jvdg schreef:DWW schreef:
Het spijt me zeer, Memento. Toch vind ik deze onderstaande citaten vele malen helderder en Bijbelser, dan jouw genoemde citaat van W. a Brakel, wat ik eigenlijk meer als een gulden-middenweg beschouw.
Het spijt me zeer, DWW, dat je met je inbreng geen verheldering in de discussie brengt. Integendeel, wat mij aangaat, wordt de verwarring al maar groter.
Je verwijst heel vaak naar je eigen website (waar heel veel lezenswaardige zaken zijn opgenomen, waarvoor mijn complimenten). Echter daar fulmineer je ook nogal tegen de kerkgenootschappen waarvan je bij inschrijving op dit forum verklaart daarmee in lijn te staan en lid of dooplid te zijn. Nu blijkt dat je, naar eigen zeggen, oefenaar bent, zonder te willen meedelen in welk verband dit plaatsvindt. Kortom ook op dit terrein acteer je verwarrend. Daarom roep ik je op tot verheldering.
Laat dit dan enige verheldering moge brengen. Ds. Moerkerken vertroost alrede diegenen die door de geestelijke bediening van Gods heilige Wet bediend worden. Uiteraard gewerkt door de Heilige Geest. Deze zielen, verkoren of niet verkoren, liggen nog onder de vloek en toorn van Gods heilige Wet. God kan hen (nog) geen barmhartigheid in Christus bewijzen, vanwege dat God geen gemeenschap kan hebben met de reden van hun geestelijke doodstaat, namelijk : hun zonden. Door deze zonden liggen zij vervloekt onder het oordeel, maar zij gaan pas onder dit oordeel geestelijk verloren wanneer de Vader die zondaar komt te trekken tot de gemeenschap met Christus, naar Joh. 6:37-44. Hier trekt de Vader met koorden van liefde, en verdoemt hen de Wet ten dode. Door de trekkende liefde des Vaders wordt de zondaar er voor ingewonnen, om te worden wie hij in Adam voor God geworden is, namelijk een volkomen helwaardig en vloekwaardig schepsel, de dood verdiend hebbende. God eist in dit geestelijk gericht in de ziel van die zondaar, een volkomen betaling, de zondaar gaat verloren, en sterft geestelijk aan de vloekeis van die heilige Wet vanwege dat hij niets heeft tot betaling, en Christus wekt die zondaar op ten uiterste dage van dit heilig geestelijk gericht, middels de toegepaste beloftenissen van Zijn Evangelie, dewelke zijn werkende door de ingestorte liefde Gods in Christus, Gal. 5:6.
Ten tweede, maak ik geen reclame met het soms refereren naar mijn website. Op deze site weet ik alles te staan, en doe ik af en toe een verwijzing als bedoelde argumentatie. Ik heb deze site willen maken om mensen aan te sporen tot onderzoek. Ik heb geen vleselijke strijd tegen kerkverbanden of bepaalde dominees, het gaat mij alleen om de leer. Lees daartoe ook mijn antwoord aan Tiberius :
http://refoforum.nl/forum/viewtopic.php ... 90#p382490 Aan hem schreef ik namelijk een dergelijk antwoord. Nooit zou ik op de personen wensen te spelen zoals bijv. GPPB dit wel heeft gedaan aangaande bijv. de persoon van ds. G.H. Kersten. Lees bijv. hier :
http://www.derokendevlaswiek.nl/PERSBER ... zo_KERSTEN Hij refereert zelfs aan boekjes die de begane misstappen van ds. Kersten in tweede wereldoorlog uitvergroten, lees 1 Kor. 13:4-7, 1 Joh. 2:9-11. Ik vind dit ronduit schandalig! Naar mijn bescheiden mening was ds. Kersten een kind en een knecht Gods, en al zijn zonden zijn verzoend geworden in het Bloed van Christus. Maar, ik blijf er wel bij, dat hij met zijn geschreven dogmatiek in veel zaken heeft gedwaald, met name in het stuk van de wedergeboorte. Hierin week hij af van de lijn der Reformatie. Dit kan je daarom ook duidelijk aflezen vanuit het citaat van ds. A. Moerkerken. Lees hier :
http://refoforum.nl/forum/viewtopic.php ... 07#p382107 Zo zie je maar, dat iemand een zuivere bevinding kan hebben, maar ondanks dat, wel ontzaggelijk kan dwalen in bepaalde leerstukken. Om deze reden waren ook lang niet al Gods knechten zuivere theologen. Neem bijv. ook een man als ds. Joh. Van der Poel. Ook hij heeft op dit punt gedwaald, en was daarom geen theoloog, maar wel een kind en knecht Gods die vele kinderen Gods heeft vertroost en gesticht, vanuit hetgeen de Heere hem zielsbevindelijk heeft willen leren. Hij blonk uit in zijn onderwijs aangaande de doorleving van het heilige Recht Gods. Maar, ondanks dat alles, hebben ook anderen zich onterecht vastgeklampt aan sommige van zijn leerdwalingen. Hier moeten we gewoon eerlijk en nuchter in zijn.
Ten derde, ben ik een oefenaar in het schrijven. Ik loop met een roeping tot Evangelist. Wat dit precies inhoud weet ik wel, maar waartoe God me wil leiden, weet ik (nog) niet. Misschien moet ik wel naar de achterbuurten van Amsterdam, net als Jona naar Ninevé moest. Of misschien moet ik gewoon voor altijd een schrijvertje blijven, hopende en biddende anderen tot een hand en voet te zijn. Ik weet het nog niet, beste JVDG. Ik schrijf nu maar een beetje wat den Heere mij heeft willen laten zien. Dat is voorlopig even alles.