Christiaan schreef:Wat doet u jij op zondag zo al naast naar de kerk gaan??
Preken lezen, of wandelen of misschien wel iets heel anders;
ik ben benieuwt.

Bij mooi weer lekker wandelen of fietsen!
Bij vrienden/kennissen/famillie langs.

jvdg schreef:
Welke toon stel jij dan voor?

In C, grote terts...........(Christus' toon dus.............)

Marnix, je moet Calvijn eens lezen. Hier in het engels dan:

Fourth Commandment.
Remember the Sabbath day to keep it holy. Six days shalt thou labour and do all thy work: but the seventh day is the sabbath of the Lord thy God. In it thou shalt not do any work, &c.

28.

The purport of the commandment is, that being dead to our own affections and works, we meditate on the kingdom of God, and in order to such meditation, have recourse to the means which he has appointed. But as this commandment stands in peculiar circumstances apart from the others, the mode of exposition must be somewhat different. Early Christian writers are wont to call it typical, as containing the external observance of a day which was abolished with the other types on the advent of Christ. This is indeed true; but it leaves the half of the matter untouched. Wherefore, we must look deeper for our exposition, and attend to three cases in which it appears to me that the observance of this commandment consists. First, under the rest of the seventh days the divine Lawgiver meant to furnish the people of Israel with a type of the spiritual rest by which believers were to cease from their own works, and allow God to work in them. Secondly he meant that there should be a stated day on which they should assemble to hear the Law, and perform religious rites, or which, at least, they should specially employ in meditating on his works, and be thereby trained to piety. Thirdly, he meant that servants, and those who lived under the authority of others, should be indulged with a day of rest, and thus have some intermission from labour.

http://www.reformed.org/master/index.ht ... nstitutes/

Calvijn of wie dan ook heilig of niet ze brengen ons niet in de Hemel, en met elkaar de maat nemen ook niet.Zondag vieren is allereerst Kerk Kerk en nog eens Kerk aanbidding van de Allerheiligste Drievuldigheid, daarnaast rust en ontspanning.

Ik voel me, JUIST op zondag, een wolf in schaapskleding, een Farizeër, hypocriet en nog zo wat.

Want de "oude mens", de Rens van het revolutinaire CPN/SP-gebeuren, de wereld-omarmer, is nog stééds niet dood in mij. Die draak met zijn 7 koppen steekt telkenmale zijn monsterachtige koppen in mij omhoog.

Dan, juist op zondag, lijken mij zoveel zaken banaal, niet de moeite waardc om over na te denken, al wat een écht kerkmens, Godskind, afwijst maar somber-aan vindt........die mens die gewoon zijn eigen wil wil volgen, maar NIET die van de Vader, die mens steekt juist op zondag de kop op.

Ook nu, nu ik dit zit te typen, hoor en voel ik iets van: doe ff normaal man, maak je niet zo druk over al dat gedoe hier.....doe wat je lekker ze'lf wil.

En tóch, tóch mag ik er niet aan toegeven, wil ik er niet aan toegeven, en het is zo'n zwaar gevecht telkensweer....

Maar op zondag op verjaarsvisite gaan?? nee...dat nou nét weer niet..................

Heb ik er innerlijk iets op tegen om op zondag een patatje te halen? nee, niet echt nee.............maar kán en mág het dan ook? nee, dat weet ik ook wel, maar ik vóél het niet als zodanig...

Die wolf, die onder mijn schaapskleren huist, die voert nog stééds de boventoon..............

En tóch zal die wolf ééns ten onder gaan, dat wéét ik, dat vóél ik, maar het ménselijke gevecht is zo zwaar......................en als God me daar niet in zou steunen zou ik het zéker niet kunnen, want slechts God kan de wolf in mij doden..........

Ik bedoel maar.............we praten wel zo makkelijk over wel of niet op zondag dit of dat gaan doen of juist niet, maar.............wat vóél je er zélf bij, welk gevecht voer je met jezelf, niet alleen door de week, maar JUIST op zondag???????

Rens schreef:Ik voel me, JUIST op zondag, een wolf in schaapskleding, een Farizeër, hypocriet en nog zo wat.

Want de "oude mens", de Rens van het revolutinaire CPN/SP-gebeuren, de wereld-omarmer, is nog stééds niet dood in mij. Die draak met zijn 7 koppen steekt telkenmale zijn monsterachtige koppen in mij omhoog.

Dan, juist op zondag, lijken mij zoveel zaken banaal, niet de moeite waardc om over na te denken, al wat een écht kerkmens, Godskind, afwijst maar somber-aan vindt........die mens die gewoon zijn eigen wil wil volgen, maar NIET die van de Vader, die mens steekt juist op zondag de kop op.

Ook nu, nu ik dit zit te typen, hoor en voel ik iets van: doe ff normaal man, maak je niet zo druk over al dat gedoe hier.....doe wat je lekker ze'lf wil.

En tóch, tóch mag ik er niet aan toegeven, wil ik er niet aan toegeven, en het is zo'n zwaar gevecht telkensweer....

Maar op zondag op verjaarsvisite gaan?? nee...dat nou nét weer niet..................

Heb ik er innerlijk iets op tegen om op zondag een patatje te halen? nee, niet echt nee.............maar kán en mág het dan ook? nee, dat weet ik ook wel, maar ik vóél het niet als zodanig...

Die wolf, die onder mijn schaapskleren huist, die voert nog stééds de boventoon..............

En tóch zal die wolf ééns ten onder gaan, dat wéét ik, dat vóél ik, maar het ménselijke gevecht is zo zwaar......................en als God me daar niet in zou steunen zou ik het zéker niet kunnen, want slechts God kan de wolf in mij doden..........

Ik bedoel maar.............we praten wel zo makkelijk over wel of niet op zondag dit of dat gaan doen of juist niet, maar.............wat vóél je er zélf bij, welk gevecht voer je met jezelf, niet alleen door de week, maar JUIST op zondag???????

Rens, ik geloof dat de gemiddelde refoforummer het niet anders voelt, maar het niet zo helder durft uit te drukken.

Dt gevecht.........Hij weet daarvan af.........

Ik kén je gevecht want ik maak het dagelijks mee, maar ik ben ook benieuwd hoe ánderen hier tegenaan kijken???

Rens, ik meen dat we dit allemaal min of minder ervaren. Dit is ook waar Christus ook op wijst.

Het neemt zeker veel strijd.

En nu mogen wij die last van onze rug afhebben, omdat HIj die er zelf afhaalt.

En Rens, hoe dichter wij bij Christus leven, hoe meer wij ook Zijn nabijheid gevoelen.

Wezenlijk.

jvdg schreef:

Marnix schreef:

jvdg schreef:

Marnix schreef: Nou, het schijnt wel vrij aannemelijk te zijn. Dat sommigen graag willen dat het geen feit is en dat zijn gaan geloven, dat kan ik niet helpen.

Maar goed, de opmerking over Calvijn was dan ook met een knipoog. Al had hij niet geroeid op zondag, dan had ik het alsnog gedaan. Hij is inderdaad geen inspiratiebron (en ook geen transpiratiebron) op dit punt, dat was sarcastisch bedoeld

Oké, maar als ik jouw reactie lees, denk ik toch dat je jouw gedrag rechtvaardigt met het (vermoedelijke) gedrag van Calvijn.
Zwak hoor.

Nee hoor, daar heb ik Calvijn niet voor nodig, mijn ongaan met de zondag hoeft in zijn ogen niet welgevallig te zijn. Ik vind het gewoon leuk dat ik op dit punt met een van de eerste reformatoren op een lijn zit En zoals Calvijn hier op het forum vaker wortd aangehaal ter onderbouwing deed ik dat ook maar even

Als het jou niet past heb je Calvijn inderdaad niet nodig.
Toen het jou ter ore kwam dat Calvijn op zondag (scheen ) te roeien vond je dat wel aardig om jouw zondagsinvulling te onderbouwen.
Maar als er een andere Godgeleerde meent dat dit roeien niet goed is, dan wordt die Godgeleerde aan de kant geschoven.

Als een ander dat meent, is het voor hem niet goed, en moet hij het niet doen. Hij zou immers in gewetensnood komen als hij het wel zou doen. Het enige wat hij niet moet doen is het anderen als wet gaan opleggen en hen daarop beoordelen. Daarover staan in de Bijbel wel genoeg voorbeelden van Godsgeleerden die ook allerlei wetten voor de rustdag hadden gemaakt. Maar een x aantal kilometer lopen, geen aren plukken, geen matrassen sjouwen etc. Aangezien Christus heer van de sabbat is, en de Bijbel mij leert dat niemand me moet veroordelen inzake feestdagen, nieuwe maan en sabbat, laat ik me de vrijheid die God geeft me niet ontnemen.

Ik proef uit dit alles dat je te hooi en te gras zaken verzamelt die jouw handelen op de zondag lijken te rechtvaardigen.

Nee hoor, ik gaf al aan dat het stukje over Calvijn met een knipoog geschreven was. Ik heb Calvijn niet nodig om te rechtvaardigen dat ik wel eens mountainbike op zondag. God is het die rechtvaardigt, wie zal veroordelen?

Het standpunt heb ik niet gecreerd door een aantal uitleggingen van reformatoren te bekijken en degene die me het beste beviel er uit te halen. Maar door naar Jezus te kijken en hoe Hij met de sabbat omging. Aan God gewijd, maar niet met een: Dus mag je je lichamelijk niet teveel inspannen en ontspannen etc.

Ik zou wel eens wilen vernemen wat jouw standpunt is wanneer je de sabbathsheiliging vanuit de Tien Geboden explaneert.
En lees daarbij het onderhavige gebod letterlijk!

Ai. Dat is niet zo eenvoudig, zou een heel lang verhaal worden. Het is, vind ik, ook wel lastig als je kijkt naar het oude testament, maar daarbij ook naar het nieuwe testament. De wet heeft na Christus niet afgedaan, maar toch worden er wat opmerkelijke dingen gezegd over de sabbat. Ik laat mijn gedachten gewoon even de vrije loop en noem wat dingen die in me opkomen, en als ik dingen mis of vergeet hoor ik het graag. Ik begin met een paar Bijbelteksten. Eerst Romeinen 14:

Deze [immers] stelt de ene dag boven de andere, gene stelt ze alle gelijk. Ieder zij voor zijn eigen besef ten volle overtuigd. 6 Wie aan een bepaalde dag hecht, doet het om de Here, en wie eet, doet het om de Here, want hij dankt God; en wie niet eet, laat het na om de Here en ook hij dankt God.

Mattheus 12:

1 Te dien tijde ging Jezus op de sabbat door de korenvelden en zijn discipelen kregen honger en begonnen aren te plukken en te eten. 2 Maar toen de Farizeeën dit zagen, zeiden zij tot Hem: Zie, uw discipelen doen wat men op sabbat niet mag doen. 3 En Hij zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen wat David gedaan heeft, toen hij en die met hem waren honger kregen? 4 Hoe hij het huis Gods binnengegaan is en zij de toonbroden hebben gegeten, waarvan hij noch die met hem waren mochten eten, doch alleen de priesters? 5 Of hebt gij niet gelezen in de wet, dat op de sabbat de priesters in de tempel de sabbat schenden zonder schuldig te zijn? 6 Maar Ik zeg u: Meer dan de tempel is hier. 7 Indien gij geweten hadt, wat het zeggen wil: Barmhartigheid wil Ik en geen offerande, dan zoudt gij geen onschuldigen hebben veroordeeld. 8 Want de Zoon des mensen is heer over de sabbat.

Kolossenzen 2:

16 Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sabbat, 17 dingen, die slechts een schaduw zijn van hetgeen komen moest, terwijl de werkelijkheid van Christus is. 18 Laat niemand u de prijs doen missen door gewilde nederigheid en engelenverering, als ingewijde in wat hij heeft aanschouwd, zonder reden opgeblazen door zijn vleselijk denken, 19 terwijl hij zich niet houdt aan het hoofd, waaruit het gehele lichaam, door pezen en banden ondersteund en samengehouden, zijn goddelijke wasdom ontvangt.
20 Indien gij met Christus afgestorven zijt aan de wereldgeesten, waartoe laat gij u, alsof gij in de wereld leefdet, geboden opleggen: 21 raak niet, smaak niet, roer niet aan; 22 dat alles zijn dingen, die door het gebruik teloorgaan, zoals het gaat met voorschriften en leringen van mensen. 23 Dit toch is, al staat het in een roep van wijsheid met zijn eigendunkelijke godsdienst, zijn nederigheid en zijn kastijding van het lichaam, zonder enige waarde (en dient slechts) tot bevrediging van het vlees.

Ik denk dus dat de rustdag nu, wel wat anders is dan in het oude testament. Een schaduw van wat hetgeen komen moest... ik moet daarbij denken aan Hebreeen, waar het gaat over de hogepriesterlijke functie van Jezus en de rust die Hij brengt.

Is op die manier de sabbat een schaduw van wat komen moest? Dat heeft tegelijkertijd een andere kant, namelijk dat God voor de zondeval, bij de schepping dus, al rustte van zijn werk. Dit wordt nadrukkelijk is het gebod vermeld en niet zonder reden. Anderzijds werd de wet weer pas aan het volk Israel gegeven, dus blijkbaar hadden Abraham Izaak en Jakob geen opdracht tot het houden van een specifieke rustdag.

Heb 4, en das een diepe:

4 Over de zevende dag wordt immers ergens gezegd: ‘En op de zevende dag rustte God van al zijn werk,’ 5 terwijl hier wordt gezegd: ‘Nooit zullen ze binnengaan in mijn rust.’ 6 Het staat dus vast dat er wel mensen in kúnnen binnengaan. En omdat zij aan wie vroeger het goede nieuws verkondigd is, er vanwege hun ongehoorzaamheid niet zijn binnengegaan, 7 legt God nu opnieuw een dag vast, een ‘vandaag’, waarover hij, zoals eerder is opgemerkt, lange tijd later David heeft laten zeggen: ‘Horen jullie vandaag zijn stem, wees dan niet koppig.’ 8 Was de rust hun al door Jozua gegeven, dan zou God daarna niet meer over een andere dag hebben gesproken. 9 Er wacht het volk van God dus nog steeds een sabbatsrust. 10 En wie is binnengegaan in zijn rust, vindt rust na zijn werk zoals God na het zijne.

Praktisch gezien, de wet is niet vooral een moeten, dat is denk ik een verkeerde insteek. God heeft in de wet heeft ook altijd het goede met ons voor. Ik denk dat het goed is om als christen de wet ook altijd zo te bekijken. Waarom geeft God ons het vierde gebod? Omdat Hij weet dat het goed is voor ons om te rusten. Hij weet dat we zo makkelijk opgaan in ons werk, hoe gevoelig we zijn voor stress. Daarom zegt Hij: Je hoeft niet altijd maar te werken en druk zijn, je krijgt een rustdag, waarop je niet moet werken, maar die aan God mag/moet wijden en tot rust komen. Zo zie ik de zondag. Een rustdag, waarop je eens niet altijd maar bezig hoeft te zijn maar mag ontspannen, rusten, en het belangrijkste, aan de voeten van Hem mag zitten en je laten onderwijzen. We zijn zovaak Martha's in plaats van Maria's, om het zo maar even te zeggen. Mountainbiken is voor mij ontspanning, ook al is het inspanning. Ik weet niet in hoeverre men hier bekend is hiermee, ben je dat niet, dan kan het heel inspannend lijken... maar het is geen werken. Het is inspannend, maar met inspanning leveren op de rustdag is volgens mij niks mis, het is geen werken.... en het is dus ontspanning en past zo uitstekend bij rust en dus bij de rustdag. En natuurlijk vind ikop zondagvooral mijn rust bij Hem.

Tot zover mijn brainstormsessie, ik ben benieuwd naar reacties!

Bert Mulder schreef:Marnix, je moet Calvijn eens lezen. Hier in het engels dan:

Fourth Commandment.
Remember the Sabbath day to keep it holy. Six days shalt thou labour and do all thy work: but the seventh day is the sabbath of the Lord thy God. In it thou shalt not do any work, &c.

28.

The purport of the commandment is, that being dead to our own affections and works, we meditate on the kingdom of God, and in order to such meditation, have recourse to the means which he has appointed. But as this commandment stands in peculiar circumstances apart from the others, the mode of exposition must be somewhat different. Early Christian writers are wont to call it typical, as containing the external observance of a day which was abolished with the other types on the advent of Christ. This is indeed true; but it leaves the half of the matter untouched. Wherefore, we must look deeper for our exposition, and attend to three cases in which it appears to me that the observance of this commandment consists. First, under the rest of the seventh days the divine Lawgiver meant to furnish the people of Israel with a type of the spiritual rest by which believers were to cease from their own works, and allow God to work in them. Secondly he meant that there should be a stated day on which they should assemble to hear the Law, and perform religious rites, or which, at least, they should specially employ in meditating on his works, and be thereby trained to piety. Thirdly, he meant that servants, and those who lived under the authority of others, should be indulged with a day of rest, and thus have some intermission from labour.

http://www.reformed.org/master/index.ht ... nstitutes/

gelezen, en ik kan het aardig met hem vinden volgens mij.

Rens schreef:Ik voel me, JUIST op zondag, een wolf in schaapskleding, een Farizeër, hypocriet en nog zo wat.

Want de "oude mens", de Rens van het revolutinaire CPN/SP-gebeuren, de wereld-omarmer, is nog stééds niet dood in mij. Die draak met zijn 7 koppen steekt telkenmale zijn monsterachtige koppen in mij omhoog.

Dan, juist op zondag, lijken mij zoveel zaken banaal, niet de moeite waardc om over na te denken, al wat een écht kerkmens, Godskind, afwijst maar somber-aan vindt........die mens die gewoon zijn eigen wil wil volgen, maar NIET die van de Vader, die mens steekt juist op zondag de kop op.

Ook nu, nu ik dit zit te typen, hoor en voel ik iets van: doe ff normaal man, maak je niet zo druk over al dat gedoe hier.....doe wat je lekker ze'lf wil.

En tóch, tóch mag ik er niet aan toegeven, wil ik er niet aan toegeven, en het is zo'n zwaar gevecht telkensweer....

Maar op zondag op verjaarsvisite gaan?? nee...dat nou nét weer niet..................

Heb ik er innerlijk iets op tegen om op zondag een patatje te halen? nee, niet echt nee.............maar kán en mág het dan ook? nee, dat weet ik ook wel, maar ik vóél het niet als zodanig...

Die wolf, die onder mijn schaapskleren huist, die voert nog stééds de boventoon..............

En tóch zal die wolf ééns ten onder gaan, dat wéét ik, dat vóél ik, maar het ménselijke gevecht is zo zwaar......................en als God me daar niet in zou steunen zou ik het zéker niet kunnen, want slechts God kan de wolf in mij doden..........

Ik bedoel maar.............we praten wel zo makkelijk over wel of niet op zondag dit of dat gaan doen of juist niet, maar.............wat vóél je er zélf bij, welk gevecht voer je met jezelf, niet alleen door de week, maar JUIST op zondag???????

Mooi verwoord. Toch vraag ik me af of de zondag niet minstens zo geschikt is voor verjaardagsvisite als andere dagen. Het is toch een dag dat je samen mag komen met broeders en zusters, en niet alleen maar in kerkverband. Ik heb al menig zondagavond met vrienden en vriendinnen uit mijn kerk en soms uit andere kerken doorgebracht, ook ivm verjaardagen. Regelmatig wordt er dan ook nagepraat over de diensten, gepraat over het geloof, en tegelijkertijd natuurlijk zijn er ook gesprekken over luchtiger zaken en is er gezelligheid, maar dat is niet verboden op de rustdag.

Ik vind het vooral mooi om te zien dat mensen hier verschillend mee omgaan, maar dat ze zich wel allemaal door God en de Bijbel laten leiden. Eenheid in verscheidenheid. heb je gewetensbezwaren bij zoiets, doe het dan niet. Kan je het doen en God er voor danken, doe het dan gerust. Als er dan ook onderlinge acceptatie van de verschillen is, is dat mooi, die verscheidenheid, de diversiteit van Christus Kerk.

Marnix schreef:Tot zover mijn brainstormsessie, ik ben benieuwd naar reacties!

Wat ik in je brainstorm sessie een beetje mis is de invulling, zoals zondag 38 die schrijft.

Eerstelijk dat de kerkedienst, of het predikambt, en de scholen onderhouden worden, en dat ik, inzonderheid op den sabbat, dat is op den rustdag, tot de gemeente Gods naarstiglijk kome, om Gods Woord te horen, de Sacramenten te gebruiken, God den Heere openlijk aan te roepen, en den armen Christelijke handreiking te doen; ten andere dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, den Heere door Zijn Geest in mij werken late, en alzo den eeuwigen sabbat in dit leven aanvange.

Oftewel: het voorsmaken van de eeuwige rust, die voor Gods volk in Christus is weggelegd. Voornamelijk, maar niet uitsluitend, op de rustdag.
Die rust bestaat hierin: Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen en hun God zijn

De link met (niet-noodzakelijk, neem ik aan) mountainbiken is mij niet helemaal duidelijk.

Jij lijkt meer de mens in zijn vrijheid als vertrekpunt te nemen en de Catechismus God in Zijn dienenswaardigheid.

Lucas schreef:1 Het geschiedde op een sabbat, dat Hij door korenvelden ging en zijn discipelen plukten aren en aten die, ze stuk wrijvende met hun handen. 2 Maar sommige van de Farizeeën zeiden: Waarom doet gij wat op sabbat niet mag? 3 En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Hebt gij dan ook dit niet gelezen, wat David gedaan heeft, toen hij en die met hem waren honger kregen? 4 Hoe hij het huis Gods binnengegaan is en de toonbroden heeft genomen en ervan gegeten heeft en gegeven aan die met hem waren, waarvan niemand mag eten dan alleen de priesters? 5 En Hij zeide tot hen: De Zoon des mensen is heer over de sabbat.

Ds. Spijkerboer schrijft daarover:

David, de grote koning van Israël, ging vrij om met wat God had ingesteld. Op dezelfde manier is Jezus ook heer over de sabbat. In een oud handschrift van het evangelie wordt daaraan toegevoegd: "Toen Jezus op dezelfde dag iemand op de sabbat zag werken, zie Hij tegen hem: mens als je weet wat je doet ben je zalig; maar als je het niet weet ben je vervloekt en een overtreder van de wet." Dat is een prachtige uitleg van wat Jezus zegt: als je met een slecht geweten, en dan natuurlijk ook met allerlei verontschuldigingen tegenover jezelf, op de sabbat aan het werk bent is het mis, maar als je weet dat Jezus, die Gods vrijheid brengt, heer is over de sabbat, kun je, als je dat wilt, zonder je ergens zorgen over te maken op die dag aan het werk zijn. Dank zij Jezus leer je op de sabbat met een vrij geweten te leven.

Wat een verberging achter lappen tekst,terwijl het toch zo eenvouding is ,die Zondagsinvulling, in navolging van de Traditie der Kerk en Heilige Schrift Kerk Kerk en nog eens Kerk en dan rust en ontspanningen daarbij is zelf nadenken en eigen verantwoordelijkheid nemen in de Zondagsinvulling zou ook zeer geboden zijn; aan schijnheiligheid wat hier weer de kop op steekt heeft men niets.

En als de Zondagsinvulling een vreugde zou zijn en geen knellende band zoals hier naar boven komt zou deze draad niet bestaan ,totaal niet.

Josephus schreef:

Lucas schreef:1 Het geschiedde op een sabbat, dat Hij door korenvelden ging en zijn discipelen plukten aren en aten die, ze stuk wrijvende met hun handen. 2 Maar sommige van de Farizeeën zeiden: Waarom doet gij wat op sabbat niet mag? 3 En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Hebt gij dan ook dit niet gelezen, wat David gedaan heeft, toen hij en die met hem waren honger kregen? 4 Hoe hij het huis Gods binnengegaan is en de toonbroden heeft genomen en ervan gegeten heeft en gegeven aan die met hem waren, waarvan niemand mag eten dan alleen de priesters? 5 En Hij zeide tot hen: De Zoon des mensen is heer over de sabbat.

Ds. Spijkerboer schrijft daarover:

David, de grote koning van Israël, ging vrij om met wat God had ingesteld. Op dezelfde manier is Jezus ook heer over de sabbat. In een oud handschrift van het evangelie wordt daaraan toegevoegd: "Toen Jezus op dezelfde dag iemand op de sabbat zag werken, zie Hij tegen hem: mens als je weet wat je doet ben je zalig; maar als je het niet weet ben je vervloekt en een overtreder van de wet." Dat is een prachtige uitleg van wat Jezus zegt: als je met een slecht geweten, en dan natuurlijk ook met allerlei verontschuldigingen tegenover jezelf, op de sabbat aan het werk bent is het mis, maar als je weet dat Jezus, die Gods vrijheid brengt, heer is over de sabbat, kun je, als je dat wilt, zonder je ergens zorgen over te maken op die dag aan het werk zijn. Dank zij Jezus leer je op de sabbat met een vrij geweten te leven.

En wat vind je zelf van het stukje van Ds Spijkerboer

heer over de sabbat :!: