Kerknieuws Gereformeerde Gezindte schreef: Heden, indien ge Zijn stem hoort (ds. S. van Dorp): gelezen in ‘Onder de vijgenboom’ van 18 september 2019 onder de berichten van de (Hersteld) Hervormde gemeente van Ouddorp

Nog is het niet te laat. Dat het in ons hart eens zij of worde: ‘Ik zal mijn Rechter om genade bidden’. Aan dezulken mogen wij brengen de blijde tijding: ‘Gij zult niet worden afgewezen’. Gij zuchtenden over de hardheid uws harten, treurenden over uw zonden, gaat met vrijmoedigheid toe tot de troon der genade. Daar zult gij geholpen worden te bekwamer tijd. Hoe slecht wij het er ook afgebracht hebben, hoe wij onszelf ook moeten verfoeien, met geopende armen staat Jezus Christus gereed om te ontvangen alle verdrukten, als door onweder voortgedrevenen, ongetroosten. Hoort Hem lieflijk en dringend nodigen: ‘Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven’. Alle eeuwen door heeft de Heiland de zondaar ontvangen. Meent gij dan dat Hij ons zal afwijzen als wij tot Hem vluchten met een verbroken hart en verslagen geest? Ach, waarom koesteren wij zulke harde gedachten van Hem? Willen wij, die maar op onszelf zien, de Heere dan zo niet maken tot een leugenaar? Hij heeft toch in Zijn Woord laten schrijven: ‘Het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt ons van alle zonden’. Rusten wij toch niet, voordat wij rust hebben gevonden in de Verlosser en in Zijn volbracht werk, voordat wij rusten aan het hart van de Vader, Die in de hemel is. Hij zegene ons met Zijn genade en Hij geve ons te geloven, te hopen, lief te hebben door de Heilige Geest’.

Dominee van Dorp heeft in 1908 een beroep ontvangen van onze gemeente en hij stierf in 1963 met deze laatste woorden: ‘De genade van de Heere Jezus Christus is voor een arme zondaar genoeg’.

J.C. Philpot schreef:

Jeremiah schreef:Wie is de auteur van deze waardevolle pennenvrucht?

Kohlbrugge. Het citaat komt uit "De eenvoudige Heidelberger". Niet de uitgebreidere versie van dit jaar, al zal het waarschijnlijk ook daarin staan.

Ad Anker schreef: Welke preek?

Ds. Th. v.d. Groe schreef:De ware bekering geschiedt geheel in Christus door een oprecht geloof, dat Gods Geest werkt door het Evangelie in der uitverkorenen harten en versterkt door de sacramenten...

Doch de schijnbekering heeft haar grond geheel buiten Christus in een bedriegelijk waangeloof hetwelk de satan werkt door des Geestes gemene gaven en middelen in veler harten.

J.C. Philpot schreef:

Ds. Th. v.d. Groe schreef:De ware bekering geschiedt geheel in Christus door een oprecht geloof, dat Gods Geest werkt door het Evangelie in der uitverkorenen harten en versterkt door de sacramenten...

Doch de schijnbekering heeft haar grond geheel buiten Christus in een bedriegelijk waangeloof hetwelk de satan werkt door des Geestes gemene gaven en middelen in veler harten.

Bron: Maandblad Nederlandse Stichting Mbuma Zending.

pierre27 schreef:

J.C. Philpot schreef:

Ds. Th. v.d. Groe schreef:De ware bekering geschiedt geheel in Christus door een oprecht geloof, dat Gods Geest werkt door het Evangelie in der uitverkorenen harten en versterkt door de sacramenten...

Doch de schijnbekering heeft haar grond geheel buiten Christus in een bedriegelijk waangeloof hetwelk de satan werkt door des Geestes gemene gaven en middelen in veler harten.

Bron: Maandblad Nederlandse Stichting Mbuma Zending.

Mooi en waardevol citaat!

Bezorgd schreef: Wat vind je er precies mooi aan?
Ik heb het stukje nu 5 keer gelezen. Maar ten diepste zegt het niet meer dan wat algemene waarheden.

J.C. Philpot schreef:

Bezorgd schreef: Wat vind je er precies mooi aan?
Ik heb het stukje nu 5 keer gelezen. Maar ten diepste zegt het niet meer dan wat algemene waarheden.

Misschien kun je het stukje eens op deze manier lezen: er is een groot verschil tussen de twee soorten geloof, als het gaat om wie Christus voor de zondaar is. Voor de ware gelovige is Christus het middelpunt waar alles om draait in de bekering (geschiedt geheel in Christus), en voor de waangelovige niet.

Bezorgd schreef:

pierre27 schreef:

J.C. Philpot schreef:

Ds. Th. v.d. Groe schreef:De ware bekering geschiedt geheel in Christus door een oprecht geloof, dat Gods Geest werkt door het Evangelie in der uitverkorenen harten en versterkt door de sacramenten...

Doch de schijnbekering heeft haar grond geheel buiten Christus in een bedriegelijk waangeloof hetwelk de satan werkt door des Geestes gemene gaven en middelen in veler harten.

Bron: Maandblad Nederlandse Stichting Mbuma Zending.

Mooi en waardevol citaat!

Wat vind je er precies mooi aan?
Ik heb het stukje nu 5 keer gelezen. Maar ten diepste zegt het niet meer dan wat algemene waarheden.

Een derde oorzaak dat veel oprechte mensen onzeker blijven van hun gelukstaat is, dat zij dikwijls te veel letten op het oordeel van anderen die dwalen in de ware kenmerken van het geloof.

Er zijn mensen die zich opwerpen om anderen te oordelen. En bleef het daar maar bij, maar zij bezwaren de oprechte zielen door liefdeloos handelen. Zij zeggen dat zij de juiste tijd van hun bekering moeten weten. Zij geven een trap van hooggaande angsten op die zij, tot vertwijfeling toe, moeten ondervonden hebben. Zij schrijven een weg voor, waarlangs zij of anderen zijn toegebracht en die weg moet men inslaan. Zij zijn zeer hard en liefdeloos tegen oprechte zielen, zelfs op sterfbedden. De liefderijke Jezus zocht ze op, maar zij zien er de meeste tijd niet naar om of stoten hen van zich af.
Als er meer van dat soort - liefdeloze mensen - onder elkaar zijn, dan spreken zij uit de hoogte, alsof zij het niet uit genade ontvangen hadden. Dan is het: Zou men daar al iets van denken? Dan worden zelfs die godzaligen die zulke zielen graag tot Jezus zoeken te leiden, beschuldigd van verkeerde oogmerken.
O liefdeloos, ja, onchristelijk gedrag! Deze mensen zijn te beklagen, want omdat ze de kleinen van Jezus mishandelen, ondervinden zij veelal het wee. Zij zijn doorgaans, en dit kan niet anders, dor en doods gesteld. God bezoekt heb zelfs met lichamelijke kalen. En worden zij weggenomen, dan zal de opbouw van Christus' koninkrijk er niet dor vertragen of daardoor schade lijden. Want eenvoudigen harten schrikken zich soms nog naar het oordeel van onkundigen en liefdelozen. En kennen ze alles niet bij ondervinding wat deze mesters hen voorstellen, dan gaan zij treurig heen en zeggen: Ach, er is nog nooit iets aan mij gedaan!
Maar oprechten, laat u door zulken, die zo ver van Jezus' voorbeeld afwijken, niet onnodig bedroeven. Ga er niet heen, want zij zijn schadelijk. Houdt u liever biddend aan Jezus' voeten, smeek om Zijn Geest. Onderzoekt Zijn Woorden voegt u bij die godzaligen die op Jezus' voetspoor u zoeken te behouden en u aanmoedigen.
De kenmerken van het geloof hebben wij u al eerder voor gesteld. Een droefheid naar God. Een vluchten naar Jezus. Een zuchten om van de inwendige zonden verlost te worden en om dagelijks van Jezus als Profeet, Priester en Koning gebruik te maken. Een gelovig omhelzing van de verlosser op grond van Zijn borgbloed en de keuze om in nieuwheid des levens te wandelen.

En al wat u doet met woorden of met werken, doet het alles in de Naam van den Heere Jezus, dankende God en den Vader door Hem. (Kol3v17)
Dit blijve u als de u door God gegeven toetssteen om te weten of u in waarheid gelooft, steeds boven elk getuigenis van mensen dierbaar. De tijd van de bekering kan niet altijd geweten worden. De trap van de benauwdheden is nergens bepaald. En de weg van de een kan onmogelijk een regel voor de ander zijn.
Wat een onderscheid moet er in dit opzicht geweest zijn tussen Manasse en Obadja, tussen Paulus en Samuël. Laat liefdelozen vrij oordelen, laat ze veroordelen, laat ze in hun samenkomsten morren. Wat geeft u om hun goed- en afkeuring, want wie onderscheidt hen en wat hebben zij dat zij niet ontvangen hebben? En zo zij het ook ontvangen hebben, wat roemen zij alsof zij het niet ontvangen hadden? Laat dit uw regel zijn: Die mij oordeelt is de Heere! Want niet die zichzelven prijst, maar dien die de Heere prijst, die is beproefd. (2 Kor 10v18) Daar hebt u genoeg aan. Al sprak de hele wereld u zalig of niet zalig. God moet het bevestigen.

Johann Gottfried Walther schreef:

Een derde oorzaak dat veel oprechte mensen onzeker blijven van hun gelukstaat is, dat zij dikwijls te veel letten op het oordeel van anderen die dwalen vin de ware kenmerken van het geloof.

Er zijn mensen die zih opwerpen om anderen te oordelen. En bleef het daar maar bij, maar zij bezwaren de oprechte zielen door liefdeloos handelen. Zij zeggen dat zij de juiste tijd van hun bekering moeten weten. Zij geven een trap van hooggaande angsten op die zij, tot vertwijfeling toe, moeten ondervonden hebben. Zij schrijven een weg voor, waarlangs zij of anderen zijn toegebracht en die weg moet men inslaan. Zij zijn zeer hard en liefdeloos tegen oprechte zielen, zelfs op sterfbedden. De liefderijke Jezus zocht ze op, maar zij zien er de meeste tijd niet naar om of stoten hen van zich af.
Als er meer van dat soort - liefdeloze mensen - onder elkaar zijn, dan spreken zij uit de hoogte, alsof zij het niet uit genade ontvangen hadden. Dan is het: Zou men daar al iets van denken? Dan worden zelfs die godzaligen die zulke zielen graag tot Jezus zoeken te leiden, beschuldigd van verkeerde oogmerken.
O liefdeloos, ja, onchristelijk gedrag! Deze mensen zijn te beklagen, want omdat ze de kleinen van Jezus mishandelen, ondervinden zij veelal het wee. Zij zijn doorgaans, en dit kan niet anders, dor en doods gesteld. God bezoekt heb zelfs met lichamelijke kalen. En worden zij weggenomen, dan zal de opbouw van Christus' koninkrijk er niet dor vertragen of daardoor schade lijden. Want eenvoudigen harten schrikken zich soms nog naar het oordeel van onkundigen en liefdelozen. En kennen ze alles niet bij ondervinding wat deze mesters hen voorstellen, dan gaan zij treurig heen en zeggen: Ach, er is nog nooit iets aan mij gedaan!
Maar oprechten, laat u door zulken, die zo ver van Jezus' voorbeeld afwijken, niet onnodig bedroeven. Ga er niet heen, want zij zijn schadelijk. Houdt u liever biddend aan Jezus' voeten, smeek om Zijn Geest. Onderzoekt Zijn Woorden voegt u bij die godzaligen die op Jezus' voetspoor u zoeken te behouden en u aanmoedigen.
De kenmerken van het geloof hebben wij u al eerder voor gesteld. Een droefheid naar God. Een vluchten naar Jezus. Een zuchten om van de inwendige zonden verlost te worden en om dagelijks van Jezus als Profeet, Priester en Koning gebruik te maken. Een gelovig omhelzing van de verlosser op grond van Zijn borgbloed en de keuze om in nieuwheid des levens te wandelen.

Ds. D.A. Detmar (1774 - 1844)
3de preek over 2 Tim 1v12 midden
En al wat u doet met woorden of met werken, doet het alles in de Naam van den Heere Jezus, dankende God en den Vader door Hem. (Ko3v17)
Dit blijve u als de u door God gegeven toetssteen om te weten of u in waarheid gelooft, steeds boven elk getuigenis van mensen dierbaar. De tijd van de bekering kan niet altijd geweten worden. De trap van de benauwdheden is nergens bepaald. En de weg van de een kan onmogelijk een regel voor de ander zijn.
Wat een onderscheid moet er in dit opzicht geweest zijn tussen Manasse en Obadja, tussen Paulus en Samuël. Laat liefdelozen vrij oordelen, laat ze veroordelen, laat ze in hun samenkomsten morren. Wat geeft u om hun goed- en afkeuring, want wie onderscheidt hen en wat hebben zij dat zij niet ontvangen hebben? En zo zij het ook ontvangen hebben, wat roemen zij alsof zij het niet ontvangen hadden? Laat dit uw regel zijn: Die mij oordeelt is de Heere! Want niet die zichzelven prijst, maar dien die de Heere prijst, die is beproefd. (2 Kor 10v18) Daar hebt u genoeg aan. Al sprak de hele wereld u zalig of niet zalig. God moet het bevestigen.

Johann Gottfried Walther schreef:

Een derde oorzaak dat veel oprechte mensen onzeker blijven van hun gelukstaat is, dat zij dikwijls te veel letten op het oordeel van anderen die dwalen vin de ware kenmerken van het geloof.

Er zijn mensen die zih opwerpen om anderen te oordelen. En bleef het daar maar bij, maar zij bezwaren de oprechte zielen door liefdeloos handelen. Zij zeggen dat zij de juiste tijd van hun bekering moeten weten. Zij geven een trap van hooggaande angsten op die zij, tot vertwijfeling toe, moeten ondervonden hebben. Zij schrijven een weg voor, waarlangs zij of anderen zijn toegebracht en die weg moet men inslaan. Zij zijn zeer hard en liefdeloos tegen oprechte zielen, zelfs op sterfbedden. De liefderijke Jezus zocht ze op, maar zij zien er de meeste tijd niet naar om of stoten hen van zich af.
Als er meer van dat soort - liefdeloze mensen - onder elkaar zijn, dan spreken zij uit de hoogte, alsof zij het niet uit genade ontvangen hadden. Dan is het: Zou men daar al iets van denken? Dan worden zelfs die godzaligen die zulke zielen graag tot Jezus zoeken te leiden, beschuldigd van verkeerde oogmerken.
O liefdeloos, ja, onchristelijk gedrag! Deze mensen zijn te beklagen, want omdat ze de kleinen van Jezus mishandelen, ondervinden zij veelal het wee. Zij zijn doorgaans, en dit kan niet anders, dor en doods gesteld. God bezoekt heb zelfs met lichamelijke kalen. En worden zij weggenomen, dan zal de opbouw van Christus' koninkrijk er niet dor vertragen of daardoor schade lijden. Want eenvoudigen harten schrikken zich soms nog naar het oordeel van onkundigen en liefdelozen. En kennen ze alles niet bij ondervinding wat deze mesters hen voorstellen, dan gaan zij treurig heen en zeggen: Ach, er is nog nooit iets aan mij gedaan!
Maar oprechten, laat u door zulken, die zo ver van Jezus' voorbeeld afwijken, niet onnodig bedroeven. Ga er niet heen, want zij zijn schadelijk. Houdt u liever biddend aan Jezus' voeten, smeek om Zijn Geest. Onderzoekt Zijn Woorden voegt u bij die godzaligen die op Jezus' voetspoor u zoeken te behouden en u aanmoedigen.
De kenmerken van het geloof hebben wij u al eerder voor gesteld. Een droefheid naar God. Een vluchten naar Jezus. Een zuchten om van de inwendige zonden verlost te worden en om dagelijks van Jezus als Profeet, Priester en Koning gebruik te maken. Een gelovig omhelzing van de verlosser op grond van Zijn borgbloed en de keuze om in nieuwheid des levens te wandelen.

Ds. D.A. Detmar (1774 - 1844)
3de preek over 2 Tim 1v12 midden
En al wat u doet met woorden of met werken, doet het alles in de Naam van den Heere Jezus, dankende God en den Vader door Hem. (Ko3v17)
Dit blijve u als de u door God gegeven toetssteen om te weten of u in waarheid gelooft, steeds boven elk getuigenis van mensen dierbaar. De tijd van de bekering kan niet altijd geweten worden. De trap van de benauwdheden is nergens bepaald. En de weg van de een kan onmogelijk een regel voor de ander zijn.
Wat een onderscheid moet er in dit opzicht geweest zijn tussen Manasse en Obadja, tussen Paulus en Samuël. Laat liefdelozen vrij oordelen, laat ze veroordelen, laat ze in hun samenkomsten morren. Wat geeft u om hun goed- en afkeuring, want wie onderscheidt hen en wat hebben zij dat zij niet ontvangen hebben? En zo zij het ook ontvangen hebben, wat roemen zij alsof zij het niet ontvangen hadden? Laat dit uw regel zijn: Die mij oordeelt is de Heere! Want niet die zichzelven prijst, maar dien die de Heere prijst, die is beproefd. (2 Kor 10v18) Daar hebt u genoeg aan. Al sprak de hele wereld u zalig of niet zalig. God moet het bevestigen.