Generale Synode Christelijke Gereformeerde Kerken 2024

[BSH]

En precies dat geeft links het gevoel dat ze - dankzij rugdekking van het midden - kunnen doen wat ze willen.

"Doen wat ze willen" - dat is niet waar, maar dat weet je zelf ook wel.

En precies dat geeft links het gevoel dat ze - dankzij rugdekking van het midden - synodebesluiten zonder consequenties kunnen negeren.

Dat is inderdaad een betere formulering. Maar daarbij teken ik aan dat ze dat niet lichtvaardig doen en dat ik niet de indruk heb dat ze daarvoor de rugdekking van het midden nodig hebben. Ook zonder hadden ze het gedaan.

Zonder die rugdekking waren zij vertrokken.
Dankzij deze rugdekking is rechts voor het blok gezet.

[deschpin]

Gelijk of niet, als je het in een kerkverband niet meer uit kunt houden, ga je weg. En als dat kerkrechtelijke gedoe, daar krijg je alleen maar oorlog van. Hou ermee op en trek je conclusie.

Vrij kort door de bocht maar wel de eerlijke weg. Ik zie als buitenstaander nu toch allerlei gekunstelde voorstellen om zichzelf en de eigen voorkeuren te rechtvaardigen.
Sta op voor waar je in gelooft, laat dat zien aan iedereen incl. in de kerkvergaderingen. Wordt je daarom uit je kerkverband geknikkerd so be it. Je nederlandse kerklabel is in de eeuwigheid volledig irrelevant.

[Orchidee]

Waarom wil je perse bij een of ander kerkverband 'horen'?
Zal vast dom overkomen maar ik heb nog nooit aan een kerkverband 'gehangen', wel kan ik me voorstellen dat je je verbonden voelt/weet aan een kerkelijke gemeente.

Verstuurd vanaf mijn SM-A165F met Tapatalk

[Refojongere]

Daar hebben we het hier al eerder over gehad, maar het antwoord op vraag 1 is nee. Vrouwelijke ambtsdragers is voor mij Schriftverstaan en homoseksuele relaties Schriftgezag, totdat iemand mij ervan kan overtuigen dat het anders ligt.

Als je kijkt naar het minderheidsrapport van de synode 2019-2022 dan lees ik daar de leessleutel van dr. B. Loonstra die als een raster over de Schrift wordt gelegd:

"Al zijn concrete voorschriften zijn toepassingen van de liefde, in een historische, cultureel bepaalde context. Hij gaf zijn voorschriften met het volle apostolische gezag, omdat het toen en daar de wet van de Geest was. Maar intussen bleef hij steeds medewerker aan de vrijheid. Hij wilde niet anders dan de gemeenten van Christus in de vrijheid te plaatsen. De gemeente was immers niet van hem, maar van Christus. Op dat moment en in die situatie zijn deze voorschriften met gezag tot de gemeenten gekomen en vroegen ze om gehoorzaamheid. Maar wanneer tijden veranderen verliest de letter zijn onmiddellijke betekenis. Het was nooit de bedoeling dat de letter een eigen leven ging leiden. De letter was altijd al slechts een richtingwijzer van de liefde: letter bij de Geest."

Onder het mom niet meer onder de letter/wet maar de Geest/genade worden voorschriften uit het NT principieel afhankelijk gemaakt van de cultuur. Dat raakt toch het Schriftgezag? Heel concreet: het gezag van de geboden van de Heere die Paulus doorgeeft?

[Middenrefo]

Daar hebben we het hier al eerder over gehad, maar het antwoord op vraag 1 is nee. Vrouwelijke ambtsdragers is voor mij Schriftverstaan en homoseksuele relaties Schriftgezag, totdat iemand mij ervan kan overtuigen dat het anders ligt.

Als je kijkt naar het minderheidsrapport van de synode 2019-2022 dan lees ik daar de leessleutel van dr. B. Loonstra die als een raster over de Schrift wordt gelegd:

"Al zijn concrete voorschriften zijn toepassingen van de liefde, in een historische, cultureel bepaalde context. Hij gaf zijn voorschriften met het volle apostolische gezag, omdat het toen en daar de wet van de Geest was. Maar intussen bleef hij steeds medewerker aan de vrijheid. Hij wilde niet anders dan de gemeenten van Christus in de vrijheid te plaatsen. De gemeente was immers niet van hem, maar van Christus. Op dat moment en in die situatie zijn deze voorschriften met gezag tot de gemeenten gekomen en vroegen ze om gehoorzaamheid. Maar wanneer tijden veranderen verliest de letter zijn onmiddellijke betekenis. Het was nooit de bedoeling dat de letter een eigen leven ging leiden. De letter was altijd al slechts een richtingwijzer van de liefde: letter bij de Geest."

Onder het mom niet meer onder de letter/wet maar de Geest/genade worden voorschriften uit het NT principieel afhankelijk gemaakt van de cultuur. Dat raakt toch het Schriftgezag? Heel concreet: het gezag van de geboden van de Heere die Paulus doorgeeft?

Mag ik jou dezelfde vraag stellen m.b.t. de vele voorschriften in het Oude Testament?

[Refojongere]

Daar hebben we het hier al eerder over gehad, maar het antwoord op vraag 1 is nee. Vrouwelijke ambtsdragers is voor mij Schriftverstaan en homoseksuele relaties Schriftgezag, totdat iemand mij ervan kan overtuigen dat het anders ligt.

Als je kijkt naar het minderheidsrapport van de synode 2019-2022 dan lees ik daar de leessleutel van dr. B. Loonstra die als een raster over de Schrift wordt gelegd:

"Al zijn concrete voorschriften zijn toepassingen van de liefde, in een historische, cultureel bepaalde context. Hij gaf zijn voorschriften met het volle apostolische gezag, omdat het toen en daar de wet van de Geest was. Maar intussen bleef hij steeds medewerker aan de vrijheid. Hij wilde niet anders dan de gemeenten van Christus in de vrijheid te plaatsen. De gemeente was immers niet van hem, maar van Christus. Op dat moment en in die situatie zijn deze voorschriften met gezag tot de gemeenten gekomen en vroegen ze om gehoorzaamheid. Maar wanneer tijden veranderen verliest de letter zijn onmiddellijke betekenis. Het was nooit de bedoeling dat de letter een eigen leven ging leiden. De letter was altijd al slechts een richtingwijzer van de liefde: letter bij de Geest."

Onder het mom niet meer onder de letter/wet maar de Geest/genade worden voorschriften uit het NT principieel afhankelijk gemaakt van de cultuur. Dat raakt toch het Schriftgezag? Heel concreet: het gezag van de geboden van de Heere die Paulus doorgeeft?

Mag ik jou dezelfde vraag stellen m.b.t. de vele voorschriften in het Oude Testament?

Ik sluit me aan bij prof. Paul:
"Het is van belang Gods verbonden met Noach en Abraham als blijvend te beschouwen en het verbond aan de Sinai als tijdelijk. Volgens het NT is het laatste verbond verouderd. Het nieuwe verbond vervangt echter niet alle bepalingen, maar is voor een groot deel een vernieuwd verbond, waarbij God zelf zorgt voor de innerlijke gehoorzaamheid om de morele kloof te overbruggen. Vanuit de continuïteit tussen OT en NT kan verwacht worden dat veel zaken hetzelfde blijven. Soms worden wetten in het NT geradicaliseerd, of worden gegroeide praktijken bekritiseerd. De offerwetgeving wordt als vervuld beschouwd (Brief aan de Hebreeën). Indien het NT expliciete uitspraken doet over de oudtestamentische wetgeving, dienen wij die als normatief te beschouwen vanuit de voortgang van de heilsgeschiedenis, waarbij er verschil kan zijn tussen christenen uit de volken en messiasbelijdende joden. Het OT kent een uitgebreide sociale en politieke wetgeving die van groot belang is voor de doordenking van die wetgeving in onze tijd. De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."

In mijn eigen woorden: de wetten die behoren bij de Sinai zijn echt aan Israël gegeven en functioneren in een theocratische samenleving. De weg met Israël is een andere dan met de heidenchristenen (zie Hand. 15). Het verbond met de Sinai is ook verouderd. Tenzij het in het NT herhaald wordt (tien geboden of bepaalde burgerlijke wetten waar de geest ervan opnieuw wordt toegepast, de scheppingsorde).

[Refojongere]

Mag ik jou dezelfde vraag stellen m.b.t. de vele voorschriften in het Oude Testament?

V.w.b. voorschriften in het NT. Hoe reflecteer je op wat dr. Paul schrijft:
"Vrij recent is een stroming opgekomen die uitgaat van een hermeneutiek van de voortgang van het heil en verder wil komen dan het NT. William Webb stelt dat de wereld waarin de Bijbel geschreven is, gebrekkige morele standaarden had. God bepaalde in zijn wijsheid dat het het beste zou zijn om geleidelijk te werken, om zo zijn volk te leiden van de lage morele praktijken van de omringende culturen naar veel hogere standaarden van moreel gedrag. Daarom gaf God in het OT morele geboden die een grote verbetering waren ten opzichte van de standaarden van de omringende volken, maar toch niet zijn hoogste ideaal waren. In het NT gaf God hogere morele standaarden en bracht Hij verbetering ten aanzien van wat in het OT onderwezen was. Maar ook deze morele geboden in het NT vormen niet Gods ‘uiteindelijke ethiek’. Onze taak vandaag is om te proberen de richting te begrijpen waarin God geleidelijk zijn volk leidde, zodat wij door dat traject na te gaan, kunnen ontdekken wat Gods ‘uiteindelijke ethiek’ is ten aanzien van diverse onderwerpen. Die ethiek behoren wij te onderwijzen en te gehoorzamen. Wayne Grudem wijst er in zijn reactie echter terecht op dat op deze manier het NT slechts een fase in de ontwikkeling is, terwijl de reformatoren steeds het ‘Sola Scriptura’ hebben beleden: de Schrift is genoeg om ethische normen uit af te leiden. In het systeem van Webb worden wij afhankelijk van deskundigen die de bijbelteksten eerst filteren door maar liefst achttien criteria (door hem opgesteld), om daarna pas te weten wat wij in deze tijd behoren te doen, terwijl de Bijbel zelf vaak heel direct over ethische onderwerpen schrijft.."

Ik denk dat de benadering van dr. Loonstra onder dezelfde kritiek kan worden gesteld van het Sola Scriptura.

[Middenrefo]

Daar hebben we het hier al eerder over gehad, maar het antwoord op vraag 1 is nee. Vrouwelijke ambtsdragers is voor mij Schriftverstaan en homoseksuele relaties Schriftgezag, totdat iemand mij ervan kan overtuigen dat het anders ligt.

Als je kijkt naar het minderheidsrapport van de synode 2019-2022 dan lees ik daar de leessleutel van dr. B. Loonstra die als een raster over de Schrift wordt gelegd:

"Al zijn concrete voorschriften zijn toepassingen van de liefde, in een historische, cultureel bepaalde context. Hij gaf zijn voorschriften met het volle apostolische gezag, omdat het toen en daar de wet van de Geest was. Maar intussen bleef hij steeds medewerker aan de vrijheid. Hij wilde niet anders dan de gemeenten van Christus in de vrijheid te plaatsen. De gemeente was immers niet van hem, maar van Christus. Op dat moment en in die situatie zijn deze voorschriften met gezag tot de gemeenten gekomen en vroegen ze om gehoorzaamheid. Maar wanneer tijden veranderen verliest de letter zijn onmiddellijke betekenis. Het was nooit de bedoeling dat de letter een eigen leven ging leiden. De letter was altijd al slechts een richtingwijzer van de liefde: letter bij de Geest."

Onder het mom niet meer onder de letter/wet maar de Geest/genade worden voorschriften uit het NT principieel afhankelijk gemaakt van de cultuur. Dat raakt toch het Schriftgezag? Heel concreet: het gezag van de geboden van de Heere die Paulus doorgeeft?

Mag ik jou dezelfde vraag stellen m.b.t. de vele voorschriften in het Oude Testament?

Ik sluit me aan bij prof. Paul:
"Het is van belang Gods verbonden met Noach en Abraham als blijvend te beschouwen en het verbond aan de Sinai als tijdelijk. Volgens het NT is het laatste verbond verouderd. Het nieuwe verbond vervangt echter niet alle bepalingen, maar is voor een groot deel een vernieuwd verbond, waarbij God zelf zorgt voor de innerlijke gehoorzaamheid om de morele kloof te overbruggen. Vanuit de continuïteit tussen OT en NT kan verwacht worden dat veel zaken hetzelfde blijven. Soms worden wetten in het NT geradicaliseerd, of worden gegroeide praktijken bekritiseerd. De offerwetgeving wordt als vervuld beschouwd (Brief aan de Hebreeën). Indien het NT expliciete uitspraken doet over de oudtestamentische wetgeving, dienen wij die als normatief te beschouwen vanuit de voortgang van de heilsgeschiedenis, waarbij er verschil kan zijn tussen christenen uit de volken en messiasbelijdende joden. Het OT kent een uitgebreide sociale en politieke wetgeving die van groot belang is voor de doordenking van die wetgeving in onze tijd. De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."

In mijn eigen woorden: de wetten die behoren bij de Sinai zijn echt aan Israël gegeven en functioneren in een theocratische samenleving. De weg met Israël is een andere dan met de heidenchristenen (zie Hand. 15). Het verbond met de Sinai is ook verouderd. Tenzij het in het NT herhaald wordt (tien geboden of bepaalde burgerlijke wetten waar de geest ervan opnieuw wordt toegepast, de scheppingsorde).

Los van het feit dat ik het in grote lijnen met dr. Paul eens ben, zie je dat ook hij een bepaalde uitleg en interpretatie moet volgen om tot zijn conclusies te komen en om aan te geven welke zaken in het OT tijd- of cultuurgebonden zijn. Het is geen 1 + 1 = 2 en dat betekent dat andere theologen die net zo gereformeerd zijn tot een andere conclusie kunnen komen.

Maar er is nog iets anders wat jouw verwijzing naar dr. Paul duidelijk maakt. Dat is deze zin: "De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."
Het valt mij op dat dit deel bij behoudende gereformeerden zwaar onderbelicht is. Er is een onevenwichtige focus op een paar onderwerpen en ik heb me al zó vaak afgevraagd waarom er in die flank zo anders wordt gedacht over het milieu, klimaat, dierenwelzijn, liefde tot je naaste, duurzame landbouw, gezonde voeding, gerechtigheid, de economie van het genoeg, etc. Telkens als ik probeer dergelijke onderwerpen ter sprake te brengen wordt het afgedaan als 'links'. Alsof de Bijbel niet heel veel voorschriften heeft die we nu links zouden noemen en waar je dan wel heel makkelijk overheen walst. Ik vindt dat veel van zulke oudtestamentische en nieuwtestamentische voorschriften door de rechterflank zowel naar de letter als naar de geest genegeerd worden. Blijkbaar zijn die dan ineens wel tijd- en cultuurgebonden.

Ik hoop niet dat je me deze hartenkreet kwalijk neemt, dat een onderwerp als v&a, waar in de Bijbel eigenlijk weinig over gezegd wordt, blijkbaar een kerkscheuring waard is, terwijl die andere, veel grotere onderwerpen, totaal geen ophef veroorzaken.

[ZWP]

Ik vind dat ook zeer interessante zaken, die wellicht een eigen topic waard zijn?

[huisman]

Als je kijkt naar het minderheidsrapport van de synode 2019-2022 dan lees ik daar de leessleutel van dr. B. Loonstra die als een raster over de Schrift wordt gelegd:

"Al zijn concrete voorschriften zijn toepassingen van de liefde, in een historische, cultureel bepaalde context. Hij gaf zijn voorschriften met het volle apostolische gezag, omdat het toen en daar de wet van de Geest was. Maar intussen bleef hij steeds medewerker aan de vrijheid. Hij wilde niet anders dan de gemeenten van Christus in de vrijheid te plaatsen. De gemeente was immers niet van hem, maar van Christus. Op dat moment en in die situatie zijn deze voorschriften met gezag tot de gemeenten gekomen en vroegen ze om gehoorzaamheid. Maar wanneer tijden veranderen verliest de letter zijn onmiddellijke betekenis. Het was nooit de bedoeling dat de letter een eigen leven ging leiden. De letter was altijd al slechts een richtingwijzer van de liefde: letter bij de Geest."

Onder het mom niet meer onder de letter/wet maar de Geest/genade worden voorschriften uit het NT principieel afhankelijk gemaakt van de cultuur. Dat raakt toch het Schriftgezag? Heel concreet: het gezag van de geboden van de Heere die Paulus doorgeeft?

Mag ik jou dezelfde vraag stellen m.b.t. de vele voorschriften in het Oude Testament?

Ik sluit me aan bij prof. Paul:
"Het is van belang Gods verbonden met Noach en Abraham als blijvend te beschouwen en het verbond aan de Sinai als tijdelijk. Volgens het NT is het laatste verbond verouderd. Het nieuwe verbond vervangt echter niet alle bepalingen, maar is voor een groot deel een vernieuwd verbond, waarbij God zelf zorgt voor de innerlijke gehoorzaamheid om de morele kloof te overbruggen. Vanuit de continuïteit tussen OT en NT kan verwacht worden dat veel zaken hetzelfde blijven. Soms worden wetten in het NT geradicaliseerd, of worden gegroeide praktijken bekritiseerd. De offerwetgeving wordt als vervuld beschouwd (Brief aan de Hebreeën). Indien het NT expliciete uitspraken doet over de oudtestamentische wetgeving, dienen wij die als normatief te beschouwen vanuit de voortgang van de heilsgeschiedenis, waarbij er verschil kan zijn tussen christenen uit de volken en messiasbelijdende joden. Het OT kent een uitgebreide sociale en politieke wetgeving die van groot belang is voor de doordenking van die wetgeving in onze tijd. De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."

In mijn eigen woorden: de wetten die behoren bij de Sinai zijn echt aan Israël gegeven en functioneren in een theocratische samenleving. De weg met Israël is een andere dan met de heidenchristenen (zie Hand. 15). Het verbond met de Sinai is ook verouderd. Tenzij het in het NT herhaald wordt (tien geboden of bepaalde burgerlijke wetten waar de geest ervan opnieuw wordt toegepast, de scheppingsorde).

Los van het feit dat ik het in grote lijnen met dr. Paul eens ben, zie je dat ook hij een bepaalde uitleg en interpretatie moet volgen om tot zijn conclusies te komen en om aan te geven welke zaken in het OT tijd- of cultuurgebonden zijn. Het is geen 1 + 1 = 2 en dat betekent dat andere theologen die net zo gereformeerd zijn tot een andere conclusie kunnen komen.

Maar er is nog iets anders wat jouw verwijzing naar dr. Paul duidelijk maakt. Dat is deze zin: "De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."
Het valt mij op dat dit deel bij behoudende gereformeerden zwaar onderbelicht is. Er is een onevenwichtige focus op een paar onderwerpen en ik heb me al zó vaak afgevraagd waarom er in die flank zo anders wordt gedacht over het milieu, klimaat, dierenwelzijn, liefde tot je naaste, duurzame landbouw, gezonde voeding, gerechtigheid, de economie van het genoeg, etc. Telkens als ik probeer dergelijke onderwerpen ter sprake te brengen wordt het afgedaan als 'links'. Alsof de Bijbel niet heel veel voorschriften heeft die we nu links zouden noemen en waar je dan wel heel makkelijk overheen walst. Ik vindt dat veel van zulke oudtestamentische en nieuwtestamentische voorschriften door de rechterflank zowel naar de letter als naar de geest genegeerd worden. Blijkbaar zijn die dan ineens wel tijd- en cultuurgebonden.

Ik hoop niet dat je me deze hartenkreet kwalijk neemt, dat een onderwerp als v&a, waar in de Bijbel eigenlijk weinig over gezegd wordt, blijkbaar een kerkscheuring waard is, terwijl die andere, veel grotere onderwerpen, totaal geen ophef veroorzaken.

1. Ik zal het vast gemist hebben maar zijn er over deze onderwerpen kerkelijke besluiten waar ‘rechts’ zich niet aan onderwerpt?
2. Welke voorschriften uit de Bijbel worden door de rechterflank genegeerd?
3. Als het gaat over bv dierenwelzijn, migratie/asiel passeer ik jou waarschijnlijk links. En dat voor een echte ‘pander’

M.a.w. je schiet met hagel op de rechterflank. Kan mij niet aan de indruk onttrekken dat jouw ‘liefde tot de naaste’ zich niet uitstrekt tot de rechterflank. Jammer want ik ben best wel lief.

[Middenrefo]

Mag ik jou dezelfde vraag stellen m.b.t. de vele voorschriften in het Oude Testament?

Ik sluit me aan bij prof. Paul:
"Het is van belang Gods verbonden met Noach en Abraham als blijvend te beschouwen en het verbond aan de Sinai als tijdelijk. Volgens het NT is het laatste verbond verouderd. Het nieuwe verbond vervangt echter niet alle bepalingen, maar is voor een groot deel een vernieuwd verbond, waarbij God zelf zorgt voor de innerlijke gehoorzaamheid om de morele kloof te overbruggen. Vanuit de continuïteit tussen OT en NT kan verwacht worden dat veel zaken hetzelfde blijven. Soms worden wetten in het NT geradicaliseerd, of worden gegroeide praktijken bekritiseerd. De offerwetgeving wordt als vervuld beschouwd (Brief aan de Hebreeën). Indien het NT expliciete uitspraken doet over de oudtestamentische wetgeving, dienen wij die als normatief te beschouwen vanuit de voortgang van de heilsgeschiedenis, waarbij er verschil kan zijn tussen christenen uit de volken en messiasbelijdende joden. Het OT kent een uitgebreide sociale en politieke wetgeving die van groot belang is voor de doordenking van die wetgeving in onze tijd. De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."

In mijn eigen woorden: de wetten die behoren bij de Sinai zijn echt aan Israël gegeven en functioneren in een theocratische samenleving. De weg met Israël is een andere dan met de heidenchristenen (zie Hand. 15). Het verbond met de Sinai is ook verouderd. Tenzij het in het NT herhaald wordt (tien geboden of bepaalde burgerlijke wetten waar de geest ervan opnieuw wordt toegepast, de scheppingsorde).

Los van het feit dat ik het in grote lijnen met dr. Paul eens ben, zie je dat ook hij een bepaalde uitleg en interpretatie moet volgen om tot zijn conclusies te komen en om aan te geven welke zaken in het OT tijd- of cultuurgebonden zijn. Het is geen 1 + 1 = 2 en dat betekent dat andere theologen die net zo gereformeerd zijn tot een andere conclusie kunnen komen.

Maar er is nog iets anders wat jouw verwijzing naar dr. Paul duidelijk maakt. Dat is deze zin: "De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."
Het valt mij op dat dit deel bij behoudende gereformeerden zwaar onderbelicht is. Er is een onevenwichtige focus op een paar onderwerpen en ik heb me al zó vaak afgevraagd waarom er in die flank zo anders wordt gedacht over het milieu, klimaat, dierenwelzijn, liefde tot je naaste, duurzame landbouw, gezonde voeding, gerechtigheid, de economie van het genoeg, etc. Telkens als ik probeer dergelijke onderwerpen ter sprake te brengen wordt het afgedaan als 'links'. Alsof de Bijbel niet heel veel voorschriften heeft die we nu links zouden noemen en waar je dan wel heel makkelijk overheen walst. Ik vindt dat veel van zulke oudtestamentische en nieuwtestamentische voorschriften door de rechterflank zowel naar de letter als naar de geest genegeerd worden. Blijkbaar zijn die dan ineens wel tijd- en cultuurgebonden.

Ik hoop niet dat je me deze hartenkreet kwalijk neemt, dat een onderwerp als v&a, waar in de Bijbel eigenlijk weinig over gezegd wordt, blijkbaar een kerkscheuring waard is, terwijl die andere, veel grotere onderwerpen, totaal geen ophef veroorzaken.

1. Ik zal het vast gemist hebben maar zijn er over deze onderwerpen kerkelijke besluiten waar ‘rechts’ zich niet aan onderwerpt?
2. Welke voorschriften uit de Bijbel worden door de rechterflank genegeerd?
3. Als het gaat over bv dierenwelzijn, migratie/asiel passeer ik jou waarschijnlijk links. En dat voor een echte ‘pander’

M.a.w. je schiet met hagel op de rechterflank. Kan mij niet aan de indruk onttrekken dat jouw ‘liefde tot de naaste’ zich niet uitstrekt tot de rechterflank. Jammer want ik ben best wel lief.

Ad 1: dat er geen kerkelijke besluiten over genomen worden is misschien al veelzeggend.
Ad 2: Bijna alles wat met landbouw en economie te maken heeft bijvoorbeeld.
Ad 3: Goed om te horen! Dan ben je inderdaad geen doorsnee pander en stem je vast geen SGP.

Het klopt dat ik veralgemeniseer, soms is dat nodig. Dat doen we hier in dit topic toch voortdurend?

[huisman]

Ik sluit me aan bij prof. Paul:
"Het is van belang Gods verbonden met Noach en Abraham als blijvend te beschouwen en het verbond aan de Sinai als tijdelijk. Volgens het NT is het laatste verbond verouderd. Het nieuwe verbond vervangt echter niet alle bepalingen, maar is voor een groot deel een vernieuwd verbond, waarbij God zelf zorgt voor de innerlijke gehoorzaamheid om de morele kloof te overbruggen. Vanuit de continuïteit tussen OT en NT kan verwacht worden dat veel zaken hetzelfde blijven. Soms worden wetten in het NT geradicaliseerd, of worden gegroeide praktijken bekritiseerd. De offerwetgeving wordt als vervuld beschouwd (Brief aan de Hebreeën). Indien het NT expliciete uitspraken doet over de oudtestamentische wetgeving, dienen wij die als normatief te beschouwen vanuit de voortgang van de heilsgeschiedenis, waarbij er verschil kan zijn tussen christenen uit de volken en messiasbelijdende joden. Het OT kent een uitgebreide sociale en politieke wetgeving die van groot belang is voor de doordenking van die wetgeving in onze tijd. De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."

In mijn eigen woorden: de wetten die behoren bij de Sinai zijn echt aan Israël gegeven en functioneren in een theocratische samenleving. De weg met Israël is een andere dan met de heidenchristenen (zie Hand. 15). Het verbond met de Sinai is ook verouderd. Tenzij het in het NT herhaald wordt (tien geboden of bepaalde burgerlijke wetten waar de geest ervan opnieuw wordt toegepast, de scheppingsorde).

Los van het feit dat ik het in grote lijnen met dr. Paul eens ben, zie je dat ook hij een bepaalde uitleg en interpretatie moet volgen om tot zijn conclusies te komen en om aan te geven welke zaken in het OT tijd- of cultuurgebonden zijn. Het is geen 1 + 1 = 2 en dat betekent dat andere theologen die net zo gereformeerd zijn tot een andere conclusie kunnen komen.

Maar er is nog iets anders wat jouw verwijzing naar dr. Paul duidelijk maakt. Dat is deze zin: "De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."
Het valt mij op dat dit deel bij behoudende gereformeerden zwaar onderbelicht is. Er is een onevenwichtige focus op een paar onderwerpen en ik heb me al zó vaak afgevraagd waarom er in die flank zo anders wordt gedacht over het milieu, klimaat, dierenwelzijn, liefde tot je naaste, duurzame landbouw, gezonde voeding, gerechtigheid, de economie van het genoeg, etc. Telkens als ik probeer dergelijke onderwerpen ter sprake te brengen wordt het afgedaan als 'links'. Alsof de Bijbel niet heel veel voorschriften heeft die we nu links zouden noemen en waar je dan wel heel makkelijk overheen walst. Ik vindt dat veel van zulke oudtestamentische en nieuwtestamentische voorschriften door de rechterflank zowel naar de letter als naar de geest genegeerd worden. Blijkbaar zijn die dan ineens wel tijd- en cultuurgebonden.

Ik hoop niet dat je me deze hartenkreet kwalijk neemt, dat een onderwerp als v&a, waar in de Bijbel eigenlijk weinig over gezegd wordt, blijkbaar een kerkscheuring waard is, terwijl die andere, veel grotere onderwerpen, totaal geen ophef veroorzaken.

1. Ik zal het vast gemist hebben maar zijn er over deze onderwerpen kerkelijke besluiten waar ‘rechts’ zich niet aan onderwerpt?
2. Welke voorschriften uit de Bijbel worden door de rechterflank genegeerd?
3. Als het gaat over bv dierenwelzijn, migratie/asiel passeer ik jou waarschijnlijk links. En dat voor een echte ‘pander’

M.a.w. je schiet met hagel op de rechterflank. Kan mij niet aan de indruk onttrekken dat jouw ‘liefde tot de naaste’ zich niet uitstrekt tot de rechterflank. Jammer want ik ben best wel lief.

Ad 1: dat er geen kerkelijke besluiten over genomen worden is misschien al veelzeggend.
Ad 2: Bijna alles wat met landbouw en economie te maken heeft bijvoorbeeld.
Ad 3: Goed om te horen! Dan ben je inderdaad geen doorsnee pander en stem je vast geen SGP.

Het klopt dat ik veralgemeniseer, soms is dat nodig. Dat doen we hier in dit topic toch voortdurend?

Ik stem zeker wel SGP vanwege de voor mij belangrijke zaken op medisch ethisch terrein en hun Bijbels zicht op huwelijk en gezin. Verder is de SGP eigenlijk de enige partij geweest die defensie nooit wilde verwaarlozen. Alle andere partijen hebben meer of minder boter op hun hoofd met hun geklaag dat defensie is verwaarloost. Trouwens ook veel sympathie voor de CU.
Natuurlijk ben ik eigenwijs genoeg om ook op sommige terreinen andere standpunten te hebben. Op asiel ben ik ruimer. Ontwikkelingssamenwerking kan veel meer geld naar toe en laat de wolf met rust. Misschien tijd voor een eigen partij.

Maar dit alles heeft niets te maken met de crisis in de CGK. Misschien deze overeenkomst met de politiek. In de politiek is de rechtstaat niet meer veilig bij alle partijen. Binnen de CGK is de kerkordelijke ‘rechtstaat’ niet meer veilig vanwege de flagrante en voortgaande ongehoorzaamheid.

[Middenrefo]

Los van het feit dat ik het in grote lijnen met dr. Paul eens ben, zie je dat ook hij een bepaalde uitleg en interpretatie moet volgen om tot zijn conclusies te komen en om aan te geven welke zaken in het OT tijd- of cultuurgebonden zijn. Het is geen 1 + 1 = 2 en dat betekent dat andere theologen die net zo gereformeerd zijn tot een andere conclusie kunnen komen.

Maar er is nog iets anders wat jouw verwijzing naar dr. Paul duidelijk maakt. Dat is deze zin: "De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."
Het valt mij op dat dit deel bij behoudende gereformeerden zwaar onderbelicht is. Er is een onevenwichtige focus op een paar onderwerpen en ik heb me al zó vaak afgevraagd waarom er in die flank zo anders wordt gedacht over het milieu, klimaat, dierenwelzijn, liefde tot je naaste, duurzame landbouw, gezonde voeding, gerechtigheid, de economie van het genoeg, etc. Telkens als ik probeer dergelijke onderwerpen ter sprake te brengen wordt het afgedaan als 'links'. Alsof de Bijbel niet heel veel voorschriften heeft die we nu links zouden noemen en waar je dan wel heel makkelijk overheen walst. Ik vindt dat veel van zulke oudtestamentische en nieuwtestamentische voorschriften door de rechterflank zowel naar de letter als naar de geest genegeerd worden. Blijkbaar zijn die dan ineens wel tijd- en cultuurgebonden.

Ik hoop niet dat je me deze hartenkreet kwalijk neemt, dat een onderwerp als v&a, waar in de Bijbel eigenlijk weinig over gezegd wordt, blijkbaar een kerkscheuring waard is, terwijl die andere, veel grotere onderwerpen, totaal geen ophef veroorzaken.

1. Ik zal het vast gemist hebben maar zijn er over deze onderwerpen kerkelijke besluiten waar ‘rechts’ zich niet aan onderwerpt?
2. Welke voorschriften uit de Bijbel worden door de rechterflank genegeerd?
3. Als het gaat over bv dierenwelzijn, migratie/asiel passeer ik jou waarschijnlijk links. En dat voor een echte ‘pander’

M.a.w. je schiet met hagel op de rechterflank. Kan mij niet aan de indruk onttrekken dat jouw ‘liefde tot de naaste’ zich niet uitstrekt tot de rechterflank. Jammer want ik ben best wel lief.

Ad 1: dat er geen kerkelijke besluiten over genomen worden is misschien al veelzeggend.
Ad 2: Bijna alles wat met landbouw en economie te maken heeft bijvoorbeeld.
Ad 3: Goed om te horen! Dan ben je inderdaad geen doorsnee pander en stem je vast geen SGP.

Het klopt dat ik veralgemeniseer, soms is dat nodig. Dat doen we hier in dit topic toch voortdurend?

Ik stem zeker wel SGP vanwege de voor mij belangrijke zaken op medisch ethisch terrein en hun Bijbels zicht op huwelijk en gezin. Verder is de SGP eigenlijk de enige partij geweest die defensie nooit wilde verwaarlozen. Alle andere partijen hebben meer of minder boter op hun hoofd met hun geklaag dat defensie is verwaarloost. Trouwens ook veel sympathie voor de CU.
Natuurlijk ben ik eigenwijs genoeg om ook op sommige terreinen andere standpunten te hebben. Op asiel ben ik ruimer. Ontwikkelingssamenwerking kan veel meer geld naar toe en laat de wolf met rust. Misschien tijd voor een eigen partij.

Maar dit alles heeft niets te maken met de crisis in de CGK. Misschien deze overeenkomst met de politiek. In de politiek is de rechtstaat niet meer veilig bij alle partijen. Binnen de CGK is de kerkordelijke ‘rechtstaat’ niet meer veilig vanwege de flagrante en voortgaande ongehoorzaamheid.

Dat klopt. Was er maar eens een crisis in de CGK over één van deze onderwerpen.

[BSH]

Als je kijkt naar het minderheidsrapport van de synode 2019-2022 dan lees ik daar de leessleutel van dr. B. Loonstra die als een raster over de Schrift wordt gelegd:

"Al zijn concrete voorschriften zijn toepassingen van de liefde, in een historische, cultureel bepaalde context. Hij gaf zijn voorschriften met het volle apostolische gezag, omdat het toen en daar de wet van de Geest was. Maar intussen bleef hij steeds medewerker aan de vrijheid. Hij wilde niet anders dan de gemeenten van Christus in de vrijheid te plaatsen. De gemeente was immers niet van hem, maar van Christus. Op dat moment en in die situatie zijn deze voorschriften met gezag tot de gemeenten gekomen en vroegen ze om gehoorzaamheid. Maar wanneer tijden veranderen verliest de letter zijn onmiddellijke betekenis. Het was nooit de bedoeling dat de letter een eigen leven ging leiden. De letter was altijd al slechts een richtingwijzer van de liefde: letter bij de Geest."

Onder het mom niet meer onder de letter/wet maar de Geest/genade worden voorschriften uit het NT principieel afhankelijk gemaakt van de cultuur. Dat raakt toch het Schriftgezag? Heel concreet: het gezag van de geboden van de Heere die Paulus doorgeeft?

Mag ik jou dezelfde vraag stellen m.b.t. de vele voorschriften in het Oude Testament?

Ik sluit me aan bij prof. Paul:
"Het is van belang Gods verbonden met Noach en Abraham als blijvend te beschouwen en het verbond aan de Sinai als tijdelijk. Volgens het NT is het laatste verbond verouderd. Het nieuwe verbond vervangt echter niet alle bepalingen, maar is voor een groot deel een vernieuwd verbond, waarbij God zelf zorgt voor de innerlijke gehoorzaamheid om de morele kloof te overbruggen. Vanuit de continuïteit tussen OT en NT kan verwacht worden dat veel zaken hetzelfde blijven. Soms worden wetten in het NT geradicaliseerd, of worden gegroeide praktijken bekritiseerd. De offerwetgeving wordt als vervuld beschouwd (Brief aan de Hebreeën). Indien het NT expliciete uitspraken doet over de oudtestamentische wetgeving, dienen wij die als normatief te beschouwen vanuit de voortgang van de heilsgeschiedenis, waarbij er verschil kan zijn tussen christenen uit de volken en messiasbelijdende joden. Het OT kent een uitgebreide sociale en politieke wetgeving die van groot belang is voor de doordenking van die wetgeving in onze tijd. De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."

In mijn eigen woorden: de wetten die behoren bij de Sinai zijn echt aan Israël gegeven en functioneren in een theocratische samenleving. De weg met Israël is een andere dan met de heidenchristenen (zie Hand. 15). Het verbond met de Sinai is ook verouderd. Tenzij het in het NT herhaald wordt (tien geboden of bepaalde burgerlijke wetten waar de geest ervan opnieuw wordt toegepast, de scheppingsorde).

Los van het feit dat ik het in grote lijnen met dr. Paul eens ben, zie je dat ook hij een bepaalde uitleg en interpretatie moet volgen om tot zijn conclusies te komen en om aan te geven welke zaken in het OT tijd- of cultuurgebonden zijn. Het is geen 1 + 1 = 2 en dat betekent dat andere theologen die net zo gereformeerd zijn tot een andere conclusie kunnen komen.

Maar er is nog iets anders wat jouw verwijzing naar dr. Paul duidelijk maakt. Dat is deze zin: "De algemene principes achter deze wetgeving, zoals heiligheid, gerechtigheid en liefde, geven immers aan hoe God wil dat gelovigen – en in bredere zin mensen in het algemeen – omgaan met elkaar, ook in relatie tot de schepping en het bezit."
Het valt mij op dat dit deel bij behoudende gereformeerden zwaar onderbelicht is. Er is een onevenwichtige focus op een paar onderwerpen en ik heb me al zó vaak afgevraagd waarom er in die flank zo anders wordt gedacht over het milieu, klimaat, dierenwelzijn, liefde tot je naaste, duurzame landbouw, gezonde voeding, gerechtigheid, de economie van het genoeg, etc. Telkens als ik probeer dergelijke onderwerpen ter sprake te brengen wordt het afgedaan als 'links'. Alsof de Bijbel niet heel veel voorschriften heeft die we nu links zouden noemen en waar je dan wel heel makkelijk overheen walst. Ik vindt dat veel van zulke oudtestamentische en nieuwtestamentische voorschriften door de rechterflank zowel naar de letter als naar de geest genegeerd worden. Blijkbaar zijn die dan ineens wel tijd- en cultuurgebonden.

Ik hoop niet dat je me deze hartenkreet kwalijk neemt, dat een onderwerp als v&a, waar in de Bijbel eigenlijk weinig over gezegd wordt, blijkbaar een kerkscheuring waard is, terwijl die andere, veel grotere onderwerpen, totaal geen ophef veroorzaken.

En zo zie je maar weer dat iedereen wel eens in een "ja maar zij!" schiet...

[DDD]

Waarom? Dit is toch een serieuze discussie? Waarom zou de CGK-synode bijvoorbeeld geen renteverbod afkondigen? Dat zou best passen bij de manier waarop in ieder geval Verhagen onlangs in het RD de Bijbel uitlegde.