• Jongeren aan het avondmaal

Waarom een berisping als je er vanuit ging dat ze de drieenigheid niet ontkende

Marnix schreef:Waarom een berisping als je er vanuit ging dat ze de drieenigheid niet ontkende

Voor zekerheid en vooral om einig misverstand over zo iets te voorkomen.

dan is het geen berisping maar een stukje extra verificatie

Wat een gezeur allemaal. Was de belijdenis van de Moorman dan ook niet goed genoeg?

haha even een reactie van de persoon waartegen het gezegd werd. Het is zeker op geestelijk gebied erg belangrijk om volledig te zijn om misverstanden te voorkomen. ik voelde me niet aangevallen hor. dus het is okay.. ik wist zelf hoe ik het bedoelde en ik ging er vanuit dat ieder1 dat begreep. Maar ik vind het zelf wel belangrijk om misverstanden te voorkomen door volledig te zijn!!!

Afgewezen schreef:Wat een gezeur allemaal. Was de belijdenis van de Moorman dan ook niet goed genoeg?

Uiteraard niet, hij stemt immers niet in met de drie formulieren

Marnix schreef:
Afgewezen schreef:Wat een gezeur allemaal. Was de belijdenis van de Moorman dan ook niet goed genoeg?
Uiteraard niet, hij stemt immers niet in met de drie formulieren

schei toch uit marnix.

(net of jij zo hamert op die drie formulieren)

Christiaan schreef:
Lassie schreef:Is het Heilig Avondmaal (wat God ziet als een maaltijd voor zondaren) voor mensen die 100% goed zijn?

Wat ik merk en te horen krijg (qua prediking etc.) mbt het Heilig Avondmaal is dat men aan bepaalde voorwaarden moet voldoen. Het kan zijn dat ik verkeerd zit. Om het maar even met een voorbeeld (uit de praktijk) duidelijk te maken.

Mijn oma voelde de vrijmoedigheid van God om deel uit te mogen maken aan het Heilig Avondmaal. Op een zondagochtend toen er weer een viering was van het Heilig Avondmaal ging ook zij aan die tafel zitten. Een aantal dagen later kwamen er twee ouderlingen haar opzoeken en wel met de vraag wat zij wel niet aan het Heilig Avondmaal deedt. Mijn oma klapte dicht en durfde niks meer te zeggen en is sindsdien tijd niet meer aangeweest.
Toen mijn oma op sterven lag en haar dominee (ik noem liever geen naam) langs kwam was haar vraag aan de dominee of er een psalm (haar lievelings psalm) gezongen mocht worden op haar begravenis. Het antwoord van die dominee was: nee.

Dit doet mij nog steeds pijn. En vooral ook dat deze dingen nog meer gebeuren.
Ik heb zulke verhalen wel vaker gehoord, dat men aan het avondmaal was geweest en uitleg moest geven.

Het is goed dat zij die voor het eerst aan hebben mogen gaan aan de Heilige dis des verbonds een huisbezoek krijgen, om te mogen vertellen hoe dat heeft mogen gebeuren. En zo iemand kan dan ook onderwijs gegeven worden door de ambtsdragers.
Maar de manier waarop dat in het bovenstaande verhaal naar bovenkomt, is niet geschikt ten voorbeeld daartoe.

caprice schreef:
Christiaan schreef:
Lassie schreef:Is het Heilig Avondmaal (wat God ziet als een maaltijd voor zondaren) voor mensen die 100% goed zijn?

Wat ik merk en te horen krijg (qua prediking etc.) mbt het Heilig Avondmaal is dat men aan bepaalde voorwaarden moet voldoen. Het kan zijn dat ik verkeerd zit. Om het maar even met een voorbeeld (uit de praktijk) duidelijk te maken.

Mijn oma voelde de vrijmoedigheid van God om deel uit te mogen maken aan het Heilig Avondmaal. Op een zondagochtend toen er weer een viering was van het Heilig Avondmaal ging ook zij aan die tafel zitten. Een aantal dagen later kwamen er twee ouderlingen haar opzoeken en wel met de vraag wat zij wel niet aan het Heilig Avondmaal deedt. Mijn oma klapte dicht en durfde niks meer te zeggen en is sindsdien tijd niet meer aangeweest.
Toen mijn oma op sterven lag en haar dominee (ik noem liever geen naam) langs kwam was haar vraag aan de dominee of er een psalm (haar lievelings psalm) gezongen mocht worden op haar begravenis. Het antwoord van die dominee was: nee.

Dit doet mij nog steeds pijn. En vooral ook dat deze dingen nog meer gebeuren.
Ik heb zulke verhalen wel vaker gehoord, dat men aan het avondmaal was geweest en uitleg moest geven.
Het is goed dat zij die voor het eerst aan hebben mogen gaan aan de Heilige dis des verbonds een huisbezoek krijgen, om te mogen vertellen hoe dat heeft mogen gebeuren. En zo iemand kan dan ook onderwijs gegeven worden door de ambtsdragers.
Maar de manier waarop dat in het bovenstaande verhaal naar bovenkomt, is niet geschikt ten voorbeeld daartoe.

Beslist oneens. Op die manier kweek je mensen die een mooi bekeringsverhaaltje kunnen vertellen. Uit de vruchten zal me ze kennen, niet uit een verhaaltje. Dit is niet tegen het huisbezoek, wel tegen een bekeringsgeschiedenis. Huisbezoek, mijns insziens, moet in elk geval 1 keer per jaar gebeuren.

Persoonlijk zou ik je ook geen bekeringsgeschiedenis kunnen vertellen. Toch weet ik dat MIJN Verlosser leeft.

We moeten blijven bij de Schrift, die duidelijk de manier van het eten en drinken van Christus omschrijft, zoals ook opgesomd is in het formulier.

caprice schreef: En zo iemand kan dan ook onderwijs gegeven worden door de ambtsdragers.

Dat behoort te gebeuren op de (belijdenis)catechisatie. Vooraf dus, niet achteraf!
Wie belijdenis doet, krijgt toegang tot het heilig avondmaal.

Wie is de gastheer wie roept ter Heilige Communie,God door Zijn Zoon Jezus Christus de Verrezen Heer, en niemand anders totaal niet.

Hen die gezond zijn hebben de Ziellearts niet nodig maar hen die ziek zijn.

Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijn en Ik zal u rust geven .

Bert Mulder schreef:Beslist oneens. Op die manier kweek je mensen die een mooi bekeringsverhaaltje kunnen vertellen. Uit de vruchten zal me ze kennen, niet uit een verhaaltje. Dit is niet tegen het huisbezoek, wel tegen een bekeringsgeschiedenis. Huisbezoek, mijns insziens, moet in elk geval 1 keer per jaar gebeuren.

Persoonlijk zou ik je ook geen bekeringsgeschiedenis kunnen vertellen. Toch weet ik dat MIJN Verlosser leeft.

We moeten blijven bij de Schrift, die duidelijk de manier van het eten en drinken van Christus omschrijft, zoals ook opgesomd is in het formulier.

Het gaat niet zozeer om een bekeringsgeschiedenis, maar om iets te vertellen over je persoonlijke verhouding met God.
Hoe Hij in je leven is gekomen in het uur van de wedergeboorte.
Of anders (het kan zijn dat dat niet altijd even duidelijk ligt) in ieder geval dit: "Een ding weet ik, dat ik blind was en nu zie".

En dan is het goed om dat met elkaar te delen, zoals ook het Avondmaalsformulier spreekt:
Daarbenevens, dat wij ook door dien Geest onder elkander, als lidmaten van één lichaam, in waarachtige broederlijke liefde verbonden worden; gelijk, de Heilige Apostel spreekt: "één brood (is het, zo) zijn wij velen één lichaam, dewijl wij allen ééns broods deelachtig zijn". Want gelijk uit vele graankorrels één meel gemalen, en één brood gebakken wordt, en uit vele beziën, samengeperst zijnde, één wijn en drank vliet, en zich ondereen vermengt: alzo zullen wij allen, die door het waarachtig geloof Christus ingelijfd zijn, door broederlijke liefde, om Christus', onzes lieven Zaligmakers, wil, die ons te voren zo uitnemend heeft lief gehad, allen te zamen één lichaam zijn, en zulks niet alleen met woorden, maar ook met de daad jegens elkander bewijzen.

caprice schreef:
Christiaan schreef:
Lassie schreef:Is het Heilig Avondmaal (wat God ziet als een maaltijd voor zondaren) voor mensen die 100% goed zijn?

Wat ik merk en te horen krijg (qua prediking etc.) mbt het Heilig Avondmaal is dat men aan bepaalde voorwaarden moet voldoen. Het kan zijn dat ik verkeerd zit. Om het maar even met een voorbeeld (uit de praktijk) duidelijk te maken.

Mijn oma voelde de vrijmoedigheid van God om deel uit te mogen maken aan het Heilig Avondmaal. Op een zondagochtend toen er weer een viering was van het Heilig Avondmaal ging ook zij aan die tafel zitten. Een aantal dagen later kwamen er twee ouderlingen haar opzoeken en wel met de vraag wat zij wel niet aan het Heilig Avondmaal deedt. Mijn oma klapte dicht en durfde niks meer te zeggen en is sindsdien tijd niet meer aangeweest.
Toen mijn oma op sterven lag en haar dominee (ik noem liever geen naam) langs kwam was haar vraag aan de dominee of er een psalm (haar lievelings psalm) gezongen mocht worden op haar begravenis. Het antwoord van die dominee was: nee.

Dit doet mij nog steeds pijn. En vooral ook dat deze dingen nog meer gebeuren.
Ik heb zulke verhalen wel vaker gehoord, dat men aan het avondmaal was geweest en uitleg moest geven.
Het is goed dat zij die voor het eerst aan hebben mogen gaan aan de Heilige dis des verbonds een huisbezoek krijgen, om te mogen vertellen hoe dat heeft mogen gebeuren. En zo iemand kan dan ook onderwijs gegeven worden door de ambtsdragers.
Maar de manier waarop dat in het bovenstaande verhaal naar bovenkomt, is niet geschikt ten voorbeeld daartoe.

Gaat men ook langs bij de mensen die om welke reden dan ook afbleven? Of maken we ons daar niet druk om. Het lijkt mij dat als je werkelijk om het zieleheil van je gemeentelid bewogen bent dan er op afgaat om te vragen: "Joh, wat is de reden dat je niet aan ging?"
Het is namelik schokkender om te constateren dat er mensen in de Christelijke gemeente af blijven van het avondmaal, dan dat er mensen aan het avondmaal gaan.

Grace schreef:Het is namelik schokkender om te constateren dat er mensen in de Christelijke gemeente af blijven van het avondmaal, dan dat er mensen aan het avondmaal gaan.

Helaas kom je het nog veel te vaak tegen dat laatdunkend wordt gepraat over kerken waar véél mensen aan het avondmaal gaan. Een handjevol avondmaalsgangers wordt dan gezien als "kenmerk van het ware".
Triest....

Grace schreef:Gaat men ook langs bij de mensen die om welke reden dan ook afbleven? Of maken we ons daar niet druk om. Het lijkt mij dat als je werkelijk om het zieleheil van je gemeentelid bewogen bent dan er op afgaat om te vragen: "Joh, wat is de reden dat je niet aan ging?"
Het is namelik schokkender om te constateren dat er mensen in de Christelijke gemeente af blijven van het avondmaal, dan dat er mensen aan het avondmaal gaan.

Hoezo schokkend? Het zijn niet allen Israelieten, die uit Israel zijn. Of denk jij van wel?

Bovendien: elk jaar gaat men op huisbezoek, dus ook bij hen die afbleven. Ongetwijfeld maakt men zich dan druk over het zieleheil van hen die bezocht worden.