Luther schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Toch heb ik wel wat moeite met het kostwinnersmodel. Daar is de man nl. 6 dagen in de week aan het werk. Hoe moet hij dan zijn taak als priester van het gezin uitvoeren? Dan neemt de vrouw die taak op zich.

Misschien komt die man ook nog wel eens thuis.

tja, vaak als de kinderen op bed zijn....
Of hij moet erg goed verdienen

JolandaOudshoorn schreef:Toch heb ik wel wat moeite met het kostwinnersmodel. Daar is de man nl. 6 dagen in de week aan het werk. Hoe moet hij dan zijn taak als priester van het gezin uitvoeren? Dan neemt de vrouw die taak op zich.

Dan lijkt het vooral om de carrière van de man te gaan als hij zes dagen werkt en zijn taken binnen het gezin laat voor het wat het is. Als dat het kostwinnersmodel inhoudt, zie ik liever de vrouw twee dagen en de man drie dagen werken bijvoorbeeld.

JolandaOudshoorn schreef:

Luther schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Toch heb ik wel wat moeite met het kostwinnersmodel. Daar is de man nl. 6 dagen in de week aan het werk. Hoe moet hij dan zijn taak als priester van het gezin uitvoeren? Dan neemt de vrouw die taak op zich.

Misschien komt die man ook nog wel eens thuis.

tja, vaak als de kinderen op bed zijn....
Of hij moet erg goed verdienen

Of beter plannen.

Tiberius schreef:

JolandaOudshoorn schreef:

Luther schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Toch heb ik wel wat moeite met het kostwinnersmodel. Daar is de man nl. 6 dagen in de week aan het werk. Hoe moet hij dan zijn taak als priester van het gezin uitvoeren? Dan neemt de vrouw die taak op zich.

Misschien komt die man ook nog wel eens thuis.

tja, vaak als de kinderen op bed zijn....
Of hij moet erg goed verdienen

Of beter plannen.

In sommige sectoren gaat dat niet.

Marie-Henriëtte schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Toch heb ik wel wat moeite met het kostwinnersmodel. Daar is de man nl. 6 dagen in de week aan het werk. Hoe moet hij dan zijn taak als priester van het gezin uitvoeren? Dan neemt de vrouw die taak op zich.

Dan lijkt het vooral om de carrière van de man te gaan als hij zes dagen werkt en zijn taken binnen het gezin laat voor het wat het is. Als dat het kostwinnersmodel inhoudt, zie ik liever de vrouw twee dagen en de man drie dagen werken bijvoorbeeld.

Misschien is het goed om het kostwinnersmodel zo te definiëren, dat er maximaal 1 salaris bijeen wordt gewerkt. Dat kan dus ook door een grote en een kleine partime-baan.

@Jolanda: Als dat zo is, dan leg je die kinderen te vroeg op bed.

Luther schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Toch heb ik wel wat moeite met het kostwinnersmodel. Daar is de man nl. 6 dagen in de week aan het werk. Hoe moet hij dan zijn taak als priester van het gezin uitvoeren? Dan neemt de vrouw die taak op zich.

Misschien komt die man ook nog wel eens thuis.

Wij hebben in nederland een 36/38 urige werkweek blijven er nog 132/130 uur per week over. Als de man zich in die uren niet met zijn gezin bemoeit moet hij zich schamen.

Ik weet in ieder geval dat in de vervoerssector het ideaal beeld dat jullie voor ogen hebben, niet opgaat. En ja, een kantoorbaan is inderdaad het ideale. Of docent.

JolandaOudshoorn schreef:Ik weet in ieder geval dat in de vervoerssector het ideaal beeld dat jullie voor ogen hebben, niet opgaat. En ja, een kantoorbaan is inderdaad het ideale. Of docent.

Of mijn baan 25 uur max in de week voor een volledig salaris. Heb altijd tijd over

refo schreef:In de bijbelse tijd? Toen voerden mannen geen klap uit, en de vrouwen deden het werk. Eventueel aangevuld met knechten.

Zulke mannen zijn er nog wel....

Erasmiaan schreef:

memento schreef: En het boerenbedrijf, waarbij moeder-de-vrouw meehelpt?

Zoveel boeren zijn er niet meer. Dit wordt heel casuïstisch. Ik denk namelijk dat de rol van vrouwen bij boerenbedrijven tegenwoordig een stuk kleiner is dan vroeger. Maar ik zie er niet zoveel problemen in overigens; het ideaal wordt gediend, moeder is thuis als de kinderen uit school komen etc.

Als dát allemaal onder je ideaal valt, ben ik het van harte met je eens.

Erasmiaan schreef:Maar ik heb het ook over een ideaal. Ik weet dat het altijd vrij geaccepteerd is geweest dat kinderen van christelijke schippers opgevoed werden/worden op een internaat. Tja. Hoe geef je dan invulling aan je doopeed?

Dat gebeurt trouwens nog steeds, helaas. M.i. is dat onverantwoord omgaan met je plicht als ouder. Dat geldt ook voor mannen, denk aan de mannen die werk doen waardoor ze lange tijd van huis zijn (bv militairen die een half jaar weg zijn, of vrachtwagenchauffeurs die alleen in het weekend thuis zijn, etc).

memento schreef:

Erasmiaan schreef:Maar ik heb het ook over een ideaal. Ik weet dat het altijd vrij geaccepteerd is geweest dat kinderen van christelijke schippers opgevoed werden/worden op een internaat. Tja. Hoe geef je dan invulling aan je doopeed?

Dat gebeurt trouwens nog steeds, helaas. M.i. is dat onverantwoord omgaan met je plicht als ouder. Dat geldt ook voor mannen, denk aan de mannen die werk doen waardoor ze lange tijd van huis zijn (bv militairen die een half jaar weg zijn, of vrachtwagenchauffeurs die alleen in het weekend thuis zijn, etc).

Helaas veroordeel jij gelijk weer een beroepsgroep terwijl ik voorzichtig dit punt aan wilde snijden. Veroordelen kan makkelijk en snel, iets goed maken is veel moeilijker.

Erasmiaan schreef:

memento schreef:

Erasmiaan schreef:Maar ik heb het ook over een ideaal. Ik weet dat het altijd vrij geaccepteerd is geweest dat kinderen van christelijke schippers opgevoed werden/worden op een internaat. Tja. Hoe geef je dan invulling aan je doopeed?

Dat gebeurt trouwens nog steeds, helaas. M.i. is dat onverantwoord omgaan met je plicht als ouder. Dat geldt ook voor mannen, denk aan de mannen die werk doen waardoor ze lange tijd van huis zijn (bv militairen die een half jaar weg zijn, of vrachtwagenchauffeurs die alleen in het weekend thuis zijn, etc).

Helaas veroordeel jij gelijk weer een beroepsgroep terwijl ik voorzichtig dit punt aan wilde snijden. Veroordelen kan makkelijk en snel, iets goed maken is veel moeilijker.

Dat is geen veroordelen. Ik zeg alleen dat ik dat een onverantwoorde manier vind van omgaan met je trouwbelofte. Want hoe kan je waar maken, waar je in de trouwdienst JA op zegt, als je zoveel weg bent (5 of 6 dagen per week voor sommige internationale vrachtwagenchauffeurs, of een half jaar voor militairen, of 3 a 4 maanden voor functies op de grote vaart)?

memento schreef:

Erasmiaan schreef:

memento schreef:

Erasmiaan schreef:Maar ik heb het ook over een ideaal. Ik weet dat het altijd vrij geaccepteerd is geweest dat kinderen van christelijke schippers opgevoed werden/worden op een internaat. Tja. Hoe geef je dan invulling aan je doopeed?

Dat gebeurt trouwens nog steeds, helaas. M.i. is dat onverantwoord omgaan met je plicht als ouder. Dat geldt ook voor mannen, denk aan de mannen die werk doen waardoor ze lange tijd van huis zijn (bv militairen die een half jaar weg zijn, of vrachtwagenchauffeurs die alleen in het weekend thuis zijn, etc).

Helaas veroordeel jij gelijk weer een beroepsgroep terwijl ik voorzichtig dit punt aan wilde snijden. Veroordelen kan makkelijk en snel, iets goed maken is veel moeilijker.

Dat is geen veroordelen. Ik zeg alleen dat ik dat een onverantwoorde manier vind van omgaan met je trouwbelofte. Want hoe kan je waar maken, waar je in de trouwdienst JA op zegt, als je zoveel weg bent (5 of 6 dagen per week voor sommige internationale vrachtwagenchauffeurs, of een half jaar voor militairen, of 3 a 4 maanden voor functies op de grote vaart)?

Er moet toch iemand dit werk doen? En als de Heere je hierin geplaatst heeft?

Erasmiaan schreef:Er moet toch iemand dit werk doen? En als de Heere je hierin geplaatst heeft?

Is werk meer waard dan de belofte die je voor het aangezicht Gods aflegt?

memento schreef:

Erasmiaan schreef:Er moet toch iemand dit werk doen? En als de Heere je hierin geplaatst heeft?

Is werk meer waard dan de belofte die je voor het aangezicht Gods aflegt?

Ik weet niet hoe die mensen een en ander beleven en onderbouwen.