Meer hierover hier:

http://refoforum.nl/forum/viewtopic.php?f=17&t=5310

memento schreef: Precies. Je moet onderscheid maken tussen wat een gemeentelid behoort te zijn, en wie hij mogelijk nog is. Je ziet dat de kerken die dat niet doen weinig nadruk leggen op bekering en wedergeboorte, wat er in de praktijk toe leidt dat praktisch alle leden ook belijdende leden zijn. De doorleefde vraag "hoe krijg ik een genadig God" leeft dan praktish niet.

Er is inderdaad een gevaar, dat men denkt, in ben in de kerk geboren, enz... Alsof genade erfgoed is. Alsof wedergeboorte en bekering niet nodig zijn voor de kinderen der gelovigen. Dat probleem mogen we niet ontkennen.

En het is waar, dat dat meer het gevaar is bij ons, dan in de bevindelijke kerken, waar meer het tegenovergestelde het probleem is.

Maar het misbruik van de norm mag nooit de reden worden voor het veranderen van de norm.

Bert Mulder schreef:

memento schreef: Precies. Je moet onderscheid maken tussen wat een gemeentelid behoort te zijn, en wie hij mogelijk nog is. Je ziet dat de kerken die dat niet doen weinig nadruk leggen op bekering en wedergeboorte, wat er in de praktijk toe leidt dat praktisch alle leden ook belijdende leden zijn. De doorleefde vraag "hoe krijg ik een genadig God" leeft dan praktish niet.

Er is inderdaad een gevaar, dat men denkt, in ben in de kerk geboren, enz... Alsof genade erfgoed is. Alsof wedergeboorte en bekering niet nodig zijn voor de kinderen der gelovigen. Dat probleem mogen we niet onderkennen.

Ontkennen.... bedoel je denk ik.

Luther schreef:

Bert Mulder schreef:

memento schreef: Precies. Je moet onderscheid maken tussen wat een gemeentelid behoort te zijn, en wie hij mogelijk nog is. Je ziet dat de kerken die dat niet doen weinig nadruk leggen op bekering en wedergeboorte, wat er in de praktijk toe leidt dat praktisch alle leden ook belijdende leden zijn. De doorleefde vraag "hoe krijg ik een genadig God" leeft dan praktish niet.

Er is inderdaad een gevaar, dat men denkt, in ben in de kerk geboren, enz... Alsof genade erfgoed is. Alsof wedergeboorte en bekering niet nodig zijn voor de kinderen der gelovigen. Dat probleem mogen we niet onderkennen.

Ontkennen.... bedoel je denk ik.

precies, dank je.

Bert Mulder schreef:

memento schreef: Precies. Je moet onderscheid maken tussen wat een gemeentelid behoort te zijn, en wie hij mogelijk nog is. Je ziet dat de kerken die dat niet doen weinig nadruk leggen op bekering en wedergeboorte, wat er in de praktijk toe leidt dat praktisch alle leden ook belijdende leden zijn. De doorleefde vraag "hoe krijg ik een genadig God" leeft dan praktish niet.

Er is inderdaad een gevaar, dat men denkt, in ben in de kerk geboren, enz... Alsof genade erfgoed is. Alsof wedergeboorte en bekering niet nodig zijn voor de kinderen der gelovigen. Dat probleem mogen we niet ontkennen.

En het is waar, dat dat meer het gevaar is bij ons, dan in de bevindelijke kerken, waar meer het tegenovergestelde het probleem is.

Maar het misbruik van de norm mag nooit de reden worden voor het veranderen van de norm.

Helemaal mee eens.

Door een Canadese vriend hierop attent gemaakt, in dit verband:


http://en.wikipedia.org/wiki/Half-Way_Covenant

In 1748 brak een crisis uit in de relatie met zijn kerk. Het Half-Way Covenant, aangenomen door de synodes van 1657 en 1662, stelde dat de doop voor iedereen beschikbaar was, maar niet de deelname aan het avondmaal. Edwards' grootvader en voorganger in de gemeente nam een liberaler standpunt in en liet iedereen toe tot het avondmaal. In 1744 sprak Edwards zijn afkeer hierover uit en maakte tijdens een kerksamenkomst de namen bekend van een aantal jongeren, leden van de kerk, die er van verdacht werden niet-fatsoenlijke boeken hadden gelezen. Ook de namen van getuigen in deze zaak werden bekend gemaakt. Dit incident zorgde voor een verdere verwijdering tussen Edwards en zijn gemeenteleden.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Jonathan_E ... (theoloog)

Het 'Half-Way Covenant' is dus een accommodatie om de vermindering van kerklidmaatschap tegen te gaan onder de Puriteinen in New England. Degenen die geen 'bekerings geschiedenis' konden vertellen, werden nochtans als leden aangenomen, hadden geen stemrecht, maar hadden alleen recht op Heilige Doop en niet op het Heilig Avondmaal.

Bert Mulder schreef:Door een Canadese vriend hierop attent gemaakt, in dit verband:


http://en.wikipedia.org/wiki/Half-Way_Covenant

In 1748 brak een crisis uit in de relatie met zijn kerk. Het Half-Way Covenant, aangenomen door de synodes van 1657 en 1662, stelde dat de doop voor iedereen beschikbaar was, maar niet de deelname aan het avondmaal. Edwards' grootvader en voorganger in de gemeente nam een liberaler standpunt in en liet iedereen toe tot het avondmaal. In 1744 sprak Edwards zijn afkeer hierover uit en maakte tijdens een kerksamenkomst de namen bekend van een aantal jongeren, leden van de kerk, die er van verdacht werden niet-fatsoenlijke boeken hadden gelezen. Ook de namen van getuigen in deze zaak werden bekend gemaakt. Dit incident zorgde voor een verdere verwijdering tussen Edwards en zijn gemeenteleden.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Jonathan_E ... (theoloog)

Het 'Half-Way Covenant' is dus een accommodatie om de vermindering van kerklidmaatschap tegen te gaan onder de Puriteinen in New England. Degenen die geen 'bekerings geschiedenis' konden vertellen, werden nochtans als leden aangenomen, hadden geen stemrecht, maar hadden alleen recht op Heilige Doop en niet op het Heilig Avondmaal.

Je moet het "half-way covenant" wel zien binnen de geschiedenis van deze kerken. De oorsprong vindt zich in Engeland, waar sommige noncomformisten hun gemeenten (ook de baptisten) vorm gaven door het sluiten van een "covenant". Om lid te worden van de gemeente moest men trouw aan dit covenant beloven (wat meestal bestond uit het erkennen van wat leerstellingen, regels om elkaar niet te verraden aan de overheid, etc).

Wanneer het woord "covenant" hier valt, moet je dat zien in de traditie waarin lidmaatschap aan de kerk plaatsvond door het sluiten van een covenant (praktisch altijd congregationalisme als kerkvorm). Deze gemeenten waren baptistisch of hadden sterke neigingen daartoe. Zo ook de gemeente waar Edwards stond, en ook Edwards heeft het moeilijk gehad met het gereformeerde leerstuk van de doop aan kinderen.

Kortom, het half-way covenant is voor ons niet relevant, omdat:
1. Het daarin niet gaat om het verbond van God met ons, maar over het je verbinden aan de kerkelijke gemeente. Wij kennen de traditie niet om ons doormiddel van een verbond aan de kerkelijke gemeente te verbinden (Engels congregationalisme), maar wij worden via een verbond aan God verbonden (de doop).
2. Het voortkwam uit een naar het baptisme neigende traditie, met een soms onheldere verbondsvisie. Wie een gezonde verbondsvisie heeft, waarin hij recht doet aan het feit dat verbondskinderen ook verbondsbrekers kunnen zijn, maar dat het breken van het verbond nog niet inhoudt dat het verbond is opgehouden te bestaan, heeft een constructie als een half-way covenant niet nodig.

Op de site bevindelijkheid in rotterdam, stelde iemand deze vraag:
Ik heb een vraag: Is er iets bekend over hoe in de Vereniging van Gereformeerden tegen kinderdoop werd aangekeken. Mijn vader en diens tweelingbroer mochten niet (als baby) gedoopt worden, omdat zij daarvoor te zondig waren…

Kan iemand dit verklaren?

Mara schreef:Op de site bevindelijkheid in rotterdam, stelde iemand deze vraag:
Ik heb een vraag: Is er iets bekend over hoe in de Vereniging van Gereformeerden tegen kinderdoop werd aangekeken. Mijn vader en diens tweelingbroer mochten niet (als baby) gedoopt worden, omdat zij daarvoor te zondig waren…

Kan iemand dit verklaren?

Nee. Dit is een veel te klein deel van het verhaal. Wie is 'ze'? De ouders? De persoon en zijn broer? Wat is 'te zondig'? Wie bepaalde dat?