Ik moest wel glimlachen om de limerick in het Nederlands Dagblad van vandaag, over de beroepen van kand. Heijkamp:

'Nou, nou', zegt een man uit Stavoren,
'dat is wel een heel hoge score!
Die moet aan het werk.
Benieuwd welke kerk
't verlossende woord krijgt te horen.'

(Kees van Egmond)

Luther schreef:Ik moest wel glimlachen om de limerick in het Nederlands Dagblad van vandaag, over de beroepen van kand. Heijkamp:

'Nou, nou', zegt een man uit Stavoren,
'dat is wel een heel hoge score!
Die moet aan het werk.
Benieuwd welke kerk
't verlossende woord krijgt te horen.'

(Kees van Egmond)

Het ND vindt het allemaal wel spannend. Ik herinner me dat toenmalig kandidaat Labee ook als enige kandidaat zoveel beroepen kreeg en het ND daar ook veel aandacht aan besteedde. Wat Stavoren er nu mee te maken heeft, snap ik niet zo. De kerkelijke gemeente aldaar heeft nog geen beroep uitgebracht op kand. Heijkamp. Hij moet trouwens maar naar ons komen. ;-)

Anker schreef:

Luther schreef:Ik moest wel glimlachen om de limerick in het Nederlands Dagblad van vandaag, over de beroepen van kand. Heijkamp:

'Nou, nou', zegt een man uit Stavoren,
'dat is wel een heel hoge score!
Die moet aan het werk.
Benieuwd welke kerk
't verlossende woord krijgt te horen.'

(Kees van Egmond)

Het ND vindt het allemaal wel spannend. Ik herinner me dat toenmalig kandidaat Labee ook als enige kandidaat zoveel beroepen kreeg en het ND daar ook veel aandacht aan besteedde. Wat Stavoren er nu mee te maken heeft, snap ik niet zo. De kerkelijke gemeente aldaar heeft nog geen beroep uitgebracht op kand. Heijkamp. Hij moet trouwens maar naar ons komen. ;-)

Nou hoe je het ook wendt of keert: het is in het geheel van kerkelijk Nederland en de kerk wereldwijd nog steeds uniek (en misschien ook wel onwerkelijk) dat iemand 47 roepstemmen tegelijk krijgt, of idd in het verleden Labee en Huijser etc. Dus ik vind het niet zo gek dat er aandacht aan besteed wordt. Het is immers niet onvoorstelbaar dat er te makkelijk zomaar een kandidaat beroepen wordt in vrijwel elke gemeente. Dat leidt tot de vraag of je als kandidaat dan elke roepstem wel serieus kan / moet nemen, en hoe dat dan zou moeten. In vrijwel alle andere kerkverbanden komt een beroep tot stand na een lange procedure, waarin meerdere gesprekken plaats vinden, en in elk geval ook een gesprek met de kerkenraad nadat het beroep is uitgebracht. Eerlijk gezegd is dat toch wel te verkiezen boven de huidige gang van zaken in de (O)GG(iN). En natuurlijk heeft dat te maken met de grote predikantennood. Maar dit zinnetje in het interview met CSL Janse in het ND geeft wat mij betreft wel te denken:

Vraag: Heijkamp heeft beroepen uit de breedte van de Gereformeerde Gemeenten. Maakt het gemeenten niet uit wie ze op de preekstoel krijgen?
'Alle gemeenten hebben dubbeltallen gesteld: de leden moesten kiezen tussen Heijkamp of een predikant die al aaneen gemeente is verbonden. Heijkamp heeft blijkbaar een goede indruk gemaakt. Vanwege liggingsverschillen binnen de Gereformeerde Gemeenten beroept namelijk niet elke gemeente iedere predikant. Als er vier kandidaten beschikbaar zijn, zie je ook dat de ene kandidaat beroepen krijgt van een bepaald type gemeente en een ander van een ander type.
Tegelijk zijn kerkleden bij een keuze voor een kandidaat of een predikant pragmatisch: je weet dat een kandidaat een beroep gaat aannemen en bij een predikant moet je dat maar afwachten.'

Aan de andere kant: soms (regelmatig/vaak?) weet een kandidaat al van te voren naar welke gemeente zijn Zender hem hebben wil, zonder dat hij daar met welke kerkenraad dan ook over gesproken heeft.
Als hij het vooraf niet wist, kan kan de Heere dit de kandidaat toch na de ontvangen beroepen ook wel bekendmaken in de weg van het gebed? Ik zie zelf de noodzaak van dat gesprek niet zo in.
En vind je dat zo'n gesprek ook plaats moet vinden nadat een predikant (i.p.v. een kandidaat) is beroepen?

Luther schreef:Nou hoe je het ook wendt of keert: het is in het geheel van kerkelijk Nederland en de kerk wereldwijd nog steeds uniek (en misschien ook wel onwerkelijk) dat iemand 47 roepstemmen tegelijk krijgt, of idd in het verleden Labee en Huijser etc. Dus ik vind het niet zo gek dat er aandacht aan besteed wordt. Het is immers niet onvoorstelbaar dat er te makkelijk zomaar een kandidaat beroepen wordt in vrijwel elke gemeente. Dat leidt tot de vraag of je als kandidaat dan elke roepstem wel serieus kan / moet nemen, en hoe dat dan zou moeten. In vrijwel alle andere kerkverbanden komt een beroep tot stand na een lange procedure, waarin meerdere gesprekken plaats vinden, en in elk geval ook een gesprek met de kerkenraad nadat het beroep is uitgebracht. Eerlijk gezegd is dat toch wel te verkiezen boven de huidige gang van zaken in de (O)GG(iN). En natuurlijk heeft dat te maken met de grote predikantennood. Maar dit zinnetje in het interview met CSL Janse in het ND geeft wat mij betreft wel te denken:

Vraag: Heijkamp heeft beroepen uit de breedte van de Gereformeerde Gemeenten. Maakt het gemeenten niet uit wie ze op de preekstoel krijgen?
'Alle gemeenten hebben dubbeltallen gesteld: de leden moesten kiezen tussen Heijkamp of een predikant die al aaneen gemeente is verbonden. Heijkamp heeft blijkbaar een goede indruk gemaakt. Vanwege liggingsverschillen binnen de Gereformeerde Gemeenten beroept namelijk niet elke gemeente iedere predikant. Als er vier kandidaten beschikbaar zijn, zie je ook dat de ene kandidaat beroepen krijgt van een bepaald type gemeente en een ander van een ander type.
Tegelijk zijn kerkleden bij een keuze voor een kandidaat of een predikant pragmatisch: je weet dat een kandidaat een beroep gaat aannemen en bij een predikant moet je dat maar afwachten.'

Het ligt meer aan de kittelachtigheid van de hoorders dat een bepaalde predikant/kandidaat niet zou passen in een gemeente, vooral in de GG. IN de (O)GG speelt dat volgens mij al een stuk minder. Bijzonder rechtzinnige mensen die van zichzelf moeten getuigen geen genade te hebben weten wel precies welke predikant er goed is en welke niet. Dat komt helaas veel voor. Een kind van God is veel minder kieskeurig. Is hij /zij dat wel dan is hij/zij goed van zijn/haar plek.

Bona Fide schreef:Aan de andere kant: soms (regelmatig/vaak?) weet een kandidaat al van te voren naar welke gemeente zijn Zender hem hebben wil, zonder dat hij daar met welke kerkenraad dan ook over gesproken heeft.
Als hij het vooraf niet wist, kan kan de Heere dit de kandidaat toch na de ontvangen beroepen ook wel bekendmaken in de weg van het gebed? Ik zie zelf de noodzaak van dat gesprek niet zo in.
En vind je dat zo'n gesprek ook plaats moet vinden nadat een predikant (i.p.v. een kandidaat) is beroepen?

Absoluut. Altijd een gesprek.

Luther schreef:

Bona Fide schreef:Aan de andere kant: soms (regelmatig/vaak?) weet een kandidaat al van te voren naar welke gemeente zijn Zender hem hebben wil, zonder dat hij daar met welke kerkenraad dan ook over gesproken heeft.
Als hij het vooraf niet wist, kan kan de Heere dit de kandidaat toch na de ontvangen beroepen ook wel bekendmaken in de weg van het gebed? Ik zie zelf de noodzaak van dat gesprek niet zo in.
En vind je dat zo'n gesprek ook plaats moet vinden nadat een predikant (i.p.v. een kandidaat) is beroepen?

Absoluut. Altijd een gesprek.

En zo'n gesprek kan dan zorgen voor een andere weg dan die de Heere wijst?

Luther schreef:

Bona Fide schreef:Aan de andere kant: soms (regelmatig/vaak?) weet een kandidaat al van te voren naar welke gemeente zijn Zender hem hebben wil, zonder dat hij daar met welke kerkenraad dan ook over gesproken heeft.
Als hij het vooraf niet wist, kan kan de Heere dit de kandidaat toch na de ontvangen beroepen ook wel bekendmaken in de weg van het gebed? Ik zie zelf de noodzaak van dat gesprek niet zo in.
En vind je dat zo'n gesprek ook plaats moet vinden nadat een predikant (i.p.v. een kandidaat) is beroepen?

Absoluut. Altijd een gesprek.

Ik geloof zelf niet dat beroepingswerk 100% uit Gods wil bestaat, maar ook voor een deel uit de menselijke. Maar als je gelooft dat dit alleen Gods leiding is, zou een gesprek juist niet nodig zijn want God leid de weg toch wel. Een gesprek zorgt alleen maar voor het menselijke mening.

Anker schreef:

Luther schreef:

Bona Fide schreef:Aan de andere kant: soms (regelmatig/vaak?) weet een kandidaat al van te voren naar welke gemeente zijn Zender hem hebben wil, zonder dat hij daar met welke kerkenraad dan ook over gesproken heeft.
Als hij het vooraf niet wist, kan kan de Heere dit de kandidaat toch na de ontvangen beroepen ook wel bekendmaken in de weg van het gebed? Ik zie zelf de noodzaak van dat gesprek niet zo in.
En vind je dat zo'n gesprek ook plaats moet vinden nadat een predikant (i.p.v. een kandidaat) is beroepen?

Absoluut. Altijd een gesprek.

En zo'n gesprek kan dan zorgen voor een andere weg dan die de Heere wijst?

De Heere werkt middellijk. Dit is zo'n middel.

Curatorium schreef:

Luther schreef:

Bona Fide schreef:Aan de andere kant: soms (regelmatig/vaak?) weet een kandidaat al van te voren naar welke gemeente zijn Zender hem hebben wil, zonder dat hij daar met welke kerkenraad dan ook over gesproken heeft.
Als hij het vooraf niet wist, kan kan de Heere dit de kandidaat toch na de ontvangen beroepen ook wel bekendmaken in de weg van het gebed? Ik zie zelf de noodzaak van dat gesprek niet zo in.
En vind je dat zo'n gesprek ook plaats moet vinden nadat een predikant (i.p.v. een kandidaat) is beroepen?

Absoluut. Altijd een gesprek.

Ik geloof zelf niet dat beroepingswerk 100% uit Gods wil bestaat, maar ook voor een deel uit de menselijke. Maar als je gelooft dat dit alleen Gods leiding is, zou een gesprek juist niet nodig zijn want God leid de weg toch wel. Een gesprek zorgt alleen maar voor het menselijke mening.

Je maakt hier een tegenstelling die er mijns inziens niet is, of hoeft te zijn. De Heere werkt altijd door de middellijke weg. En laat dat gesprek inderdaad niet gaan over uiterlijke dingen. Ik bedoel nadrukkelijk een geestelijk gesprek, over de gemeente, over het geestelijk leven, over de nood in de gemeente, etc.

Luther schreef:

Anker schreef:

Luther schreef:

Bona Fide schreef:Aan de andere kant: soms (regelmatig/vaak?) weet een kandidaat al van te voren naar welke gemeente zijn Zender hem hebben wil, zonder dat hij daar met welke kerkenraad dan ook over gesproken heeft.
Als hij het vooraf niet wist, kan kan de Heere dit de kandidaat toch na de ontvangen beroepen ook wel bekendmaken in de weg van het gebed? Ik zie zelf de noodzaak van dat gesprek niet zo in.
En vind je dat zo'n gesprek ook plaats moet vinden nadat een predikant (i.p.v. een kandidaat) is beroepen?

Absoluut. Altijd een gesprek.

En zo'n gesprek kan dan zorgen voor een andere weg dan die de Heere wijst?

De Heere werkt middellijk. Dit is zo'n middel.

Ja precies. De te beroepen kandidaat/predikant kan dan in zo'n gesprek al aangeven dat hij weet naar die gemeente te moeten. Maar wat moet er dan verder nog gesproken worden? Dat kan toch ook na het aannemen van het beroep?

Anker schreef:Ja precies. De te beroepen kandidaat/predikant kan dan in zo'n gesprek al aangeven dat hij weet naar die gemeente te moeten. Maar wat moet er dan verder nog gesproken worden? Dat kan toch ook na het aannemen van het beroep?

Als de beroepene dat weet, dan is het beroep aangenomen.

Luther schreef:

Anker schreef:Ja precies. De te beroepen kandidaat/predikant kan dan in zo'n gesprek al aangeven dat hij weet naar die gemeente te moeten. Maar wat moet er dan verder nog gesproken worden? Dat kan toch ook na het aannemen van het beroep?

Als de beroepene dat weet, dan is het beroep aangenomen.

Nou ja, eerst nog een stemmingsvergadering, een officieel uitgebracht beroep, getekend door de consulent (die het ook nog eens niet altijd doet, heb ik wel eens begrepen). Dus het beroep is nog niet aangenomen.
Onze predikant heeft onlangs afscheid genomen. Hij wist al jaren geleden dat hij de gemeente die hij nu is gaan dienen ooit nog eens zou gaan dienen, maar eerst kwam er wel een andere gemeente die hij bijna 8 jaar heeft gediend.

Het is tekort door de bocht wat jij stelt.

Anker schreef:

Luther schreef:

Anker schreef:Ja precies. De te beroepen kandidaat/predikant kan dan in zo'n gesprek al aangeven dat hij weet naar die gemeente te moeten. Maar wat moet er dan verder nog gesproken worden? Dat kan toch ook na het aannemen van het beroep?

Als de beroepene dat weet, dan is het beroep aangenomen.

Nou ja, eerst nog een stemmingsvergadering, een officieel uitgebracht beroep, getekend door de consulent (die het ook nog eens niet altijd doet, heb ik wel eens begrepen). Dus het beroep is nog niet aangenomen.
Onze predikant heeft onlangs afscheid genomen. Hij wist al jaren geleden dat hij de gemeente die hij nu is gaan dienen ooit nog eens zou gaan dienen, maar eerst kwam er wel een andere gemeente die hij bijna 8 jaar heeft gediend.

Het is tekort door de bocht wat jij stelt.

Maar ik snap niet wat je tegen een gesprek hebt.

Zeer zinvol om een gesprek te hebben voor de officiële procedure start. Beroepen op enkel verhalen etc. van anderen en uit de media kunnen te veel vertekenen.