwijl ik wel een gesprek op school had gehad over diverse andere problemen die er speelden). Naast het feit dat het wel heel naief is om op school waar dat not done is, dit bekend te maken, en er dan vanuit te gaan dat de ouders het niet op 1 of andere wijze te horen krijgen.

Nogmaals, ik begrijp je opmerking over vertrouwelijkheid. Maar ik vind dat er ook andere kanten aan zitten. Zo eenvoudig is het wat mij betreft allemaal niet. Ik spreek daarom geen oordeel uit over de school over het feit opzichzelf dat ze deze informatie deelden. Hoogstens over de wijze waarop dit is gegaan.

En zoals ik eerder al heb aangegeven is er heel veel misgegaan. Vooral de liefdeloosheid. Heel veel zaken verdienen geen schoonheisprijs. Maar daar was ik al duidelijk over.

J.C. Philpot schreef: Ik zou als ouder woedend zijn als er op school zaken met mijn kinderen zouden spelen, en men zou mij er buiten houden (terwijl ik wel een gesprek op school had gehad over diverse andere problemen die er speelden). Naast het feit dat het wel heel naief is om op school waar dat not done is hand in hand te gaan lopen, en er dan vanuit te gaan dat de ouders het niet op 1 of andere wijze te horen krijgen.

Als ouder zou ik woedend zijn als mijn kind zo behandeld zou worden door school. De vertrouwenspersoon schendt het vertrouwen, er is sprake van vrijheidsberoving, en kinderen worden tegen hun wil gedwongen te spreken over zeer persoonlijke zaken.