Mister schreef:Leestip: http://www.bol.com/nl/p/de-gereformeerden/666877789/

GJdeBruijn schreef:@SecorDabar Het moeilijke is dat we voor onszelf wel zaken kunnen verwoorden, maar een ander kan daar niet altijd iets mee. Het ware geloof willen veiligstellen (waarom moeten wij mensen dat eigenlijk doen?) door te hameren op bepaalde zaken, die op zichzelf genomen wel waar zijn, kan het ongewenste effect hebben dat het de genade verduistert. Daarom wil ik op mijn beurt hameren om niet het accent te leggen op wat een ander zou moeten voelen om het ware geloof daaruit op te maken, maar op het ten alle tijde samenhouden van geloof in Christus en de zondaar die zichzelf moet mishagen. Door het 'mishagen van onszelf' met diverse details en vage woorden te beschrijven, belandt je in scheve situatie's die oudvaders in hun preken onder de noemer 'hindernissen' ook in hun tijd reeds moesten wegnemen.

François Turretini schreef:Het is een goede toepassing SecorDabar, dankuwel!

Werd er in de GKN nog maar zo gepreekt....

-DIA- schreef:

François Turretini schreef:Het is een goede toepassing SecorDabar, dankuwel!

Werd er in de GKN nog maar zo gepreekt....

En niet alleen daar...

huisman schreef:

SecorDabar schreef:Het koren zal zich wel gedurig als kaf leren kennen.
Het kaf meent het koren te zijn, maar leert zich nooit als kaf kennen.
Wie het vat, die vatte het.....

Bedoelt u met gedurig altijd of steeds weer opnieuw ? "Altijd" zou namelijk in strijd zijn met wat wij belijden in b.v. Zondag 1,7 en 23.

SecorDabar schreef:
Beste Mara,
U schreef: want wie zou de meetlat naast iemand mogen leggen? Ook de dominee niet.

Ik ben het wel met u eens hoor
Het is net zoals u bedoeld, dat we de meetlat niet bij een
ander moet leggen, maar bij onszelf.
Blijft natuurlijk wel de vraag: welke meetlat gebruiken we?
Ons arglistige hart gebruikt graag meetlatjes die in onze
vleslijke godsdienstige kraam te pas komen...
Natuurlijk weten we wel dat Gods Woord de toetssteen is
om ons te onderzoeken.
Daartoe hebben wij zo noodzakelijk de Heilige Geest nodig,
anders lezen we (uitwendig) over de bijbelteksten heen.

Het is ook waar dat we tot liefde tot de naaste
mogen waarschuwen voor bouwen op zandgrond,
zoals uzelf in uw posting ook schreef.
En dat is dan ook de taak van de predikant,
om in zijn preken het "snode van het kostelijke" te scheiden.

Het koren zal zich wel gedurig als kaf leren kennen.
Het kaf meent het koren te zijn, maar leert zich nooit als kaf kennen.
Wie het vat, die vatte het.....

Mara schreef:

SecorDabar schreef:
Beste Mara,
U schreef: want wie zou de meetlat naast iemand mogen leggen? Ook de dominee niet.

Ik ben het wel met u eens hoor
Het is net zoals u bedoeld, dat we de meetlat niet bij een
ander moet leggen, maar bij onszelf.
Blijft natuurlijk wel de vraag: welke meetlat gebruiken we?
Ons arglistige hart gebruikt graag meetlatjes die in onze
vleslijke godsdienstige kraam te pas komen...
Natuurlijk weten we wel dat Gods Woord de toetssteen is
om ons te onderzoeken.
Daartoe hebben wij zo noodzakelijk de Heilige Geest nodig,
anders lezen we (uitwendig) over de bijbelteksten heen.

Het is ook waar dat we tot liefde tot de naaste
mogen waarschuwen voor bouwen op zandgrond,
zoals uzelf in uw posting ook schreef.
En dat is dan ook de taak van de predikant,
om in zijn preken het "snode van het kostelijke" te scheiden.

Het koren zal zich wel gedurig als kaf leren kennen.
Het kaf meent het koren te zijn, maar leert zich nooit als kaf kennen.
Wie het vat, die vatte het.....

Secor Dabar, het niet langs de meetlat mogen leggen, is de stelling van veel christenen. Niet de mijne. Want je mag elkaar toch aanscherpen?
Of vermanen?
Wanneer leg je precies iemand langs de meetlat. Dan kan de dominee wel gaan zwijgen vanaf de kansel, want als iedereen in de kerk zich al bekeerd waant, komt zo'n waarschuwing zoals Bekeert u! natuurlijk ook niet fijn over.
Dus als iemand je in liefde maant, kun je deze beter aanhoren.

SecorDabar schreef:
Beste Mara,
Ja, ik deel uw mening zoals u schreef: Want je mag elkaar toch aanscherpen?
Of vermanen?

U Schreef: als iedereen in de kerk zich al bekeerd waant, komt zo'n waarschuwing zoals Bekeert u! natuurlijk ook niet fijn over.

Ja, zo'n waarschuwing komt inderdaad niet fijn over.
Velen zullen dan een dekmantel gebruiken met de bijbeltekst: oordeelt niet!
Ik denk dat een waangelovige laat zich niet zo gauw overtuigen of afnemen.

Ik denk dat het boek van Ds. van der Groe, getiteld:
"De Toetsteen van ware en valse genade"
ook bij het waangeloof niet in goede aarde zal vallen.
Ds. Van der Groe zal vast wel wat gezegd hebben
over het toe-eigenen van beloften op valse gronden.

U schreef: Dus als iemand je in liefde maant, kun je deze beter aanhoren.
Inderdaad, het "vermanen"moet natuurlijk wel gemeend en in liefde gebeuren

eilander schreef:

Erasmiaan schreef:

Jongere schreef:Ik zou ook wel eens een topic willen openen over een van mijn zorgen. Iets wat helaas breed leeft in onze kringen.

Het is een "religie" die alleen nog maar weet te zeggen wat het niet is. Waarin de grootste voorbeelden in de Bijbel Saul, Judas en Bileam zijn geworden.

Helaas wordt die separatie juist steeds minder, is mijn waarneming. Als je een beetje verontrust bent over je zonden ben je tegenwoordig al gauw een bekommerde. En dan ben je dus al aardig op weg. Maar bij het preken van kenmerken hoort een scherpe separatie, anders is het een bedriegelijke prediking.

Die scherpe separatie zit er mijns inziens niet in dat er op méér zondekennis gewezen wordt en dat de zonde ons tot wanhoop brengt (hoewel dat zeker voor kan komen).
Separeren is: ken je Christus persoonlijk als Borg? Anders ga je, al weet je nog zoveel van je eigen zonden af, nóg verloren!

eilander schreef:

Erasmiaan schreef:

Jongere schreef:Ik zou ook wel eens een topic willen openen over een van mijn zorgen. Iets wat helaas breed leeft in onze kringen.

Het is een "religie" die alleen nog maar weet te zeggen wat het niet is. Waarin de grootste voorbeelden in de Bijbel Saul, Judas en Bileam zijn geworden.

Helaas wordt die separatie juist steeds minder, is mijn waarneming. Als je een beetje verontrust bent over je zonden ben je tegenwoordig al gauw een bekommerde. En dan ben je dus al aardig op weg. Maar bij het preken van kenmerken hoort een scherpe separatie, anders is het een bedriegelijke prediking.

Die scherpe separatie zit er mijns inziens niet in dat er op méér zondekennis gewezen wordt en dat de zonde ons tot wanhoop brengt (hoewel dat zeker voor kan komen).
Separeren is: ken je Christus persoonlijk als Borg? Anders ga je, al weet je nog zoveel van je eigen zonden af, nóg verloren!

huisman schreef:

eilander schreef:

Erasmiaan schreef:

Jongere schreef:Ik zou ook wel eens een topic willen openen over een van mijn zorgen. Iets wat helaas breed leeft in onze kringen.

Het is een "religie" die alleen nog maar weet te zeggen wat het niet is. Waarin de grootste voorbeelden in de Bijbel Saul, Judas en Bileam zijn geworden.

Helaas wordt die separatie juist steeds minder, is mijn waarneming. Als je een beetje verontrust bent over je zonden ben je tegenwoordig al gauw een bekommerde. En dan ben je dus al aardig op weg. Maar bij het preken van kenmerken hoort een scherpe separatie, anders is het een bedriegelijke prediking.

Die scherpe separatie zit er mijns inziens niet in dat er op méér zondekennis gewezen wordt en dat de zonde ons tot wanhoop brengt (hoewel dat zeker voor kan komen).
Separeren is: ken je Christus persoonlijk als Borg? Anders ga je, al weet je nog zoveel van je eigen zonden af, nóg verloren!

Hier heeft een predikant onlangs een boek over geschreven (Zie topic wedergeboorte of schijngeboorte )
Deze predikant heeft in Jongere,Erasmiaan en eilander iig al medestanders.

DIA schreef:Nee, God bewaart Zijn volk voor de wanhoop. Maar het kán wel eens diep gaan. Onze oude ds. Bregman, die in het bevindelijke leven diep ingeleid was, sprak eens: Soms tot aan, en soms wel eens dóór een psychiatrische inrichting. Dat zijn dan wel uitzonderingen, mij ook niet bekend, maar het schijnt dus wel eens voorgevallen te zijn.

27 En de stokbewaarder, wakker geworden zijnde , en ziende de deuren der gevangenis geopend, trok een zwaard , en zou zichzelven omgebracht hebben , menende, dat de gevangenen ontvloden waren .
28 Maar Paulus riep met grote stem , zeggende: Doe uzelven geen kwaad; want wij zijn allen hier.
29 En als hij licht geeist had, sprong hij in, en werd zeer bevende, en viel voor Paulus en Silas neder aan de voeten;
30 En hen buiten gebracht hebbende, zeide hij: Lieve heren, wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?
31 En zij zeiden: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.
32 En zij spraken tot hem het woord des Heeren, en tot allen, die in zijn huis waren.

-DIA- schreef:[

Nee, God bewaart Zijn volk voor de wanhoop. Maar het kán wel eens diep gaan. Onze oude ds. Bregman, die in het bevindelijke leven diep ingeleid was, sprak eens: Soms tot aan, en soms wel eens dóór een psychiatrische inrichting. Dat zijn dan wel uitzonderingen, mij ook niet bekend, maar het schijnt dus wel eens voorgevallen te zijn.

ds. A. Elshout schreef: Geestelijke problemen hangen samen met het geestelijke, godsdienstige leven;
geestesproblemen worden veroorzaakt door storingen in ons geestesleven; onze mentale gezondheid, onze psychische conditie.

(…)

Voor een ,,gezond” geestelijk leven is een gezonde geest nodig. Er zijn ,,gezonde” schuldgevoelens (vruchten van de Heilige Geest) en ziekelijke, psychische schuldgevoelens (vruchten van storingen in ons geestesleven). Deze laatsten komen ook in Gods kinderen voor.
Als iemand overspannen raakt vanwege het tobben over zijn zonden, dan zijn de overtuigingen van de Heilige Geest de oorzaak daar niet van, maar dan wordt dat veroorzaakt door een aangeboren (of door andere oorzaken ontstane) geesteszwakte, waardoor de overtuigingen niet meer op ,,gezonde” wijze verwerkt kunnen worden.

(..)

Als onze geest min of meer ziek is, dan doen zich ook ziekelijke uitwassen voor op religieus terrein. Dat behoort bij het ziektebeeld. Als we dat niet onderscheiden, dan worden de meest verkeerde conclusies getrokken. . . dan zal men zich schuldig, minder- waardig voelen over dingen, waarover men zich niet schuldig behoeft te gevoelen boven anderen, die deze dingen niet hebben.

eilander schreef:Separeren is: ken je Christus persoonlijk als Borg? Anders ga je, al weet je nog zoveel van je eigen zonden af, nóg verloren!