Jongere schreef:Zowel Marco als Marnix leggen er de nadruk op dat de NBV tenminste een vertaling is die lekker leest en waarbij je je niet teveel op de taal hoeft te concentreren en verdedigen dat ook. Dat laatste is volgens mij helemaal niet nodig, ik denk dat (vrijwel) iedereen het hier mee eens is dat het goed is als een vertaling zo eenvoudig mogelijk te lezen is. Maar zoals ik zei, dat is één belang. En inderdaad, als het gaat om leesbaarheid is de NBV daar goed in geslaagd. Maar wat nu net mijn punt is, is het feit dat de NBV de andere belangen veel te weinig laat meespelen. Dat zie ik als ik vertalingen met elkaar vergelijk en het me inderdaad opvalt dat er aparte vertaalkeuzes zijn gemaakt maar vooral (dat vind ik het meest bezwaarlijk) dat er vaak dingen zijn weggelaten. Leesbaarheid is inderdaad heel belangrijk, maar als je in je vertaling niet eens meer terug kan zien dat het een boek is dat zo'n twee- tot drieduizend jaar geleden ontstaan is dan laat je wel heel veel van de oorsprong liggen lijkt me. We moeten ook realistisch blijven: als we de Bijbel lezen gaat het om een boek uit vorige beschavingen. Zeker om het levende Woord van God, maar dat is nu eenmaal ter boek gesteld een paar duizend jaar geleden en ook op die tijd gericht. Dat betekent dat het altijd ten minste een klein beetje moeite zal moeten kosten om die teksten in één keer te begrijpen en te lezen. Wat ik zie bij de NBV is dat inderdaad die moeite er wel uitgehaald is, maar gewoon ten koste van woorden en zinnen die in de grondtekst wel staan. En dan lever je veel te veel in.
Dus: het gaat meer om de vraag - welke belangen wegen het zwaarst, zoals memento terecht al aangeeft. Maar dat betekent niet dat sommige belangen aan de kant geschoven kunnen worden. En voor mij weegt de factor betrouwbaarheid zeker zwaarder dan leesbaarheid, want wat heb je eraan om iets te begrijpen terwijl er iets anders hoort te staan? Dan liever ergens langer over moeten nadenken maar wèl de grondtekst dichter benaderen. Bijbellezen is ook geen snacken, als het goed is trek je per dag veel tijd uit om je erin te verdiepen. En volgens mij moet je op een gegeven moment dan kunnen concluderen dat (we hebben in Nederland heel veel verschillende vertalingen) de NBV simpelweg niet voldoet als 'hoofd-Bijbel'. Dan begrijp ik dat dat vervelend is als je die Bijbel dagelijks gebruikt, of als je erg aan leesbaarheid gehecht bent. Maar op een bepaald punt moet je toch kunnen erkennen dat iets kwalitatief niet geslaagd is? (Daar kunnen we trouwens nog over discussieren, of dat het geval is) Ik geloof zeker dat er vertalingen zijn die nog voldoende leesbaar zijn maar veel betrouwbaarder dan de NBV. Zelf reken ik daar de Statenvertaling ook bij, maar ik begrijp dat die moeilijker te lezen is voor sommige mensen. Maar gooi dan niet vanwege de voorwaarde voor leesbaarheid alle andere belangen overboord.
Om met dat laatste te beginnen: Ik gooi niets overboord. Ook de andere belangen niet. Reden genoeg om naast de NBV ook NV'51 te blijven lezen, en af en toe naar blueletterbible te surfen. Wel vreemd is dat kenners de NBV inderdaad over het algemeen een goed gelukte vertaling vinden. Wellicht omdat niet iedereen leesbaarheid en betrouwbaarheid zo tegenover elkaar zet. Misschien worden niet overal de 'fouten' uitgelicht, maar zijn er ook nog die kijken naar de gedeelten die in de NBV een enorme verrijking zijn (wij zijn bijvoorbeeld Hooglied op dit moment aan het lezen, een boek dat door de vertalers van de SV absoluut niet begrepen werd, en dat merk je toch wel aan de vertaling...).
Het zal altijd een kwestie blijven van voorkeur, en wellicht ook van taalvaardigheid of opleidingsniveau. Ik merk gewoon aan jongeren (o.a. in mijn werk als ouderling) dat ook de echt serieuze jongeren al moeite hebben met de vertaling NV'51. 'Serieus' en 'bolleboos' zijn écht verschillende dingen. Ik merk ook dat als ik zelf uit de NBV lees, dat mij af en toe dingen opvallen die ik eerder gemist had. Lees ik dat dan na in NV of SV, dan blijkt dat er wel te staan, maar soms minder duidelijk, soms ook wel (en dan had ik er dus tot dantoe overheen gelezen). Vandaar dat mijn voorkeur voor dagelijks gebruik, zeker buiten de persoonlijke bijbelstudie, naar deze vertaling uitgaat. Wie aan tafel de Bijbel leest doet geen bijbelstudie, die gaat niet onderzoeken hoe het in de grondtekst staat. Dat lijkt mij op dat moment de bedoeling ook niet. Aan tafel doet Saul 'zijn behoefte' als hij de grot in loopt. In de persoonlijke studie ontdekken we dan dat voor de uitdrukking 'zijn behoefte doen' in het Hebreeuws 'zijn knieën dekken' staat..
Dat wil niet zeggen dat de NBV altijd de betere vertaling is, of dat er geen gedeelten zijn waarin de NBV niet de plank misslaat. Vooral voor een ervaren bijbellezer is het een gemis als begrippen als 'naar het vlees' wegvertaald zijn. Hopelijk wordt dat in de eerste revisie toch nog opgepakt.
Overigens geldt dat voor iedere vertaling. Neem bijvoorbeeld Ps 121. Daar verwacht de psalmdichter de hulp van.. De HERE. Niet van de bergen. Nieuwere vertalingen hebben dat beter dan de SV.. Beetje flauw, maar het geeft wel aan dat het heel moeilijk is om op basis van voorbeelden een vertaling goed of fout te vinden. Want dan is het maar net, wie er de voorbeelden kiest..
En dan wordt het inderdaad een lastige discussie, welke vertaling je kiest. Of: welke vertaling je waarvoor kiest.
Ikzelf ben bijvoorbeeld blij dat er in onze kerken de NBV wordt gebruikt. Niet omdat dat de beste vertaling in alle opzichten is, maar omdat je daarmee de essentie van een gedeelte in een keer oppakt - ook als je gast in de kerk bent. En zitten er vertaalfouten in, of zijn er alternatieve vertalingen mogelijk, dan geeft de dominee dat wel aan. Die heeft ervoor gestudeerd, zowel Hebreeuws als Grieks (dat is en blijft dus heel belangrijk!).
Voor persoonlijke studie gebruik ik zelf de NBV en de NV door elkaar, soms met de SV ernaast. Onze trouwbijbel is bijvoorbeeld een parallel-editie van SV en NBV.
Ik denk dat een heleboel mensen - ook op dit forum, of misschien wel juist op dit forum - een voordeel kunnen hebben van de NBV. Om de overbekende gedeelten eens opnieuw te lezen, of om eigenaardigheden van de 'eigen' vertaling te achterhalen. Juist een vertaling die 'anders' is, maar waarvan de vertalers toch geprobeerd hebben bron- en doeltaal recht te doen kan daarvoor dienen.