Zonderling schreef:Inderdaad, we lezen ook niet dat er wél jonge kinderen onder waren die wél gedoopt werden. Maar we lezen wel, dat allen van het huisgezin gedoopt werden. Dat lezen we ook van de andere voorbeelden, het huis van Lydia en het huis van Stefanas. Op zichzelf misschien onvoldoende bewijs, maar samen met de diverse andere bewijsgronden voor de doop aan de kinderen vormt dit dopen van de huisgezinnen van de stokbewaarder, Lydia en Stefanas wel degelijk een krachtig bewijs.

Nee, vele zwakke schakels maken niet samen een sterke ketting. De kracht van je ketting, is de kracht van de sterkste schakel. Wanneer je het moet hebben van veronderstellingen, kan ik dat niet sterk noemen.

Zonderling schreef:Hier geldt voor de ware NT Gemeente hetzelfde als gold voor het Joodse volk:

1 Welk is dan het voordeel van den Jood? Of welke is de nuttigheid der besnijdenis?
2 Veel in alle manier. Want dit is wel het eerste, dat hun de woorden Gods zijn toebetrouwd.
3 Want wat is het, al zijn sommigen ongelovig geweest? Zal hun ongelovigheid het geloof [=de trouw] Gods tenietdoen?
4 Dat zij verre. Doch God zij waarachtig, maar alle mens leugenachtig, gelijk als geschreven is: Opdat Gij gerechtvaardigd wordt in Uw woorden, en overwint wanneer Gij oordeelt.

Zeg je dan ook op snerende wijze: Wat Paulus hier schrijft is vergelijkbaar met de veronderstelde wedergeboorteleer...
Het gaat in bovenstaande tekst namelijk primair om geestelijke beloften en dus niet om de specifieke aardse beloften aan het Joodse volk.

Dat ben ik helemaal met je eens. Alleen moet je onderscheid maken tussen het feit dat het Joodse volk als geheel in het oude verbond was opgenomen (gelovig en ongelovig), en dat hun in die hoedanigheid de beloften van het heil (eig. van het nieuwe verbond) werden aangeboden. Zij kwamen niet pas in het oude verbond als zij die beloften gelovig aanvaardden, zij wáren al in dat verbond. Maar als zij de geestelijke beloften door het geloof aanvaardden, dan pas hadden zij deel aan het genadeverbond.
Als je dit onderscheid niet maakt (niet ziet), dán is inderdaad de drieverbondenleer de meest logische visie op het verbond.

Zonderling schreef:

DWW schreef:4 gelovige huisgezinnen

Van Crispus en de stokbewaarder lezen we inderdaad dat zij met geheel hun huis gelovig worden waren. Nergens lezen we daarbij dat dit betekent dat de jonge kinderen daar niet bij inbegrepen waren en van de Doop zijn uitgesloten geweest. OF dat er geen jonge kinderen waren. De bewijskracht die DWW in deze teksten ziet, zijn dus gebaseerd op veronderstellingen.

Inderdaad, we lezen ook niet dat er wél jonge kinderen onder waren die wél gedoopt werden. Maar we lezen wel, dat allen van het huisgezin gedoopt werden. Dat lezen we ook van de andere voorbeelden, het huis van Lydia en het huis van Stefanas. Op zichzelf misschien onvoldoende bewijs, maar samen met de diverse andere bewijsgronden voor de doop aan de kinderen vormt dit dopen van de huisgezinnen van de stokbewaarder, Lydia en Stefanas wel degelijk een krachtig bewijs.

Lydia was een werkende vrouw, dus had waarschijnlijk(nog) geen kinderen of man.
In Genesis 18:19 gaat het ook over Abraham en zijn huis, en zijn zonen. Het lijkt dus dat zijn kinderen niet bij "zijn huis" behoren, en "zijn huis" meer zoiets betekent asl zijn werknemers, werkers, enz enz.
Als er in hand 2:39 kinderen staat en bedoeld wordt, zou er dan ook niet gewoon bij het dopen van Lydia en Stefanas gestaan hebben "met haar kinderen" ipv en haar huis ?
Hoe kun je DWW van veronderstellingen betichten als je eigen teksten louter aannames zijn?

Joannah schreef:

Zonderling schreef:

DWW schreef:4 gelovige huisgezinnen

Van Crispus en de stokbewaarder lezen we inderdaad dat zij met geheel hun huis gelovig worden waren. Nergens lezen we daarbij dat dit betekent dat de jonge kinderen daar niet bij inbegrepen waren en van de Doop zijn uitgesloten geweest. OF dat er geen jonge kinderen waren. De bewijskracht die DWW in deze teksten ziet, zijn dus gebaseerd op veronderstellingen.

Inderdaad, we lezen ook niet dat er wél jonge kinderen onder waren die wél gedoopt werden. Maar we lezen wel, dat allen van het huisgezin gedoopt werden. Dat lezen we ook van de andere voorbeelden, het huis van Lydia en het huis van Stefanas. Op zichzelf misschien onvoldoende bewijs, maar samen met de diverse andere bewijsgronden voor de doop aan de kinderen vormt dit dopen van de huisgezinnen van de stokbewaarder, Lydia en Stefanas wel degelijk een krachtig bewijs.

Lydia was een werkende vrouw, dus had waarschijnlijk(nog) geen kinderen of man.
In Genesis 18:19 gaat het ook over Abraham en zijn huis, en zijn zonen. Het lijkt dus dat zijn kinderen niet bij "zijn huis" behoren, en "zijn huis" meer zoiets betekent asl zijn werknemers, werkers, enz enz.
Als er in hand 2:39 kinderen staat en bedoeld wordt, zou er dan ook niet gewoon bij het dopen van Lydia en Stefanas gestaan hebben "met haar kinderen" ipv en haar huis ?
Hoe kun je DWW van veronderstellingen betichten als je eigen teksten louter aannames zijn?

Het gaat bij de discussie van de huisteksten niet om precies te weten hoe dat huis eruit zag (wel of geen kinderen, leeftijd,slaven enz.). Het gaat erom dat geloofsdopers moeten uitleggen dat als één persoon tot geloof komt(b.v. Lydia) zijn/haar hele huis gedoopt werd. Dat lijkt niet op geloofsdoop maar op doop op grond van het verbond.

Zonderling schreef:Verder is van belang dat het sacrament niet het verbond zelf is, maar behoort tot de bediening (of bedeling) van het verbond evenals de prediking. Dit op grond van Mattheüs 28:19. Op grond van dit onderscheid tussen het verbond en de bediening des verbonds spreken we ook met recht van een inwendige en uitwendige zijde van het verbond, óók onder het Nieuwe Testament.

"Maakt al de volken tot Mijn discipelen, hen dopende..." Wie 'discipel' is, wordt gedoopt. Inderdaad bediening van het genadeverbond, maar dán aan de gelovigen.
De bediening van het genadeverbond aan de ongelovigen bestaat uit de prediking van het Evangelie.
Hoe zegt de HC het ook alweer? Het Evangelie om het geloof te werken, de sacramenten om het geloof te versterken. Dan moet er wel geloof zijn natuurlijk.
@Zonderling, je gaat zó sterk uit van allerlei 'gereformeerde' vooronderstellingen, dat er geen praten tegen is.

Ik trek me nu weer terug uit deze discussie, voordat er slotjes en bannetjes verschijnen.

Afgewezen schreef:

Zonderling schreef:Verder is van belang dat het sacrament niet het verbond zelf is, maar behoort tot de bediening (of bedeling) van het verbond evenals de prediking. Dit op grond van Mattheüs 28:19. Op grond van dit onderscheid tussen het verbond en de bediening des verbonds spreken we ook met recht van een inwendige en uitwendige zijde van het verbond, óók onder het Nieuwe Testament.

"Maakt al de volken tot Mijn discipelen, hen dopende..." Wie 'discipel' is, wordt gedoopt. Inderdaad bediening van het genadeverbond, maar dán aan de gelovigen.
De bediening van het genadeverbond aan de ongelovigen bestaat uit de prediking van het Evangelie.
Hoe zegt de HC het ook alweer? Het Evangelie om het geloof te werken, de sacramenten om het geloof te versterken. Dan moet er wel geloof zijn natuurlijk.
@Zonderling, je gaat zó sterk uit van allerlei 'gereformeerde' vooronderstellingen, dat er geen praten tegen is.

Ik trek me nu weer terug uit deze discussie, voordat er slotjes en bannetjes verschijnen.

Dus al die mensen die hun kinderen ten doop hebben gehouden, maar niet wisten of weten dat God hun zaligmaker is, hebben dit tevergeefs gedaan?
Hun kinders staan buiten het verbond? is niet geldig?
de doop... het tolt me ondertussen

Afgewezen schreef:

Zonderling schreef:Verder is van belang dat het sacrament niet het verbond zelf is, maar behoort tot de bediening (of bedeling) van het verbond evenals de prediking. Dit op grond van Mattheüs 28:19. Op grond van dit onderscheid tussen het verbond en de bediening des verbonds spreken we ook met recht van een inwendige en uitwendige zijde van het verbond, óók onder het Nieuwe Testament.

"Maakt al de volken tot Mijn discipelen, hen dopende..." Wie 'discipel' is, wordt gedoopt. Inderdaad bediening van het genadeverbond, maar dán aan de gelovigen.
De bediening van het genadeverbond aan de ongelovigen bestaat uit de prediking van het Evangelie.
Hoe zegt de HC het ook alweer? Het Evangelie om het geloof te werken, de sacramenten om het geloof te versterken. Dan moet er wel geloof zijn natuurlijk.
@Zonderling, je gaat zó sterk uit van allerlei 'gereformeerde' vooronderstellingen, dat er geen praten tegen is.

Ik trek me nu weer terug uit deze discussie, voordat er slotjes en bannetjes verschijnen.

ik ook

gertje schreef:

Afgewezen schreef:

Zonderling schreef:Verder is van belang dat het sacrament niet het verbond zelf is, maar behoort tot de bediening (of bedeling) van het verbond evenals de prediking. Dit op grond van Mattheüs 28:19. Op grond van dit onderscheid tussen het verbond en de bediening des verbonds spreken we ook met recht van een inwendige en uitwendige zijde van het verbond, óók onder het Nieuwe Testament.

"Maakt al de volken tot Mijn discipelen, hen dopende..." Wie 'discipel' is, wordt gedoopt. Inderdaad bediening van het genadeverbond, maar dán aan de gelovigen.
De bediening van het genadeverbond aan de ongelovigen bestaat uit de prediking van het Evangelie.
Hoe zegt de HC het ook alweer? Het Evangelie om het geloof te werken, de sacramenten om het geloof te versterken. Dan moet er wel geloof zijn natuurlijk.
@Zonderling, je gaat zó sterk uit van allerlei 'gereformeerde' vooronderstellingen, dat er geen praten tegen is.

Ik trek me nu weer terug uit deze discussie, voordat er slotjes en bannetjes verschijnen.

Dus al die mensen die hun kinderen ten doop hebben gehouden, maar niet wisten of weten dat God hun zaligmaker is, hebben dit tevergeefs gedaan?
Hun kinders staan buiten het verbond? is niet geldig?
de doop... het tolt me ondertussen

mmmmm er stond net nog een reactie, maar verwijdert denk?
mijn reactie daarop was, dat ik me dat ondertussen inderdaad ga afvragen na al de doopdiscussies

Joannah schreef:Het lijkt dus dat zijn kinderen niet bij "zijn huis" behoren, en "zijn huis" meer zoiets betekent asl zijn werknemers, werkers, enz enz.
Als er in hand 2:39 kinderen staat en bedoeld wordt, zou er dan ook niet gewoon bij het dopen van Lydia en Stefanas gestaan hebben "met haar kinderen" ipv en haar huis ?

Gen. 7:1; Daarna zeide de HEERE tot Noach: Ga gij, en uw ganse huis in de ark; want u heb Ik gezien rechtvaardig voor Mijn aangezicht in dit geslacht.

Hier staat bij de kanttekening voor huis, huisgezin.

Gen. 7:7; Zo ging Noach, en zijn zonen, en zijn huisvrouw, en de vrouwen zijner zonen met hem in de ark, vanwege de wateren des vloeds.

Het "lijkt" dus dat hier de kinderen er wel bij behoren.

PvS schreef:

Joannah schreef:Het lijkt dus dat zijn kinderen niet bij "zijn huis" behoren, en "zijn huis" meer zoiets betekent asl zijn werknemers, werkers, enz enz.
Als er in hand 2:39 kinderen staat en bedoeld wordt, zou er dan ook niet gewoon bij het dopen van Lydia en Stefanas gestaan hebben "met haar kinderen" ipv en haar huis ?

Gen. 7:1; Daarna zeide de HEERE tot Noach: Ga gij, en uw ganse huis in de ark; want u heb Ik gezien rechtvaardig voor Mijn aangezicht in dit geslacht.

Hier staat bij de kanttekening voor huis, huisgezin.

Gen. 7:7; Zo ging Noach, en zijn zonen, en zijn huisvrouw, en de vrouwen zijner zonen met hem in de ark, vanwege de wateren des vloeds.

Het "lijkt" dus dat hier de kinderen er wel bij behoren.

Sterk voorbeeld.

Afgewezen schreef:"Maakt al de volken tot Mijn discipelen, hen dopende..." Wie 'discipel' is, wordt gedoopt. Inderdaad bediening van het genadeverbond, maar dán aan de gelovigen.

Dat staat er niet. Er staat "discipelt al de volken, hen dopende, (...), hen lerende onderhouden al wat Ik u geboden heb". Dat moet je zo vertalen als dat dit tegelijkertijd gebeurt: discipelen maken, dopen, onderwijzen en leren onderhouden.
We moeten allereerst bedenken dat het hier om een bevel gaat aan de apostelen (en in het verlengde ervan aan de christelijke kerk). Dit moeten zij doen: alle volken tot discipelen maken, hen dopen, hen onderwijzen en hen leren onderhouden wat Jezus geboden heeft.
Er staat niet dat die volken al onderwezen moeten zijn en alle geboden al hebben leren onderhouden, voordat ze discipelen genoemd kunnen worden en er gedoopt kan worden.
Sommige uitleggers vertalen Matth. 28:19 zelfs zo: "maakt discipelen onder al de volken, door ze te dopen". Duidelijk is wel dat voor de doop de dopeling geen kwalificaties moet hebben, behalve dan dat hij/zij onderwijs ontvangt.
Want een discipel is een leerling. Om leerling te zijn, hoef je niets mee te brengen of te hebben. Je hoeft "alleen maar" een Leermeester te hebben. Aangezien de kinderen van de gemeente dat onderwijs ook ontvangen, worden ze gedoopt.

elbert schreef:

Afgewezen schreef:"Maakt al de volken tot Mijn discipelen, hen dopende..." Wie 'discipel' is, wordt gedoopt. Inderdaad bediening van het genadeverbond, maar dán aan de gelovigen.

Dat staat er niet. Er staat "discipelt al de volken, hen dopende, (...), hen lerende onderhouden al wat Ik u geboden heb". Dat moet je zo vertalen als dat dit tegelijkertijd gebeurt: discipelen maken, dopen, onderwijzen en leren onderhouden. Er staat niet dat je al onderwezen moet zijn en alle geboden al hebt leren onderhouden, voordat je discipel genoemd kan worden en er gedoopt kan worden. In dat geval zou er niemand gedoopt kunnen worden.
Sommige uitleggers vertalen dit vers zelfs zo: "maakt discipelen onder al de volken, door ze te dopen". Duidelijk is wel dat voor de doop de dopeling geen kwalificaties moet hebben, behalve dan dat hij/zij onderwijs ontvangt.
Want een discipel is een leerling. Om leerling te zijn, hoef je niets mee te brengen of te hebben. Je hoeft "alleen maar" een Leermeester te hebben. Aangezien de kinderen van de gemeente dat onderwijs ook ontvangen, worden ze gedoopt.

Is het dan niet vreemd dat er nergens melding van wordt gemaakt dat er scharen met mensen waren om hun kinderen en babies te laten dopen, vanaf dat moment?
Ik ben helaas nog steeds niet overtuigd, ondanks dat sommige argumenten me weer doen twijfelen.

GJdeBruijn schreef:DWW, wil je eens op mijn post reageren waar ik met name jouw vraag beantwoord of omgekeerde conclusies getrokken mogen worden? Want je blijft hameren op een aambeeld dat niet deugt. Zo blijf je vastzitten in een verkeerde menselijke redenering en zet je jezelf buiten het spoor der godvruchtige vaderen, dat door Zonderling op uitnemende wijze is weergegeven.

Hand. 8:36-38
En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden? En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is. En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.

Hieruit kunnen we dus ook afleiden, dat het ongeoorloofd is, iemand te dopen, wanneer hij niet van ganser harte in Jezus Christus geloofd.

--------------------------------------------------------------

Nog een ander voorbeeld, uit Gen. 2:15-17
Zo nam de HEERE God den mens, en zette hem in den hof van Eden, om dien te bouwen, en dien te bewaren. En de HEERE God gebood den mens, zeggende: Van allen boom dezes hofs zult gij vrijelijk eten; Maar van den boom der kennis des goeds en des kwaads, daarvan zult gij niet eten; want ten dage, als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven.

Hieruit kunnen we ook afleiden dat de ziel die (voor de zondeval) niet zondigde, de dood niet zou sterven...!! Daarvan zegt de apostel in Rom. 7 vers 10, het gebod, dat ten leven was, hetzelve is mij ten dood bevonden. Voor de val was de wet de mens gezet ten eeuwige leven, omdat God de mens naar Zijn Beeld in kennis, gerechtigheid(=gehoorzaamheid) en heiligheid, geschapen had. Het ging hierbij niet om wat de mens deed, maar om wie hij was. De mens was heilig en volmaakt, en daartoe prees hem Gods wet waarmee de mens in Adam was getrouwd. Na de val vervloekte diezelfde wet de mens, waarmee hij door God in gesteld verbond was gezet, Gal. 3:10-12.

In dit zelfde verband moeten wij het antwoord van de Heere Jezus verstaan, dat Hij sprak tot die spitsvondige wetgeleerde uit Lukas 10:25-28.

En ziet, een zeker wetgeleerde stond op, Hem verzoekende, en zeggende: Meester, wat doende zal ik het eeuwige leven beerven? En Hij zeide tot hem: Wat is in de wet geschreven? Hoe leest gij? En hij, antwoordende, zeide: Gij zult den Heere, uw God, liefhebben, uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw kracht, en uit geheel uw verstand; en uw naaste als uzelven. En Hij zeide tot hem: Gij hebt recht geantwoord; doe dat, en gij zult leven.

Dit was het antwoord van Christus tot een mens die zijn leven gevonden had in het doen en laten van Gods heilige wet. Deze wetgeleerde verstond niet dat God Zijn wet niet gaf om te houden, want geen mens kon deze wet meer houden, maar juist om schuldig bevonden te worden. De wet was de mens dus niet meer ten leven, maar ten doden. Daarom moet de mens aan Gods heilige wet sterven, wil hij in Christus leven, Gal. 2:19-20. (Dat is het heilgeheim wat Gods Zijn volk gaat leren, beste G.J. de Bruijn)


Een laatste voorbeeld uit Joh. 6 vers 35
En Jezus zeide tot hen: Ik ben het Brood des levens; die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten.

Het omgekeerde is immers ook een Waarheid...!! Wie tot Hem niet komt, en in Hem niet gelooft, zal hongeren en dorsten tot in alle eeuwigheid.

Joannah schreef:

Zonderling schreef:

DWW schreef:4 gelovige huisgezinnen

Van Crispus en de stokbewaarder lezen we inderdaad dat zij met geheel hun huis gelovig worden waren. Nergens lezen we daarbij dat dit betekent dat de jonge kinderen daar niet bij inbegrepen waren en van de Doop zijn uitgesloten geweest. OF dat er geen jonge kinderen waren. De bewijskracht die DWW in deze teksten ziet, zijn dus gebaseerd op veronderstellingen.

Inderdaad, we lezen ook niet dat er wél jonge kinderen onder waren die wél gedoopt werden. Maar we lezen wel, dat allen van het huisgezin gedoopt werden. Dat lezen we ook van de andere voorbeelden, het huis van Lydia en het huis van Stefanas. Op zichzelf misschien onvoldoende bewijs, maar samen met de diverse andere bewijsgronden voor de doop aan de kinderen vormt dit dopen van de huisgezinnen van de stokbewaarder, Lydia en Stefanas wel degelijk een krachtig bewijs.

Lydia was een werkende vrouw, dus had waarschijnlijk(nog) geen kinderen of man.
In Genesis 18:19 gaat het ook over Abraham en zijn huis, en zijn zonen. Het lijkt dus dat zijn kinderen niet bij "zijn huis" behoren, en "zijn huis" meer zoiets betekent asl zijn werknemers, werkers, enz enz.
Als er in hand 2:39 kinderen staat en bedoeld wordt, zou er dan ook niet gewoon bij het dopen van Lydia en Stefanas gestaan hebben "met haar kinderen" ipv en haar huis ?
Hoe kun je DWW van veronderstellingen betichten als je eigen teksten louter aannames zijn?

Wanneer iemand ingelijfd wordt door het geloof in Jezus Christus, ontvangt hij daarmee en daardoor de verworven Geest van Christus. Rom. 8:9, Joh. 16:13-15. Vanaf dat moment onvangt zo'n ziel ook het ambt aller gelovigen, door diezelfde Geest. Wanneer Christus Zijn drievoudig ambt aanvaard, ontvangt Hij de Heilige Geest, Die Zich aan Zijn bediening gaat paren. Aan Zijn profetische, aan zijn priesterlijke, en koninklijke bediening. Zonder de Heilige Geest kon Christus nooit vruchtbaar zijn in Zijn ambt dat Hij van Zijn Vader ontving, toen hij door Johannes de doper werd gedoopt in de Jordaan.

Hetzelfde goldt de pinksterlingen.
Zij werden verslagen onder de preek van Petrus, hoorden het Evangelie, geloofden dat Woord, bekeerden zich, namen dat Woord aan door het geloof, en werden gedoopt. Toen ontvingen daar 3000 zielen door de Heilige Geest die op hen viel, door de geestelijke bediening van wet en evangelie, het ambt aller gelovigen. Waarna een ziel van Christus gaat getuigen, en door die Heilige Geest, vruchtbaar wordt voor anderen.

Zo ook bij de moorman, zo ook bij het huisgezin van de stokbewaarder, zo ook bij het huisgezin van Crispus, zo ook bij het huis van Cornelius. Telkens werd daar gepreekt, de Heilige Geest viel op hen door het gepredikte Woord, waarna zij alle geloofden, en vervolgens gedoopt werden.

Wanneer Gods Woord telkens deze volgorde beschrijft, en het er bij Lydia en Stefanus niet uitdrukkelijk bij vermeld staat, is het vele malen aannemelijker te geloven, dat ook het huis van Lydia eerst gelovig was geworden, benevens het huisgezin van Stefanus. Wie durft er nu nog te beweren dat de apostelen en hun hulppredikers vrijmoedigheid hadden, ook zielen die niet gelovig waren geworden, te durven dopen. Ten laatste, wil ik opmerken dat met het huis van Lydia ook bedoeld kan worden, bijv. haar werkhuis met haar (gelovig) personeel alwaar zij haar purper verkocht.

DWW schreef:

Joannah schreef:

Zonderling schreef:

DWW schreef:4 gelovige huisgezinnen

Van Crispus en de stokbewaarder lezen we inderdaad dat zij met geheel hun huis gelovig worden waren. Nergens lezen we daarbij dat dit betekent dat de jonge kinderen daar niet bij inbegrepen waren en van de Doop zijn uitgesloten geweest. OF dat er geen jonge kinderen waren. De bewijskracht die DWW in deze teksten ziet, zijn dus gebaseerd op veronderstellingen.

Inderdaad, we lezen ook niet dat er wél jonge kinderen onder waren die wél gedoopt werden. Maar we lezen wel, dat allen van het huisgezin gedoopt werden. Dat lezen we ook van de andere voorbeelden, het huis van Lydia en het huis van Stefanas. Op zichzelf misschien onvoldoende bewijs, maar samen met de diverse andere bewijsgronden voor de doop aan de kinderen vormt dit dopen van de huisgezinnen van de stokbewaarder, Lydia en Stefanas wel degelijk een krachtig bewijs.

Lydia was een werkende vrouw, dus had waarschijnlijk(nog) geen kinderen of man.
In Genesis 18:19 gaat het ook over Abraham en zijn huis, en zijn zonen. Het lijkt dus dat zijn kinderen niet bij "zijn huis" behoren, en "zijn huis" meer zoiets betekent asl zijn werknemers, werkers, enz enz.
Als er in hand 2:39 kinderen staat en bedoeld wordt, zou er dan ook niet gewoon bij het dopen van Lydia en Stefanas gestaan hebben "met haar kinderen" ipv en haar huis ?
Hoe kun je DWW van veronderstellingen betichten als je eigen teksten louter aannames zijn?

Wanneer iemand ingelijfd wordt door het geloof in Jezus Christus, ontvangt hij daarmee en daardoor de verworven Geest van Christus. Rom. 8:9, Joh. 16:13-15. Vanaf dat moment onvangt zo'n ziel ook het ambt aller gelovigen, door diezelfde Geest. Wanneer Christus Zijn drievoudig ambt aanvaard, ontvangt Hij de Heilige Geest, Die Zich aan Zijn bediening gaat paren. Aan Zijn profetische, aan zijn priesterlijke, en koninklijke bediening. Zonder de Heilige Geest kon Christus nooit vruchtbaar zijn in Zijn ambt dat Hij van Zijn Vader ontving, toen hij door Johannes de doper werd gedoopt in de Jordaan.

Hetzelfde goldt de pinksterlingen.
Zij werden verslagen onder de preek van Petrus, hoorden het Evangelie, geloofden dat Woord, bekeerden zich, namen dat Woord aan door het geloof, en werden gedoopt. Toen ontvingen daar 3000 zielen door de Heilige Geest die op hen viel, door de geestelijke bediening van wet en evangelie, het ambt aller gelovigen. Waarna een ziel van Christus gaat getuigen, en door die Heilige Geest, vruchtbaar wordt voor anderen.

Zo ook bij de moorman, zo ook bij het huisgezin van de stokbewaarder, zo ook bij het huisgezin van Crispus, zo ook bij het huis van Cornelius. Telkens werd daar gepreekt, de Heilige Geest viel op hen door het gepredikte Woord, waarna zij alle geloofden, en vervolgens gedoopt werden.

Wanneer Gods Woord telkens deze volgorde beschrijft, en het er bij Lydia en Stefanus niet uitdrukkelijk bijstaat, is het vele malen aannemelijker te geloven, dat ook het huis van Lydia eerst gelovig was geworden, benevens het huisgezin van Stefanus. Wie durft er nu nog te beweren dat de apostelen en hun hulppredikers vrijmoedigheid hadden, ook zielen die niet gelovig waren geworden, durfden te dopen. Ten laatste, wil ik opmerken dat met het huis van Lydia ook bedoeld kan worden, bijv. haar werkhuis met haar (gelovig) personeel alwaar zij haar purper verkocht.

Dit vind ik pure speculatie (Door de doop van één persoon kwam iedereen automatisch tot geloof want dat zeg je met veel woorden). Raar hè dat dat nu niet meer zo is. Ik durf idd te beweren dat er mensen gedoopt werden door de apostelen die het ware geloof niet bezaten (Simon de tovenaar, Ananias en Saffira, velen uit de gemeente van Sardis die de naam hadden dat ze leefden maar ze waren dood)
Ik wil bij best laten overtuigen maar dan op grond van de Bijbel en niet op grond van verzonnen constructies.