Maanenschijn schreef:Toch ontwikkel ik een bepaalde aversie tegen al dat ‘gedramatiseer’: met handen bewegen, ogen dicht doen, liefst daarbij omhoog kijken (valt trouwens niet mee met de ogen dicht ). Vaak in een decor van een kerk die in allerlei sfeerverlichting is uitgelicht.
Dan is een opname in de natuur toch wel meer puur.

Maar je wilt toch ook wel graag dat wat je hoort klopt met wat je ziet.
Ik herinner me een dvd van een mannenkoor dat bij onze plaatselijke molen staat te zingen, maar het klinkt alsof ze in de Dom van Keulen staan, met 8 seconden nagalm. Dat slaat helemaal nergens op...

Maar verder: eens, al die gebaartjes, gesloten ogen en discoverlichting: brr, wat een theater.

Onbekende schreef:

J.C. Philpot schreef:Blijf bij mij Heer want d' avond is nabij
https://youtu.be/9wlF7XQs450

Doet me hier aan denken:

https://youtu.be/r3doe3P8qFw

Dat zijn wat modernere liede(re)n. Te charismatisch.

Deze jongelui van over de grote plas zijn wat klassieker en vergelijkbaar qua entourage:
https://youtu.be/pxPxix4JRYQ

Herman schreef:Die man staat daar geworteld als een lantaarnpaal.

Mooie vergelijking. Doet me aan je vergelijking "taartpunten als plezierjachten" in het verleden

Eens met @Hendrikus, dat het theater is. Net zoals muziek van Sela. Hopelijk gaat dit niet de reformatorische wereld veroveren. Ik ervaar het als vervreemdend. Als je een klassiek concert van zeg maar de Mattheus Pasion beluisterd, doen ze toch ook niet zo 'sentimenteel'. Ik houd van oprechte, serene muziek.

Ik ben bang dat de muziek van Sela al veel verder is doorgedrongen in de reformatorische wereld dan wij soms willen geloven. Anderzijds, liever Sela dan allerlei popmuziek.

Henk J schreef:Ik ben bang dat de muziek van Sela al veel verder is doorgedrongen in de reformatorische wereld dan wij soms willen geloven. Anderzijds, liever Sela dan allerlei popmuziek.

En met de muziek van Sela komt wordt een bepaalde geloofsbeleving onze gezindte ingezongen (en ik ontken niet dat er een gradueel verschil zit tussen de afzonderlijke nummers). Ik ben daar niet positief over.

https://www.youtube.com/watch?v=HtLch4nJoaU
De eerste symfonie van Vierne, werkelijk schitterend uitgevoerd door Boerema.

J.C. Philpot schreef:

Henk J schreef:Ik ben bang dat de muziek van Sela al veel verder is doorgedrongen in de reformatorische wereld dan wij soms willen geloven. Anderzijds, liever Sela dan allerlei popmuziek.

En met de muziek van Sela komt wordt een bepaalde geloofsbeleving onze gezindte ingezongen (en ik ontken niet dat er een gradueel verschil zit tussen de afzonderlijke nummers). Ik ben daar niet positief over.

Inderdaad, ds. De Heer heeft dat scherp ingezien. En zelfs Andries Knevel gaf hem daarin gelijk.

Het zijn prachtige liederen en in de genoemde gevallen een heilzame correctie op eenzijdigheden.

En wat vind je van de entourage, @DDD?

J.C. Philpot schreef:

Henk J schreef:Ik ben bang dat de muziek van Sela al veel verder is doorgedrongen in de reformatorische wereld dan wij soms willen geloven. Anderzijds, liever Sela dan allerlei popmuziek.

En met de muziek van Sela komt wordt een bepaalde geloofsbeleving onze gezindte ingezongen (en ik ontken niet dat er een gradueel verschil zit tussen de afzonderlijke nummers). Ik ben daar niet positief over.

Inderdaad. Ik durf de stelling aan dat deze liederen de algemene verzoeningsleer bevordert en mede zorgt voor onbegrip over de oude waarheid zoals die altijd in onze gezindte werd en (gelukkig!) wordt gebracht.

Een groot gevaar! Maar nemen wij er nog acht op? Of..., omarmen we deze eenzijdigheid waardoor de prediking van Wet en Evangelie wordt verdrongen door een leer waarin Jezus wordt voorgesteld als Vriend en Redder en er over zonde en ellende liever niet meer mag gesproken worden?

Thea schreef:En wat vind je van de entourage, @DDD?

Geheel in lijn met Psalm 150

Hendrikus schreef:

Maanenschijn schreef:Toch ontwikkel ik een bepaalde aversie tegen al dat ‘gedramatiseer’: met handen bewegen, ogen dicht doen, liefst daarbij omhoog kijken (valt trouwens niet mee met de ogen dicht ). Vaak in een decor van een kerk die in allerlei sfeerverlichting is uitgelicht.
Dan is een opname in de natuur toch wel meer puur.

Maar je wilt toch ook wel graag dat wat je hoort klopt met wat je ziet.
Ik herinner me een dvd van een mannenkoor dat bij onze plaatselijke molen staat te zingen, maar het klinkt alsof ze in de Dom van Keulen staan, met 8 seconden nagalm. Dat slaat helemaal nergens op...

Maar verder: eens, al die gebaartjes, gesloten ogen en discoverlichting: brr, wat een theater.

Een tremulant kan nog net hoop ik..
Of zal dat ook al trammelant geven?

Klezmermuziek is heerlijk om actie op te ondernemen. Poetsen gaat heel prima. Maar het is hoogst irritante muziek om bij te chillen. Vind ik. En dus stap ik over op Mon Dieu me Paist; Psalms by Claude LeJeune.

De hoogmis van Bach