Mister schreef:

Tiberius schreef:Ik denk dat die nietige en zondige mensen zeker wel mogen oordelen. Zeker als het om zo'n gewichtig ambt als predikant gaat.
Maar de maatstaven dienen Bijbels te zijn en Bijbels te verantwoorden zijn; vooral in de pastorale brieven staan veel kenmerken waaraan een ambtsdrager moet voldoen. Als iemands weg niet op Gods Woord gebouwd is, zal het geen dageraad hebben.

Maar wel selecteren aan de poort?

Gefaseerd.
Ik heb gisteren in dit topic een verbetervoorstel voor de toelatingsprocedure gedaan.
Daarin stelde ik voor om een bepaalde periode algemene theologie te studeren onder begeleiding van een commissie van toelating. Deze periode is voor iedereen toegankelijk.
Na die periode kan in overleg met die commissie gekeken worden of de student door kan voor de predikantsopleiding. Mochten er dan Bijbelse zaken zijn die niet in overeenstemming zijn met het gewichtige predikambt, dan kan men zo'n man adviseren om wat anders te gaan doen, bijvoorbeeld pastoraal werker of iets dergelijks.
Na zijn opleiding komt de eigenlijke beroeping en approbatie door een gemeente. Hieruit kan hij concluderen of hij werkelijk van God geroepen is of niet. Dat alles in overeenstemming met het hieronder geciteerde 31e artikel van de NGB.

memento schreef:Woord en Geest zijn onscheidbaar. God heeft ons Zijn Woord als openbaringsbron gegeven, niet Zijn Geest. Dus moeten we oordelen op basis van Gods Woord, niet op basis van Gods Geest.

?

memento schreef:Nu kan God Zijn werk extra onderstrepen door in het hart ook de geestelijke gemeenschap te laten proeven, maar dat is niet iets wat we mogen afdwingen (zo van: wij gaan nu praten, en als het waar is moet de Geest maar even in ons hart dat gevoel werken). Dan doen we alsof wij over de Geest beschikken, in plaats van de Geest komt wanneer Hij wil, en werkt wat en hoe Hij wil.

Nee, beschikken over de Geest doet niemand. Maar dat is ook niet aan de orde. Maar de Geest speelt wél een cruciale rol in de gemeente. De vraag is 'hoe betrekken wij Hem erbij'?
Denk bijv. eens aan de wijze waarop Matthias gekozen is als extra apostel.

Erasmiaan schreef:

Mister schreef:

Erasmiaan schreef:

Tiberius schreef:Maar als het op het gevoel van mensenkinderen gaat rusten, dan gaat het denk ik snel mis.

Hier is denk ik iedereen het over eens, in negatieve zin. Afwijzen omdat het niet klopt met ons gevoel, dat gaat niet. Afwijzen omdat we de Geest niet in onze beoordeling voelen, laten we daar wars van zijn. Ik geloof ook dat het curatorium zo niet handelt. Dat sluit natuurlijk niet uit dat de Heilige Geest wel eens getuigenis kan geven in het hart, over het aannemen van een kandidaat. Daar is niets dopers aan. En zoals al vele malen naar voren gehaald in deze discussie: het curatorium vraagt naar bekering en roeping en op basis van de Bijbel wordt dat beoordeeld. Wat daar dopers aan is, is me tot nu toe niet gebleken.

Ik herhaal het nóg maar eens Erasmiaan. Als het curatorium dit als criteria heeft, hoe komt het dan dat zoveel afwijzingen zijn? Komen de mensen met een attest van hun kerkenraad daar een kletsverhaal houden dan? Lijkt me moeilijk te geloven.

Dan zal ik het ook nog eens herhalen: dat weet ik niet en dat weet jij niet. Het komt overigens wel eens voor dat een kerkenraad niet luistert maar een attest der liefde geeft.

Het blijft raar. Heeft de kerkenraad een Bijbelkennistekort, of zijn die onbekwaam om te oordelen? En als dat zo is: Wat erg dat er zoveel onbekwame kerkenraden zijn, hoe moeten die nu de gemeente goed leiden...

Of kloppen de artikelen van de curatoren toch (met nogmaals een verzoek tot de plaatsing van het laatste artikel van ds. van Aalst van vorig jaar, zodat ik het kan aanwijzen), en de verhalen van de mensen die afgewezen zijn, en de getallen, die allemaal in de richting wijzen dat men wel een overbuiging in het hart nodig heeft, om iemand toe te laten.

Erasmiaan schreef:

Mister schreef:

Erasmiaan schreef:

Tiberius schreef:Maar als het op het gevoel van mensenkinderen gaat rusten, dan gaat het denk ik snel mis.

Hier is denk ik iedereen het over eens, in negatieve zin. Afwijzen omdat het niet klopt met ons gevoel, dat gaat niet. Afwijzen omdat we de Geest niet in onze beoordeling voelen, laten we daar wars van zijn. Ik geloof ook dat het curatorium zo niet handelt. Dat sluit natuurlijk niet uit dat de Heilige Geest wel eens getuigenis kan geven in het hart, over het aannemen van een kandidaat. Daar is niets dopers aan. En zoals al vele malen naar voren gehaald in deze discussie: het curatorium vraagt naar bekering en roeping en op basis van de Bijbel wordt dat beoordeeld. Wat daar dopers aan is, is me tot nu toe niet gebleken.

Ik herhaal het nóg maar eens Erasmiaan. Als het curatorium dit als criteria heeft, hoe komt het dan dat zoveel afwijzingen zijn? Komen de mensen met een attest van hun kerkenraad daar een kletsverhaal houden dan? Lijkt me moeilijk te geloven.

Dan zal ik het ook nog eens herhalen: dat weet ik niet en dat weet jij niet. Het komt overigens wel eens voor dat een kerkenraad niet luistert maar een attest der liefde geeft.

Dan moet je met me eens zijn dat dit een merkwaardige en ongelukkige gang van zaken is.

Tiberius schreef:

Mister schreef:

Tiberius schreef:Ik denk dat die nietige en zondige mensen zeker wel mogen oordelen. Zeker als het om zo'n gewichtig ambt als predikant gaat.
Maar de maatstaven dienen Bijbels te zijn en Bijbels te verantwoorden zijn; vooral in de pastorale brieven staan veel kenmerken waaraan een ambtsdrager moet voldoen. Als iemands weg niet op Gods Woord gebouwd is, zal het geen dageraad hebben.

Maar wel selecteren aan de poort?

Gefaseerd.
Ik heb gisteren in dit topic een verbetervoorstel voor de toelatingsprocedure gedaan.
Daarin stelde ik voor om een bepaalde periode algemene theologie te studeren onder begeleiding van een commissie van toelating. Deze periode is voor iedereen toegankelijk.
Na die periode kan in overleg met die commissie gekeken worden of de student door kan voor de predikantsopleiding. Mochten er dan Bijbelse zaken zijn die niet in overeenstemming zijn met het gewichtige predikambt, dan kan men zo'n man adviseren om wat anders te gaan doen, bijvoorbeeld pastoraal werker of iets dergelijks.
Na zijn opleiding komt de eigenlijke beroeping en approbatie door een gemeente. Hieruit kan hij concluderen of hij werkelijk van God geroepen is of niet. Dat alles in overeenstemming met het hieronder geciteerde 31e artikel van de NGB.

Ga je dat ook kerkelijk op de agenda zetten?

Afgewezen schreef:

memento schreef:Woord en Geest zijn onscheidbaar. God heeft ons Zijn Woord als openbaringsbron gegeven, niet Zijn Geest. Dus moeten we oordelen op basis van Gods Woord, niet op basis van Gods Geest.

?

memento schreef:Nu kan God Zijn werk extra onderstrepen door in het hart ook de geestelijke gemeenschap te laten proeven, maar dat is niet iets wat we mogen afdwingen (zo van: wij gaan nu praten, en als het waar is moet de Geest maar even in ons hart dat gevoel werken). Dan doen we alsof wij over de Geest beschikken, in plaats van de Geest komt wanneer Hij wil, en werkt wat en hoe Hij wil.

Nee, beschikken over de Geest doet niemand. Maar dat is ook niet aan de orde. Maar de Geest speelt wél een cruciale rol in de gemeente. De vraag is 'hoe betrekken wij Hem erbij'?
Denk bijv. eens aan de wijze waarop Matthias gekozen is als extra apostel.

Die vraag is terecht. Als we Hand 1 lezen, zie we dat Matthias op 2-tal gesteld werd. We lezen niet over een gesprek met hem, of een oordelen over zijn innerlijk. Hij werd op 2-tal gesteld, en men wierp het lot (sommige uitleggers menen dat het hier om stemmen gaat ipv loten werpen) en zo "werd hij met gemene toestemming tot de elf apostelen gekozen".

Maargoed, het gaat hier om de benoeming van een apostel (een bijzonder ambt, die hebben we nu niet meer), en we lezen niet over een oordelen over het innerlijk (bekering en roeping), het onderwerp van deze discussie...

Tiberius schreef:

Mister schreef:

Tiberius schreef:Ik denk dat die nietige en zondige mensen zeker wel mogen oordelen. Zeker als het om zo'n gewichtig ambt als predikant gaat.
Maar de maatstaven dienen Bijbels te zijn en Bijbels te verantwoorden zijn; vooral in de pastorale brieven staan veel kenmerken waaraan een ambtsdrager moet voldoen. Als iemands weg niet op Gods Woord gebouwd is, zal het geen dageraad hebben.

Maar wel selecteren aan de poort?

Gefaseerd.
Ik heb gisteren in dit topic een verbetervoorstel voor de toelatingsprocedure gedaan.
Daarin stelde ik voor om een bepaalde periode algemene theologie te studeren onder begeleiding van een commissie van toelating. Deze periode is voor iedereen toegankelijk.
Na die periode kan in overleg met die commissie gekeken worden of de student door kan voor de predikantsopleiding. Mochten er dan Bijbelse zaken zijn die niet in overeenstemming zijn met het gewichtige predikambt, dan kan men zo'n man adviseren om wat anders te gaan doen, bijvoorbeeld pastoraal werker of iets dergelijks.
Na zijn opleiding komt de eigenlijke beroeping en approbatie door een gemeente. Hieruit kan hij concluderen of hij werkelijk van God geroepen is of niet. Dat alles in overeenstemming met het hieronder geciteerde 31e artikel van de NGB.

Hier ben ik het mee eens!

Gijs83 schreef:

Tiberius schreef:

Mister schreef:

Tiberius schreef:Ik denk dat die nietige en zondige mensen zeker wel mogen oordelen. Zeker als het om zo'n gewichtig ambt als predikant gaat.
Maar de maatstaven dienen Bijbels te zijn en Bijbels te verantwoorden zijn; vooral in de pastorale brieven staan veel kenmerken waaraan een ambtsdrager moet voldoen. Als iemands weg niet op Gods Woord gebouwd is, zal het geen dageraad hebben.

Maar wel selecteren aan de poort?

Gefaseerd.
Ik heb gisteren in dit topic een verbetervoorstel voor de toelatingsprocedure gedaan.
Daarin stelde ik voor om een bepaalde periode algemene theologie te studeren onder begeleiding van een commissie van toelating. Deze periode is voor iedereen toegankelijk.
Na die periode kan in overleg met die commissie gekeken worden of de student door kan voor de predikantsopleiding. Mochten er dan Bijbelse zaken zijn die niet in overeenstemming zijn met het gewichtige predikambt, dan kan men zo'n man adviseren om wat anders te gaan doen, bijvoorbeeld pastoraal werker of iets dergelijks.
Na zijn opleiding komt de eigenlijke beroeping en approbatie door een gemeente. Hieruit kan hij concluderen of hij werkelijk van God geroepen is of niet. Dat alles in overeenstemming met het hieronder geciteerde 31e artikel van de NGB.

Ga je dat ook kerkelijk op de agenda zetten?

Gijs83 schreef:

Tiberius schreef:

Mister schreef:

Tiberius schreef:Ik denk dat die nietige en zondige mensen zeker wel mogen oordelen. Zeker als het om zo'n gewichtig ambt als predikant gaat.
Maar de maatstaven dienen Bijbels te zijn en Bijbels te verantwoorden zijn; vooral in de pastorale brieven staan veel kenmerken waaraan een ambtsdrager moet voldoen. Als iemands weg niet op Gods Woord gebouwd is, zal het geen dageraad hebben.

Maar wel selecteren aan de poort?

Gefaseerd.
Ik heb gisteren in dit topic een verbetervoorstel voor de toelatingsprocedure gedaan.
Daarin stelde ik voor om een bepaalde periode algemene theologie te studeren onder begeleiding van een commissie van toelating. Deze periode is voor iedereen toegankelijk.
Na die periode kan in overleg met die commissie gekeken worden of de student door kan voor de predikantsopleiding. Mochten er dan Bijbelse zaken zijn die niet in overeenstemming zijn met het gewichtige predikambt, dan kan men zo'n man adviseren om wat anders te gaan doen, bijvoorbeeld pastoraal werker of iets dergelijks.
Na zijn opleiding komt de eigenlijke beroeping en approbatie door een gemeente. Hieruit kan hij concluderen of hij werkelijk van God geroepen is of niet. Dat alles in overeenstemming met het hieronder geciteerde 31e artikel van de NGB.

Ga je dat ook kerkelijk op de agenda zetten?

Eerst op RF maar eens door zien te drukken.

Er is m.i. geen aanleiding om zo'n groot verschil te maken tussen het ambt van ouderling en dat van predikant.
De ouderling is zelfs geroepen om toezicht te houden op de dienaar des Woord (zie citaat form. bevestiging ouderlingen)

Ten derde: opzicht uitoefenen over leer en levenswandel van de dienaren van het Woord. Immers, alles dient erop gericht te zijn dat de kerk wordt opgebouwd en de valse leer geweerd, zoals we lezen in Handelingen. De apostel dringt er daar op aan waakzaam te zijn met het oog op wolven die de schaapskooi van Christus kunnen binnendringen. Om dit te kunnen doen rust op de ouderlingen de verplichting Gods Woord ijverig te onderzoeken en zich te oefenen in de overdenking van de geheimenissen van het geloof

Zulke ouderlingen geven een attest af richting curatorium en dan zegt het curatorium nee, hoe kan dit?
Als je het bevesigingsformuliers voor ouderlingen leest hoort de taak die nu bij het curatorium ligt (vnl. predikanten) eigenlijk bij de ouderlingen. Of zie ik dit helemaal verkeerd?

Auto schreef:

Tiberius schreef:

Mister schreef:

Tiberius schreef:Ik denk dat die nietige en zondige mensen zeker wel mogen oordelen. Zeker als het om zo'n gewichtig ambt als predikant gaat.
Maar de maatstaven dienen Bijbels te zijn en Bijbels te verantwoorden zijn; vooral in de pastorale brieven staan veel kenmerken waaraan een ambtsdrager moet voldoen. Als iemands weg niet op Gods Woord gebouwd is, zal het geen dageraad hebben.

Maar wel selecteren aan de poort?

Gefaseerd.
Ik heb gisteren in dit topic een verbetervoorstel voor de toelatingsprocedure gedaan.
Daarin stelde ik voor om een bepaalde periode algemene theologie te studeren onder begeleiding van een commissie van toelating. Deze periode is voor iedereen toegankelijk.
Na die periode kan in overleg met die commissie gekeken worden of de student door kan voor de predikantsopleiding. Mochten er dan Bijbelse zaken zijn die niet in overeenstemming zijn met het gewichtige predikambt, dan kan men zo'n man adviseren om wat anders te gaan doen, bijvoorbeeld pastoraal werker of iets dergelijks.
Na zijn opleiding komt de eigenlijke beroeping en approbatie door een gemeente. Hieruit kan hij concluderen of hij werkelijk van God geroepen is of niet. Dat alles in overeenstemming met het hieronder geciteerde 31e artikel van de NGB.

Hier ben ik het mee eens!

Ik zou dit niet verstandig vinden. Als men aan die 'bepaalde periode' deelneemt zijn er verwachtingen gewekt t.a.v. het predikambt. Ook heeft dit tijd gekost (1 jaar, 2 jaar?). Als men dan alsnog afgewezen wordt dan komt dat heel erg hard aan voor zo iemand. Een toetsing aan de poort lijkt me toch de beste optie.

huisman schreef:Als je het bevesigingsformuliers voor ouderlingen leest hoort de taak die nu bij het curatorium ligt (vnl. predikanten) eigenlijk bij de ouderlingen. Of zie ik dit helemaal verkeerd?

Daarom maken er ook drie ouderlingen deel uit van het curatorium (en zes predikanten). Overigens zijn predikanten ook ouderlingen, geroepen tot de dienst des Woords.

huisman schreef:Er is m.i. geen aanleiding om zo'n groot verschil te maken tussen het ambt van ouderling en dat van predikant.
De ouderling is zelfs geroepen om toezicht te houden op de dienaar des Woord (zie citaat form. bevestiging ouderlingen)

Ten derde: opzicht uitoefenen over leer en levenswandel van de dienaren van het Woord. Immers, alles dient erop gericht te zijn dat de kerk wordt opgebouwd en de valse leer geweerd, zoals we lezen in Handelingen. De apostel dringt er daar op aan waakzaam te zijn met het oog op wolven die de schaapskooi van Christus kunnen binnendringen. Om dit te kunnen doen rust op de ouderlingen de verplichting Gods Woord ijverig te onderzoeken en zich te oefenen in de overdenking van de geheimenissen van het geloof

Zulke ouderlingen geven een attest af richting curatorium en dan zegt het curatorium nee, hoe kan dit?
Als je het bevesigingsformuliers voor ouderlingen leest hoort de taak die nu bij het curatorium ligt (vnl. predikanten) eigenlijk bij de ouderlingen. Of zie ik dit helemaal verkeerd?

Dat klopt. In de eerste plaats ligt de verantwoordelijkheid bij de kerkenraad die het attest verleend.

-DIA- schreef:

huisman schreef:Er is m.i. geen aanleiding om zo'n groot verschil te maken tussen het ambt van ouderling en dat van predikant.
De ouderling is zelfs geroepen om toezicht te houden op de dienaar des Woord (zie citaat form. bevestiging ouderlingen)

Ten derde: opzicht uitoefenen over leer en levenswandel van de dienaren van het Woord. Immers, alles dient erop gericht te zijn dat de kerk wordt opgebouwd en de valse leer geweerd, zoals we lezen in Handelingen. De apostel dringt er daar op aan waakzaam te zijn met het oog op wolven die de schaapskooi van Christus kunnen binnendringen. Om dit te kunnen doen rust op de ouderlingen de verplichting Gods Woord ijverig te onderzoeken en zich te oefenen in de overdenking van de geheimenissen van het geloof

Zulke ouderlingen geven een attest af richting curatorium en dan zegt het curatorium nee, hoe kan dit?
Als je het bevesigingsformuliers voor ouderlingen leest hoort de taak die nu bij het curatorium ligt (vnl. predikanten) eigenlijk bij de ouderlingen. Of zie ik dit helemaal verkeerd?

Dat klopt. In de eerste plaats ligt de verantwoordelijkheid bij de kerkenraad die het attest verleend.

Ja dat begrijp ik maar daarna zeggen de predikanten uit een curatorium: ouderlingen dat hebt u verkeerd gedaan, moeten die ouderlingen dan ook hun ambt neerleggen? (ze kunnen zich blijkbaar niet houden aan dat gedeelte uit het formulier wat ik hierboven neergezet heb.)

Erasmiaan schreef:Ik zou dit niet verstandig vinden. Als men aan die 'bepaalde periode' deelneemt zijn er verwachtingen gewekt t.a.v. het predikambt. Ook heeft dit tijd gekost (1 jaar, 2 jaar?). Als men dan alsnog afgewezen wordt dan komt dat heel erg hard aan voor zo iemand. ....

Natuurlijk niet. Als dat van tevoren goed gecommuniceerd is niet.

Mister schreef:

Erasmiaan schreef:Ik zou dit niet verstandig vinden. Als men aan die 'bepaalde periode' deelneemt zijn er verwachtingen gewekt t.a.v. het predikambt. Ook heeft dit tijd gekost (1 jaar, 2 jaar?). Als men dan alsnog afgewezen wordt dan komt dat heel erg hard aan voor zo iemand. ....

Natuurlijk niet. Als dat van tevoren goed gecommuniceerd is niet.

En daarnaast komt de student ook tot bezinning of het wel de weg is die de Heere met hem wil gaan. En dan is die 2 jaar echt niet weggegooid!