Rochus schreef:Het bekende voorbeeld bij dit soort discussies:

Ik ken president Bush. Hij is iedere dag in het nieuws. Er wordt veel over hem geschreven. Maar hoe diep ken ik hem dan? Wanneer ik bij het Witte Huis aanklop en vraag of ik naar binnen mag, maak ik niet veel kans. Ik kan nog zo hard roepen: Ik ken hem. Maar dat is niet belangrijk. Bush zal mij pas binnenlaten als hij mij kent. Dat is doorslaggevend.

Een probleempje met deze vergelijking: de Heere God kent iedereen, want hij heeft iedereen gemaakt. Waarmee ik maar gezegd wil hebben dat het gebruik van dergelijke voorbeelden tot een minimum beperkt dient tot worden, aangezien God niet te vergelijken is met mensenkinderen.

Erasmiaan schreef:

Afgewezen schreef:

Erasmiaan schreef:

Afgewezen schreef: Niet mee eens. Zie Joh. 17:3.

Ach, Judas kende Jezus ook, en de Farizeeërs kenden Jezus ook. Het gaat erom of wij gekenden van Hem zijn. Want dan wordt ook het jonggestorven kind van David zalig, omdat Christus het van eeuwigheid gekend heeft!

We moeten toch maar niet wijzer zijn dan de Schrift. Voor mij is Joh. 17:3 doorslaggevend.

Want?

Ik wil enkel opmerken dat het gevaarlijk is om te roepen dat we Hem kennen. Want er zijn er velen die zeggen Hem te kennen. Maar het belangrijkste zal zijn of Hij ons gekend heeft. En dan kennen wij Hem ook, zeker. Maar het zal er straks bij het sterven op aan komen, of Hij ons gekend heeft, en, uiteraard daar uit voortvloeiende, dat wij Hem gekend hebben.

Je stelde dat de topicvraag niet juist was. Daarop gaf ik als antwoord dat deze wel juist is, in het licht van Joh. 17:3.
Dan gooi je het vervolgens over een ander boeg en zeg je: Ja, je kunt wel zeggen dat je Hem kent, maar...
Zo blijf je in een kringetje ronddraaien. Kennelijk ben jij beducht voor een oppervlakkig christendom. Prima, maar daarom moet je nog wel de juiste vragen blijven stellen. En zeker, dan is het het grootste te kunnen zeggen dat we door Hem gekend zijn, maar de topicvraag blijft daarmee legitiem.

refo schreef: Want zo als het er nu staat ( en in eerdere reacties) is Judas gewoon een pechvogel. Ze waren met hun twaalven, maar Jezus moest hem als enige niet. Judas kende Hem wel, maar Jezus Judas niet.

Vijand van vrije souvereine genade?

Afgewezen schreef:Je stelde dat de topicvraag niet juist was.

Ik zei dat de topicvraag niet de beste was. Omdat ik door had gedacht over de oude topicvraag en voor mezelf al op die andere boeg was gekomen. Sorry dat ik mijn gedachtengang niet opgeschreven heb. Ik bijt je niet hoor!

rekcor schreef:

Erasmiaan schreef:Ik wil enkel opmerken dat het gevaarlijk is om te roepen dat we Hem kennen. Want er zijn er velen die zeggen Hem te kennen.

Mijn conclusie zou dan zijn: het is gevaarlijk om mensen te volgen die zeggen Hem te kennen.

1Jo 5:13 Deze dingen heb ik u geschreven, die gelooft in den Naam des Zoons van God; opdat gij weet, dat gij het eeuwige leven hebt, en opdat gij gelooft in den Naam des Zoons van God.

God kennen wordt geboden. Twijfel is zonde.
Dat de praktijk anders is kan nooit goedgepraat worden. Daarmee blijft het zonde.

Joh 10:27 Mijn schapen horen Mijn stem, en Ik ken dezelve, en zij volgen Mij.

jvdg schreef:

refo schreef: Want zo als het er nu staat ( en in eerdere reacties) is Judas gewoon een pechvogel. Ze waren met hun twaalven, maar Jezus moest hem als enige niet. Judas kende Hem wel, maar Jezus Judas niet.

Vijand van vrije souvereine genade?

Net als Esau, dat was ook al zo'n zieligerd. Of Cefas, ver gekomen, maar het lot was hem niet goedgezind. Of die man op zijn sterfbed; Hij wil wel, nu God nog.