Beste Peter,
Je legt mijn inziens de hoofdverantwoordelijk van de mens in de schepping en de val. Het kwijtraken van Gods beeld dus. God komt dit terugeisen van de mens. Dit is hetzelfde als de Gereformeerde Gemeenten met hun leeruitspraken in 1931 hebben gedaan.
Echter, naar mijn mening is de hoofdverantwoordelijkheid van een mens daar niet in gelegen. De Schrift leert mij iets anders. Mijn hoofdverantwoordelijkheid is gelegen in het feit of ik Christus aanneem of verwerp. In Johannes 16 wordt gesproken over het overtuigen van zonde door de Heilige Geest. Van welke zonde overtuigt de Heilige Geest? Van het feit dat we Gods beeld willens en wetens kwijt zijn geraakt? Nee, de Heilige Geest overtuigt ons van de zonde van het niet geloven in Jezus Christus.
Wat ik verder wel eens duidelijk wil hebben van meerderen in deze discussie, is het voorbereidende werk van de wet noodzakelijk? Is dat bij alle bekeringen noodzakelijk volgens jullie? Naar ik meen te lezen in sommige reacties wel! (Op Johannes de Doper na, die niet verklaard kan worden. Daarbij wil ik dus mensen als Zacheus en Timotheus noemen).
Met vriendelijke groet,
Hans
Nieuw boek ds. C. Harinck
-
PeterB
De verantwoordelijkheid van de mens ligt niet in de schepping, dat heb ik niet gezegd, maar in de val.
De mens was vrij voor de val, en had van God de kracht gegeven om staande te blijven! Maar de mens is niet staande gebleven, door eigen schuld.
Dat is de oorsprong van de ellende. En daaruit vloeit voort de erfschuld en de erfsmet. Daarin ligt toch echt de verantwoordelijkheid van de mens. Want de verantwoordelijkheid dat we Christus niet aan kunnen en willen nemen na de openbaring van het genadeverbond, ligt in zijn oorsprong in die zondeval. Want toen konden we staande blijven. En als ik dan zeg dat daarin de verantwoordelijkheid ligt, dan neem ik daarin direct mee dat we daarom ook niets met Christus van doen willen en kunnen hebben. Als gevolg daarvan.
Daar, in het paradijs, daar konden we staande blijven, mensen, dit is echt belangrijk dat we dit in gedachten houden. Want daarop komt God terug. In de tijd of op de Laatste dag. Want al zeggen we dan: "maar we konden niet Christus aannemen, want we hadden geen geloof gekregen", dan zal Hij zeggen, "maar Ik heb u goed geschapen, naar Mijn beeld, zo dat u staande KON blijven"!!!!
Daar moeten we echt vanuit gaan mensen. Daarin ligt de oorsprong van onze ellende.
Laten we nog eens stap voor stap alles bekijken en eerst hierboven naar kijken, want ik denk dat er anders verwarring ontstaat als we alle onderdelen van de leer door elkaar bespreken.
Ik hoop dat we welmenend met elkaar kunnen discuseren over deze heilige dingen met het gebed voor elkaar!
De mens was vrij voor de val, en had van God de kracht gegeven om staande te blijven! Maar de mens is niet staande gebleven, door eigen schuld.
Dat is de oorsprong van de ellende. En daaruit vloeit voort de erfschuld en de erfsmet. Daarin ligt toch echt de verantwoordelijkheid van de mens. Want de verantwoordelijkheid dat we Christus niet aan kunnen en willen nemen na de openbaring van het genadeverbond, ligt in zijn oorsprong in die zondeval. Want toen konden we staande blijven. En als ik dan zeg dat daarin de verantwoordelijkheid ligt, dan neem ik daarin direct mee dat we daarom ook niets met Christus van doen willen en kunnen hebben. Als gevolg daarvan.
Daar, in het paradijs, daar konden we staande blijven, mensen, dit is echt belangrijk dat we dit in gedachten houden. Want daarop komt God terug. In de tijd of op de Laatste dag. Want al zeggen we dan: "maar we konden niet Christus aannemen, want we hadden geen geloof gekregen", dan zal Hij zeggen, "maar Ik heb u goed geschapen, naar Mijn beeld, zo dat u staande KON blijven"!!!!
Daar moeten we echt vanuit gaan mensen. Daarin ligt de oorsprong van onze ellende.
Laten we nog eens stap voor stap alles bekijken en eerst hierboven naar kijken, want ik denk dat er anders verwarring ontstaat als we alle onderdelen van de leer door elkaar bespreken.
Ik hoop dat we welmenend met elkaar kunnen discuseren over deze heilige dingen met het gebed voor elkaar!
-
Hans van Gemerden
Als reactie op jullie twee stukken, wil ik hierbij een citaat van Thomas Boston geven uit zijn preek "De ellende van hen die Christus verwerpen". Het komt uit het boekje "Ongeloof, de grootste zonde; Geloof, de grootste genade".
De stukken spreken voor zich denk ik. Maar als ik deze stukken lees, waar ligt dan onze hoofdverantwoordelijkheid?
Thomas Boston:
"Christus sprak: "Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie aan alle creaturen. Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden" (Mark. 16: 15, 16).
Hiervan zegt de apostel tot de stokbewaarder te Filippi: "Gelooft in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis" (Hand. 16: 31). Iedere dienaar van Christus mag dat zeg-gen tot ieder mens. God zegt het tot iedereen tot wie Zijn Woord komt. Als ik niet geloof dat Hij bekwaam en gewillig is om mij zalig te maken en dat Hij Zichzelf mij aanbiedt, zondig ik tegen Christus en ben ik nog een ongelovige. Want het aanbod is algemeen en komt tot ons allen (Jes. 5: 1, Openb. 3: 20). Als iemand van u het wel gelooft voor alle andere mensen en niet voor zichzelf, maakt hij God tot een leugenaar. God zegt dat het aanbod geldt voor allen die het Evangelie horen. Maar u spreekt het tegen door te zeggen dat het aanbod niet aan u wordt gedaan. Dat Christus niet gewillig is de uwe te zijn. Welke weldaad kan een mens ontvangen door een algemene belofte, of aanbod der genade van God of mens, als hij die zich-zelf niet toeëigent?
Een koning biedt opstandelingen gratie aan, maar zij weigeren die aan te nemen. Een van hen zegt: "O, maar het is voor de anderen en niet voor mij. Ik zal het niet wagen om uit mijn schuilhoek te komen". Is dat niet een beledigen van de koning, een weigeren van vrijspraak en minachten van het aanbod? Hoe is het mogelijk dat iemand de zaligheid kan aannemen, ontvangen en er op rusten, als hij niet een persoon-lijke toepassing maakt op de belofte van het Evangelie? Het aannemen moet noodzakelijk gegrond zijn op het aanbod, en het kan niet ruimer zijn dan het aanbod is. Als ik niet geloof, dat Christus Zich mij aanbiedt in het Evangelie, kan ik het niet aannemen, ontvangen en omhelzen, noch in Hem rusten. Waarin gaat ons geloven van de belofte van het Evangelie het geloof der duivelen te boven, als het niet leidt tot de toepassing ervan op onszelf? De duivelen geloven de bedreigingen Gods en zij sidderen (Jak. 2: 19). Zij geloven dat God trouw is aan Zijn Woord en daarom beven ze, in de verwachting van hetgeen Hij heeft gedreigd. En zij weten dat dezelfde getrouwe God Die de beloften toegezegd heeft, ook de bedreigingen gegeven heeft.
(...)
U bent zondaars bij uitstek tegen Christus. Onze tekst brengt u in de schuld van het beschimpen van de Zoon van God. Hoe-wel de taal van uw lippen kan zijn "Hosanna aan de Zoon van David", is de taal van uw ongelovig hart "Kruist Hem!" U bent schuldig aan het zondigen tegen Hem in een mate waarin het heidendom, ja zelfs de duivels nooit tegen Hem zondigden. Zij verbraken de wet van hun Schepper. U hebt niet alleen dat gedaan, maar u verbreekt bovendien de wet van verlossende liefde, de wet des geloofs. Hier is een zonde waarover u bekom-merd moet zijn, waarover u moet treuren. Tot hiertoe hebt u er maar weinig op gelet. Mogelijk betreurde u soms andere zon-den. Maar treurde u ooit over deze? Gaf dit u ooit een smartend hart? Inderdaad, dat u hier niet bekommerd over bent, is de voornaamste kwaal van uw hart!
Uw ongeloof zou zeker versterkt worden door al uw treuren over andere zonden. En zo raakt u steeds verder van Hem, in plaats dat het u nader tot Christus zou brengen. Hier, zelfs hier, o zondaar, ligt uw verderf voor de tijd en de eeuwigheid. "Indien gij niet gelooft dat Ik die ben, gij zult in uw zonden sterven" (Joh. 8:24). "Maar die niet geloofd zal hebben, zal ver-doemd worden" (Mark. 16:16). Dit is de grote zielverwoesten-de zonde onder de hoorders van het Evangelie. Want het is zon-digen tegen het geneesmiddel der zonde. Overweeg dat al uw andere kwalen ongeneeslijk zijn als uw ongeloof niet weggeno-men wordt. Uw hoogmoed, uw hartstocht en wereldsgezind-heid blijven u aankleven. Wel, dat zullen zij altijd doen omdat de bloedvloeiing niet gestopt wordt. Zolang dat blijft, zal geen andere genezing intreden dan een tijdelijk verzachtende wer-king, waarna de kwaal noodzakelijk weer moet uitbreken. Want de vallende dauw zal even spoedig een weg banen door een harde rots, als dat in u heiligmakende invloeden zullen komen zonder een vereniging met Christus. Hierdoor zult u dan voor eeuwig sterven in uw zonden. Uw ongeloof zal de grote oorzaak zijn van uw verderf (2 Thess. 1:8). Het vonnis van de ongelovi-gen moet vreselijk zijn, omdat het zonde is tegen Christus. "Het zal het land Sodom verdraaglijker zijn in de dag des oordeels, dan ulieden" (Matth. 11:24).
Andere zonden verwonden de ziel; deze zonde zorgt dat die wonden niet genezen kunnen. Andere zonden zijn tegen het soevereine gezag van God in de wet. Maar deze voegt daar nog bij een verachten van de on-vergelijkelijke liefde en barmhartigheid, die voor de zondaar geopend wordt in het Evangelie. Als dan de zuurste azijn uit de krachtigste wijn komt, zo zullen de vreselijkste donderslagen van toorn op de zondaar neerkomen, vanwege de verachting van de troon der genade door ongeloof."
De stukken spreken voor zich denk ik. Maar als ik deze stukken lees, waar ligt dan onze hoofdverantwoordelijkheid?
Thomas Boston:
"Christus sprak: "Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie aan alle creaturen. Die geloofd zal hebben, en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden" (Mark. 16: 15, 16).
Hiervan zegt de apostel tot de stokbewaarder te Filippi: "Gelooft in de Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis" (Hand. 16: 31). Iedere dienaar van Christus mag dat zeg-gen tot ieder mens. God zegt het tot iedereen tot wie Zijn Woord komt. Als ik niet geloof dat Hij bekwaam en gewillig is om mij zalig te maken en dat Hij Zichzelf mij aanbiedt, zondig ik tegen Christus en ben ik nog een ongelovige. Want het aanbod is algemeen en komt tot ons allen (Jes. 5: 1, Openb. 3: 20). Als iemand van u het wel gelooft voor alle andere mensen en niet voor zichzelf, maakt hij God tot een leugenaar. God zegt dat het aanbod geldt voor allen die het Evangelie horen. Maar u spreekt het tegen door te zeggen dat het aanbod niet aan u wordt gedaan. Dat Christus niet gewillig is de uwe te zijn. Welke weldaad kan een mens ontvangen door een algemene belofte, of aanbod der genade van God of mens, als hij die zich-zelf niet toeëigent?
Een koning biedt opstandelingen gratie aan, maar zij weigeren die aan te nemen. Een van hen zegt: "O, maar het is voor de anderen en niet voor mij. Ik zal het niet wagen om uit mijn schuilhoek te komen". Is dat niet een beledigen van de koning, een weigeren van vrijspraak en minachten van het aanbod? Hoe is het mogelijk dat iemand de zaligheid kan aannemen, ontvangen en er op rusten, als hij niet een persoon-lijke toepassing maakt op de belofte van het Evangelie? Het aannemen moet noodzakelijk gegrond zijn op het aanbod, en het kan niet ruimer zijn dan het aanbod is. Als ik niet geloof, dat Christus Zich mij aanbiedt in het Evangelie, kan ik het niet aannemen, ontvangen en omhelzen, noch in Hem rusten. Waarin gaat ons geloven van de belofte van het Evangelie het geloof der duivelen te boven, als het niet leidt tot de toepassing ervan op onszelf? De duivelen geloven de bedreigingen Gods en zij sidderen (Jak. 2: 19). Zij geloven dat God trouw is aan Zijn Woord en daarom beven ze, in de verwachting van hetgeen Hij heeft gedreigd. En zij weten dat dezelfde getrouwe God Die de beloften toegezegd heeft, ook de bedreigingen gegeven heeft.
(...)
U bent zondaars bij uitstek tegen Christus. Onze tekst brengt u in de schuld van het beschimpen van de Zoon van God. Hoe-wel de taal van uw lippen kan zijn "Hosanna aan de Zoon van David", is de taal van uw ongelovig hart "Kruist Hem!" U bent schuldig aan het zondigen tegen Hem in een mate waarin het heidendom, ja zelfs de duivels nooit tegen Hem zondigden. Zij verbraken de wet van hun Schepper. U hebt niet alleen dat gedaan, maar u verbreekt bovendien de wet van verlossende liefde, de wet des geloofs. Hier is een zonde waarover u bekom-merd moet zijn, waarover u moet treuren. Tot hiertoe hebt u er maar weinig op gelet. Mogelijk betreurde u soms andere zon-den. Maar treurde u ooit over deze? Gaf dit u ooit een smartend hart? Inderdaad, dat u hier niet bekommerd over bent, is de voornaamste kwaal van uw hart!
Uw ongeloof zou zeker versterkt worden door al uw treuren over andere zonden. En zo raakt u steeds verder van Hem, in plaats dat het u nader tot Christus zou brengen. Hier, zelfs hier, o zondaar, ligt uw verderf voor de tijd en de eeuwigheid. "Indien gij niet gelooft dat Ik die ben, gij zult in uw zonden sterven" (Joh. 8:24). "Maar die niet geloofd zal hebben, zal ver-doemd worden" (Mark. 16:16). Dit is de grote zielverwoesten-de zonde onder de hoorders van het Evangelie. Want het is zon-digen tegen het geneesmiddel der zonde. Overweeg dat al uw andere kwalen ongeneeslijk zijn als uw ongeloof niet weggeno-men wordt. Uw hoogmoed, uw hartstocht en wereldsgezind-heid blijven u aankleven. Wel, dat zullen zij altijd doen omdat de bloedvloeiing niet gestopt wordt. Zolang dat blijft, zal geen andere genezing intreden dan een tijdelijk verzachtende wer-king, waarna de kwaal noodzakelijk weer moet uitbreken. Want de vallende dauw zal even spoedig een weg banen door een harde rots, als dat in u heiligmakende invloeden zullen komen zonder een vereniging met Christus. Hierdoor zult u dan voor eeuwig sterven in uw zonden. Uw ongeloof zal de grote oorzaak zijn van uw verderf (2 Thess. 1:8). Het vonnis van de ongelovi-gen moet vreselijk zijn, omdat het zonde is tegen Christus. "Het zal het land Sodom verdraaglijker zijn in de dag des oordeels, dan ulieden" (Matth. 11:24).
Andere zonden verwonden de ziel; deze zonde zorgt dat die wonden niet genezen kunnen. Andere zonden zijn tegen het soevereine gezag van God in de wet. Maar deze voegt daar nog bij een verachten van de on-vergelijkelijke liefde en barmhartigheid, die voor de zondaar geopend wordt in het Evangelie. Als dan de zuurste azijn uit de krachtigste wijn komt, zo zullen de vreselijkste donderslagen van toorn op de zondaar neerkomen, vanwege de verachting van de troon der genade door ongeloof."
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Het lijkt alsof ik in de discussie breek, misschien doe ik dat ook wel.
Om misverstanden op te lossen. Zeker ligt de hoofdoorzaak van de val van het ganse menselijke geslacht in de val. We belijden immers dat we allen in Adam gevallen zijn. Misschien komt het door mijn infra standpunt, maar ik vervolg dat we dus verloren liggen in Adam, maar we gaan verloren door ons ongeloof. Tja, en dan komt Zeeuw met de heidenen en diegenen die het woord niet gehoord hebben. Calvijn en G. de Bres zeggen dat de mens door de natuur niet onschuldig is.
Dit is misschien te gemakkelijk geredeneerd, maar we leren ten aanzien van het genadeverbond verschillende openbaringsvormen. Ten tijde van Israël was het volk Israël de openbaringsvorm van het genadeverbond en werden de heidenen, buiten uitzondering, niet zalig. God heeft in Zijn wijsheid besloten om Zich aan Israël bekend te maken en Zijn verkiezend welbehagen in dat volk te realiseren. Spreken over de heidenwereld buiten Israël is voor mij onmogelijk zonder in Zijn verborgen raad te blikken. Na de komst van Christus in het vlees is de openbaringsvorm van het genadeverbond universeel geworden, met deze correctie dat daar Gods verkiezing gerealiseerd wordt, waar Hij Zijn Woord predikt. We belijden toch dat het geloof door het gehoor en het gehoor door het gepredikte Woord Gods is.
Met deze korte 'inbraak' kan ik niet anders dan Zijn Woord naspreken, nl. dat God alzo lief de wereld gehad heeft, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat een iegelijk die in Hem geloofd behouden wordt, maar verder lezen we dat wie niet gelooft is alrede veroordeeld.
Groeten,
Om misverstanden op te lossen. Zeker ligt de hoofdoorzaak van de val van het ganse menselijke geslacht in de val. We belijden immers dat we allen in Adam gevallen zijn. Misschien komt het door mijn infra standpunt, maar ik vervolg dat we dus verloren liggen in Adam, maar we gaan verloren door ons ongeloof. Tja, en dan komt Zeeuw met de heidenen en diegenen die het woord niet gehoord hebben. Calvijn en G. de Bres zeggen dat de mens door de natuur niet onschuldig is.
Dit is misschien te gemakkelijk geredeneerd, maar we leren ten aanzien van het genadeverbond verschillende openbaringsvormen. Ten tijde van Israël was het volk Israël de openbaringsvorm van het genadeverbond en werden de heidenen, buiten uitzondering, niet zalig. God heeft in Zijn wijsheid besloten om Zich aan Israël bekend te maken en Zijn verkiezend welbehagen in dat volk te realiseren. Spreken over de heidenwereld buiten Israël is voor mij onmogelijk zonder in Zijn verborgen raad te blikken. Na de komst van Christus in het vlees is de openbaringsvorm van het genadeverbond universeel geworden, met deze correctie dat daar Gods verkiezing gerealiseerd wordt, waar Hij Zijn Woord predikt. We belijden toch dat het geloof door het gehoor en het gehoor door het gepredikte Woord Gods is.
Met deze korte 'inbraak' kan ik niet anders dan Zijn Woord naspreken, nl. dat God alzo lief de wereld gehad heeft, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat een iegelijk die in Hem geloofd behouden wordt, maar verder lezen we dat wie niet gelooft is alrede veroordeeld.
Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Hans van Gemerden
Beste Zeeuw,
Ben het met je eens. Alleen is het voor mij duidelijk dat we geoordeeld worden op grond van wat we met de Heere Jezus gedaan hebben: hebben we Hem verworpen of aangenomen? Er zijn in de Bijbel genoeg plaatsen te vinden die daarvan getuigen. Misschien heb je trouwens het boek "De leer tegen het licht" van prof. Blaauwendraad? Hij schrijft in zijn boekje ook een stuk over dit onderwerp (in de buur van blz 110-115). Hij haalt ook veel Bijbelteksten aan.
Groet, Hans
Ben het met je eens. Alleen is het voor mij duidelijk dat we geoordeeld worden op grond van wat we met de Heere Jezus gedaan hebben: hebben we Hem verworpen of aangenomen? Er zijn in de Bijbel genoeg plaatsen te vinden die daarvan getuigen. Misschien heb je trouwens het boek "De leer tegen het licht" van prof. Blaauwendraad? Hij schrijft in zijn boekje ook een stuk over dit onderwerp (in de buur van blz 110-115). Hij haalt ook veel Bijbelteksten aan.
Groet, Hans
-
Hans van Gemerden
Onderstaand bericht heb ik al eerder gepost, maar ik heb er geen reacties op gehad. Heeft iemand dit opgemerkt?
Oud bericht:
"Ik heb trouwens een andere opmerking bij dit boek. Ds. Harinck haalt aan het eind van het boek een citaat aan uit het boek "Geloofszekerheid" van prof. Ouweneel. Prof. Ouweneel komt er in de recensie van ds. Molenaar ook niet al te best af. Ik heb dit boek van prof. Ouweneel zelf gelezen en ik vind dat het citaat van ds. Harinck geen recht doet aan de strekking van het boek. Ouweneel is geen arminiaan en geeft zelf aan dat hij dat ook niet wil zijn. Zijn er mensen die het boek van Ouweneel gelezen hebben? Ik zou hier graag eens over van gedachten wisselen."
Oud bericht:
"Ik heb trouwens een andere opmerking bij dit boek. Ds. Harinck haalt aan het eind van het boek een citaat aan uit het boek "Geloofszekerheid" van prof. Ouweneel. Prof. Ouweneel komt er in de recensie van ds. Molenaar ook niet al te best af. Ik heb dit boek van prof. Ouweneel zelf gelezen en ik vind dat het citaat van ds. Harinck geen recht doet aan de strekking van het boek. Ouweneel is geen arminiaan en geeft zelf aan dat hij dat ook niet wil zijn. Zijn er mensen die het boek van Ouweneel gelezen hebben? Ik zou hier graag eens over van gedachten wisselen."
-
Hans van Gemerden
Beste Zeeuw,
Ik denk dat we beiden hetzelfde bedoelen. Ik wil zeker de absolute doodsstaat van onszelf niet ontkennen. Blaauwendraad overigens ook niet, zover ik hem ken. De oorzaak van onze doodsstaat ligt inderdaad in het paradijs. Daarom staan we allemaal schuldig voor God. Maar God komt met Zijn Evangelie en biedt ons redding aan door Zijn Zoon.
En Hem verwerpen is dus het allerergste wat een mens kan doen.
Maar als ik het heb over hoofdverantwoordelijkheid, bedoel ik: de belangrijkste verantwoordelijkheid. Niet dat die andere dingen (verantwoordelijkheden) dan zouden vervallen, maar ze zijn niet zo belangrijk als de hoofdverantwoordelijkheid. Snap je?
Waarom ds. Harinck zo schrijft over Ouweneel? Dat weet ik juist niet. Ik zou het ds. Harinck graag eens zelf willen vragen. Ken Ouweneel zelf vrij goed vanuit zijn boeken/lezingen. Maar ik zie hem niet als een arminiaan.
Gode bevolen,
Hans
Ik denk dat we beiden hetzelfde bedoelen. Ik wil zeker de absolute doodsstaat van onszelf niet ontkennen. Blaauwendraad overigens ook niet, zover ik hem ken. De oorzaak van onze doodsstaat ligt inderdaad in het paradijs. Daarom staan we allemaal schuldig voor God. Maar God komt met Zijn Evangelie en biedt ons redding aan door Zijn Zoon.
En Hem verwerpen is dus het allerergste wat een mens kan doen.
Maar als ik het heb over hoofdverantwoordelijkheid, bedoel ik: de belangrijkste verantwoordelijkheid. Niet dat die andere dingen (verantwoordelijkheden) dan zouden vervallen, maar ze zijn niet zo belangrijk als de hoofdverantwoordelijkheid. Snap je?
Waarom ds. Harinck zo schrijft over Ouweneel? Dat weet ik juist niet. Ik zou het ds. Harinck graag eens zelf willen vragen. Ken Ouweneel zelf vrij goed vanuit zijn boeken/lezingen. Maar ik zie hem niet als een arminiaan.
Gode bevolen,
Hans
-
Hans van Gemerden
-
Breekijzertje
Jij denkt dat "iemand uit eigen kring" zich aan een recensie (positief of negatief) durft wagen?Oorspronkelijk gepost door Hans van Gemerden
Ik vraag me trouwens af waarom het binnen de Gereformeerde Gemeenten zo stil blijft rond dit boek. Ik heb nog geen recensie vanuit eigen kring gezien en het lijkt wel of iedereen het doodzwijgt. Zou men toch bang zijn om bepaalde dingen toe te moeten geven?
Je weet toch hoe het in het algemeen gaat met mensen in jullie kring die hun nek uitsteken!?:#:#:$:$
Een 'breekje' van Breekijzertje
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Voor zover ik de discussie volg, voel ik beiden aan. Toch is het belangrijk dat hierin een juist evenwicht zit. De mens is krachtens zijn val dood en niet bij machte om zichzelf op te richten, maar toch zegt Jezus 'Gij hebt niet gewild'.
Ditzelfde probleem komt naar voren als men éénzijdig gaat spreken over de uitwendige en inwendige roeping. In sommige gemeenten weet het volk niet eens meer dat deze roeping niet van elkaar verschilt als het gaat om zijn uitwendige gestalte. Men ziet de inwendige roeping als iets bijzonders, buiten het Woord om! Dat de inwendige roeping bijzonder is ontken ik niet, maar hij is zo bijzonder dat God de mens bearbeidt om de uitwendige roeping inwendig te verstaan. Bij bovenstaande verwoording functioneert het ongeloof ook niet meer.
Als je daarentegen gaat spreken over een enerlei roeping en twee-erlei uitwerking bestaat het gevaar dat de bearbeiding van Gods Geest verdwijnt en dat het alleen nog maar gaat om het geloof of het ongeloof.
Ook hierin is het belangrijk om evenwichtig te zijn. Dan moet ik ook wel eens glimlachen als ik een predikant hoor vragen dat het Woord mag vallen in wel toebereide aarde.
Ditzelfde probleem komt naar voren als men éénzijdig gaat spreken over de uitwendige en inwendige roeping. In sommige gemeenten weet het volk niet eens meer dat deze roeping niet van elkaar verschilt als het gaat om zijn uitwendige gestalte. Men ziet de inwendige roeping als iets bijzonders, buiten het Woord om! Dat de inwendige roeping bijzonder is ontken ik niet, maar hij is zo bijzonder dat God de mens bearbeidt om de uitwendige roeping inwendig te verstaan. Bij bovenstaande verwoording functioneert het ongeloof ook niet meer.
Als je daarentegen gaat spreken over een enerlei roeping en twee-erlei uitwerking bestaat het gevaar dat de bearbeiding van Gods Geest verdwijnt en dat het alleen nog maar gaat om het geloof of het ongeloof.
Ook hierin is het belangrijk om evenwichtig te zijn. Dan moet ik ook wel eens glimlachen als ik een predikant hoor vragen dat het Woord mag vallen in wel toebereide aarde.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini