Amstelodamense schreef:Jantje schreef:Herman schreef:Evenwichtigheid dient niet als doel te hebben het complexe gevoelsleven te nivelleren. Een krachtig appel kan veel invloed hebben op het geweten van een mens en dat niet in mindere mate dan dat de lofzang op Gods soevereine genade het effect van ootmoed op de ziel kan werken.
Zeker. Maar als het ene of het andere te weinig in een preek naar voren komt, krijg je precies dat wat ds. Silfhout zegt in het interview naar aanleiding van zijn 25-jarig ambtsjubileum. En ik deel de visie van @J.C. Philpot dat die sfeer van kerken vol bekeerde mensen ook ingang lijkt te vinden onder bepaalde groeperingen binnen de gereformeerde gezindte en ook binnen de Gereformeerde Gemeenten zelf.
Wat is die sfeer van kerken vol bekeerde mensen? Heb je liever kerken vol met onbekeerde mensen?
Een sfeer waar iedereen aangesproken wordt als zijnde gelovige, waar geen appél klinkt, en waar zaken op tweeërlei manier kunnen worden uitgelegd. Ik vind dat ook van toepassing op de specifieke leespreek van ds. IJsselstein, en dan het fragment wat jij aanhaalt. Als je hele zondagen zulke preken hoort, krijg je toch een bepaalde sfeer die niet goed is. En die sfeer is er ook in bepaalde gemeenten. Als er dan eens een keer iets anders gezegd wordt, dat wij van nature tot God niet kunnen gaan, en dat er een wonder nodig is in ons aller leven, dan kijkt men vreemd, want dat dat zoiets gebeurt, is immers toch vanzelfsprekend?
Ik begrijp daarom heel goed de uitspraak van ds. Silfhout. Het is heel ernstig als er alleen maar een activistisch geluid in de preek doorklinkt, en er geen appellerende zaken in doorklinken.