Hendrikus schreef:
Ik vind het trouwens nogal hoogmoedig klinken, "met die predikant kan ik niet meegaan". Alsof het daar om draait, alsof het doorslaggevend is dat wij wel of niet met bepaalde predikanten "mee kunnen gaan". Alsof jij gemachtigd bent om predikanten te certificeren....
Ik weet dat sommige mensen alles meteen lijken te kunnen onderscheiden. De gave des onderscheids mogen toch ook wel als een gave van God zien?
Er zijn predikanten, waarvan je weet dat ze bepaalde zaken niet goed voorstellen. Dan hoef je die een paar maal te beluisteren en dan weet je wat je er doorgaans aan hebt.
Al is het waar, dat God, hoewel heel zelden, een onbekeerde predikant wil gebruiken tot bekering van een hoorder.
Je hebt, als het goed is voor God belijdenis afgelegd om bij de leer te blijven waarin je
onderwezen bent, en je heb erkent dat dat de ware leer is, en dat je daarbij wilt leven en sterven. Alleen al hierom zou je niet met iedereen mee kunnen die een kansel beklimt. En dan bedoel ik geen bijzaken, maar waar op de grondstukken wordt afgeweken, dan hoeft het geen hoogmoed te zijn als je daarin niet meekunt.
Hoe is de kerk in Nederland zo vervallen? Het lijkt me door een gebrek aan kennis van de leer. Zo kreeg alles de gelegenheid om het van de kansel als waarheid te verkondigen.
Tot op een gegeven moment het kerkvolk het (al dan niet bewust) aanvoelt: Dit neem niet meer zo serieus, en het is ook wel goed om dan om de andere week naar de kerk te gaan. De godsdienst wordt bijzaak en van bijzaak tot een vaag religieus gevoel.
Dat is naar mijn overtuiging ook de reden van vele kerksluitingen. En daarom is het, naar ik vast geloof, belangrijk de geesten te onderscheiden. En ik spreek hier
(om misverstand te voorkomen) geen oordeel uit over een bepaalde prediker, of een kerkverband, maar de duivel zal zich zeker ook wel eens voordoen in de vorm van een predikant. Niet alles slikken als zoete koek, maar onderzoeken of deze dingen alzo zijn. Dat voorkomt middellijk een verval van de kerk.
Als we alles goed vinden gaar de afval soms heel snel. Zie als voorbeeld het ooit zo bloeiende kerkverband van dr. A. Kuyper. Wat is er van over? Niets. De doorsnee kerkganger had geen boodschap meer aan de kerk omdat de kerk geen boodschap
meer had aan de mens. We worden niet voor niets opgeroepen te waken!
Nogmaals, het mag dan hoogmoedig KLINKEN, maar ik kan naar eer en goed geweten
niet met alles mee. Ik geloof wel dat mensen die zo denken niet doorgronden wat ik hiermee bedoel, en daarom denken dat ik het beter dan een ander wil weten. Nee dat
niet, maar sommige dingen weten wij als reformatorisch opgevoede mensen wel beter.
Dat is geen hoogmoed als het goed is, maar gevolg van opvoeding, catechisatie, de reine prediking, en toetsen aan Schrift, bevinding en vanzelf kom je dan ook bij onze belijdenis. Ik kan niet stoppen want ik voel dat de boodschap die ik tracht te verwoorden zo moeilijk lijkt te verstaan. Ik voel steeds weer dat wantrouwen doorklinken, alsof ik me boven een ieder voel. Mag ik het één keer zeggen dan? Dat is
in dit geval niet waar. Wel is waar dat alle mensen in hoogmoed gevallen zijn, en daar sta ik ook niet buiten.
En wat zal ik nog meer zeggen. Misschien beter niets... Alleen dit: Ik geloof goed aan
te voelen (is dat hoogmoed?) dat men mij hier vaak misverstaat. En... dat dat me ook niet onberoerd laat. Dat kan wel eens diep ingrijpen.
Soms lijkt alles te wankelen en alles ter discussie te staan.