Gelezen, gedacht, gehoord...

[Desiree]

Past dit lied er ook niet bij

Jezus zegt, dat Hij hier van ons verwacht.
Dat wij zijn als kaarsjes brandend in de nacht.
En Hij wenst, dat ieder tot zijn ere schijnt.
Gij in uw klein hoekje en ik in 't mijn.

Jezus zegt, dat Hij ieders kaarsje ziet.
Of het helder licht geeft, of ook bijna niet.
Hij ziet uit de hemel, of wij lichtjes zijn.
Gij in uw klein hoekje en ik in 't mijn.

Jezus zegt ons ook, dat 't zo donker is,
overal op aarde zonde en droevenis.
Laat ons dan in 't duister held're lichtjes zijn.
Gij in uw klein hoekje en ik in 't mijn.

[J.C. Philpot]

Ik hoorde onlangs in een preek van ds. A. Kort een anekdote, waar J.C. Philpot (de echte) niet meer verder kon preken op de preekstoel. Na enkele minuten moest hij de preekstoel weer verlaten, waarbij hij riep: "Mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?". Deze uitroep was het middel voor iemand die op dat moment in de kerk zat.

Mijn eerste reactie was dat ik wat moeite had met dit gebruik van deze uitroep, omdat dit een uitroep van de Heere Jezus aan het kruis was.

Weet iemand of deze anekdote klopt, en waar ik dit beschreven kan vinden?

[helma]

En wat als iemand een ander kruiswoord citeert? Bijv. Stefanus.

[J.C. Philpot]

En wat als iemand een ander kruiswoord citeert? Bijv. Stefanus.

Ik zeg niet dat het verkeerd is, maar ik beschrijf het eerste gevoel wat ik had. En verder ben ik benieuwd naar de anekdote.

[Herman]

Weet iemand of deze anekdote klopt, en waar ik dit beschreven kan vinden?

Ik ken de anekdote, maar ik weet niet aan wie je dit moet toeschrijven.

Overigens kan je het ook als een bijbels citaat van Psalm 22 vers 1 lezen. Voor een mens is dit dus zeker een waarneming, maar niet met die diepte en intensiteit van de Heere Jezus aan het kruis.

[Jongere]

Weet iemand of deze anekdote klopt, en waar ik dit beschreven kan vinden?

Ik ken de anekdote, maar ik weet niet aan wie je dit moet toeschrijven.

Overigens kan je het ook als een bijbels citaat van Psalm 22 vers 1 lezen. Voor een mens is dit dus zeker een waarneming, maar niet met die diepte en intensiteit van de Heere Jezus aan het kruis.

Zo moet je dat denk ik waarderen. Ook David riep deze woorden eens uit als mens. En de Heere Jezus deed in Zijn onpeilbare nood een beroep op deze woorden. Die weg mag ook de christen gaan.

[Stof]

Ik hoorde onlangs in een preek van ds. A. Kort een anekdote, waar J.C. Philpot (de echte) niet meer verder kon preken op de preekstoel. Na enkele minuten moest hij de preekstoel weer verlaten, waarbij hij riep: "Mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?". Deze uitroep was het middel voor iemand die op dat moment in de kerk zat.

Mijn eerste reactie was dat ik wat moeite had met dit gebruik van deze uitroep, omdat dit een uitroep van de Heere Jezus aan het kruis was.

Weet iemand of deze anekdote klopt, en waar ik dit beschreven kan vinden?

Mooi, ik geloof dat de Heere alles kan gebruiken, en misschien juist datgene wat níet doorwrocht en voorbereid is. Opdat Hij alle eer krijge.
Het doet me denken aan dit voorval:

EEN PAREL IN KRISTAL

"Wie oren heeft om te horen die hore"

Op woensdag 7 oktober 1857 heeft Spurgeon tot de grootste gemeente gesproken die ooit in een gebouw samenkwam. Dat was in het Crystal Palace, waar 23.654 mensen aanwezig waren. Er werd een 'vastendienst' gehouden (...). De dienst werd rijk gezegend en Spurgeon tekende hierbij aan dat de eeuwigheid slechts de volle vruchten van die dienst in het Crystal Palace zal openbaren.
Het is buitengewoon merkwaardig, dat de ene 'parel' waar we iets over weten, een bekering was die twee dagen van tevoren plaatsvond. (...) De predikant bezocht het Crystal Palace om te kijken waar het preekgestoelte geplaatst zou worden. Om de akoestiek van het gebouw te testen ging Spurgeon op de preekstoel staan en riep luid: "Zie het Lam Gods, dat de zonden der wereld wegneemt!" Een arbeider op één van de galerijen die nergens van wist, hoorde die woorden en voor hem was het of er een boodschap voor zijn ziel van de hemel kwam. Hij werd 'door schuldbesef getroffen en verslagen' over zijn zondige levenswijze. Hij gooide zijn gereedschap neer, ging naar huis en kwam in zware zielenstrijd. Dit liep uiteindelijk uit in zijn overgave aan Christus en hij vond leven en vrede door het geloof in het Lam van God. Vele jaren later werd dit verhaal pas bekend. (...)

Spurgeon (...) had ook tot drie kunnen tellen - "Test, test, één, twee, drie". Evenals Bunyan weleer, was Spurgeon heel Bijbelvast. "Prik hem waar je maar wilt, en de Bijbelteksten spuiten eruit", werd er van hem gezegd.

Zo deed God Zelf Zijn werk. Tien eenvoudige woorden, die zo'n rijkdom aan geloofsleer bevatten, vormden een 'parel in een kristallen paleis'.


Pagina 29 en 30 van 'Hij won hen voor Christus, bekeringen onder de bediening van Spurgeon' door Eric Hayden.

[samanthi]

Ik hoorde onlangs in een preek van ds. A. Kort een anekdote, waar J.C. Philpot (de echte) niet meer verder kon preken op de preekstoel. Na enkele minuten moest hij de preekstoel weer verlaten, waarbij hij riep: "Mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?". Deze uitroep was het middel voor iemand die op dat moment in de kerk zat.

Mijn eerste reactie was dat ik wat moeite had met dit gebruik van deze uitroep, omdat dit een uitroep van de Heere Jezus aan het kruis was.

Weet iemand of deze anekdote klopt, en waar ik dit beschreven kan vinden?

Ik heb de versie gehoord dat het een student was..

[samanthi]

2 Petrus 3

13 Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont.

[J.C. Philpot]

Velen jammeren over hun zonden en ellenden, en betreuren, dat zij niet tot de zekerheid van hun zaligheid kunnen geraken. Nu, de Heere leid niet al de Zijnen op dezelfde wijze. Sommigen laat hij jarenlang in duistere nacht en donkerheid hun weg bewandelen. En men heeft het nog het gemakkelijkst bij zulk een leiding, als men in ootmoed en lijdzaamheid mag zeggen: Heere, Uw wil geschiede!

Bij anderen duurt deze duisternis maar een korte tijd en men ziet Hem in Zijn lieflijkheid en genade, eer men het vermoedt. Maar hoe dit zei, de kwaal, waarmee men zich zo voortdurend vermoeien moet en die aan de ziel zoveel angst en nood kan veroorzaken, is de bittere vijandschap, die in het hart ligt, tegen de Heere en Zijn vrije, soevereine genade. En dan blijft de duivel zijn heerschappij over ons uitoefenen, zodat de mens zich blijft verdiepen in allerlei somber gepeins en nooit buiten een zekere gedachtenkring, die hij zichzelf heeft gevormd.

Indien het er u echter van harte om te doen is, vrede met God te hebben door onze Heere Jezus Christus, dan zeg ik het u vrijmoedig in de naam des Heeren: het heil is voor u, niettegenstaande uw zonden, uw zielennood en soms onuitstaanbare ellende en angst des harten. Zo zeg ik u: zo en niet anders is de weg! Ja, al zag het er nog veel verschrikkelijker met u uit dan gij zelf weet, en al moet gij zeggen: het is maar ellende op ellende, en het wordt dagelijks erger, zo roep ik het u nochtans toe: nee, het gaat van dag tot dag beter met u, al ziet gij het niet, en het zal beter worden, totdat uw afgemat hoofd komt te liggen in de schoot van onze Heere Jezus Christus.

[Zeeuw]

Velen jammeren over hun zonden en ellenden, en betreuren, dat zij niet tot de zekerheid van hun zaligheid kunnen geraken. Nu, de Heere leid niet al de Zijnen op dezelfde wijze. Sommigen laat hij jarenlang in duistere nacht en donkerheid hun weg bewandelen. En men heeft het nog het gemakkelijkst bij zulk een leiding, als men in ootmoed en lijdzaamheid mag zeggen: Heere, Uw wil geschiede!

Bij anderen duurt deze duisternis maar een korte tijd en men ziet Hem in Zijn lieflijkheid en genade, eer men het vermoedt. Maar hoe dit zei, de kwaal, waarmee men zich zo voortdurend vermoeien moet en die aan de ziel zoveel angst en nood kan veroorzaken, is de bittere vijandschap, die in het hart ligt, tegen de Heere en Zijn vrije, soevereine genade. En dan blijft de duivel zijn heerschappij over ons uitoefenen, zodat de mens zich blijft verdiepen in allerlei somber gepeins en nooit buiten een zekere gedachtenkring, die hij zichzelf heeft gevormd.

Indien het er u echter van harte om te doen is, vrede met God te hebben door onze Heere Jezus Christus, dan zeg ik het u vrijmoedig in de naam des Heeren: het heil is voor u, niettegenstaande uw zonden, uw zielennood en soms onuitstaanbare ellende en angst des harten. Zo zeg ik u: zo en niet anders is de weg! Ja, al zag het er nog veel verschrikkelijker met u uit dan gij zelf weet, en al moet gij zeggen: het is maar ellende op ellende, en het wordt dagelijks erger, zo roep ik het u nochtans toe: nee, het gaat van dag tot dag beter met u, al ziet gij het niet, en het zal beter worden, totdat uw afgemat hoofd komt te liggen in de schoot van onze Heere Jezus Christus.

Dank voor het posten Philpot!

[Arja]

De wet breekt het harde hart, maar het Evangelie smelt het. Een steen die behoorlijk gebroken wordt kan nog steeds een harde steen zijn; maar het Evangelie versmelt. – Ralph Erskine (Bron: Puriteinse preken)

[Johann Gottfried Walther]

John Duncan over: Oproep tot bekering
- De vreselijkste zaak voor de onboetvaardigen moet zijn het sterven met de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest verzegeld op het voorhoofd.

- Wij zijn lijdelijk in onze wedergeboorte, maar wij zouden niet lijdelijk moeten zijn over onze wedergeboorte.


John Duncan: De machtiging van het Evangelie
Als alleen overtuigde zondaars toegestaan wordt om Christus aan te nemen, dan moet ik, eer mij toegestaan kan worden om Hem aan te nemen, ervan overtuigd worden dat ik een overtuigde zondaar ben. Maar de Heilige Geest is de enige Bron van onfeilbare overtuiging, en van de Heilige Geest is nooit beloofd dat Hij zal overtuigen van overtuiging. Van Hem is alleen maar beloofd dat Hij zal overtuigen van zonde. Het is waar, de overtuigde zondaar is de enige die vatbaar is voor het zaligmakende geloof, maar ik word niet als een overtuigde zondaar geroepen om tot Christus te komen. Het Evangelie wordt niet gericht tot overtuigde zondaars als zodanig met het aanbod van verzoening, maar als gevallen zondaars. Het is een zeer mooie beschikking [van God] dat het Evangelie zichzelf niet verkondigt aan overtuigde zondaars. Niemand is zo onwillig om zichzelf als een overtuigde zondaar te zien als degene die in werkelijkheid overtuigd is. Elke niet-overtuigde zondaar beeldt zich in dat hij een overtuigde zondaar is, totdat de Geest in zijn hart werkt. Maar de overtuigde zondaar zou de laatste zijn die een aanbod aan overtuigde zondaars zou omhelzen. Maar als het Evangelie verkondigd wordt aan een vuile, schuldige zondaar, dan zegt hij: ‘Dat ben ik.’

[Jeremiah]

Velen jammeren over hun zonden en ellenden, en betreuren, dat zij niet tot de zekerheid van hun zaligheid kunnen geraken. Nu, de Heere leid niet al de Zijnen op dezelfde wijze. Sommigen laat hij jarenlang in duistere nacht en donkerheid hun weg bewandelen. En men heeft het nog het gemakkelijkst bij zulk een leiding, als men in ootmoed en lijdzaamheid mag zeggen: Heere, Uw wil geschiede!

Bij anderen duurt deze duisternis maar een korte tijd en men ziet Hem in Zijn lieflijkheid en genade, eer men het vermoedt. Maar hoe dit zei, de kwaal, waarmee men zich zo voortdurend vermoeien moet en die aan de ziel zoveel angst en nood kan veroorzaken, is de bittere vijandschap, die in het hart ligt, tegen de Heere en Zijn vrije, soevereine genade. En dan blijft de duivel zijn heerschappij over ons uitoefenen, zodat de mens zich blijft verdiepen in allerlei somber gepeins en nooit buiten een zekere gedachtenkring, die hij zichzelf heeft gevormd.

Indien het er u echter van harte om te doen is, vrede met God te hebben door onze Heere Jezus Christus, dan zeg ik het u vrijmoedig in de naam des Heeren: het heil is voor u, niettegenstaande uw zonden, uw zielennood en soms onuitstaanbare ellende en angst des harten. Zo zeg ik u: zo en niet anders is de weg! Ja, al zag het er nog veel verschrikkelijker met u uit dan gij zelf weet, en al moet gij zeggen: het is maar ellende op ellende, en het wordt dagelijks erger, zo roep ik het u nochtans toe: nee, het gaat van dag tot dag beter met u, al ziet gij het niet, en het zal beter worden, totdat uw afgemat hoofd komt te liggen in de schoot van onze Heere Jezus Christus.

Wie is de auteur van deze waardevolle pennenvrucht?

[J.C. Philpot]

Wie is de auteur van deze waardevolle pennenvrucht?

Kohlbrugge. Het citaat komt uit "De eenvoudige Heidelberger". Niet de uitgebreidere versie van dit jaar, al zal het waarschijnlijk ook daarin staan.