
Gekregen, ik ben er erg blij mee.
Maar als iets niet literair is, is het nog niet gelijk een boek dat je beter niet kunt lezen?Posthoorn schreef:Het een volgt niet noodzakelijkerwijs uit het ander.refo schreef:Literair is het een rommeltje. Eén grote eentonige monoloog.![]()
Overigens heb ik alleen maar even de eerste bladzijden ingezien.
Het onderscheid tussen literair en niet-literair is niet zo zwart-wit. En het feit dat een boek als monoloog geschreven is doet op zich daaraan niets af of toe.lien75 schreef:Maar als iets niet literair is, is het nog niet gelijk een boek dat je beter niet kunt lezen?
Posthoorn schreef:Het onderscheid tussen literair en niet-literair is niet zo zwart-wit.lien75 schreef:Maar als iets niet literair is, is het nog niet gelijk een boek dat je beter niet kunt lezen?
Precies wat ik zeg. Je hebt geweldig knap geschreven boeken en prutsboeken, de meeste zitten daar ergens tussenin.lien75 schreef:Wat bedoel je daar precies mee?Posthoorn schreef:Het onderscheid tussen literair en niet-literair is niet zo zwart-wit.
Oeps, net een paar dagen geleden gekocht....lien75 schreef:En wat vind jij er dan niet boeiend aan?Dodo schreef:Ik vind dat eerste hoofdstuk helemaal niet zo boeiend. Ik zou niet snel naar dit boek grijpen.
eerder stelde ik deze vraag...Dodo schreef:Als je het boek voor de inhoud wil lezen, moet je dat gewoon doen. Maar de eerste die over het boek begon, vond het eerste hoofdstuk zo geweldig boeiend en daar reageerde ik op. Ik vond er niet veel aan.
Maar daarom kan het inhoudelijk nog wel interessant of leerzaam of zo zijn. Maar ik vond de stijl niet veel bijzonders en naar de inhoud ben ik ook niet erg nieuwsgierig.
lien75 schreef:En wat vind jij er dan niet boeiend aan?Dodo schreef:Ik vind dat eerste hoofdstuk helemaal niet zo boeiend. Ik zou niet snel naar dit boek grijpen.
Dus als je een dagboek leest van iemand die over zijn haar bekering schrijft maar dat dagboek niet schreef voor zijn of haar bekering... Alsof je zou weten bekeerd te worden... Is het niet boeiend? Omdat hij of zij daarin ook dingen aanhaalt van voor zijn of haar bekering.... Overigens is het geen echt dagboek. Maar een boek met haar levensverhaal.Dodo schreef:Ik geef niet zo om die ervaringsverhalen. Als het nou haar dagboek was vanuit de periode van voor haar bekering. Maar nu is het zo van: ik deed en dacht wel dit en dat maar eigenlijk was er ook die gedachte etc. Het kan me echt niet boeien.
Bovendien, als iemand met droge ogen in één alinea schrijft: "ik dacht dat het normaal was om zoveel werk te verzetten" en "hoewel het overduidelijk ongezond was", (blz 17) heb ik er niet zoveel vertrouwen in dat ze een enigszins objectieve beschrijving geeft van haar leven en bekering.
Dat ik me heb gemengd in de discussie over homoseksualiteit, is vooral omdat ik kromme tenen krijg van al die rare dingen die gezegd worden over deze mensen. Dat zelfs de geaardheid al zonde is en zo, en van die makkelijke dingen over naast hen staan en hen helpen. Als de werkelijkheid is dat veel van hen niet eens in hun eigen gemeente durven zeggen dat ze 'zo' zijn...
Inderdaad vind ik het eerste hoofdstuk boeiend . Het is geen roman maar een waar gebeurde geschiedenis en het boeit mij om te lezen hoe iemand die zo ver van het christelijk gedachtegoed afstaat qua denken en levensstijl zo kan veranderen.Dodo schreef:Als je het boek voor de inhoud wil lezen, moet je dat gewoon doen. Maar de eerste die over het boek begon, vond het eerste hoofdstuk zo geweldig boeiend en daar reageerde ik op. Ik vond er niet veel aan.
Maar daarom kan het inhoudelijk nog wel interessant of leerzaam of zo zijn. Maar ik vond de stijl niet veel bijzonders en naar de inhoud ben ik ook niet erg nieuwsgierig.
Het lijk mij duidelijk dat jij dit boek leest om vooral in je eigen gelijk gestaafd te worden. Ik adviseer je dan om juist iets heel anders te lezen. Dat zal je scherper maken!lien75 schreef:Dus als je een dagboek leest van iemand die over zijn haar bekering schrijft maar dat dagboek niet schreef voor zijn of haar bekering... Alsof je zou weten bekeerd te worden... Is het niet boeiend? Omdat hij of zij daarin ook dingen aanhaalt van voor zijn of haar bekering.... Overigens is het geen echt dagboek. Maar een boek met haar levensverhaal.Dodo schreef:Ik geef niet zo om die ervaringsverhalen. Als het nou haar dagboek was vanuit de periode van voor haar bekering. Maar nu is het zo van: ik deed en dacht wel dit en dat maar eigenlijk was er ook die gedachte etc. Het kan me echt niet boeien.
Bovendien, als iemand met droge ogen in één alinea schrijft: "ik dacht dat het normaal was om zoveel werk te verzetten" en "hoewel het overduidelijk ongezond was", (blz 17) heb ik er niet zoveel vertrouwen in dat ze een enigszins objectieve beschrijving geeft van haar leven en bekering.
Dat ik me heb gemengd in de discussie over homoseksualiteit, is vooral omdat ik kromme tenen krijg van al die rare dingen die gezegd worden over deze mensen. Dat zelfs de geaardheid al zonde is en zo, en van die makkelijke dingen over naast hen staan en hen helpen. Als de werkelijkheid is dat veel van hen niet eens in hun eigen gemeente durven zeggen dat ze 'zo' zijn...
Wat betreft het voorbeeld ik deed dat terwijl overduidelijk was dat maar ik dacht dat het... Is iets wat we misschien allemaal wel in ons leven kennen. Het geeft juist aan hoe trots we van onszelf zijn. Dat we menen beter te weten of te doen dan dat het werkelijk is. Ook al wordt je van alle kanten gewaarschuwd! Denk maar aan het roken. Het is overduidelijk dat het niet goed is. Toch blijven mensen het doen omdat anderen het ook doen.
Ik geef in dit geval wel om een ervaringsverhaal.... Juist omdat in dit soort discussies vaak als tegenwerping de ervaringen van homoseksuelen het eindwoord lijken te hebben ook al kom je met een bijbelse onderbouwing als tegenwerping. Nu schrijft iemand die zelf zo is. En ook zo geleefd heeft. Die er een felle vertegenwoordigster van was dat ze het wel degelijk zonde noemt ( verlangens) zonder overigens de mens zelf als persoon af te wijzen... En wijst op het feit dat ons aller gerichtheid door de erfzonde zonde is...
Die aantoont blijkens het krantenartikel in het Rd dat gerichtheid ( want daar ging het in de bovengenoemde discussie over) mbt homoseksualiteit in de bijbel niet voorkomt... Dat het een term is uit de psychologie van Freud.... Die toch echt wel haaks op de Bijbel staat....
Dat maakt het voor mij interessant en in bepaalde zin boeiend. Er wordt gesproken door iemand vanuit ipv dat er door iemand over mensen gesproken wordt.
En eerlijk gezegd verbaast het me, dat als je op een ander standpunt staat, je dan niet nieuwsgierig wordt waarom iemand op grond van de bijbel tot een ander standpunt komt. Het afdoet als iets dat niet boeiend is.