Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door MatthijsVerdiep je maar eens in zondag 7.
Het werk van de Heilige Geest wordt niet vergeten. Lees Ursinus er maar eens over, hoe hij - één van de twee opsteller - met zondag 7 bedoeld..
Matthijs
Je maakt hier een scheiding die niet schriftuurlijk is. En het erge is dat je dat als een beperking opvoert. De Heere Jezus zegt: de woorden die ik tot u spreek zijn geest en leven. Daarom kwam Levi ook direct na het roepen door Jezus. Jezus is God. De vader, de zoon en de heilige geest zijn 1.
Ik kan het niet laten om ds. C. Harinck nog eens te citeren.
Als tweede weg waarlangs God sommigen trekt tot de gemeenschap met Christus noemt Guthry hen, die op een zeer onverwachte en evangelische wijze tot bekering komen.
Hij zegt: „Sommigen worden tot Christus gebracht op een soevereine evangelische wijze; wanneer de Heere, door enkele woorden der liefde als verzwelgende het werk der Wet, schielijk een mens tot Zich neemt. Dit was bijv. het geval met Zacheus, Lukas i q, en met anderen, die op één woord, door Christus gesproken, alles verlieten en Hem volgden, terwijl wij geen gerucht van enig werk der Wet omtrent hen horen voordat zij de Heere Jezus aannamen."
[/b]Wanneer wij dit lezen, zouden we tot de konklusie kunnen komen, dat een mens bekeerd kan zijn zonder enige kennis van zonde of ellende te hebben.
Vele oppervlakkigen zouden hier grond vinden voor hun oppervlakkigheid en kunnen zeggen: Al heb ik niet de zondesmart gevoeld, die u gevoeld hebt, en de noodzakelijkheid van Christus beleefd zoals u dat beleefd hebt, zo kan ik evenwel toch wel bekeerd zijn.[/b]
Let wel, dat Guthry spreekt over: „door enkele woorden der liefde als verzwelgende het werk der Wet".
Dit moeten dan toch wel krachtige woorden geweest zijn, die de macht hadden om het werk der Wet te verzwelgen.
Zo was het ook bij Zacheus. De woorden van Christus waren zo vol kracht der liefde, dat Zacheus geen tijd en gedachten meer had om aan de zonde of vloek der Wet te denken. Leg ook hier uw hart dan maar eens naast.
Weet u van zulke woorden tot uw ziel door Christus gesproken? En wat u ook niet moet vergeten: zulke mensen weten wel dat het toen en daar en aldus geschiedde.
Guthry geeft dan ook een verdere verklaring van wat hij bedoelt, en vervolgt: „En dewijl sommigen menen op die wijze geroepen te zijn, zo zullen wij enige voornaamste dingen in de onderhandelingen met Zacheus aantekenen ter nadere verklaring en bevestiging.
1. Hij had begeerte om Christus te zien en wel zulk een begeerte dat zij hem deed ondernemen wat sommigen gebrek aan voorzichtigheid en behoedzaamheid genoemd zouden hebben, dat hij in een boom klom om Jezus te zien.
2. Christus sprak tot zijn hart en dat woord had zulk een indruk op hem, dat hij terstond met blijdschap Christus' aanbod aannam en Hem als Heere erkende, terwijl maar weinige mannen van aanzien Hem volgden.
3. Hierop opende zich zijn hart voor de armen, dewijl hij tevoren een gierig man schijnt geweest te zijn.
4. Hij had een behoorlijke indruk van zijn vorige wegen, tonende een blijk van eerbied en ontzag voor de Wet van Mozes, hetwelk hij te kennen gaf voor al het aanwezige gezelschap door zich niet te ontzien tot eigen beschaming zulke zaken te belijden, die naar alle waarschijnlijkheid aan de wereld niet bekend waren.
5. Hierop bevestigt en keurt Christus zijn bekering goed, en wel door Zijn woord, hem zeggende dat tussen hem en andere heiligen hetzelfde belang bestaat en dat hij aan zijn eigen verloren staat mocht denken waarin hij gebleven zou zijn tenzij Christus gekomen ware, hem gezocht en gevonden had. Dit alles blijkt duidelijk uit Lukas 19:3- 10. "
Ook hier vinden we dus, hoewel het een wat bijzondere wijze van bekering is, toch de merktekenen van hartvernieuwende genade.
We moeten blijven zeggen: „De boom wordt aan zijn vruchten gekend."
Bij deze tweede wijze waarlangs God soms mensen tot Christus brengt, tekent Guthry nog aan dat ieder zoveel van zijn nood en van de volheid van Christus' genade moet kennen om alles', verlaten en tot Christus te lopen. Indien er zoveel nood gekend werd, dat zij ons tot Christus deed vluchten, zegt Guthry: „En indien Hij aldus gedaan heeft met deze of gene, wij eisen niets meer, want daar is plaats genoeg voor de Medicijnmeester." (blz. a8).
Hij wijst er verder op, dat indien wij dit vasthouden er toch geen aanleiding zal zijn om de geveinsden grond te geven voor hun oppervlakkige godsdienst, „als die onkundig en ongevoelig blijven omtrent hun ellende en Christus' algenoegzaamheid."
Als God ons hart opent, geloven we.
Als God met ons de weg van bekering gaat die Hij gewoon is te doen bij mensen, zoals Brakel en alle andere predikers van de reformatie en de nadere reformatie dat zeggen, dan geloof je eerst dat God heilig, rechtvaardig, goed, en dat jij een zondaar bent. Christus als Borg is niet zichtbaar, ook al leest de zondaar wel van Christus, Hij wordt pas zichtbaar en begeerlijk wanneer de Heilige Geest Christus openbaart in het hart door het Woord. Dus niet door een droom, stem, engel bij je bed, of wat voor een onbijbelse spectaculaire gebeurtenis ook.
Je kunt er bij evangelisatie wel bij vertellen dat Gods Geest dat doet, maar je denkt toch niet dat iemand dat direct onderscheiden kan?
Dat wordt achteraf gezien. Een ellendige weet zelfs niet eens dat hij in die ellende zit waar de HC het overheeft. Maar dit zullen ze later wel gaan verstaan. Nadat ze de ellende maar ook bevindelijke kennis van de verlossing hebben meegemaakt. Er zijn ook mensen die menen dat hun ellende een bewijs is dat ze erbij horen. Maar een ontdekking aan je verloren staat is nog niet genoeg. De Heilige Geest brengt een ontdekte altijd naar Christus. En blijft niet ergens steken, want Zijn werk gaat voort. Er zijn geen rustperiodes.
Door dat zo te benadrukken zet je mensen op het verkeerde been. Het is een troost voor gelovigen en Paulus zegt nadrukkelijk tot de gelovigen dat het geloof Gods gave is, opdat niemand roeme. Hij zegt dat niet tot ongelovigen. De kern van het evangelie is en blijft de blijde boodschap van het geloof in de Heere Jezus Christus tot verzoening en zaligheid voor zondaren. Gods liefde voor een verloren wereld.
Wat jij zegt over het werk van de heilige geest is beslist waar, maar het hoort in een topic over dogmatiek.
Maar achteraf moet je het werk kunnen zien van de Heilige Geest. Want Hij verricht zonder dat je het eigenlijk door hebt grote werken, die pas achteraf gezien worden.