liz boer schreef: Wij bidden meestal hardop in een restaurant en lezen een stukje uit de bijbel, niet provocerend, er is niemand die er naar kijkt, ik zou niet weten waarom je dit zou laten.

Hoe vaak doe je dit? Aangezien je al vaak hebt aangegeven dat de portemonnee bij jullie niet zo dik is.

Zita schreef:In de All you can eat-zaken waar ik weleens geweest ben (gelukkig niet zoveel), is het geluidsniveau dusdanig dat het mij onmogelijk lijkt. Of je moet gaan brullen.
Ik denk dat je sowieso wel behoorlijk stevig in je schoenen moet staan om tijdens het lezen en bidden niet heel erg afgeleid te worden door het idee dat het wel een opvallende toestand is.

Zo is het. Ik kan me echt niet concentreren op een gebed als de muziek op 60 dB staat (of harder)

Orchidee schreef:Getuigt het van goede manieren om als christen in een restaurant (all you can eat) "gewoon" hardop voor te gaan in gebed en na de maaltijd een stukje uit de Bijbel te lezen?

Nee.
Wij hebben zelfs thuis weleens meegemaakt dat vader of moeder niet kon eindigen, omdat wij een niet te stuiten slappe lach hadden. Moeder inkluis.
Nadat ze ons een paar keer gemaand had en zelf ook in een proestlach uitbarstte, zei ze, kinderen, het is niet eerbiedig zo.

liz boer schreef: Ik ken die restaurants niet en als er harde muziek is ( pop of klasiek) ga ik er niet eten dan blijven de spruitjes van ellende in mijn keel steken

Wij komen sowieso niet in dat soort restaurants waar harde muziek gespeeld wordt. Geen herrie bij het eten.
Geef ons maar een idyllisch pannenkoekenhuis.

Roos2018 schreef:

liz boer schreef: Ik ken die restaurants niet en als er harde muziek is ( pop of klasiek) ga ik er niet eten dan blijven de spruitjes van ellende in mijn keel steken

Wij komen sowieso niet in dat soort restaurants waar harde muziek gespeeld wordt. Geen herrie bij het eten.
Geef ons maar een idyllisch pannenkoekenhuis.

Ja en dan met aardbeien ijs en slagroom mmmmm

liz boer schreef:We zijn wel meerder keren nagekeken als we met alle kinderen gingen fietsen ofzo dan kregen we wel vragen of opmerkingen, toch niet echt negatief, de vraag die me het meest is blijven hangen is, zij ze allemaal van een man?

Dat is inderdaad iets dat ook wel in dit topic thuis hoort... Hardop tellen enzovoorts, zijn ook niet echt goede manieren. En dan heb ik het nog maar niet over allerlei andere onfatsoenlijke opmerkingen.

Mara schreef:

liz boer schreef: Wij bidden meestal hardop in een restaurant en lezen een stukje uit de bijbel, niet provocerend, er is niemand die er naar kijkt, ik zou niet weten waarom je dit zou laten.

Hoe vaak doe je dit? Aangezien je al vaak hebt aangegeven dat de portemonnee bij jullie niet zo dik is.

Moet dit nou?

eilander schreef:

Mara schreef:

liz boer schreef: Wij bidden meestal hardop in een restaurant en lezen een stukje uit de bijbel, niet provocerend, er is niemand die er naar kijkt, ik zou niet weten waarom je dit zou laten.

Hoe vaak doe je dit? Aangezien je al vaak hebt aangegeven dat de portemonnee bij jullie niet zo dik is.

Moet dit nou?

Past niet echt in een topic met deze titel nee...

eilander schreef:

liz boer schreef:We zijn wel meerder keren nagekeken als we met alle kinderen gingen fietsen ofzo dan kregen we wel vragen of opmerkingen, toch niet echt negatief, de vraag die me het meest is blijven hangen is, zij ze allemaal van een man?

Dat is inderdaad iets dat ook wel in dit topic thuis hoort... Hardop tellen enzovoorts, zijn ook niet echt goede manieren. En dan heb ik het nog maar niet over allerlei andere onfatsoenlijke opmerkingen.

Zijn die allemaal van u?
Vijjjjf (met zo'n hoog gilletje) jongens?

Soms denk ik dat mensen echt pijn in de nek krijgen als ze ons voorbijrijden en dan nog eens kijken.

En dan hebben wij er 'maar' vijf...

Mannetje schreef:

eilander schreef:Dat is inderdaad iets dat ook wel in dit topic thuis hoort... Hardop tellen enzovoorts, zijn ook niet echt goede manieren. En dan heb ik het nog maar niet over allerlei andere onfatsoenlijke opmerkingen.

Zijn die allemaal van u?
Vijjjjf (met zo'n hoog gilletje) jongens?

Soms denk ik dat mensen echt pijn in de nek krijgen als ze ons voorbijrijden en dan nog eens kijken.

En dan hebben wij er 'maar' vijf...

Als je er nog wat meer hebt, heb je nog meer bekijks. Je raakt er wel aan gewend, moet ik zeggen. Soms helpen we mensen maar: het zijn er X, of als er één of meerdere kinderen niet bij zijn zeggen de kinderen wel eens: 'er zijn er nog X thuis, hoor'.
Het voordeel bij ons is dat we twee auto's nodig hebben.

Wij kregen bij onze jongste ( en 4e in 5 jaar) regelmatig de vraag of hij wel gepland dan wel gewenst was.

En bij de schoolarts kreeg ik vorig jaar de vraag of nr 3 en 4 wel dezelfde vader hebben. Ik ging nog uitleggen ook op wie zij lijken om aan te tonen dat zij echt dezelfde vader hebben. Dat had ik achteraf ook niet moeten doen.

@ eilander nu ben ik toch wel heel benieuwd hoeveel kinderen jullie hebben. Of is dat ook onbeleefd om te vragen

merel schreef:Wij kregen bij onze jongste ( en 4e in 5 jaar) regelmatig de vraag of hij wel gepland dan wel gewenst was.

En bij de schoolarts kreeg ik vorig jaar de vraag of nr 3 en 4 wel dezelfde vader hebben. Ik ging nog uitleggen ook op wie zij lijken om aan te tonen dat zij echt dezelfde vader hebben. Dat had ik achteraf ook niet moeten doen.

Die schoolarts (op het VO) kan bij ons ook nog wel wat leren als het over goede manieren gaat. Absurd zoals zij onze kinderen benaderde omdat ze uit een groot gezin kwamen.

Zo is het altijd wat...

eilander schreef:

merel schreef:Wij kregen bij onze jongste ( en 4e in 5 jaar) regelmatig de vraag of hij wel gepland dan wel gewenst was.

En bij de schoolarts kreeg ik vorig jaar de vraag of nr 3 en 4 wel dezelfde vader hebben. Ik ging nog uitleggen ook op wie zij lijken om aan te tonen dat zij echt dezelfde vader hebben. Dat had ik achteraf ook niet moeten doen.

Die schoolarts (op het VO) kan bij ons ook nog wel wat leren als het over goede manieren gaat. Absurd zoals zij onze kinderen benaderde omdat ze uit een groot gezin kwamen.

In de ziekenhuis toen onze jongste geboren was zei een zuster aan mij direct na de bevalling, 'nu heb je genoeg toegevoegd aan de wereldbevolking'. Ik liet het maar gaan ...

Bizar zoals mensen kunnen reageren als je een groot gezin hebt. (en van 'eigen mensen' doet het het meest zeer)
Ik herinner me nog goed de verbijstering van een douanebeambte in Engeland: are these all yours??? Uncredible!!

Orchidee schreef:ik ben de moeder van klinkt zo kleuterachtig

Als ik dat zo lees komen er weer herinneringen boven. De supermarktmanager die in de eerste jaren dat ik er werkte de scepter zwaaide bij AH kon geen namen onthouden.... We hadden rond de 100 man/vrouw personeel, en hij sprak altijd over "de moeder van...xxx" als hij het over een bepaald persoon had...

Dat er verbazing is over grote gezinnen vind ik niet vreemd. Het is een grote fysieke en ook geestelijke belasting om veel kinderen te hebben.