Dit gaat gelukkig over kerkmuren heen.

Zoete banden die mij binden
Aan des HEEREN lieve volk.
Wis, zij zijn mijn hertevrinden,
Hunne taal mijn hertetolk.
't Zijn de kind'ren van de Vader
En van 't zelfde huisgezin.
Wij bestaan malkander nader
Als de band van aardse min.

Spraken zij hoe gans verloren
Elk zijn ziel zag staan
Onder zonden, vloek en toren.
Alzo was 't ook mij gegaan.
Was het dat ze mij verhaalden,
Hoe zij arm en aan het end,
Kwamen, toen hun God bepaalde,
Dit was mij niet onbekend.

Riepen zij met heilig beven:
Geef mij Jezus of ik sterf.
Jezus is mijn zieleleven.
Buiten Jezus het verderf.
Was hun bidden, roepen, wenen
Om die een'ge Toeverlaat,
Was om Jezus al het stenen,
Dat was uit mijn hert gepraat.

Eeuwig zullen triumferen
Verre boven zon en maan.
Eeuwig zal ik daar verkeren,
In de rei der zaal'gen staan.
Zou ik dan dat volk verlaten
Daar ik met hen eens genood'
't Eeuwig wand'len langs de straten
Van de hemel na de dood?

huisman schreef:Dit gaat gelukkig over kerkmuren heen.

Zoete banden die mij binden
Aan des HEEREN lieve volk.
Wis, zij zijn mijn hertevrinden,
Hunne taal mijn hertetolk.
't Zijn de kind'ren van de Vader
En van 't zelfde huisgezin.
Wij bestaan malkander nader
Als de band van aardse min.

Spraken zij hoe gans verloren
Elk zijn ziel zag staan
Onder zonden, vloek en toren.
Alzo was 't ook mij gegaan.
Was het dat ze mij verhaalden,
Hoe zij arm en aan het end,
Kwamen, toen hun God bepaalde,
Dit was mij niet onbekend.

Riepen zij met heilig beven:
Geef mij Jezus of ik sterf.
Jezus is mijn zieleleven.
Buiten Jezus het verderf.
Was hun bidden, roepen, wenen
Om die een'ge Toeverlaat,
Was om Jezus al het stenen,
Dat was uit mijn hert gepraat.

Eeuwig zullen triumferen
Verre boven zon en maan.
Eeuwig zal ik daar verkeren,
In de rei der zaal'gen staan.
Zou ik dan dat volk verlaten
Daar ik met hen eens genood'
't Eeuwig wand'len langs de straten
Van de hemel na de dood?

Gelukkig wel. Ik ken kinderen van God uit bijna elk bevindelijk-gereformeerd kerkgenootschap, maar waar het over de wezelijke zaken van het geloof en van het hart gaat, vallen de kerkmuren weg. Dan is er eenheid in het hoofd der Kerk: Christus.

Misschien moeten we daar maar meer onze aandacht op richten. Dan vervaagd het belang van de onderlinge verschillen...

Als we één in Christus Jezus zijn, hoeven we het niet over alles eens te zijn.

Reformer schreef:Als we één in Christus Jezus zijn, hoeven we het niet over alles eens te zijn.

Vandaar dat ik meer heil zie in een brede mogelijkheid om kanselruil te mogen toepassen: OGGN-GGiN-GG-CGK-HHK.

Luther schreef:

Reformer schreef:Als we één in Christus Jezus zijn, hoeven we het niet over alles eens te zijn.

Vandaar dat ik meer heil zie in een brede mogelijkheid om kanselruil te mogen toepassen: OGGN-GGiN-GG-CGK-HHK.

Ik vind het een prachtige droom, maar ik zie het helaas niet zo snel gebeuren.

Mister schreef:

Luther schreef:

Reformer schreef:Als we één in Christus Jezus zijn, hoeven we het niet over alles eens te zijn.

Vandaar dat ik meer heil zie in een brede mogelijkheid om kanselruil te mogen toepassen: OGGN-GGiN-GG-CGK-HHK.

Ik vind het een prachtige droom, maar ik zie het helaas niet zo snel gebeuren.

Maar dat gaat veeeeeeeel minder ver dan een institutionele eenheid.En bovendien gaat het niet om een verplichting, maar een mogelijkheid.
Wat zijn de bezwaren eigenlijk?

Wat is 'vaderlandse kerk'? De claim van een voortzetting van de vaderlandse kerk is mi een inhoudsloze claim. De kerk begint waar men belijdt. Belijden is niet het onderschrijven van de geschreven belijdenis, belijden is dat we ons behoud in Jezus de Christus gevonden hebben. Dankzij Zijn offer hebben we leven uit God, door het geloof, en is onze schuld weg.
Ieder die dat belijdt is een levende steen van het geestelijke huis van God en behoort bij de Gemeente.
De geschreven confessies zijn altijd bron van afscheiding geweest, en zoals we nu 40 pagina's gezien hebben is dat blijkbaar nog steeds. Zelfs binnen dezelfde geschreven belijdenissen zijn we hopeloos verdeeld.
De geschiedenis bewijst het; overal waar men ging heersen, overal waar men wetten ging invoeren is het fout gegaan omdat dit strijdig is met het nieuw-testamentisch Gemeente zijn. Dat is kenmerkend voor de geïnstitutionaliseerde kerk.
Gelukkig zijn er altijd weer minderheden geweest die gehoorzaam wilde zijn, en zich losmaakte van de traditie en het instituut.

Luther schreef:

Reformer schreef:Als we één in Christus Jezus zijn, hoeven we het niet over alles eens te zijn.

Vandaar dat ik meer heil zie in een brede mogelijkheid om kanselruil te mogen toepassen: OGGN-GGiN-GG-CGK-HHK.

De CGK en de HHK zijn al begonnen met kanselruil dus schuif maar aan

huisman schreef:

Luther schreef:

Reformer schreef:Als we één in Christus Jezus zijn, hoeven we het niet over alles eens te zijn.

Vandaar dat ik meer heil zie in een brede mogelijkheid om kanselruil te mogen toepassen: OGGN-GGiN-GG-CGK-HHK.

De CGK en de HHK zijn al begonnen met kanselruil dus schuif maar aan

Er is ook veel eenrichtingsverkeer: GG'ers en HHK'ers op OGG-kansels......

De kanselruil tussen CGK en HHK is ook nogal eenzijdig. Wel verschillende christelijke gereformeerde predikanten op HHK-kansels, maar voor zover ik weet nog geen hersteld hervormde predikant op een CGK-kansel.

Reformer schreef:

huisman schreef:

Luther schreef:

Reformer schreef:Als we één in Christus Jezus zijn, hoeven we het niet over alles eens te zijn.

Vandaar dat ik meer heil zie in een brede mogelijkheid om kanselruil te mogen toepassen: OGGN-GGiN-GG-CGK-HHK.

De CGK en de HHK zijn al begonnen met kanselruil dus schuif maar aan

Er is ook veel eenrichtingsverkeer: GG'ers en HHK'ers op OGG-kansels......

De kanselruil tussen CGK en HHK is ook nogal eenzijdig. Wel verschillende christelijke gereformeerde predikanten op HHK-kansels, maar voor zover ik weet nog geen hersteld hervormde predikant op een CGK-kansel.

Die zijn er wel hoor. Al diverse keren gebeurd.

Reformer schreef:

huisman schreef:

Luther schreef:

Reformer schreef:Als we één in Christus Jezus zijn, hoeven we het niet over alles eens te zijn.

Vandaar dat ik meer heil zie in een brede mogelijkheid om kanselruil te mogen toepassen: OGGN-GGiN-GG-CGK-HHK.

De CGK en de HHK zijn al begonnen met kanselruil dus schuif maar aan

Er is ook veel eenrichtingsverkeer: GG'ers en HHK'ers op OGG-kansels......

De kanselruil tussen CGK en HHK is ook nogal eenzijdig. Wel verschillende christelijke gereformeerde predikanten op HHK-kansels, maar voor zover ik weet nog geen hersteld hervormde predikant op een CGK-kansel.

Die zijn er wel hoor. Al diverse keren gebeurd.[/quote]

Noem eens voorbeelden!

Reformer schreef:
Noem eens voorbeelden!

Rotterdam-Kralingen/Sliedrecht-Bethel/Middelharnis (weet ik niet helemaal zeker, kan ook met CGK kerkenraad in ander gebouw zijn geweest)/Werkendam en er zullen er nog wel meer zijn.

Wilhelm schreef:Het gaat idd pas goed als iedereen leert buigen. Om de ander uitnemender te achten dan zichzelf. Dan verbleken zelfs de discussies over de naam of wie naar wie terug moet. Laat dat ons gebed zijn.
Blijkbaar is de nood nog niet hoog genoeg. Zal overigens niet lang meer duren verwacht ik, ziende de ontwikkelingen in de maatschappij. Maar dan zal de weg naar eenheid pas echt pijnlijk zijn, en bloed en tranen misschien wel ons leven kosten. Maar de discussies houden dan wel op...

Even tussendoor: ik heb daar pas nog eens over lopen te denken. Maar ik denk juist dat in onze tijd, een tijd van welvaart en secularisatie, de ware christenen boven komen drijven. Dat klinkt misschien gek, en wij voelen ons er natuurlijk allemaal heel erg door gestreeld, en dat is mijn bedoeling er ook niet mee. Maar denk eens na: de aantrekkingskracht van de wereld scheidt nu het kaf van het koren. Mensen bij wie het niet echt is, verlaten de kerk. Ze zeggen dat dat altijd gebeurt met vervolgingen etc. Maar ik durf de stelling wel aan dat er in deze tijd veel meer mensen de kerk verlaten dan in tijden van vervolgingen.
En dit is misschien wel even kort door de bocht en mist wat nuances, maar ik geloof toch dat er een kern van waarheid in zit. Het oordeel der verharding is een vreselijk oordeel.

Erasmiaan schreef:

Wilhelm schreef:Het gaat idd pas goed als iedereen leert buigen. Om de ander uitnemender te achten dan zichzelf. Dan verbleken zelfs de discussies over de naam of wie naar wie terug moet. Laat dat ons gebed zijn.
Blijkbaar is de nood nog niet hoog genoeg. Zal overigens niet lang meer duren verwacht ik, ziende de ontwikkelingen in de maatschappij. Maar dan zal de weg naar eenheid pas echt pijnlijk zijn, en bloed en tranen misschien wel ons leven kosten. Maar de discussies houden dan wel op...

Even tussendoor: ik heb daar pas nog eens over lopen te denken. Maar ik denk juist dat in onze tijd, een tijd van welvaart en secularisatie, de ware christenen boven komen drijven. Dat klinkt misschien gek, en wij voelen ons er natuurlijk allemaal heel erg door gestreeld, en dat is mijn bedoeling er ook niet mee. Maar denk eens na: de aantrekkingskracht van de wereld scheidt nu het kaf van het koren. Mensen bij wie het niet echt is, verlaten de kerk. Ze zeggen dat dat altijd gebeurt met vervolgingen etc. Maar ik durf de stelling wel aan dat er in deze tijd veel meer mensen de kerk verlaten dan in tijden van vervolgingen.
En dit is misschien wel even kort door de bocht en mist wat nuances, maar ik geloof toch dat er een kern van waarheid in zit. Het oordeel der verharding is een vreselijk oordeel.

Het kaf van het koren scheiden is niet tussen kerkmensen en wereld. Ook in de kerk zie ik een oordeel der verharding.Kerkmensen die nooit de kerk zullen verlaten, de wereld veroordelen maar zelf hard en koud blijven.

huisman schreef:

Erasmiaan schreef:

Wilhelm schreef:Het gaat idd pas goed als iedereen leert buigen. Om de ander uitnemender te achten dan zichzelf. Dan verbleken zelfs de discussies over de naam of wie naar wie terug moet. Laat dat ons gebed zijn.
Blijkbaar is de nood nog niet hoog genoeg. Zal overigens niet lang meer duren verwacht ik, ziende de ontwikkelingen in de maatschappij. Maar dan zal de weg naar eenheid pas echt pijnlijk zijn, en bloed en tranen misschien wel ons leven kosten. Maar de discussies houden dan wel op...

Even tussendoor: ik heb daar pas nog eens over lopen te denken. Maar ik denk juist dat in onze tijd, een tijd van welvaart en secularisatie, de ware christenen boven komen drijven. Dat klinkt misschien gek, en wij voelen ons er natuurlijk allemaal heel erg door gestreeld, en dat is mijn bedoeling er ook niet mee. Maar denk eens na: de aantrekkingskracht van de wereld scheidt nu het kaf van het koren. Mensen bij wie het niet echt is, verlaten de kerk. Ze zeggen dat dat altijd gebeurt met vervolgingen etc. Maar ik durf de stelling wel aan dat er in deze tijd veel meer mensen de kerk verlaten dan in tijden van vervolgingen.
En dit is misschien wel even kort door de bocht en mist wat nuances, maar ik geloof toch dat er een kern van waarheid in zit. Het oordeel der verharding is een vreselijk oordeel.

Het kaf van het koren scheiden is niet tussen kerkmensen en wereld. Ook in de kerk zie ik een oordeel der verharding.Kerkmensen die nooit de kerk zullen verlaten, de wereld veroordelen maar zelf hard en koud blijven.

Toch begrijp ik Erasmiaan wel.
Je ziet het ook bij jongeren. Zij die blijven zijn vaak veel meer betrokken als in het verleden. Er worden keuzes gemaakt. Hoe echt en waar die keuzes zijn, het komt ons niet toe om daarover te oordelen. Maar lid van een kerk worden, die stap wordt steeds bewuster gemaakt, dat geloof ik vast.