Dorsvloer vol confetti

[Josephus]

ik wil over onderhavig boek tóch even iets kwijt wat mij al een hele topic lang hogelijk verbaast:

dat een boek, dat buiten de zuil totaal geen indruk maakt, binnen de zuil voor zoveel beroering zorgt..........

Dan heb je toch iets gemist, Rens.

[Josephus]

zag het boek vanmiddag liggen in de winkel. Maar over 17,95 moet ik nog wel even nadenken...

ik had ergens een link geplaatst met een kortingsbon; kan hem nu niet meer vinden...

www.francatreur.nl

[albion]

Maar vind je (vlinder, auto) dan ook dat je geen radio kan luisteren? Want hoewel de muziek vaak in het engels is en je de woorden dan vaak niet opmerkt, vinden jullie dan dat dat ook niet kan?

Ik luister inderdaad vrijwel nooit naar de radio. Soms een hopeloze poging om te luisteren hoe lang de file nog is waar ik middenin sta.
Ik denk dat er net als op TV genoeg programma's zijn die wel goed zijn, maar er zijn er ook tussen die niet door de beugel kunnen.

O ja, nog iets uit de rare zuil: je mag niet bellen op zondag, maar wel naar het nieuws luisteren omdat er geen krant op zondag komt. Ik ga steeds meer dingen zeeer hypocriet vinden.

Wij bellen niet op zondag, wij lezen geen krant op zondag en de radio gaat ook niet aan op zondag. Wij gaan uit principe ook niet op visite op zondag.
Zondag zitten we ook niet buiten (door de weeks ook niet, dus vraag ik me af waarom ik dat dan op zondag dan zonodig wel zou moeten doen). Wij wandelen niet op zondag dan alleen lopend naar de kerk. Wij zitten zondag niet achter de pc, wij kijken geen film of wat dies meer zij. Wij kerken niet in een ander dorp, maar gaan gewoon naar de kerk in ons eigen dorp (niet dat daar ook wel eens wat misgaat, en dat daar ook niet het een en ander speelt. Maar overal is er wel wat. Bovendien (zei mijn moeder altijd) neem je jezelf mee.) Ik weet niet wat daar hypocriet aan is. Sorry.

En ik ben er wel achter als je het ene toelaat dat al heel gauw het volgende zich aandient, en dat het dan al heel wat moeilijker wordt om consequent te blijven. Het is hard vechten tegen de mentaliteit die er nu heerst.

Albion, ik heb echt enorm respect voor mensen die in deze zaken consequent proberen te zijn. En in jouw verhaal zie ik veel consequentheid (consequentie klinkt hier zo gek). Ik denk alleen wel dat de concrete invulling van de zondagsrust voor een groot deel onder de christelijke vrijheid of onder de middelmatige zaken valt. Goed om jezelf eraan te houden, zolang je beseft dat het ten diepste niet wezenlijk is. En grote terughoudendheid in het opleggen van deze zaken aan een ander (behalve dan de eigen niet-volwassen kinderen).
Met het hypocriete werd volgens mij niet geduid op een 'voorzichtige' invulling van de zondag, maar op een inconsequente zogenaamde vroomheid. O nee, geen krant op zondag, maar wel de radio aan, om het nieuws te luisteren. Dat soort zaken.

Gaf ik dan aan dat ik andere veroordeel hoe zij hun zondagsrust beleven? Ik ben grootgebracht in een stad (Den Haag - Zoetermeer en in een ander land Z-A) en ben blij dat ik op een dorpje woon waar de auto niet op zondag wordt gewassen, of dat er geboord wordt of de kinderen voor je deur spelen etc. Het dorpje waar ik woon is behoorlijk verandert wat betreft de 'zondagsrust'. Terwijl vroeger 90% bij onze kerkelijke gemeente behoorde (dus de ouders en grootouders van nu zijn ongeveer op dezelfde wijze grootgebracht wat betreft de zondagsrust als mijn man en ik) is het nu een minderheid en verdeelt over verschillende kerken en niet kerkelijken (import). Consequentie hiervan is dat de jeugd elkaar beïnvloed en mijn zoon er middenin staat. En daarom schreef ik die laatste zin: Als je het ene toelaat dat al gauw het volgende zich aandient en dan is je zondagsrust al gauw weg.

Maar het is ook in welk deel je van het land woont. Ik heb mijn ogen uitgekeken toen ik voor het eerst met vakantie naar Urk gingen. Daar is het een lopen en gaan de hele zondag. Wat niet verwonderlijk is als je de hele week op zee zit. De familieband is daar enorm hecht, dus zondags gaan ze een bakkie doen bij hun ouders etc. 's Avonds na de kerkdienst gingen ze bij de ds op de koffie (een soort 'gezelschap' dus). (Ik weet niet of dat nog de gewoonte is).

De opmerking van Joannah vind ik van 'vijandschap' getuigen. Zij is degene die zich ergert (denk ik) aan mensen die zo op hun manier de zondag doorbrengen anders had ze dat niet gezegd van de electriciteit.

Inderdaad is het inconsequent om het ene te laten en het andere wel te doen. Wat dat betreft wisten wij heel goed waar we aan toe waren met mijn ouders. Geen monopoly op zondag. Deden we dat wel 'stiekem' dan ging zonder pardon het geld de kachel/vuilnisbak in, geen make-up, deden we het wel, dan kon je de volgende keer geen make-up meer vinden want dat was weggegooid en je had het hart niet om het te vragen omdat je dan geconfronteerd werd met een discussie die je meestal toch verloor. Er werd nooit gestraft maar er werd altijd wel een gesprek gevoerd waar je als kind niet altijd op zat te wachten. Mochten we iets niet (tv kijken bij een vriendinnetje en je deed dat toch) dan kon je er bijvoorbaat op wachten dat de bel ging en je gehaald werd om naar huis te gaan, waar je dan niet aan je lot werd overgelaten maar dat je samen met je moeder of iemand anders iets gezelligs ging doen. Wij wisten wat we mochten en niet mochten. En om dat hypocriet te noemen vind ik te ver gaan. Je hoeft dat niet een ander op te leggen maar als ouders sta je verantwoordelijk voor je opvoeding. En door ons inconsequent gedrag (denk ik) weten de kinderen ook niet meer waar ze aan toe zijn en dan heb je wat meer moeite bij het opvoeden van je kinderen (tenminste dat merk ik wel, en hoe ouder ze worden hoe moeilijker het wordt, vooral als ze zelf niet achter een kerkelijke opvoeding staan. Ze schoppen tegen grenzen aan, willen hun 'vrijheid', maar hebben niet door dat ze juist hun 'vrijheid' hebben als ze naar Gods geboden willen leven. Door tegen alle geboden in te gaan en alle 'verboden' na te volgen is hun leven veel 'dwangmatiger' dan ze zelf beseffen).

[albion]

Wij wandelen niet op zondag dan alleen lopend naar de kerk/quote]
Dat is natuurlijk je goed recht :-).
Maar Jezus wandelde zelf wel,(en plukte zelfs graan om te eten) maar goed, voor de een is iedere dag hetzelfde, voor de ander niet, ik mag een ander er niet over oordelen :-)

Wij wandelen door de weeks ook nooit, dus waarom zou ik het zonodig op zondag wel doen? Omdat je dan opeens tijd hiervoor hebt? Je kunt overal tijd voor uittrekken, als je dat persé wilt.

Jezus plukte zelfs graan op om te eten. Hierbij is zeker 'de wet' het niet oprapen van manna op de sabbat (Israëlieten), opgeheven? Als het er al lag...

[Afgewezen]

Koud en afstandelijk. Ja, zo ervoer ik het ook wel, zoals ik aangaf. Maar dan toegespitst op de manier waarop over de ouders wordt geschreven als "de vader" en "de moeder": daarin ontbreekt warmte. Maar dat kan de auteur heel doelbewust hebben gedaan om de sfeer in het gezin te schetsen, die kennelijk niet erg warm was.

De koudheid waarmee ze over geloofszaken schrijft, is veel ingrijpender. En of de sfeer in het gezin van de schrijver werkelijk zo koud was, laat zich uiteraard raden.
Overigens ken ik in mijn eigen familie ook wel zo'n soort gezin: vader een zwijgende loonwerker, moeder een 'vrome' vrouw, een hele zware kerk, en ieder gaat zo'n beetje zijns weegs.

En hoe vind jij dat? welk gevoel heb je daar bij?

Is absoluut niet van belang in dit kader.

En als iemand van het geloof afstand heeft genomen, kun je niet anders verwachten dan dat de uiterlijkheden waarop zovelen afknappen, de lege vormen zonder inhoud, worden beschreven als kil en koud.

Het gaat niet om de uiterlijkheden, het gaat om heel wezenlijke dingen. Waarom moet bijv. het eten van een bord met melkvellen gecombineerd worden met het spreken over de vierschaar der consciëntie? Zo zit het hele boek vol met vileine toespelingen op het geloof en de geloofsbeleving van mensen. En door zó'n boek moet ons een spiegel voorgehouden worden??
Noem jij dat vilein? ik vind het eerder confronterend en het houdt mij in zoverre een spiegel voor, dat je dus enorm moet oppassen op welke wijze en op welke plaats je over deze geestelijke zaken spreekt. Hoe kan het (verkeerd) overkomen?

Luther, ten eerste heb je belabberd gequoot.
En ja, dat is vilein. Zo haal je de heiligste zaken naar beneden. En dat is niet het enige, het hele boek is één groot vat vol subtiele hatelijkheden richting God en richting het geloof.
Ook Franca Treur zelf geeft aan dat het helemaal niet om een spiegelfunctie gaat (in het ND). En als je het boek leest, kun je dat alleen maar beamen. Tenzij je je naïeve refobril ophoudt.

[Terri]

pff .... waarom hakken we zo op elkaar?

[Josephus]

En dat is niet het enige, het hele boek is één groot vat vol subtiele hatelijkheden richting God en richting het geloof.

Hoho, niet zo absoluut. Dat is hoe jij het ervaart. Niet meer en niet minder.

[Afgewezen]

En dat is niet het enige, het hele boek is één groot vat vol subtiele hatelijkheden richting God en richting het geloof.

Hoho, niet zo absoluut. Dat is hoe jij het ervaart. Niet meer en niet minder.

Het is wat het is en niet zoals ik het ervaar. Dat kan in dit geval ook helemaal niet.

[Rens]

pff .... waarom hakken we zo op elkaar?

dat snap ik ook (nog steeds) niet...........

[Josephus]

En dat is niet het enige, het hele boek is één groot vat vol subtiele hatelijkheden richting God en richting het geloof.

Hoho, niet zo absoluut. Dat is hoe jij het ervaart. Niet meer en niet minder.

Het is wat het is en niet zoals ik het ervaar. Dat kan in dit geval ook helemaal niet.

Dat vind ik flauwekul. Je doet nu net alsof je kunst slechts op één manier kunt ervaren. De een ervaart dit boek als 'een vat vol hatelijkheden', een ander ervaart het als een spiegel en een derde ziet het vooral als de kroniek van een jeugd. We moeten dit boek niet behandelen alsof het een soort wetenschappelijke publicatie zou zijn die slechts voor één uitleg vatbaar is.

[Afgewezen]

Dat vind ik flauwekul. Je doet nu net alsof je kunst slechts op één manier kunt ervaren. De een ervaart dit boek als 'een vat vol hatelijkheden', een ander ervaart het als een spiegel en een derde ziet het vooral als de kroniek van een jeugd. We moeten dit boek niet behandelen alsof het een soort wetenschappelijke publicatie zou zijn die slechts voor één uitleg vatbaar is.

De vraag is niet alléén hoe je kunst 'ervaart', zeker niet als het om de moraal en het ethische gaat.
Dit boek kan best ervaren worden als een spiegel en als een kroniek van de jeugd, maar dat doet niet af aan het feit dat de schrijver het hele boek door het geloof en de gelovigen op een lachwekkende of zelfs stuitende manier beschrijft. Ze doet dat soms op een heel subtiele manier, maar ze doet het. Daar kan iedere lezer zich van vergewissen. En verder wijs ik nog op de door mij reeds genoemde seksuele beschrijvingen.
Daarmee staat het boek moreel gezien op één lijn met boeken als van Reve, Wolkers en Maarten 't Hart. En hoeven we er niet veel woorden meer aan vuil te maken.

[Joannah]

Wij wandelen niet op zondag dan alleen lopend naar de kerk/quote]
Dat is natuurlijk je goed recht :-).
Maar Jezus wandelde zelf wel,(en plukte zelfs graan om te eten) maar goed, voor de een is iedere dag hetzelfde, voor de ander niet, ik mag een ander er niet over oordelen :-)

Wij wandelen door de weeks ook nooit, dus waarom zou ik het zonodig op zondag wel doen? Omdat je dan opeens tijd hiervoor hebt? Je kunt overal tijd voor uittrekken, als je dat persé wilt.

Jezus plukte zelfs graan op om te eten. Hierbij is zeker 'de wet' het niet oprapen van manna op de sabbat (Israëlieten), opgeheven? Als het er al lag...

Die geboden waren inderdaad voor de israelieten, wij heidenen hoeven ons daar niet aan te houden, heeft Paulus gezegd.
"Geen monopoly op zondag. Deden we dat wel 'stiekem' dan ging zonder pardon het geld de kachel/vuilnisbak in, geen make-up, deden we het wel, dan kon je de volgende keer geen make-up meer vinden want dat was weggegooid en je had het hart niet om het te vragen omdat je dan geconfronteerd werd met een discussie die je meestal toch verloor. Er werd nooit gestraft maar er werd altijd wel een gesprek gevoerd waar je als kind niet altijd op zat te wachten. Mochten we iets niet (tv kijken bij een vriendinnetje en je deed dat toch) dan kon je er bijvoorbaat op wachten dat de bel ging en je gehaald werd om naar huis te gaan, waar je dan niet aan je lot werd overgelaten"
Deze passage kan zo het Confetti-boek in.

[Josephus]

Dit boek kan best ervaren worden als een spiegel en als een kroniek van de jeugd, maar dat doet niet af aan het feit dat de schrijver het hele boek door het geloof en de gelovigen op een lachwekkende of zelfs stuitende manier beschrijft. Ze doet dat soms op een heel subtiele manier, maar ze doet het. Daar kan iedere lezer zich van vergewissen.

Ook dat is echter slechts een ervaring. Ik heb het boek bijvoorbeeld niet als zodanig ervaren. En ik weet ook van Franca dat dat haar bedoeling helemaal niet is geweest. Het grappige is nu dus dat we al twee soorten ervaringen hebben die eigenlijk niet stroken met wat de auteur zelf over haar boek heeft gezegd.

Daarmee staat het boek moreel gezien op één lijn met boeken als van Reve, Wolkers en Maarten 't Hart. En hoeven we er niet veel woorden meer aan vuil te maken.

Dat is me te makkelijk. Ik vind het ook naar een drogredenering neigen: zet iemand in een verdacht hoekje neer en je hoeft hem of haar niet meer serieus te nemen.

[Joannah]

Dat vind ik flauwekul. Je doet nu net alsof je kunst slechts op één manier kunt ervaren. De een ervaart dit boek als 'een vat vol hatelijkheden', een ander ervaart het als een spiegel en een derde ziet het vooral als de kroniek van een jeugd. We moeten dit boek niet behandelen alsof het een soort wetenschappelijke publicatie zou zijn die slechts voor één uitleg vatbaar is.

De vraag is niet alléén hoe je kunst 'ervaart', zeker niet als het om de moraal en het ethische gaat.
Dit boek kan best ervaren worden als een spiegel en als een kroniek van de jeugd, maar dat doet niet af aan het feit dat de schrijver het hele boek door het geloof en de gelovigen op een lachwekkende of zelfs stuitende manier beschrijft. Ze doet dat soms op een heel subtiele manier, maar ze doet het. Daar kan iedere lezer zich van vergewissen. En verder wijs ik nog op de door mij reeds genoemde seksuele beschrijvingen.
Daarmee staat het boek moreel gezien op één lijn met boeken als van Reve, Wolkers en Maarten 't Hart. En hoeven we er niet veel woorden meer aan vuil te maken.

Reve, Wolkers en Maartje 't Hart waren mensen die opzettelijk God lasterden, en boeken schreven die Hem beledigden. Walgelijke boeken, het zou de naam literatuur niet mogen hebben,
Franca heeft alleen vraagtekens bij de zuil en de manier waarop sommigen van ons het geloof beleven.
Dat ze zelf (hierdoor?) het kind met het badwater weggooit, is jammer. Ik had van iemand met haar intelligentie verwacht dat ze niet zo makkelijk in de val van de wereld zou lopen, maar alles nog eens subjectief zou bestuderen.

[Afgewezen]

Dit boek kan best ervaren worden als een spiegel en als een kroniek van de jeugd, maar dat doet niet af aan het feit dat de schrijver het hele boek door het geloof en de gelovigen op een lachwekkende of zelfs stuitende manier beschrijft. Ze doet dat soms op een heel subtiele manier, maar ze doet het. Daar kan iedere lezer zich van vergewissen.

Ook dat is echter slechts een ervaring. Ik heb het boek bijvoorbeeld niet als zodanig ervaren. En ik weet ook van Franca dat dat haar bedoeling helemaal niet is geweest.

Geweldig! Maar ze heeft het gedaan. En echt niet onbewust.

Dat is me te makkelijk. Ik vind het ook naar een drogredenering neigen: zet iemand in een verdacht hoekje neer en je hoeft hem of haar niet meer serieus te nemen.

Het boek zit al in die hoek, daar hoef ik het echt niet bij te zetten. Maar omdat het nu eens heel dicht op onze refohuid komt, reageren velen zo 'begripvol' en - vind ik - naïef.