Albion, "gemene" is een oud-hollandswoord voor "algemene". Wat jij onder "gemene" verstaat zul je waarschijnlijk bedoelen als bijzonde genade, of bijzondere algemene genade.

Overigens heb ik nog wel een vraag. Toen Rachab de verspieders verborg kreeg ze als toezegging dat ze mocht blijven leven als ook haar broeders en haar zusters. Dat gebeurde ook. Waarom bleven de broeders en zusters van Rachab nu leven? Dat is toch niet los te maken van de daad van Rachab (door het geloof) om de verspieders te verbergen?! Zo is het ook met de algemene genade, m.i. maar dan om Christus wil.

Er wordt gereageerd op een posting van mij die helemaal niet meer terug te vinden is

Dan zie je in de goedertierenheden die God aan iedereen bewijst dus géén argument om je te bekeren. Want, zo stel je heel filosofisch, het is pas genade als het zaligmakend is.

Een mens ziet uit zichzelf niet dat God goed is hij denk alleen aan eigen verdienste.
Ja, genade en zaligmaking horen bijelkaar.

Genade is in de Bijbels trouwens niet particulier, maar verbondsmatig.

Ook in het verbond werkt God op de persoon.

God richtte met Adam, en in hem het ganse menselijke geslacht, het werkverbond op, wat genade voor ALLE mensen brengen zou, als het gehouden werd. Na de zondvloed richtte God met Noach wéér een verbond op, waarin Hij het HELE menselijke geslacht een genadige belofte doet. Etc etc.

Het probleem van veel gereformeerden, geheel niet in lijn met de Calvijn/Luther trouwens, is dat zij er van uitgaan dat God niet werkelijk ALLE mensen liefheeft, maar slechts de uitverkorenen. Nu mag dit, als het gaat om de zaligmakende liefde Gods, wel waar wezen, maar de Schrift noemt Gods gunstbewijzen aan ALLE mensen ook Zijn liefde. Bv:

Mat 5:44 Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief; zegent ze, die u vervloeken; doet wel dengenen, die u haten; en bidt voor degenen, die u geweld doen, en die u vervolgen; 45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.

Dat God ons gebied onze vijanden lief te hebben, omdat Hij het laat regenen over goeden en kwaden zegt nog niet dat God de kwaden lief heeft.
Spr 11:20De verkeerden van hart zijn den Heere een gruwel; maar de oprechten van weg zijn Zijn welgevallen.
Spr 16:5 Al wie hoog is van hart, is den Heere een gruwel; hand aan hand, zal hij niet onschuldig zijn
15. Hos 9:15 Al hun boosheid is te Gilgal, want daar heb Ik ze gehaat, om de boosheid van hun handelingen; Ik zal ze uit Mijn huis uitdrijven, Ik zal ze voortaan niet meer liefhebben; al hun vorsten zijn afvalligen.
3. Mal 11 vs 3 En Ezau heb Ik gehaat; en Ik heb zijn bergen gesteld tot een verwoesting, en zijn erve voor de draken der woestijn.
De Bijbel is duidelijk genoeg, God haat de verworpenen

Ja, wie eigenlijk stelt dat er geen algemene genade is, die zou moeten stellen dat ALLES wat hij aan goeds ontvangt, komt uit de hand van een God die daardoor hem straks zwaarder kan straffen. Want wie niet gelooft dat al dat goede genade is, hoe kan die dan ooit zeggen dat de goedertierenheden des Heeren tot bekering moet leiden?

Het lijkt erop dat je nu ervan uitgaat dat de mens zichzelf kan bekeren.
Zie je het arminiaans karakter niet van de algemene genade?

Ja, hoe kan je dan nog werkelijk zeggen dat God, mede door de goedheid en genade die Hij een ieder bewijst, werkelijk en gemeend wil dat een ieder zich bekeert en leve.

Dat is ook een remonstrant idee, de mens staat dan in zijn zaligwording centraal en niet God.

Dat Hij werkelijk geen lust heeft in de dood van de goddeloze.

Dat heeft Hij ook niet.

Oh, natuurlijk, dit valt allemaal wel weer filosofisch in een systeempje te vatten, maar doen we daar dan nog werkelijk recht mee aan het ruime spreken van de Schrift?

Dat is een soort dooddoener, je zult er wel wat op hebben, nee het gaat om Gods eer.
Wat hier niet centraal staat maar wel centraal zou moeten staan is DAT GOD EEN RECHTVAARDIG GOD IS. God ziet geen dingen door de vingers, DAAROM ZIJN MIJN ZONDEN ZO ERG, DAAROM MOET IK IEDERE DAG OP DE KNIEËN, WEES MIJ ZONDAAR GENADIG.

Daarnaast nog de andere prangende vraag: Al het goede wat nu geschied aan kwade mensen, waaruit vloeit dit voort?

92:8) Dat de goddelozen groeien als het kruid, en al de werkers der ongerechtigheid bloeien, opdat zij tot in der eeuwigheid verdelgd worden.
En lees Ps 73 maar eens!

Want hoe kan God goedheid bewijzen buiten Christus om?

Nee daarom is Genade altijd zaligmakend, en de toevoeging zaligmakende genade overbodig.

Is niet het ganse aardrijk om onzentwil vervloekt? En nochtans opent de aarde niet haar mond om ons te verslinden, nochtans brengt zij goed voedsel voort, nochtans vermenigvuldigd de dierenwereld niet zozeer dat zij ons massaal zouden verslinden, nochtans... Waaruit komt die genade voort, dat het aardrijk niet de diepte van haar vloek uitleeft. Ja, dat de vervloekte mens toch niet alle boosheid die in zijn hard is uitleeft? Is het niet Gods genade? En nogmaals: Hoe kan God anders genadig zijn, als het niet is in Christus?

Hij is een voorzienig God, alleen om Zijn uitverkoren moet er leven op aarde mogelijk blijven om Zijn uitverkorenen tot Hem te doen komen

Let wel: Ik bepleit niet het cultuuroptimisme, wat Kuyper (en van Ruler) uit de algemene genade voort lieten vloeien

Ik ook niet.

freek schreef:

mayflower schreef:

refo schreef: In 1945 en 1948 is op de GS der GG besloten dat de algemene genade niet rust op Christus' verdienste. Of iets diergelijks.
Je wijkt dus af van de mening van de SV.

Ik geloof niet in een algemene genade, wel in een algemene voorzienigheid.

Muggenziften?

Het zit em in de definitie van genade, namelijk, onverdiende gunst (van God). Je kunt 'algemene genade' moeilijk genade noemen, daar Gods voorzienigheid over de verworpenen niet meer is dan een vetmesten voor de dag der slachting...

Over die tekst met de uitroep over Jeruzalem; de volgende tekst leert ons iets in dezelfde strekking: En als Hij hen met toorn rondom aangezien had, meteen bedroefd zijnde over de verharding van hun hart, Het leert ons iets over de spanning in de Bijbel die ons enerzijds leert van een almachtig soeverein God en (schijnbaar tegenstrijdig) anderzijds van een bedroefde God, Welke wil dat allen zalig worden.

Jongere schreef:Over die tekst met de uitroep over Jeruzalem; de volgende tekst leert ons iets in dezelfde strekking: En als Hij hen met toorn rondom aangezien had, meteen bedroefd zijnde over de verharding van hun hart, Het leert ons iets over de spanning in de Bijbel die ons enerzijds leert van een almachtig soeverein God en (schijnbaar tegenstrijdig) anderzijds van een bedroefde God, Welke wil dat allen zalig worden.

God spreek hier op menselijke wijze.
God is volmaakt in Zichzelf, ook volmaakt gelukkig.
Als Hij had gewild dat allen zalig zouden worden had Hij ze wel uitverkoren voor de grondlegging der wereld.

albion schreef:Nee, want ik ben het niet met je eens.

Algemene genade geldt voor alle mensen. Zowel voor mensen die niet naar de kerk gaan als degenen die wel naar de kerk gaan. Voor iedereen, klein en groot.
Mensen met gemene genade hebben gaven gekregen die een ander niet heeft.

Het heeft niets te maken met het ermee eens zijn, wat je zegt is gewoon onzin. 'Algemeen' en 'gemeen' is hetzelfde, ook al heeft ooit iemand bedacht daar een eigen betekenis aan te geven.
Waarom wil je dat niet gewoon aannemen op taalkundige gronden? Ook een predikant kan blunderen.

Alexander CD schreef:

Jongere schreef:Over die tekst met de uitroep over Jeruzalem; de volgende tekst leert ons iets in dezelfde strekking: En als Hij hen met toorn rondom aangezien had, meteen bedroefd zijnde over de verharding van hun hart, Het leert ons iets over de spanning in de Bijbel die ons enerzijds leert van een almachtig soeverein God en (schijnbaar tegenstrijdig) anderzijds van een bedroefde God, Welke wil dat allen zalig worden.

God spreek hier op menselijke wijze.
God is volmaakt in Zichzelf, ook volmaakt gelukkig.
Als Hij had gewild dat allen zalig zouden worden had Hij ze wel uitverkoren voor de grondlegging der wereld.

God spreekt hier op menselijke wijze, ja. Maar Hij liegt niet! Deze uitspraak (God spreekt op menselijke wijze) lijkt een uitspraak geworden te zijn waarmee we bepaalde teksten negeren. Ik durf het niet aan om met theologie een groot deel van mijn Bijbel weg te redeneren. Afgewezen wees daar eerder al op, we lijken God te hebben gemaakt tot de filosofische God - de onbewogen Beweger. Opmerkelijk genoeg was je het daar helemaal mee eens.
Ik geloof 100% in de gezonde uitverkiezingsleer van de reformatie, omdat de Bijbel mij die leert. Maar als de Bijbel mij leert dat Jezus bedroefd is, weent en bemint - en al deze woorden over mensen die ongelovig (zo je wilt: verworpen) zijn, dan zegt dit mij eerder iets over de manier waarop wij naar God moeten kijken en met de uitverkiezing om moeten gaan dan over deze Bijbelteksten. De hele Bijbel moet in zijn verband worden gelezen en nooit mag onze leer gaan heersen over de teksten.

Overigens spreekt ook de geschiedenis van de rijke jongeling over de liefde van Christus voor ongelovigen. Maar misschien is dat al genoemd.

En God is mens geworden en als zodanig ten hemel gevaren.
Dat wordt ook nog al eens uit het oog verloren.

Bert Mulder schreef:

freek schreef:

mayflower schreef:

refo schreef: In 1945 en 1948 is op de GS der GG besloten dat de algemene genade niet rust op Christus' verdienste. Of iets diergelijks.
Je wijkt dus af van de mening van de SV.

Ik geloof niet in een algemene genade, wel in een algemene voorzienigheid.

Muggenziften?

Het zit em in de definitie van genade, namelijk, onverdiende gunst (van God). Je kunt 'algemene genade' moeilijk genade noemen, daar Gods voorzienigheid over de verworpenen niet meer is dan een vetmesten voor de dag der slachting...

God zal het die mensen verwijten en ze oordelen om hun eigen zonden. Hij mest ze niet vet voor de dag der slachting, zij doen dat terwijl Hij hen opriep tot bekering. Ze gaven geen gehoor. Het is dus wel degelijk genade, ook al gaan ze verloren. God zal daarvan niet zeggen: Dat wilde ik en daarom gebeurt het. Maar: Jij wilde niet en dus gebeurt dit.

We moeten uitkijken dat we niet dingen uit de Bijbel tegen elkaar gaan wegstrepen.

Ja, hoe kan je dan nog werkelijk zeggen dat God, mede door de goedheid en genade die Hij een ieder bewijst, werkelijk en gemeend wil dat een ieder zich bekeert en leve.

Alexander CD schreef:Dat is ook een remonstrant idee, de mens staat dan in zijn zaligwording centraal en niet God.

Dit is daar een mooi voorbeeld van. De Bijbel zegt duidelijk dat God niet wil dat iemand verloren gaat maar dat allen behouden worden. Het staat er zwart op wit. Jij kan dat niet rijmen met de uitverkiezingsleer en dus doe je het af als een remonstrants idee. Het staat echter wel in de Bijbel en dat jij het niet met andere dingen kan rijmen wil niet zeggen dat het dus niet klopt. Of dat we het dan maar anders moeten lezen. Alles wat niet in jou straatje past en je niet daarmee kan rijmen doe je wel af als arminiaans en remonstrants. Gelukkig gingen de contraremonstranten daar wel iets zorgvuldiger mee om dan jij dat doet, die gingen niet Bijbelteksten negeren en als remonstrants af doen omdat het niet in hun uitverkiezingsvisie paste.

Marnix schreef:De Bijbel zegt duidelijk dat God niet wil dat iemand verloren gaat maar dat allen behouden worden. Het staat er zwart op wit. Jij kan dat niet rijmen met de uitverkiezingsleer en dus doe je het af als een remonstrants idee. Het staat echter wel in de Bijbel en dat jij het niet met andere dingen kan rijmen wil niet zeggen dat het dus niet klopt. Of dat we het dan maar anders moeten lezen. Alles wat niet in jou straatje past en je niet daarmee kan rijmen doe je wel af als arminiaans en remonstrants. Gelukkig gingen de contraremonstranten daar wel iets zorgvuldiger mee om dan jij dat doet, die gingen niet Bijbelteksten negeren en als remonstrants af doen omdat het niet in hun uitverkiezingsvisie paste.

Het staat er inderdaad, maar wat jij doet is een text uit halen en daar je stelling mee proberen te verdedigen, zonder het vanuit de context te behandelen.

2 Petrus 3:9 De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.

If the "any" or “all” here refers to everyone in human history, the verse would prove far more than Arminians would want to prove - it would prove universalism rather than Christianity. (Universalism is the false doctrine that teaches that everyone will ultimately be saved, with no one going to hell). If God is not willing that any person perish, then what? No one would ever perish! Yet, in context, the "any" that God wills not to perish must be limited to the same group he is writing to, the elect, and the "all" that are to come to repentance is the very same group. Christ’s second coming has been delayed so that all the elect can be gathered in. God is not willing that any of the elect should perish, but that all of them come to repentance.

Rather than denying election, understood in its biblical context, it is one of the strongest verses in favor of it.

Ja, hoe kan je dan nog werkelijk zeggen dat God, mede door de goedheid en genade die Hij een ieder bewijst, werkelijk en gemeend wil dat een ieder zich bekeert en leve.

Alexander CD schreef:Dat is ook een remonstrant idee, de mens staat dan in zijn zaligwording centraal en niet God.

Dit is daar een mooi voorbeeld van. De Bijbel zegt duidelijk dat God niet wil dat iemand verloren gaat maar dat allen behouden worden. Het staat er zwart op wit. Jij kan dat niet rijmen met de uitverkiezingsleer en dus doe je het af als een remonstrants idee. Het staat echter wel in de Bijbel en dat jij het niet met andere dingen kan rijmen wil niet zeggen dat het dus niet klopt. Of dat we het dan maar anders moeten lezen. Alles wat niet in jou straatje past en je niet daarmee kan rijmen doe je wel af als arminiaans en remonstrants. Gelukkig gingen de contraremonstranten daar wel iets zorgvuldiger mee om dan jij dat doet, die gingen niet Bijbelteksten negeren en als remonstrants af doen omdat het niet in hun uitverkiezingsvisie paste.

De schijnbare tegenstrijdigheden in de moeten met elkaar verzoent worden.
Als ik aan tafel zeg is iedereen stil bedoel ik daar ook de hele wereld niet mee.
Zo wil God ook niet dat er één van Zijn uitverkorenen verloren gaat.
Welke bijbel tekst heb ik genegeert?
Waar ben ik onzorgvuldig?
Waar staat het in de bijbel dat God, Ezua zou willen zaligmaken.
Beschuldigen dat het niet in mijn straatje past is gemakkelijk, maar toon mijn ongelijk aan dan zal ik daar op in kunnen gaan.
Of je gelijk kunnen geven

Ik zie de tekst ook niet als tegenstrijdig aan de uitverkiezing. God wilde de zonde niet, de zondeval niet, God wil dat we leven zoals Hij het bedoeld heeft. God wil niet dat we zondigen. Er wordt in dit stuk wel iets te makkelijk geredeneerd in de zin van: Als God niet wil dat iets gebeurt, gebeurt het niet. Punt. Maar de Bijbel leert juist dat de zondeval tegen Gods wil was en de zonde juist daarin zit dat de mens niet Gods wil, die goed was voor de mens, deed. En als mensen verloren gaan is dat niet omdat God dat wil, maar omdat de mens niet Gods wil doet.

Verder ga ik uitverkiezing en bovenstaande niet proberen te rijmen, ik begrijp dat namelijk niet. Maar de Bijbel leert beiden. Maar het verloren gaan van mensen zal ik niet wijten aan selectieve liefde, aan uitverkiezing en verwerping zelf. God is niet de auteur van de zonde, de mens bracht de zonde in de wereld. En dat God uit die zondige wereld mensen redt is een groot wonder.

Marnix schreef:Ik zie de tekst ook niet als tegenstrijdig aan de uitverkiezing. God wilde de zonde niet, de zondeval niet, God wil dat we leven zoals Hij het bedoeld heeft. God wil niet dat we zondigen. Er wordt in dit stuk wel iets te makkelijk geredeneerd in de zin van: Als God niet wil dat iets gebeurt, gebeurt het niet. Punt. Maar de Bijbel leert juist dat de zondeval tegen Gods wil was en de zonde juist daarin zit dat de mens niet Gods wil, die goed was voor de mens, deed. En als mensen verloren gaan is dat niet omdat God dat wil, maar omdat de mens niet Gods wil doet.

Verder ga ik uitverkiezing en bovenstaande niet proberen te rijmen, ik begrijp dat namelijk niet. Maar de Bijbel leert beiden. Maar het verloren gaan van mensen zal ik niet wijten aan selectieve liefde, aan uitverkiezing en verwerping zelf. God is niet de auteur van de zonde, de mens bracht de zonde in de wereld. En dat God uit die zondige wereld mensen redt is een groot wonder.

Ga even de Dordtse Leerregels lezen, a.u.b.

14 En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zó moet ook de Zoon des mensen verhoogd worden, 15 opdat een ieder, die gelooft, in Hem eeuwig leven hebbe. 16 Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe. 17 Want God heeft zijn Zoon niet in de wereld gezonden, opdat Hij de wereld veroordele, maar opdat de wereld door Hem behouden worde. 18 Wie in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld; wie niet gelooft, is reeds veroordeeld, omdat hij niet heeft geloofd in de naam van de eniggeboren Zoon van God.

Hier gaat het duidelijk over de liefde van God voor de wereld opdat ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft. Ik krijg het idee dat dat wordt weggestreept tegen de uitverkiezing. Je bent verkoren of verworpen, ben je verkoren, dan heeft God je lief, ben je verworpen, dan heeft God je niet lief. Als ik naar Jezus kijk zie ik een bredere liefde, Hij roept allen op tot geloof en bekering, alle vermoeiden om tot Hem te komen voor rust. De uitverkiezingsleer mag nooit leiden tot een: "als je niet bent uitverkoren heb je geen kans, je bent dan niet geliefd, dus er is geen redding. De liefde door Jezus is universeel en daarom zegt Johannes: Alzo lief heeft God de wereld gehad. Niet "de uitverkoren". De wereld. En ieder die in Hem gelooft gaat niet verloren maar heeft eeuwig leven. Dat moet je met de uitverkiezingsleer in de hand afdoen als remonstrants. Dit is lees ik in 2 Tessalonicenzen 2:

Dan zal de wetteloze zich openbaren; hem zal de Here [Jezus] doden door de adem zijns monds en machteloos maken door zijn verschijning, als Hij komt. 9 Daarentegen is diens komst naar de werking des satans met allerlei krachten, tekenen en bedrieglijke wonderen, 10 en met allerlei verlokkende ongerechtigheid, voor hen, die verloren gaan, omdat zij de liefde tot de waarheid niet aanvaard hebben, waardoor zij hadden kunnen behouden worden.

Waarom gaan mensen verloren? Omdat zij de liefde tot de waarheid niet aanvaard hebben waardoor zij behouden hadden kunnen worden. Dat doet niets af aan de uitverkiezing, maar die twee dingen moeten we naast elkaar laten staan. En niet zomaar afdoen met een liefdeloos: Wat God wil gebeurt, als mensen verloren gaan is dat omdat God wil dat ze verloren gaan, punt. Jezus roept tegen de Joden:

37 Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt, en stenigt, wie tot u gezonden zijn, hoe dikwijls heb Ik uw kinderen willen vergaderen, gelijk een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert, en gij hebt niet gewild. 38 Zie, uw huis wordt aan u overgelaten.

Ik wilde jullie vergaderen zoals een hen haar kuiken, jullie wilden niet. En daarin zit de essentie van het verloren gaan juist, dat er tegen Gods wil in wordt gegaan. En daar willen we blijkbaar niet zo aan omdat het blijkbaar het beeld van God als de almachtige aantast. Maar waarom vond de zondeval dan plaats? Was God dan niet almachtig? Dat was Hij zeker en dat is Hij nog steeds.