Waar ging de preek van afgelopen zondag over?

[Josephus]

's-avonds: Zondag 43 HC: 9e gebod: Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste. (In deze dienst zijn ook 7 kinderen gedoopt).

Apart. Wordt bij jullie de lijn van de HC voortgezet ongeacht het karakter van een dienst?

Zo apart is dat niet. Dat gebeurt namelijk in alle kerken van de gereformeerde gezindte.

Onparlementair gezegd: daar geloof ik dus echt geen barst van. Sterker nog, ik denk zelfs dat in de meeste kerken van de gereformeerde gezindte het HC-rooster niet wordt gevolgd bij bijvoorbeeld avondmaals- en doopdiensten, om over de christelijke feestdagen nog maar te zwijgen.

[Mister]

@ Tib: als je 'alle' door 'enkele' vervangt, gaan wij aanstonds akkoord...

[MarthaMartha]

@ Tib: als je 'alle' door 'enkele' vervangt, gaan wij aanstonds akkoord...

[Wilhelm]

's-avonds: Zondag 43 HC: 9e gebod: Gij zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste. (In deze dienst zijn ook 7 kinderen gedoopt).

Apart. Wordt bij jullie de lijn van de HC voortgezet ongeacht het karakter van een dienst?

Zo apart is dat niet. Dat gebeurt namelijk in alle kerken van de gereformeerde gezindte.

Sorry, Tiberius , maar ik ben het in deze ook niet met je eens
Ook binnen het verband van de Geref. Gem. zijn er gemeenten waar er bij doopdiensten niet uit de HC gepredikt wordt.

[Bert Mulder]

Zo apart is dat niet. Dat gebeurt namelijk in alle kerken van de gereformeerde gezindte.

Helaas niet, geachte Tiberius.

Bij ons bijvoorbeeld word bij speciale diensten zoals de sacramentenbediening, voorbereiding, installatie, enz, meestal de catechismus prediking voor die zondag opzij gezet. Tenzij het zou uitkomt dat het passends is, als je bijvoorbeeld bezig bent met Heilig Avondmaal in de HC als het Avondmaal is. En dan wordt de catechismus prediking voort gezet van waar de laatste keer uit de catechismus gepreekt is. Zodoende duurt het doorgaans een poosje langer dan een jaar voordat je door de HC heen bent.

[Josephus]

Tiberius heeft nog wel een ontsnappingsmogelijkheid: misschien hanteert hij een andere (meer beperkte) definitie van het begrip 'gereformeerde gezindte'...

[Tiberius]

Ok, ok, ik capituleer.

Josephus: ik heb nog één ontsnappingsmogelijkheid. Ik zei dat het in alle kerken van de gereformeerde gezindte gebeurt. Maar niet dat het altijd zo gebeurt.

[Josephus]

Ok, ok, ik capituleer.

Josephus: ik heb nog één ontsnappingsmogelijkheid. Ik zei dat het in alle kerken van de gereformeerde gezindte gebeurt. Maar niet dat het altijd zo gebeurt.

Ja en je zei ook niet expliciet dat het overal zo gebeurt. Leuk geprobeerd, maar niet overtuigend...

[Tiberius]

Ok, ok, ik capituleer.

Josephus: ik heb nog één ontsnappingsmogelijkheid. Ik zei dat het in alle kerken van de gereformeerde gezindte gebeurt. Maar niet dat het altijd zo gebeurt.

Ja en je zei ook niet expliciet dat het overal zo gebeurt. Leuk geprobeerd, maar niet overtuigend...

Kijk eens aan. Nog een extra.

[MarthaMartha]

Na enige aarzeling toch een persoonlijk verslagje van de zondag die ik achter me heb, en waar ik nog steeds vol van zit... wil zo graag wat delen, goed spreken van mijn Heere en Koning... al is het maar de helft, het is zo moeilijk onder woorden te brengen allemaal. Voelde me in de voorbereidingsweek een echte Martha, druk druk druk... met van alles. En toch door dat alles heen wel het weten aan Wie ik toebehoor. Zaterdag las ik het hoofdstuk over het Heilig Avondmaal uit het boek van Ryle “christen zijn in het dagelijks leven”. Zomaar een paar citaten:
“Wij belijden daar in het openbaar dat wij in onszelf geen goedheid, gerechtigheid of waardigheid bezitten en dat wij al onze hoop op Christus vestigen”.
“Deelnemers verklaren dat zij niet aan des Heeren tafel gaan in het vertrouwen op hun eigen gerechtigheid, maar in het vertrouwen op Gods menigvuldige en grote genade”.
“Toen we voor het eerst tot de troon der genade kwamen, waren we zondaars en zondaars zullen we blijven tot we sterven; wel bekeerde, vernieuwde en geheiligde zondaars, maar niettemin zondaars. Kortom, niemand is een waardige avondmaalsganger die niet werkelijk beseft dat hij een ‘ellendige zondaar’ is”.
“Toon mij een man die zijn zonden werkelijk voelt, die werkelijk op Christus steunt, die werkelijk strijdt om heilig te leven, en ik zal hem welkom heten in de naam van mijn Meester. Hij mag zich zwak, dwalend, leeg, weifelend, ellendig en arm voelen”.
Dat zijn dingen waar ik me zo in herkende. Ook juist dat laatste. Ja, ik ben een zondaar en dat weet en voel ik dagelijks. Maar ook: ja, ik steun op Christus en wens niet te steunen op iets anders. En heilig leven, dat is mijn grootste begeerte en tegelijk ook grootste strijd. Toen was er zo’n verlangen naar zondag.
Zondag preekte de dominee over de Heere Jezus die verhoord werd. Op alle beschuldigingen zweeg Hij. Maar toen gevraagd werd of Hij de Zoon van God was, toen kon en mocht Hij niet zwijgen, toen sprak Hij en deed belijdenis. Soms kun je ’t gevoel hebben dat je bijna niet wachten kunt tot alles klaar is. Zo’n verlangen om Zijn Naam te belijden. Ja ook in mij zoveel wat mij aanklaagd. Zo vreselijk veel. Maar dan toch het weten dat de Heere Jezus nou juist voor zondaren kwam. Dat er niets in mij is, maar alles in Hem en dat Hij het geven wil. Dan mag ook ik met lege handen, met alle gebrek en juist ook met al mijn zonden, weer opnieuw schuilen in Zijn wonden. De toevlucht nemen tot Hem die het verlorene zoekt. Niet om mij, maar op grond van Zijn eigen Woord en nodiging het brood en de wijn ontvangen. De tekenen van Zijn lichaam en bloed die Hij gegeven heeft tot een volkomen verzoening van al mijn zonden. Na het avondmaal zonden we het vijfde vers van psalm 43: “Mijn ziel hoe treurt gij dus verslagen? Wat zijt ge onrustig in uw lot? Berust in ’s Heeren welbehagen! Hij doet welhaast uw heilzon dagen. Uw hoop herleef naar Zijn gebod. Mijn Redder is mijn God”. O, waarom zou ik Hem wantrouwen? Waarom zou ik vragen hebben bij Zijn wijs beleidt in mijn leven? Als Hij het nu is die mijn lot en leven heeft bepaald... waarom zou ik dan niet rusten in Zijn welbehagen? Waarom ook mijn leven niet toevertrouwen aan Hem? Hij weet immers het beste wat goed voor mij is. De Heere is mijn Herder, mij ontbreekt niets!

Zondagavond preekte de dominee in de dankzeggingsdienst over de instelling van het Heilig Avondmaal. Dat was op het pascha, dan werden tevoren de huizen gereinigd, alle zuurdesem verwijderd. De vraag kwam zo indringend naar voren: is uw huis gereinigd? Hij vertelde hoe het er aan toeging op het pascha in Israël. Hoe duizenden offeraars daar kwamen met een onschuldig en volmaakt lammetje. Hoe ze de voorhof binnengingen en hoe daar die lammetjes één voor één werden geslacht. Hoe hun bloed uitgegoten werd voor het altaar en de beek Kidron vervuld werd van het bloed van duizenden van die lammeren. Wat voelde ik me klein worden. Afgelopen vrijdag bij de schaapskooi in Ede geweest. De lammetjes bewonderd, zo pril, zo lief, zo onschuldig.... zo’n lammetje sterven voor mij? En dan nog veel groter, het onschuldig Lam, Jezus Christus, de Heilige, de Rechtvaardige, gestorven voor mij? Dat wonder is niet te begrijpen, dat kan ik ook niet. Maar temeer vervuld het met zo’n diepe schaamte om mijn zonden. En haat daartegen. Zo’n verlangen om heilig voor God te leven. Alleen maar voor Hem te zijn. Ik weet het wel, hier op aarde blijft de zonde en blijf ik zondaar. Maar straks zal het voorbij zijn. Dan zal ik bij Hem zijn Die ik lief heb, ja wat meer is, Die mij heeft liefgehad. Dan zal de zonde voor altijd weg zijn. Dan zal -ook ik- Hem werkelijk de eer mogen geven die Hem toekomt! Maranatha, kom Heere Jezus, ja kom haastig!

[Wilma van den Berg]

Na enige aarzeling toch een persoonlijk verslagje van de zondag die ik achter me heb, en waar ik nog steeds vol van zit... wil zo graag wat delen, goed spreken van mijn Heere en Koning... al is het maar de helft, het is zo moeilijk onder woorden te brengen allemaal. Voelde me in de voorbereidingsweek een echte Martha, druk druk druk... met van alles. En toch door dat alles heen wel het weten aan Wie ik toebehoor. Zaterdag las ik het hoofdstuk over het Heilig Avondmaal uit het boek van Ryle “christen zijn in het dagelijks leven”. Zomaar een paar citaten:
“Wij belijden daar in het openbaar dat wij in onszelf geen goedheid, gerechtigheid of waardigheid bezitten en dat wij al onze hoop op Christus vestigen”.
“Deelnemers verklaren dat zij niet aan des Heeren tafel gaan in het vertrouwen op hun eigen gerechtigheid, maar in het vertrouwen op Gods menigvuldige en grote genade”.
“Toen we voor het eerst tot de troon der genade kwamen, waren we zondaars en zondaars zullen we blijven tot we sterven; wel bekeerde, vernieuwde en geheiligde zondaars, maar niettemin zondaars. Kortom, niemand is een waardige avondmaalsganger die niet werkelijk beseft dat hij een ‘ellendige zondaar’ is”.
“Toon mij een man die zijn zonden werkelijk voelt, die werkelijk op Christus steunt, die werkelijk strijdt om heilig te leven, en ik zal hem welkom heten in de naam van mijn Meester. Hij mag zich zwak, dwalend, leeg, weifelend, ellendig en arm voelen”.
Dat zijn dingen waar ik me zo in herkende. Ook juist dat laatste. Ja, ik ben een zondaar en dat weet en voel ik dagelijks. Maar ook: ja, ik steun op Christus en wens niet te steunen op iets anders. En heilig leven, dat is mijn grootste begeerte en tegelijk ook grootste strijd. Toen was er zo’n verlangen naar zondag.
Zondag preekte de dominee over de Heere Jezus die verhoord werd. Op alle beschuldigingen zweeg Hij. Maar toen gevraagd werd of Hij de Zoon van God was, toen kon en mocht Hij niet zwijgen, toen sprak Hij en deed belijdenis. Soms kun je ’t gevoel hebben dat je bijna niet wachten kunt tot alles klaar is. Zo’n verlangen om Zijn Naam te belijden. Ja ook in mij zoveel wat mij aanklaagd. Zo vreselijk veel. Maar dan toch het weten dat de Heere Jezus nou juist voor zondaren kwam. Dat er niets in mij is, maar alles in Hem en dat Hij het geven wil. Dan mag ook ik met lege handen, met alle gebrek en juist ook met al mijn zonden, weer opnieuw schuilen in Zijn wonden. De toevlucht nemen tot Hem die het verlorene zoekt. Niet om mij, maar op grond van Zijn eigen Woord en nodiging het brood en de wijn ontvangen. De tekenen van Zijn lichaam en bloed die Hij gegeven heeft tot een volkomen verzoening van al mijn zonden. Na het avondmaal zonden we het vijfde vers van psalm 43: “Mijn ziel hoe treurt gij dus verslagen? Wat zijt ge onrustig in uw lot? Berust in ’s Heeren welbehagen! Hij doet welhaast uw heilzon dagen. Uw hoop herleef naar Zijn gebod. Mijn Redder is mijn God”. O, waarom zou ik Hem wantrouwen? Waarom zou ik vragen hebben bij Zijn wijs beleidt in mijn leven? Als Hij het nu is die mijn lot en leven heeft bepaald... waarom zou ik dan niet rusten in Zijn welbehagen? Waarom ook mijn leven niet toevertrouwen aan Hem? Hij weet immers het beste wat goed voor mij is. De Heere is mijn Herder, mij ontbreekt niets!

Zondagavond preekte de dominee in de dankzeggingsdienst over de instelling van het Heilig Avondmaal. Dat was op het pascha, dan werden tevoren de huizen gereinigd, alle zuurdesem verwijderd. De vraag kwam zo indringend naar voren: is uw huis gereinigd? Hij vertelde hoe het er aan toeging op het pascha in Israël. Hoe duizenden offeraars daar kwamen met een onschuldig en volmaakt lammetje. Hoe ze de voorhof binnengingen en hoe daar die lammetjes één voor één werden geslacht. Hoe hun bloed uitgegoten werd voor het altaar en de beek Kidron vervuld werd van het bloed van duizenden van die lammeren. Wat voelde ik me klein worden. Afgelopen vrijdag bij de schaapskooi in Ede geweest. De lammetjes bewonderd, zo pril, zo lief, zo onschuldig.... zo’n lammetje sterven voor mij? En dan nog veel groter, het onschuldig Lam, Jezus Christus, de Heilige, de Rechtvaardige, gestorven voor mij? Dat wonder is niet te begrijpen, dat kan ik ook niet. Maar temeer vervuld het met zo’n diepe schaamte om mijn zonden. En haat daartegen. Zo’n verlangen om heilig voor God te leven. Alleen maar voor Hem te zijn. Ik weet het wel, hier op aarde blijft de zonde en blijf ik zondaar. Maar straks zal het voorbij zijn. Dan zal ik bij Hem zijn Die ik lief heb, ja wat meer is, Die mij heeft liefgehad. Dan zal de zonde voor altijd weg zijn. Dan zal -ook ik- Hem werkelijk de eer mogen geven die Hem toekomt! Maranatha, kom Heere Jezus, ja kom haastig!

MarthaMartha, heel hartelijk bedankt voor je posting! Ik waardeer het bijzonder! Enneh....zullen we psalm 119 er maar bijpakken: Gun leven aan mijn ziel, dan looft mijn mond, Uw trouw hulp!! Om verwonderend uit te roepen: Mijn God, U zal ik eeuwig loven omdat Gij het hebt gedaan!!

[MarthaMartha]

bedankt Wilma! ja, omdat Hij het heeft gedaan...
Zit steeds met het lied in mijn hoofd:
Jezus leven van mijn leven,
Jezus dood van mijne dood,
Die voor mij U hebt gegeven....
....
Duizend, duizend maal o Heere,
zij U daarvoor dank en eer!

[Wilma van den Berg]

bedankt Wilma! ja, omdat Hij het heeft gedaan...
Zit steeds met het lied in mijn hoofd:
Jezus leven van mijn leven,
Jezus dood van mijne dood,
Die voor mij U hebt gegeven....
....
Duizend, duizend maal o Heere,
zij U daarvoor dank en eer!

Ach MarthaMartha, koester het als een kostbare schat. Het is nooit verkeerd om met deze gedachten vervuld te zijn...vervuld met God bovenal!

[Lassie]

Bidden en Vasten.

[Gijs83]

's-Morgens: Matth.27:24: Als nu Pilatus zag, dat hij niet vorderde, maar veelmeer dat er oproer werd, nam hij water en wies de handen voor de schare, zeggende: Ik ben onschuldig van het bloed dezes Rechtvaardigen; gijlieden moogt toezien.
's-Middags: Gen 41:45-57: Over de 7 vette en de 7 magere jaren in Egypte(leespreek van Ds.Mouw uit Uddel)
's-Avonds: Zondag 44 HC(10e gebod)