@eilander bedankt voor de samenvattingen. Ik heb inmiddels het boek uit en daag alle reformatorische kerken uit om dit boek Schriftuurlijk te weerleggen. Dat zal niet lukken en dus moeten vooral de O(GG)iN zich ernstig beziinnen op hun leer.

Zijn er al recensies van dit boek?

Op site van DWW staat:

Ik heb het boek 'Wedergeboorte of schijngeboorte?' van ds Kort gelezen. Ik kan niet anders zeggen dan dat dit de waarheid is gegrond op Gods onfeilbaar woord. Een boek geschreven door dominee Antonius Leeuwenhart, laat ik hem zo eens mogen noemen. Eindelijk een dominee met enige aanzien in de gereformeerde gezindte die de stoute schoenen durft aan te trekken om te zeggen waar het op staat. Eindelijk een boek waarin ook man en paard, ofwel leer en leraar worden genoemd, zonder er liefjes omheen te blijven draaien. Toch geeft dominee Kort terecht aan geen strijd te hebben tegen vlees en bloed, dit blijkt zeer duidelijk uit zijn schrijven waarin hij zich met name richt tegen een valse leer en niet zozeer tegen de leraren die deze leer aanhangen. De schrijver stelt de filosofische embryoleer aan de kaak, en weerlegt deze valse leer met de leer der apostelen en der reformatoren. Luther en Calvijn leerden vanuit de rechtvaardigingsleer der apostelen de kruisdood en opstanding van Jezus Christus, krachtens verwerving en toepassing. Dit leerden zij vanuit een stondelijke heilsleer en niet van een standelijke heilsweg zoals de embryoleer deze voorstaat. De schrijver tekent zeer duidelijk de verschillen tussen de leer der reformatie en hoe er hedendaags door de meeste leraren in de afgescheiden kerken wordt gepreekt en geleerd.

Hiermee geeft hij met pijn en verdriet in zijn hart aan hoever we uiteindelijk zijn afgeweken van de eenvoudige waarheid van Gods Woord. Dit boek is ontstaan en geboren vanuit de nood. ‘Kom ik om zo kom ik dan om, ik sta hier...maar ik kan en wil niet meer anders, zo helpe mij God almachtig.’ Wellicht was dit z'n zielsgestalte waarmee hij dit boek geschreven heeft. De schrijver roept niet alleen als dominee vanaf de kansel op tot een wederkeer naar de geschriften der godzalige vaderen en de zgn. ‘nieuwvaders’ nu maar eens terzijde te leggen, maar nu ook privaat middels dit boek. Dominee, vrees niet want u heeft Gods Woord en derhalve God aan u zijde. De Heere Jezus was immers het vleesgeworden Woord, God uit God en licht uit licht. Wat zal een nietig mens u kunnen doen? Laat de hel maar woeden en razen, ze zal niet vermogen. De profeet Elia stond ook in zijn eentje tegen 450 Baalpriesters, maar had de God van hemel en aarde aan zijn zijde. Die zijn leven zoekt te behouden zal het verliezen, maar ddie zijn leven verliezen zal om Zijnentwil die zal het behouden. Ik geloof dat ds. Kort in deze een louteringsproces heeft doorgemaakt. Ook hij heeft wellicht gelijk Petrus in Antiochie aanvankelijk lopen veinzen met de werkheilige godsdienst waar hij wekelijks mee van doen had, om zijn leven te behouden en zijn bestaan te handhaven.

Ik herinner me hetgeen een goede vrind van me, die ook lang met deze zaken heeft geworsteld, mij vertelde hoe hij eens met dominee Kort uit een kerkdienst ergens op een gezelschap in Herkingen (in een overvolle kamer) kwam en hem de vraag stelde hoe hij nu precies dacht over de wedergeboorte. Dat had hij toen in zijn preek van die avond namelijk een beetje gemist. Dominee Kort die toen nog maar pas was overgegaan van de NHK naar de OGG, begon bij het beantwoorden van deze vraag toen een beetje te draaien en te schipperen. “Ja, de ene oudvader zegt er dit van en de ander dat van….” Ja maar dominee, vroeg m’n vrind, wat zegt u er nou van?! Ds. Kort die toch afgestudeerd was op die kostelijke en zeer Bijbelse scriptie over de rechtsvaardigingsleer van John Owen, was toen kennelijk nog enigszins bang voor z’n hachje en bleef er dus een beetje omheen draaien, waarop mijn vrind besloot om er maar over op te houden. Ja lezer, zulk gedrag is beslist niet goed te keuren, eerder te verfoeien, maar laten we er ook maar niet boven gaan staan. Hoe lang heeft het bij Simon Petrus niet geduurd voordat hij er zichzelf helemaal voor over kreeg? Laten we vlees en geest in deze nooit met elkaar vermengen, maar altijd van elkaar gescheiden houden. Want ons goddeloze vlees wordt nooit bekeerd! Toen Petrus op de Heere Jezus mocht zien kon hij zelfs op de golven wandelen, maar toen hij op z’n eigen benen zag begon hij te zinken en haast te verdrinken. Later nogmaals bij dat kolenvuurtje in de rechtszaal waar Zijn lieve Meester ook voor hem borgtochtelijk te recht stond, en in Antiochie nogmaals toen hij gemeenschap had met de bekeerlingen uit het heidendom. Toen de valse broederen van Jacobus uit Jeruzalem naar Antiochie kwamen om de vrijheid te verspieden die in Christus Jezus is, begon Petrus zich van deze nieuwe bekeerlingen te ontrekken om geen gezichtsverlies te lijden onder de werkheilige Joden. Petrus die echter geheel uitgewerkt was, en derhalve gestorven aan de eis van Gods heilige wet, en uit vrije genade om niet door zijn geschonken geloof mocht rusten op het volbrachte werk van zijn dierbare Zaligmaker, bracht door dit veinzende gedrag de boodschap van het Evangelie in gevaar….en werd hierom openlijk bestraft door de apostel Paulus. Persoonlijk denk ik dat God een heilige twist is begonnen in het hart van ds. Kort, waarin dominee Kort uiteindelijk de gelukkige verliezer mocht worden. Wel dominee, het zij u van harte vergeven want met name middels uw preken van de laatste jaren en door middel van dit boek heeft u wat mij betreft alles weer recht gezet!!

Maar dominee Kort was echt niet de enige. Welk een louteringsweg heeft een man als ds. K. Veldman in deze ook niet moeten ondergaan? Ook hij is na zijn periode in Staphorst, na te zijn opgescherpt in de rechtvaardigingsleer door een bekeerde ex-roomse priester in de USA (wat een wonder!!), vanaf zijn periode in Harskamp veel meer overeenkomstig de leer der apostelen gaan preken en leren. Ook hij keerde met een preekschuld terug naar Nederland. Dan nog in deze ten laatste iets over m’n eigen schande, hoe ontzaglijk diep en hoe zwaar heb ikzelf, en ook sommigen van mijn dierbare vrienden, niet gedwaald? Maar God opende m’n ogen en haalde mij (en hen) eruit, waardoor ik uiteindelijk niet meer kon zwijgen. Is Mijn Woord niet gelijk een vuur en gelijk een hamer die een steenrots te morzel slaat, zegt den Heere bij monde van Jeremia. Ik was toen werkelijk te morzel geslagen, en kost haast m’n werk niet meer doen. Ik kon werkelijk nergens anders meer aan denken. Hoe was dat mogelijk dat ik zolang en zodanig gedwaald had. Ik begon tenslotte het laaghangende oordeel Gods ervan in te zien, dat ook over andere kinderen Gods gekomen was, allemaal wijze maagden die met de dwazen in slaap waren gevallen, maar ook het wonder te aanbidden dat God mij hieruit genadig wilde verlossen. Dit schrijf ik beslist niet om mezelf op één lijn met voornoemde achtenswaardige predikanten te plaatsen, er zijn tenslotte klinkers en medeklinkers. Laat mij dan een nietig medeklinkertje mogen zijn. Het is mijn vurige hoop en bede dat God er nog vele anderen ook zal uithalen. Want één ding kunnen we vanuit de kerkgeschiedenis leren, hoe zuiverder er werd geleerd en gepreekt, hoe meer de Geest Gods ging waaien en hoe meer zielen tot verlossing kwamen. God heeft dus niet alleen Zijn volk verkoren tot zaligheid maar ook de middelen verkoren die Hij daartoe gebruikt. Laat ons daarom nooit roemen in nietige mensenkinderen die in en van zichzelf niet meer zijn dan eigeneer- en eigenroemzoekers, maar alleen roemen in Goddrie-enig Die het schonk. Het mocht eens een voorloop zijn op de aanstaande bekering der Joden.

Hoewel goede wijn geen krans behoeft, wilde ik toch enkele dingen over dit geweldige boek schrijven tot aanbeveling. Ik hoop echt dat velen dit boek eens met aandacht zullen gaan lezen, zullen gaan bestuderen, en dat dit boek een middel mag zijn tot de opening der ogen van veel misleidde zielen in onze dagen. Maar ook de inhoud van dit boek zal voor de één als een reuke des doods ten dode zijn en voor de ander als een reuke des levens ten leven. Diegene die de zaligheid zoekt te verkrijgen vanuit dat (valse) beginnende leven vanuit de overtuigingen der wet waarin een ontwaakt zondaar zijn bestaan probeert op te knappen voor God vanuit een verbroken werkverbond, krijgt door dit boek een vreselijke doodsteek. Maar wat maakt dat uit? Je kunt maar beter uit die nare droom en die valse waan verlost zijn, zou een nuchter kind van God zeggen. Hoe eerder hoe beter, want het is in deze ook beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Het is werkelijk mijn hartelijke wens en bede dat vele waangelovigen door het lezen van dit boek eens voorgoed door de verrotte plankenvloer van hun te vroege bekering zullen zakken. Daarbij hoop ik dat ze zullen vatten dat deze wens gemeend en geschreven is uit de liefde van m’n hart. Wie zou toch een ander over hebben voor het eeuwig verderf? Maar diegenen die aan het einde der wet Christus hebben mogen vinden door een waar geschonken geloof tot zaligheid en vrede voor hun ziel, worden door dit boek vertroost, versterkt, bemoedigd en bevestigd. Het boek is goed leesbaar en heel best begrijpbaar voor jong en oud. Lees en herlees het maar biddend, en herkauw de inhoudelijke zaken die genoemd worden met de reine dieren.

Een boek waar behoudend kerkelijk Nederland gedurende lange tijd op zat te wachten. Een boek wat veel helderheid schept in de ontstane Babylonische spraakverwarring omtrent het leerstuk van de waarachtige wedergeboorte en rechtvaardiging. Die de Zoon heeft die heeft het leven, die de Zoon niet heeft die heeft het leven niet. Weg met die embryofilosofieleer…!! Het boek is een heldere en zeer zakelijke Bijbelse uiteenzetting van Wet en Evangelie, zonder deze te vermengen, met alle ernst en liefde tot zijn lezers geschreven. Wat God door Zijn heilige wet van een zondaar eist, schenkt Hij door de toegepaste beloftenissen des heiligen Evangeliums. De wet maakt de zonden levend in het geweten en doet daardoor de zondaar ontwaken, maar de het Evangelie maakt de zondaar levend. De oorzaak van onze doodstaat zijn onze bedreven zonden en erfschuld. Deze oorzaak moet eerst vernietigd en begraven worden, wil God weer bij ons en in ons kunnen wonen door Zijn Heilige Geest. Het is waar dat deze oorzaak destijds op Golgotha door het volmaakte offer van Christus vernietigd is geworden voor de gans verkoren Kerk van Christus van verleden, heden en toekomst. Maar wanneer deze zaak wordt toegepast worden wij daadwerkelijk geestelijk gedoopt in Zijn kruisdood, en sterven wij een vloekdood in ons geweten onder hete tranen en een hartverscheurend berouw, jarenlang heeft die ontwaakte zondaar zijn klederen gescheurd vanuit een wettisch berouw, maar hier kan de zondaar niet meer voor God bestaan vanwege de eis van Zijn heilige wet. Hier gaat de zondaar verloren als in een punt des tijds, God spreekt hem vrij door Zijn lieve Zoon aan zijn helwaardige hart te openbaren. Deze openbaring geschiedt met zulk een liefde waaronder die verkoren zondaar haast zou sterven, en laat zulk een lieflijk vrederijk na in de ziel waardoor de zondaar zichzelf volkomen kwijt is in aanbidding tot God. De zondaar wordt door Christus omhelsd en de zondaar mag Christus omhelzen door een waar geschonken zaligmakend geloof. De eis van Gods vloekende wet bracht hem aan een einde, en de vervulling in Christus deed hem opstaan uit de doden. In het badwater der wedergeboorte verdronk de zondaar in zijn ongerechtigheden voor God, en gevoelde dat een onheilig zondig monster nooit bij zulk een heilig en rechtvaardig God wonen kan, maar met Christus mag die verkoren zondaar opstaan uit dat water tot een nieuw leven. Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter, Rom. 7:6. Deze dingen komen in dit boek zeer helder naar voren, ten eerste vanuit Gods Woord en bijgevallen door gezaghebbende kerkvaders, hervormers en oudvaders.

Wat mij in de verantwoording aan het begin van dit boek trof was hetgeen hij opmerkt dat een bepaalde uitleg van leer uiteindelijk de identiteit van een leraar wordt. Dit is zeker geen onwaarheid gebleken! Maar wanneer die leraar door schade en schande bijv. tot andere inzichten komt, verliest hij daarmee tegelijk zijn verworven eer, aanzien en….identiteit. Bij hoevele waangelovigen is de valse leer van hun geliefde leraar niet hun heimelijke stiekeme bekering geworden? U kunt zich vast wel voorstellen wat er gebeurt wanneer de dominee zijn leerdwalingen begint af te zweren,….dan wordt de dominee niet meer vereerd en is de waangelovige ineens niet meer bekeerd. Bij dezulken barst er dan vaak een vurige adder uit. Maar ook die korte anekdote over die dominee die moest preken over de tekst: "Uw Woord is de waarheid." Deze dominee had van zichzelf niet door dat hij deze tekst feitelijk vertolkte als: 'Mijn kerk heeft de waarheid...' Bij hoevelen is dit in onze dagen niet het geval? Ook hiermee zoeken velen hetgeen hunner is maar Mijn Kerk laten zij leeg, zegt de Heere Jezus, dat wil zeggen...Gods volk zit eronder te sterven omdat er voor hen geen voedsel meer bij is. Ondanks dat, zijn er helaas ook onder Gods ware volk die voor wat betreft de leer de klok hebben horen luiden maar door de verwarring wezenlijk niet weten waar de klepel hangt. Juist zij moesten dit boek eens gaan lezen tot opscherping en tot hun beschaming.


Terwijl ik dit schrijf moet ik denken aan een eenzaam oud baasje dat regelmatig in mijn zaakje bij me langskomt voor een praatje. Ik mag geloven dat hij een gekende des Heeren en derhalve de genade Gods in Christus deelachtig mag zijn, maar ook hij zit nog verstrikt in de vreselijke dwalingen van Comrie waaruit God mij ongeveer vijf jaar geleden uit verlost heeft. Een eerlijk man met een eerbaar leven, maar naar ik meen toch een betoverde Galatier. Hij heeft me vaak verteld wat God aan zijn ziel heeft gedaan, waar hem de rust werd opgezegd (hij meent stellig dat dit zijn levendmaking was), maar hij kon ook vertellen hoe God hem verder geleidt heeft en tenslotte afsneed en inlijfde door een waar geloof, en ondanks dat hij er maar arm en zeer karig van durft te leven, en hij de zaken der woorden wel kennen mag ondanks dat hij de woorden der zaken vaak on-Bijbels benoemd, mag ik geloven dat hij een verloste zondaar is die zich net als destijds de Galaten ernstig heeft laten beïnvloeden en/of laten betoveren door de standenleer van G.H. Kersten waarin hij geboren en getogen is. Het is nogal een verschil ofdat we onze roeping en verkiezing vast zoeken te maken vanuit de leer der apostelen (kruisdood en opstanding), of dat we dit doen vanuit de standen- en trappenleer en dogma's van bepaalde dominees. Ik zei hem: "Gods ware volk wordt in de war gebracht, komt in een droeve duisternis, en wordt bij vernieuwing onvertroost in de banden der wet gedreven, ofwel aangezet tot geestelijk overspel, en de dienstbare honden worden buiten de weg van Gods heilige recht om in vrijheid gepreekt. Dit is een valse vrijheid onder de overtuigingen van Gods heilige wet, daarnaast is dit niet Godeverheerlijkend maar tot krenking van Gods heilige deugden. Deze man heeft van zichzelf niet in de gaten wat deze valse leer, die Gods volk de troost gedurig doet ontberen, met hem heeft gedaan.

Ik heb hier lang mee geworsteld. Ik heb lang gelopen met die vraag, waarom haalde God mij wel uit deze vervloekte droesem en laat Hij er anderen inzitten, ja soms zelfs in sterven. Ik werd erbij bepaald dat Gods volk in deze onder een oordeel leeft. Ondanks hun bekering hebben velen van hen de Waarheid de rug toegekeerd en de halve waarheden verheven boven de rechtvaardigingsleer der apostelen. Het wonder werd en is mij steeds groter dat God me hieruit wilde verlossen. Toen ik bij al deze dwalingen werd bepaald kon ik de zaken der woorden nog lang niet zo verwoorden als nu. Gelijk Mozes zijn broederen van de kinderen Israels gegeseld zag worden door de drijvers van Farao, en zich machteloos voelde, zo zag ik sommige kinderen Gods die in de vrijheid van Christus waren gezet, maar niet in deze vrijheid durfden te staan!!! Wat heb ik hen zien lijden, en wat heb ik hier onder geleden. Verschrikkelijk! Toen God me op een zeer wonderlijke wijze uit verloste, kreeg ik deze woorden: “Als gij eens bekeerd zult zijn, versterk uw broederen”. Maar hoe had ik deze betoverde zielen kunnen versterken wanneer ik zelf niet wist wat deze betovering was en inhield? Hoe wijs zijn de wegen des Heeren, lezer. Ondanks dat God in alles geheel vrij is, bleef het innerlijk weleens aan me knagen waarom bij ene mijn onderwijs wel kracht deed en bij een ander niet. Over deze dingen belde ik dominee K. Veldman eens, hij wist ervan hoedanig ook ik betoverd ben geweest door een leer waarin het ware geloof vermengd wordt met de werken der wet. Ik vroeg hem: “Dominee, u weet waaruit God mij zeer genadig heeft willen verlossen, ik geloof dat er nog meer van zulke betoverde zielen zijn, en ondanks dat deze betovering hen niet uit de hemel, maar wel de hemelse vertroosting uit hun harten zal houden, zal God al die verloste betoverde zielen hier in de tijd uit deze droesem gaan verlossen?” Hij meende van niet. Ik kreeg mijn gedachten en ervaringen hiermee bevestigd. Let wel, we hebben het hier niet over stiekeme bekeringen zonder Christuskennis, maar over verlosten zielen die weten in Wien zij geloofd hebben tot hun vrijmaking en zielsverlossing, die daar zelfs van getuigd hebben, maar door de valse leer uiteindelijk zo in verwarring zijn gebracht, dat zij hun verlossing uiteindelijk niet meer voor een verlossing durven te houden. Waardoor ze uiteindelijk ook de inwonende Geest van Christus bedroefd hebben. Ik hoop zo van harte dat juist zij dit boek nog eens zullen gaan lezen tot hun beschaming, opdat ze bij vernieuwing de bazuin des Evangeliums eens aan hun lippen zullen zetten, is mijn hartelijke wens en bede.

Ten laatste nog een waarschuwing aan hen die dominee Kort nu beginnen te belasteren en zoeken te beschimpen, omdat hun valse bekering door dit boek aan brokken geslagen is, of omdat ze hem niet kunnen weerleggen aangaande de heilsleer der godzaligheid die hij middels dit boek heeft mogen verdedigen. Buigt nooit voor een dominee, maar buig liever voor deze Waarheid die destijds door veel martelaren met hun bloed onderschreven is. Doe liever gelijk destijds de mensen uit Berea die de Heilige Schriften onderzochten aangaande hetgeen hen door Paulus verkondigd werd, in plaats van u stuk te bijten op deze Waarheid. Toen de valse leraren (de Judaisten) onder de verloste Galaten het uiteindelijk niet meer van de apostel Paulus konden winnen, begonnen ze zeer valselijk en gemeen op zijn persoon te spelen en hem tenslotte uit te maken voor de dertiende apostel…etc. Dit zal ook nu vast weer gaan gebeuren, want er is in deze ook niets nieuws onder de zon. Ik wil u ernstig waarschuwen hier niet aan mee te doen. Wakker geen vuurtjes aan, maar blust ze liever uit, 1 Kor. 13:4-7. Weet wat u doet als ge hieraan meedoet, u zult God werkelijk in alles tegen krijgen. Want dit gaat niet alleen om de genade (en bevinding) van een kind Gods, maar nog veel meer om de rechten en deugden Gods die in onze dagen vanaf vele kansels en in allerlei kerkbladen gedurig gekrenkt, onteert en ontheiligt worden, en juist door de inhoud van dit boek verdedigt en verheerlijkt worden. Ik wenste dat u de wapens eens mocht inleveren voordat het voor eeuwig te laat zal zijn. Smeek of God u in Christus zou willen overwinnen door Zijn Woord en lieve Geest, opdat ge uw ledenen niet meer zult stellen tot ongerechtigheid maar tot gerechtigheid en heiligmaking.


Katwijk, 23 oktober 2012 -- D.J. Kleen

GJdeBruijn schreef:Hand 2: En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?

Hand 16: En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd.

KT: welker hart de
Namelijk door de kracht zijns Heiligen Geestes hun verstand verlichtende en hunnen wil neigende tot gehoorzaamheid des geloofs

Tot impliceert een tijdsorde. Eerst verlichtend werk van Gods Geest met als doel geloof. Het werk van Gods Geest is een werk naar een doel toe. Dat doel wordt behaald, maar het werk gaat dus aan het doel vooraf.

@GJdeBruijn: Dit gebeurt echter niet altijd. Het komt op de vernieuwing van de wil aan.

Hebr. 6:4 Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn, 5 En gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw, 6 En afvallig worden, die, zeg ik, wederom te vernieuwen tot bekering, als welke zichzelven den Zoon van God wederom kruisigen en openlijk te schande maken.

God trekt de daad van te geloven en te bekeren uit de veranderden wil, dewelke, gedreven zijnde, ook zelf werkt, zich tot God bekerende en gelovende, dat is, meteen zijne zondige werking uittrekkende.

Naar de orde des tijds kunnen nauwelijks onderscheiden worden het werk Gods, den mensch bekerende, en de werking des menschen, zich tot God bekerende; nochtans, naar orde van de veroorzaking, zo is het van node, dat Gods werk voor ga, en onze werking volgt. (blz. 473 en 474 van de ACTA 1618-1619).



Ware het zaak, dat God, enige krachten instortende, maar gave te kunnen geloven, te kunnen bekeren, en daarentussen de daad zelve zoude bevelen aan de vrije wil der menschen, voorwaar, hetgeen de eerste vader gedaan heeft, dat zouden wij allen doen: door den vrijen wil zouden wij van God afwijken en zouden deze mogelijkheid niet ten uitvoer brengen, of in het werk stellen.

Dit bovenstaande lijkt verdacht veel op de embryoleer (krachten instortende = habitas = hebbelijkheid). Op de Dordtse Synode ging men hier ook al tegenin gelijk ds. Kort nu.

Lange tijd afwezig geweest maar nu schrijf ik toch even. Wat is er een helderheid nodig in onze dagen.

pierre27 schreef:Lange tijd afwezig geweest maar nu schrijf ik toch even. Wat is er een helderheid nodig in onze dagen.

Je gaat ons daarmee helpen?

huisman schreef:@eilander bedankt voor de samenvattingen. Ik heb inmiddels het boek uit en daag alle reformatorische kerken uit om dit boek Schriftuurlijk te weerleggen. Dat zal niet lukken en dus moeten vooral de O(GG)iN zich ernstig beziinnen op hun leer.

Ik heb niet al die postings gelezen, maar denk wel dat dat tamelijk makkelijk zal lukken; gezien wat ik hier lees van zijn aanhangers.
De proef op de som is overigens ook niet zo moeilijk. Wanneer een lid een specifieke prediking/predikant aan deze beschrijving vindt voldoen, kan hij of zij bezwaar maken bij zijn of haar kerkenraad (wel met redenen omkleed uiteraard, dat is wat anders dan hier op een forum zomaar wat roepen). Deze zal dat bezwaar vrijwel altijd doorsturen naar de classis, die een commissie instelt om de bezwaren te onderzoeken. Daarop volgt een uitspraak.

Tiberius schreef:

huisman schreef:@eilander bedankt voor de samenvattingen. Ik heb inmiddels het boek uit en daag alle reformatorische kerken uit om dit boek Schriftuurlijk te weerleggen. Dat zal niet lukken en dus moeten vooral de O(GG)iN zich ernstig beziinnen op hun leer.

Ik heb niet al die postings gelezen, maar denk wel dat dat tamelijk makkelijk zal lukken; gezien wat ik hier lees van zijn aanhangers.

Ik weet niet of je mijn samenvattingen nog gaat lezen, of zelfs het hele boek?

Het ging er mij nu juist om dat we hier kunnen reageren op het boek zelf, in plaats van op "wat ik hier lees van zijn aanhangers". Dus het zou me wel een beetje tegenvallen als je je er nu zo van af maakt.

Dit was tenminste wat we onlangs hebben gezegd (ik realiseer me nu dat mijn posting van toen best wat arrogant kan overkomen; zo was het niet bedoeld. Alleen wilde ik een samenvatting in de vorm van citaten maken, anders zit er altijd weer een interpretatieverschil in):

Tiberius schreef:

eilander schreef:Dat ds. Kort zijn visie niet zou onderbouwen, ligt dan denk ik aan de vaardigheid van forummers om dat goed weer te geven. Ik zal daar nog eens een goede poging voor wagen, als ik daar wat meer tijd voor heb.

Ik ben benieuwd. Zoals ik misschien nog niet gezegd heb, maar wel duidelijk zal zijn: ik heb het boek niet gelezen, ik reageer alleen maar op wat mensen hier zeggen.

Eilander, ik wil dat graag doen, maar moet even passen totdat ik wat meer tijd heb.

edmund schreef:Het verstand verlicht, maar DE WIL NOG NIET VERNIEUWD.

Dat kan natuurlijk niet. Als het verstand zaligmakend verlicht is, dan is de wil ook vernieuwd.
Iets zien van de mogelijkheid van zalig worden door Christus is nog geen verlichting van het verstand.

Tiberius schreef:

huisman schreef:@eilander bedankt voor de samenvattingen. Ik heb inmiddels het boek uit en daag alle reformatorische kerken uit om dit boek Schriftuurlijk te weerleggen. Dat zal niet lukken en dus moeten vooral de O(GG)iN zich ernstig beziinnen op hun leer.

Ik heb niet al die postings gelezen, maar denk wel dat dat tamelijk makkelijk zal lukken; gezien wat ik hier lees van zijn aanhangers.
De proef op de som is overigens ook niet zo moeilijk. Wanneer een lid een specifieke prediking/predikant aan deze beschrijving vindt voldoen, kan hij of zij bezwaar maken bij zijn of haar kerkenraad (wel met redenen omkleed uiteraard, dat is wat anders dan hier op een forum zomaar wat roepen). Deze zal dat bezwaar vrijwel altijd doorsturen naar de classis, die een commissie instelt om de bezwaren te onderzoeken. Daarop volgt een uitspraak.

Lees het hele boek, ik denk dat het echt noodzakelijk is om van dit boek kennis te nemen. Daarna eerlijk bezien of wat in dit boek (deze studie want dat is het echt!) te lezen is op basis van de Schrift weerlegd kan worden. Als dat in alle eerlijkheid niet kan moet deze embryoleer krachtig verworpen worden.
Dat "tamelijk makkelijk" basseer jij steeds op de drie dagen en nachten van Saulus bekering tot Paulus. Als jij Paulus eigen getuigenis leest in Hand 26 blijft ook van deze veronderstelling niet veel over.

12 Waarover ook als ik naar Damaskus reisde, met macht en last, welk ik van de overpriesters had,
13 Zag ik, o koning, in het midden van den dag, op den weg een licht, boven den glans der zon, van den hemel mij en degenen, die met mij reisden, omschijnende .
14 En als wij allen ter aarde nedergevallen waren, hoorde ik een stem , tot mij sprekende, en zeggende in de Hebreeuwse taal: Saul, Saul , wat vervolgt gij Mij? Het is u hard, tegen de prikkels de verzenen te slaan .
15 En ik zeide: Wie zijt Gij , Heere? En Hij zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt.
16 Maar richt u op, en sta op uw voeten; want hiertoe ben Ik u verschenen, om u te stellen tot een dienaar en getuige der dingen, beide die gij gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschijnen;
17 Verlossende u van dit volk, en van de heidenen, tot dewelke Ik u nu zende;
18 Om hun ogen te openen, en hen te bekeren van de duisternis tot het licht , en van de macht des satans tot God ; opdat zij vergeving der zonden ontvangen , en een erfdeel onder de geheiligden , door het geloof in Mij.
19 Daarom, o koning Agrippa, ben ik dat Hemels gezicht niet ongehoorzaam geweest;
20 Maar heb eerst dengenen, die te Damaskus waren, en te Jeruzalem, en in het gehele land van Judea, en den heidenen verkondigd, dat zij zich zouden beteren , en tot God bekeren, werken doende der bekering waardig.

Afgewezen schreef:

edmund schreef:Het verstand verlicht, maar DE WIL NOG NIET VERNIEUWD.

Dat kan natuurlijk niet. Als het verstand zaligmakend verlicht is, dan is de wil ook vernieuwd.
Iets zien van de mogelijkheid van zalig worden door Christus is nog geen verlichting van het verstand.

@Afgewezen. Ik kan begrijpen dat je schrijft dat dit niet kan, omdat dit ‘denken’ heden ten dage ook zo zit opgesloten in de verkondiging van de embryotheologie die in de gehele rechterflank van onze gezindte zoveel opgeld doet. Wel heb je er een woord bijgevoegd ‘zaligmakend’ verlicht. Ik houd mij bij hetgeen ik heb geschreven en grijp dan direct terug naar hetgeen in Hebr. 6:4 staat opgetekend: Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn, 5 En gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw, 6 En afvallig worden, die, zeg ik, wederom te vernieuwen tot bekering, als welke zichzelven den Zoon van God wederom kruisigen en openlijk te schande maken.

die eens verlicht zijn
Namelijk in het verstand door de prediking des Evangelies

de hemelse gave gesmaakt hebben
Dat is, het geloof, hetwelk hier gezegd wordt, dat zij gesmaakt hebben, niet omdat zij het in zijn rechte wezen immer zouden ontvangen hebben, maar omdat zij een klein begin en gelijkenis of schijn daarvan gevoeld hebben, gelijk het woord smaken ook tegen innemen gesteld wordt, Matth. 27:34; welk smaken Christus in de gelijkenis van den zaaier, Matth. 13:20,21, noemt een ontvangen des woords met blijdschap; hetwelk nochtans geen wortel, dat is, geen recht vertrouwen op Christus heeft, en geen behoorlijke vruchten in volstandigheid geeft, dewijl het op steenachtige aarde, dat is, in een hart, dat niet behoorlijk voor God is vernederd, noch bereid, gevallen is. En dat dit hier ook de mening is, blijkt uit Hebr. 6:7 en elders, waar deze vergeleken worden met aarde, die den regen niet indrinkt, en derhalve in plaats van goed kruid, doornen en distelen voortbrengt.

Des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn
Dat is, enige gaven des Heiligen Geestes, die God in de eerste Kerk den discipelen mededeelde. Zie hiervan 1 Cor. 12:14.

Deze verlichting des verstands is een voorbereidende werking.

In de ACTA staat hierover ook veel geschreven. Op blz. 472 staat: “Velen ontvangen heeft het licht des verstands; maar de wetenschap heeft in allen niet dezelfde kracht, of diergelijke werking; en velen, daar zij schijnen met geloof en kennis versierd te zijn, zo ontbreekt hun de liefde, en kunnen bij hetgeen zij door het geloof en de kennis zien, niet blijven, want men kan niet volharden in hetgeen men van ganser harte niet liefheeft.”

Men heeft de liefde pas, wanneer men door het ware geloof met Christus wordt verenigd. Christus grijpt de mens aan (of openbaart Zich aan de mens) en de mens grijpt Christus aan door het ware (toe-eigenend) geloof en al Zijn weldaden. Hier neemt de Geest van Christus –als de Fontein der Liefde- inwoning in zo’n mensenziel.

In de ACTA staat verder: Zelfs de uitverkorenen gedragen zich in deze werkingen, welke voor de wedergeboorte gaan, nooit alzo, of zij zouden van God verlaten mogen worden, vanwege hun nalatigheid en wederstandigheid; maar zodanig is de bijzondere barmhartigheid Gods tegen hen, dat, al is het, dat zij deze opwekkende, en verlichtende genade , of een tijd lang verstoten, of onderdrukken, God nochtans hen weder aanport, en niet aanhoudt te bevorderen, totdat Hij ze ten enenmaal onder het juk zijner genade gebracht, en in de stand der wedergeborene kinderen gesteld heeft.

Op blz. 471: Het talent der genade, dat Gods iemand ooit gegeven heeft, wordt niemand ontnomen, tenzij dat iemand te voren, door zijne eigene schuld, datzelve begraven heeft (Matth. 25:28) Hieruit is het, dat wij in de Schrifturen doorgaans vermaand worden, dat wij den Geest niet moeten tegenstaan, den geest uitblussen, de genade Gods niet tevergeefs ontvangen, van God niet afwijken, Hebr. 3:7. Ja, dat wordt klaarlijk gesteld tot een reden van de Goddelijke verlating, dat God eerst door de mensen verlaten wordt, Spr. 1:24.

Het gaat in onze bekering om:

1. verstand;
2. wil;
3. genegenheden.

God trekt de daad van te geloven en te bekeren uit de veranderden (vernieuwde!) wil, dewelke, gedreven zijnde ook zelf werkt, zich tot God bekerende en gelovende, dat is, meteen zijne zondige werking uittrekkende.
Het uitwerksel van het geloof is: rechtvaardigmaking, dat is, vergeving der zonden, en toerekening der gerechtigheid van Christus (recht ten leven, eeuwig leven), heiligmaking. Hier wordt de mens met Christus verenigd, hier vindt hij het Leven, hier vindt de levendmaking plaats. Dit is gegrond op de rechtvaardigingsleer van Paulus in de Romeinen-, Galatenbrief zo bijzonder verklaard.

Let ook op de volgorde!

Welk geloof verenigd mij met Christus een bloembolgeloof of een waar geloof:

Een waar geloof is een stellig weten of kennis, waardoor ik alles voor waarachtig houd, dat ons God in Zijn Woord geopenbaard heeft , maar ook een vast vertrouwen , hetwelk de Heilige Geest door het Evangelie in mijn hart werkt , dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving der zonden,eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om der verdienste van Christus wil.
Alle (goede) oude schrijvers hebben ons geleerd dat de vereniging met Christus geschiedt door de daad des geloofs. Dit impliciert dat het geloof een voorwerp nodig heeft, dat is (de openbaring, kennis van) Christus.

Een bloembolgeloof is een zintuig waarvan we hopen dat we er ooit werkzame daden (zoals hierboven genoemd) uit gewaar worden. Gelovigen, die Christus niet kennen. Verondersteld in Christus en overtuigd worden door de Geest der Waarheid dat …. Men nog verzoend moet worden. Hoe dwaas geredeneer!

Het is onbijbels, ongereformeerd en een gruwelijke vermenging van Wet en Evangelie! Ze zeggen dan op hun beurt wel waar het komen moet, maar ze leggen een grond, waar (nog) geen grond is. De tegenwerping “van Gods kant” is ook zo’n vonde (zie Pred.7:29b: maar zij hebben veel vonden gezocht.)



Dit Reformatorisch geluid voor te staan wekt binnen de OGGiN en de GGiN een geweldige vijandschap op. Ambtsdragers en predikanten briesen ertegen!!

In de embryokerken wordt een veronderstelde wedergeboorteleer, levendmaking (bloembolgeloof) geleerd buiten de kennis van Christus.


Waar het op aan komt is hetgeen we in Filippensen 1:6 lezen:
Vertrouwende ditzelve, dat Hij, Die in u een goed werk begonnen heeft, dat voleindigen zal tot op den dag van Jezus Christus;

een goed werk
Namelijk des geloofs in Christus en der bekering tot God.

huisman schreef:Lees het hele boek, ik denk dat het echt noodzakelijk is om van dit boek kennis te nemen.

Eerst maar eens even rustig afwachten, voordat ik er veel tijd in steek. Het zou me niet verbazen als het binnen een jaartje ook weer bij de ramsj ligt.
Ik heb hier zo vaak gehoord van boeken waar het echt noodzakelijk is om kennis van te nemen.

huisman schreef:Daarna eerlijk bezien of wat in dit boek (deze studie want dat is het echt!) te lezen is op basis van de Schrift weerlegd kan worden. Als dat in alle eerlijkheid niet kan moet deze embryoleer krachtig verworpen worden.

Ik denk dat het tamelijk makkelijk op basis van de Schrift weerlegd kan worden.
Niet alleen Paulus' bekering wijst erop (wat je overigens met het gequote Bijbelgedeelte bedoet, is me een raadsel), maar vele andere gedeelten. Eerder noemde ik al de gelijkenis van de verloren zoon, gisteren las ik de geschiedenis van de zalving, in Lukas 7, waar we een levendgemaakte zondares ontmoeten, van wie aan het eind van de geschiedenis de zonden vergeven worden. Dan nog de gegevens die WimA aanreikt. Ben benieuwd wat de antibloembollianen daar van bakken.

Maar nogmaals: de tijd om er uitgebreid in te verdiepen ontbreekt me even.

@Edmund, met de verlichting van het verstand bedoel ik dit:

2 Kor. 4:6 Want God, Die gezegd heeft, dat het licht uit de duisternis zou schijnen, is Degene, Die in onze harten geschenen heeft, om te geven verlichting der kennis der heerlijkheid Gods in het aangezicht van Jezus Christus.

Ik denk dat we het op zich aardig eens zijn. Ik ben niet zo'n 'bloemboltheologie'-aanhanger als jij denkt.

Tiberius schreef:

huisman schreef:Lees het hele boek, ik denk dat het echt noodzakelijk is om van dit boek kennis te nemen.

Eerst maar eens even rustig afwachten, voordat ik er veel tijd in steek. Het zou me niet verbazen als het binnen een jaartje ook weer bij de ramsj ligt.
Ik heb hier zo vaak gehoord van boeken waar het echt noodzakelijk is om kennis van te nemen.

huisman schreef:Daarna eerlijk bezien of wat in dit boek (deze studie want dat is het echt!) te lezen is op basis van de Schrift weerlegd kan worden. Als dat in alle eerlijkheid niet kan moet deze embryoleer krachtig verworpen worden.

Ik denk dat het tamelijk makkelijk op basis van de Schrift weerlegd kan worden.
Niet alleen Paulus' bekering wijst erop (wat je overigens met het gequote Bijbelgedeelte bedoet, is me een raadsel), maar vele andere gedeelten. Eerder noemde ik al de gelijkenis van de verloren zoon, gisteren las ik de geschiedenis van de zalving, in Lukas 7, waar we een levendgemaakte zondares ontmoeten, van wie aan het eind van de geschiedenis de zonden vergeven worden. Dan nog de gegevens die WimA aanreikt. Ben benieuwd wat de antiibloembollianen daar van bakken.

Maar nogmaals: de tijd om er uitgebreid in te verdiepen ontbreekt me even.

In het geciteerde Bijbelgedeelte verteld Paulus zijn bekering aan Agrippa.
1. Hij vertelt niets van wat jij denkt dat er allemaal gebeurd is in Saulus ontmoeting met Christus op de weg naar Damascus
en de drie dagen die daar op volgden.
2. Hij vertelt dat hij terwijl hij nog neerlag op de weg zijn apostolische opdracht al kreeg.

15 En ik zeide: Wie zijt Gij , Heere? En Hij zeide: Ik ben Jezus, Dien gij vervolgt.
16 Maar richt u op, en sta op uw voeten; want hiertoe ben Ik u verschenen, om u te stellen tot een dienaar en getuige der dingen, beide die gij gezien hebt en in welke Ik u nog zal verschijnen;
17 Verlossende u van dit volk, en van de heidenen, tot dewelke Ik u nu zende;
18 Om hun ogen te openen, en hen te bekeren van de duisternis tot het licht , en van de macht des satans tot God ; opdat zij vergeving der zonden ontvangen , en een erfdeel onder de geheiligden , door het geloof in Mij.

Ik kan jou natuurlijk niet verplichten om het boek van ds Kort te lezen maar het is een geheel ander boek dan dat ik (en waarschijnlijk ook jij) verwacht had. Het is een door en door Schriftuurlijk en confessioneel onderbouwd boek. Niet altijd heel fijnzinnig maar wel met de nodige nuance.
B.v. ds Kort verwerpt Comrie's filosofische redenaties over b.v. habitus en actus van het geloof, van de embryotheorie enz.
maar zegt daarna dat de preken van Comrie wel uitstekende te lezen zijn.
Zijn verwijt is waar Comrie de onderscheidingen nog bijelkaar hield zijn leerlingen (m.n. Kersten,Steenblok en Moerkerken)
veel verder zijn gegaan.