In de vroege kerk ontstond de viervoudige schriftuitleg. Dit zijn (1) het historische, of letterlijke, uitgangspunt, (2) het allegorische, of symbolische, uitgangspunt, (3) het tropologische, of morele, uitgangspunt en (4) het anagogische, of toekomstgerichte, uitgangspunt.Forummer schreef:Al met al weer denkwerk: zit ik nu de preek teveel te "fileren" of is dit werkelijk meer inlegkunde dan uitlegkunde?
Tegenwoordig vinden we de allegorische schriftuitleg speculatief (inlegkunde), maar als je kijkt hoe bijvoorbeeld de apostel Paulus het oude testament exegetiseerd, zit daar ook veel allegorie in. Daarmee is dat een legitieme methode om de schrift toe te passen.
Omdat er wel een gevaarlijke en speculatieve kant aan zit, is het wel zaak dat deze allegorische schriftuitleg altijd getoests dient te worden aan het geheel van de schrift, en wel door middel van de letterlijke schriftuitleg.
Als ik het zo lees voldoet de schriftuitleg van jouw predikant aan dat criteria. Dan blijft overigens staan dat er niet te vaak gewisseld moet worden van beelden, en dat er een duidelijke structuur in de preek moet zitten, wil het goed te volgen zijn.