Maar heeft nou de scheiding tussen Kerk en staat te maken met abortus en doding door spuitje.

Kerk en staat is en was en zou weer een twee eenheid moeten zijn, zou een Zegen zijn voor land en volk.

Lisa Ethan schreef:

Josephus schreef:Het doet me enerzijds deugd dat je zo'n onbegrensd vertrouwen hebt in de Nederlandse wetgeving, maar ik vind het anderzijds ook wat naïef. Je zou je misschien wat moeten verdiepen in de onstaansgeschiedenis van bijvoorbeeld de abortuswet. Wetgeving komt niet bepaald altijd tot stand op basis van objectief feitelijk onderzoek. De waan van de dag, opportunisme en vooringenomenheid zijn ook nog wel eens terug te zien in wetgeving.

Waarom is vertrouwen hebben in de Nederlandse wetgeving naief?

Goed lezen hè. Je mag best vertrouwen hebben in onze wetgevende macht. Gemiddeld genomen is die echt zo slecht nog niet. Aan de andere kant is er zeker behoorlijk wat wetgeving die op een bepaald punt rammelt, gewoon omdat wetgevers vaak geen specialisten zijn. Praktijkjuristen mogen die gaten dan weer fijn dichten. Daarnaast vormt veel (zeker ethische) wetgeving ook de neerslag van een bepaald politiek en maatschappelijk klimaat. De drammerigheid waarmee met name D66 het homohuwelijk er doorheen heeft gekregen is daarvan een goed voorbeeld. Die wet moest en zou er komen, argumenten of niet. Ook de abortuswet is niet bepaald tot stand gekomen als gevolg van voortschrijdend wetenschappelijk inzicht, maar vooral als gevolg van een succesvolle lobby van allerlei belangengroepen.
Reden genoeg dus om zeer kritisch te zijn en blijven ten aanzien van wetgeving.

Lisa Ethan schreef:Ja maar daarom zeg ik dus ook dat het een keuze moet zijn, NIET geforceerd. Mensen dingen forceren is nooit goed, het is zo'n meisje haar lijf, ZIJ moet kunnen bepalen wat wel en niet kan.

Fout. God bepaald jouw leven. Ook je lijf heb je van Hem gekregen. Dus mag Hij daar bepaalde eisen aan stellen. Namelijk dat Hij het beginpunt en het eindpunt van je leven bepaald. Niet de abortusarts.

Lisa Ethan schreef:En nee, een bevruchte eicel is net zo zeer een leven als alleen een eicel of alleen een spermacel. Ze bouwen een optie TOT leven meer niet. Als alles met bloed een leven is dan heeft iemand die een orgaan moet laten verwijderen zoals een galblaas ook een probleem. Daar loopt immers ook bloed door.

En wanneer wordt die bevruchte eicel dan wel leven volgens jou? Bij de wettelijke grens voor abortus van 24 weken? Ergens ertussenin?

Zou je de foto's op deze site eens willen bekijken?

Nagenoeg alle beelden zijn van foetussen die in Nederland geaborteerd mogen worden.

Ik denk dat als je dit gezien hebt, je onmogelijk vol kunt houden dat dit geen leven is, maar slechts een optie tot leven. Foetussen van 8! weken kunnen al schoppen en armen bewegen, van 11 weken al duim- of teenzuigen, met 12 weken maken ze gaapbewegingen, enz. enz.

We kunnnen nog wel verder terug gaan: een kloppend hartje, is dat ook nog geen leven? Dat begint doorgaans in de vijfde week, dan begin je net door te krijgen dat je overtijd bent...

Je hebt tot nu toe alleen gezegd wat volgens jou nog geen leven is, maar wanneer is het dat dan wel?

Wow!

Mooie fotos!

41 En het geschiedde, als Elizabet de groetenis van Maria hoorde, zo sprong het kindeken op in haar buik; en Elizabet werd vervuld met den Heiligen Geest;

23 En de HEERE45) zeide tot haar: Twee46) volken zijn in uw buik, en twee natien zullen zich uit uw ingewand van een scheiden; en het ene48) volk zal sterker zijn dan het andere volk; en de meerdere49) zal den mindere dienen.

10 Gij zijt13) het immers, Die mij uit den buik hebt uitgetogen; Die mij hebt doen vertrouwen14), zijnde aan mijner moeders borsten.
11 Op U ben ik geworpen15) van de baarmoeder af; van den buik mijner moeder aan zijt Gij mijn God.

13 Want Gij bezit mijn18) nieren; Gij19) hebt mij in mijner moeders buik bedekt.20)

5 Eer Ik u in moeders buik formeerde,11) heb Ik u gekend,12) en eer gij uit de baarmoeder voortkwaamt,13) heb Ik u geheiligd;14) Ik heb u den volken tot een profeet gesteld.15)

En wat zullen we nog meer zeggen? Doe alstjeblieft deze grote zonde niet!

@ Bert, duidelijke teksten!

@ LE, jij schreef dat je van nabij veel had meegemaakt. Maar het kan ook anders. Dit kwam ik tegen op de website van de EO.

Zondagavond....
Omdat ik de uitzending heb gemist wilde ik toch even op de site kijken. Ik lees alle reacties en wil nu ook zelf reageren door te vertellen over onze ervaringen.
Mijn dochter werd zwanger, vlak voor haar 15e. Ze had zelfstandig hulp gezocht bij het FIOM en een afspraak gemaakt voor de abortus. De 'hulpverlener' van het FIOM zou een handtekening zetten, omdat zij minderjarig is, dit alles zonder dat wij als ouders het wisten. De dag voor de abortus kregen wij via anderen te horen dat ze zwanger was; wij zien dat als leiding en een (nieuw) keuzemoment, Mijn dochter heeft 'morgens de afspraak voor 's middags afgebeld; maar 'het kon ook nog wel na 12 weken' werd haar geruststellend gezegd.
Het is allemaal niet gebeurd, en het jochie is onlangs 1 jr. geworden.
Wat is het mooi, en wat is het moeilijk. Voor haar, voor ons.
De 10 geboden zijn volgens mij heilzaam voor elk mens; het lukt ons niet ze altijd te houden (vaak niet) maar er staat duidelijk dat je niet mag doden (niet letterlijk, niet figuurlijk). Wetende dat God ons deze regels heeft gegeven in ons belang, hebben wij de keuze gemaakt.
De abortus heeft niet plaatsgevonden, en het jochie is niet meer weg te denken. Wat geeft hij veel vreugde, het is een prachtig kind van God! En dan te denken dat dagelijks veel van deze schepseltjes worden weggegooid, omdat ze niet passen in ons leven!!!
In de overtuiging dat God ons leven heel concreet leidt, als wij dat ook van Hem verwachten en Hem daarom vragen, gaan we verder.
De praktische conseqenties zijn enorm, maar met God en met elkaar kan er wel heel veel. Het is de beste keuze die we ooit hebben gemaakt, en niet omdat alles nu rozegeur en maneschijn is. Het is zwaar, maar het brengt je dichter bij God en bij de essentiele zaken van het leven. Vertrouwen op God vind ik vaak ook moeilijk, maar misschien leert Hij het ons wel op deze manier, ook aan de hand van dit jochie!

vlinder schreef:@ Bert, duidelijke teksten!

@ LE, jij schreef dat je van nabij veel had meegemaakt. Maar het kan ook anders. Dit kwam ik tegen op de website van de EO.

Zondagavond....
Omdat ik de uitzending heb gemist wilde ik toch even op de site kijken. Ik lees alle reacties en wil nu ook zelf reageren door te vertellen over onze ervaringen.
Mijn dochter werd zwanger, vlak voor haar 15e. Ze had zelfstandig hulp gezocht bij het FIOM en een afspraak gemaakt voor de abortus. De 'hulpverlener' van het FIOM zou een handtekening zetten, omdat zij minderjarig is, dit alles zonder dat wij als ouders het wisten. De dag voor de abortus kregen wij via anderen te horen dat ze zwanger was; wij zien dat als leiding en een (nieuw) keuzemoment, Mijn dochter heeft 'morgens de afspraak voor 's middags afgebeld; maar 'het kon ook nog wel na 12 weken' werd haar geruststellend gezegd.
Het is allemaal niet gebeurd, en het jochie is onlangs 1 jr. geworden.
Wat is het mooi, en wat is het moeilijk. Voor haar, voor ons.
De 10 geboden zijn volgens mij heilzaam voor elk mens; het lukt ons niet ze altijd te houden (vaak niet) maar er staat duidelijk dat je niet mag doden (niet letterlijk, niet figuurlijk). Wetende dat God ons deze regels heeft gegeven in ons belang, hebben wij de keuze gemaakt.
De abortus heeft niet plaatsgevonden, en het jochie is niet meer weg te denken. Wat geeft hij veel vreugde, het is een prachtig kind van God! En dan te denken dat dagelijks veel van deze schepseltjes worden weggegooid, omdat ze niet passen in ons leven!!!
In de overtuiging dat God ons leven heel concreet leidt, als wij dat ook van Hem verwachten en Hem daarom vragen, gaan we verder.
De praktische conseqenties zijn enorm, maar met God en met elkaar kan er wel heel veel. Het is de beste keuze die we ooit hebben gemaakt, en niet omdat alles nu rozegeur en maneschijn is. Het is zwaar, maar het brengt je dichter bij God en bij de essentiele zaken van het leven. Vertrouwen op God vind ik vaak ook moeilijk, maar misschien leert Hij het ons wel op deze manier, ook aan de hand van dit jochie!

Mooi en ontroerend!

Le,

Zou je de tijd willen nemen en hier nog naar willen kijken?
En nee, dan heb ik nog geeneens iets opgezocht hoe je ziet dat de baby wegkruipt in de baarmoeder. Dat heb ik ooit zelf gezien. Ik werk in de zorg, ik heb veel heel veel gezien, maar daar werd ik echt beroerd van. Een kindje in de buik voelt gevaar en kruipt helemaal weg voor de "stofzuiger met messen".
Ik zou graag willen dat je gaat nadenken of je als mens echt de keuze hebt om een ander mens in het leven te laten of dood te maken!

vlinder schreef:Mijn dochter werd zwanger, vlak voor haar 15e. Ze had zelfstandig hulp gezocht bij het FIOM en een afspraak gemaakt voor de abortus. De 'hulpverlener' van het FIOM zou een handtekening zetten, omdat zij minderjarig is, dit alles zonder dat wij als ouders het wisten. De dag voor de abortus kregen wij via anderen te horen dat ze zwanger was; wij zien dat als leiding en een (nieuw) keuzemoment, Mijn dochter heeft 'morgens de afspraak voor 's middags afgebeld; maar 'het kon ook nog wel na 12 weken' werd haar geruststellend gezegd.
Het is allemaal niet gebeurd, en het jochie is onlangs 1 jr. geworden.
Wat is het mooi, en wat is het moeilijk. Voor haar, voor ons.
De 10 geboden zijn volgens mij heilzaam voor elk mens; het lukt ons niet ze altijd te houden (vaak niet) maar er staat duidelijk dat je niet mag doden (niet letterlijk, niet figuurlijk). Wetende dat God ons deze regels heeft gegeven in ons belang, hebben wij de keuze gemaakt.
De abortus heeft niet plaatsgevonden, en het jochie is niet meer weg te denken. Wat geeft hij veel vreugde, het is een prachtig kind van God! En dan te denken dat dagelijks veel van deze schepseltjes worden weggegooid, omdat ze niet passen in ons leven!!!
In de overtuiging dat God ons leven heel concreet leidt, als wij dat ook van Hem verwachten en Hem daarom vragen, gaan we verder.
De praktische conseqenties zijn enorm, maar met God en met elkaar kan er wel heel veel. Het is de beste keuze die we ooit hebben gemaakt, en niet omdat alles nu rozegeur en maneschijn is. Het is zwaar, maar het brengt je dichter bij God en bij de essentiele zaken van het leven. Vertrouwen op God vind ik vaak ook moeilijk, maar misschien leert Hij het ons wel op deze manier, ook aan de hand van dit jochie!

Ted Bundy had ook een hele jonge moeder uit een ongewenste zwangerschap. Hij werd opgevoed door zijn oma en geloofde tot die volwassen was dat zijn moeder zijn grote zus was. Dit heeft hem tot waanzin gedreven en maakte hem tot wat hij was.

Een abortus had in dat geval heel wat levens van jonge meisjes bespaard, die hij allemaal vermoord heeft, was dat ook de wil van God?

Lisa Ethan schreef: was dat ook de wil van God?

...weet ik niet.
Ik denk het wel, maar in ieder geval onder ZIjn toelating....

vlinder schreef:

Lisa Ethan schreef: was dat ook de wil van God?

...weet ik niet.
Ik denk het wel, maar in ieder geval onder ZIjn toelating....

Dus moord door Ted Bundy van levens die al zeer zeker een ziel hebben (meisjes van 14 t/m in de 20) wordt door Hem toegelaten, echter abortus niet?

Moord is moord.

vlinder schreef:

Lisa Ethan schreef: was dat ook de wil van God?

...weet ik niet.
Ik denk het wel, maar in ieder geval onder ZIjn toelating....

Met andere woorden, als je maar zeer gwenst ben, opgevoed wordt door 2 liefhebbende ouders, dan is dat de garantie voor een perfect leven. Anderzijds, alle kinderen die dat niet hebben zijn veroordeeld tot een leven als zwaar crimineel. Tja, stel dat de moeder van Hitler abortus had laten plegen, of de moeder van Sadam, of de moeder van Dutroux of de moeder van... Een beetje kortzichtig geredeneerd. :

Moord is moord! Daar heb je gelijk in.
Ik denk alleen niet dat ook maar iemand moord voor God kan goedpraten of kan verantwoorden!
(soms ben ik ook wat fel, maar ik wil je niet kwetsen hoor, is mijn manier van discuseren )

Lisa Ethan schreef:

vlinder schreef:

Lisa Ethan schreef: was dat ook de wil van God?

...weet ik niet.
Ik denk het wel, maar in ieder geval onder ZIjn toelating....

Dus moord door Ted Bundy van levens die al zeer zeker een ziel hebben (meisjes van 14 t/m in de 20) wordt door Hem toegelaten, echter abortus niet?

Moord is moord.

je reageerd uiterst kort door de bocht, haalt zaken aan die kant noch wal raken, husselt het doorheen, en wallahh, dáár is de niet omver te kégelen mening van L.E..................

Maar niet JOUW ideeën over abortus ed zijn normatief, maar Gods Woord daarover zijn normatief, hoe je je er ook tegen afzet. Je kúnt er twéé kanten mee op:

Of je verwerpt Gods Woord ter zake, óf je buigt onder Gods Woord terzake (op élk moment aangaande álle zaken)

Ik heb het soms ook wel eens héél erg moeilijk mee om Gos Woord te aanvaarden en er onder te buigen, er is genoeg om opstandig over te kunnen worden in mijn leventje. Maar het is de Wil van mijn Hemelse Vader, en het zal uiteindelijk mij en velen ten goede doen keren, ook al denk je nu: ja, an me hoela, het zal allemaal wel.........

Ja, idd het zál ook iid allemaal wel, en is het IS ook allemaal wél wat God van ons vraagt en eist. Het is Zijn Recht waaraan voldaan moet worden.

Denk nu niet dat ik nooit twijfel aan de rechtvaardigeid van God over wat er in mijn leven mij is overkomen, maar allengs heb ik mogen ervaren dat God góéd is geweest in mijn leven, dat ik er mag zijn voor hem, ondanks dat ik een zeer groot zondaar ben die niet waardig is om voor Hem te bestaan.

Geen vrome praatjes, maar zo voel ik het nu eenmaal diep van binnen.

Lisa Ethan schreef:

vlinder schreef:Mijn dochter werd zwanger, vlak voor haar 15e. Ze had zelfstandig hulp gezocht bij het FIOM en een afspraak gemaakt voor de abortus. De 'hulpverlener' van het FIOM zou een handtekening zetten, omdat zij minderjarig is, dit alles zonder dat wij als ouders het wisten. De dag voor de abortus kregen wij via anderen te horen dat ze zwanger was; wij zien dat als leiding en een (nieuw) keuzemoment, Mijn dochter heeft 'morgens de afspraak voor 's middags afgebeld; maar 'het kon ook nog wel na 12 weken' werd haar geruststellend gezegd.
Het is allemaal niet gebeurd, en het jochie is onlangs 1 jr. geworden.
Wat is het mooi, en wat is het moeilijk. Voor haar, voor ons.
De 10 geboden zijn volgens mij heilzaam voor elk mens; het lukt ons niet ze altijd te houden (vaak niet) maar er staat duidelijk dat je niet mag doden (niet letterlijk, niet figuurlijk). Wetende dat God ons deze regels heeft gegeven in ons belang, hebben wij de keuze gemaakt.
De abortus heeft niet plaatsgevonden, en het jochie is niet meer weg te denken. Wat geeft hij veel vreugde, het is een prachtig kind van God! En dan te denken dat dagelijks veel van deze schepseltjes worden weggegooid, omdat ze niet passen in ons leven!!!
In de overtuiging dat God ons leven heel concreet leidt, als wij dat ook van Hem verwachten en Hem daarom vragen, gaan we verder.
De praktische conseqenties zijn enorm, maar met God en met elkaar kan er wel heel veel. Het is de beste keuze die we ooit hebben gemaakt, en niet omdat alles nu rozegeur en maneschijn is. Het is zwaar, maar het brengt je dichter bij God en bij de essentiele zaken van het leven. Vertrouwen op God vind ik vaak ook moeilijk, maar misschien leert Hij het ons wel op deze manier, ook aan de hand van dit jochie!

Ted Bundy had ook een hele jonge moeder uit een ongewenste zwangerschap. Hij werd opgevoed door zijn oma en geloofde tot die volwassen was dat zijn moeder zijn grote zus was. Dit heeft hem tot waanzin gedreven en maakte hem tot wat hij was.

Een abortus had in dat geval heel wat levens van jonge meisjes bespaard, die hij allemaal vermoord heeft, was dat ook de wil van God?

Nee. Hij overtrad hiermee Gods geboden. Maar daarmee zijn Gods geboden nog niet slecht...