Fjodor schreef:Luther schreef:De doop zegt niets over de dopeling, maar betekent en verzegelt Gods verbond en woorden aan het voorhoofd van de dopeling.
God verbindt Zijn eigen Naam aan die van het kind en zegt: Ik wil jouw God zijn en Ik geef alles in jouw leven wat nodig is tot zaligheid.
Het sacrament zegt niets over het geloof van de dopeling. Dat is bij het HA net zo. Dat sacrament zegt niets over de avondmaalganger. Dat is een zaak die tussen de avondmaalganger en God ligt. Ook dat sacrament toont in de gemeente als middel tot versterking van het geloof Wie God is, en wat Hij in Christus heeft aangebracht.
Het denken vanuit het verbond is aan de refobaptisten geheel vreemd; en ja helaas geldt dat ook voor delen van de rechterflank van de gereformeerde gezindte, waar men wel spreekt over het verbond, maar het functioneert feitelijk niet.
Zie het boekje van ds. G.R. Procee "Holy Baptism". Schijnt vertaald te worden....
Nee, dit is echt mis. En ongereformeerd.
Wij kunnen geen definitief oordeel geven over een dopeling of een avondmaalsganger.
Maar wél een
voorlopig oordeel. En dat moeten we ook. Bij het avondmaal moeten we
ervan uitgaan dat we met gelovigen te doen hebben. Daarom de tucht bij Calvijn. En daarom al die voorwaarden zoals Mara ook schrijft.
Net zo moeten we in ieder geval
ergens vanuit gaan bij de kinderdoop. Dat is wat alle gereformeerden anders doen.
Toe maar, ongereformeerd zelfs!
Nogmaals: het sacrament gaat helemaal niet om wat het van de dopeling of avondmaalsganger zegt. Daar begint de fout meestal. Je ziet het in deze discussie ook: @Posthoorn is steeds maar bezig met de vraag, wat de doop zegt over het kind, welk extra dat kind heeft, etc. Daar valt een heleboel over te zeggen, maar het sacramentele van de doophandeling is het bevestigen van de waarheid van Gods verbond en belofte. En natuurlijk is dat een boodschap vóór dat kind (en de ouders en de gemeente), maar het zegt niet iets óver dat kind, dan alleen dat het een verbondskind is.
Hetzelfde geldt over het Avondmaal: Natuurlijk is het niet onbelangrijk wie wel en niet aangaan, maar daar gaat het sacrament niet om. Het sacrament zelf heeft een bevestigende en verzegelde waarde van Gods verbond, beloften en heilswerk.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)