Recent het laatste deel van Het Bureau van Voskuil uit. Dan val je toch opeens in een gat.

Charles schreef:Recent het laatste deel van Het Bureau van Voskuil uit. Dan val je toch opeens in een gat.

Ik lees zo af en toe een hoofdstuk in de bieb van Het bureau. Is het de moeite en tijd waard om de hele serie te lezen?

huisman schreef:

Charles schreef:Recent het laatste deel van Het Bureau van Voskuil uit. Dan val je toch opeens in een gat.

Ik lees zo af en toe een hoofdstuk in de bieb van Het bureau. Is het de moeite en tijd waard om de hele serie te lezen?

Ik vond het deprimerend, ben halverwege gestopt. Toch wil ik het weer eens oppakken.
Het 'hoorspel' vind ik ook aardig!

huisman schreef:

Charles schreef:Recent het laatste deel van Het Bureau van Voskuil uit. Dan val je toch opeens in een gat.

Ik lees zo af en toe een hoofdstuk in de bieb van Het bureau. Is het de moeite en tijd waard om de hele serie te lezen?

Goed geschreven is het sowieso dus het gaat er ook om of het onderwerp je aanspreekt. Als ik zo links en rechts iemand spreek over dit boek dan blijkt het nogal persoonsafhankelijk te zijn. Ikzelf heb jaren bij gemeenten gewerkt en herken heel erg veel uit Het Bureau. Sterker nog, ik heb meer bizars en vreemdere figuren meegemaakt dan dat in 30 jaar Het bureau voorkomt. Zou ik mijn ervaringen op papier hebben gezet zoals Voskuil dat kon, dan zou niemand mij geloven. Momenteel nog steeds in dienst van de overheid maar in een heel andere organisatie. Daar herken ik vrijwel niets van Het Bureau. Dus zou ik die ervaring bij gemeenten niet gehad hebben dan zou Het Bureau me mogelijk veel minder aangesproken hebben.

Ikzelf ervoer het lezen van Het Bureau als therapeutisch. Enerzijds omdat het geen ingewikkelde stof is en je het echt ter ontspanning kan lezen. Het leent zich ook prima om van tijd tot tijd een stuk te lezen. Anderszijds omdat ik me deels herken in Maarten: introvert (hekel aan grote bijeenkomsten) en kritisch (wat is het nu hiervan eigenlijk?). Het is dat ik deel 1 uitgeleend heb anders begon ik weer opnieuw. Deel 1 is het beste maar deel 6 en 7 vond ik toch van hetzelfde niveau. Je zou dus ook deel 1, 6 en 7 kunnen lezen (deel 7 is overigens niet dik en heb je in twee (lange) avonden uit). De tussenliggende delen is veel van hetzelfde. Als deprimerend heb ik het niet ervaren. Wel weemoed, je ziet de tijd voortschrijden in dat boek en een leven doorgaan, dat constateer je ook bij jezelf - de tijd verglijdt.

huisman schreef:

Charles schreef:Recent het laatste deel van Het Bureau van Voskuil uit. Dan val je toch opeens in een gat.

Ik lees zo af en toe een hoofdstuk in de bieb van Het bureau. Is het de moeite en tijd waard om de hele serie te lezen?

Ik heb alle delen vorig jaar op mijn e-reader gezet en heb ze inmiddels allemaal weer gelezen. Charles herkende veel uit het boek van zijn ervaringen bij gemeenten. Zelf werk ik sinds 1980 voor gemeenten en ik heb die herkenning ook. Ik kan me voorstellen dat het voor mensen die niet in een wetenschappelijk-ambtelijke organisatie hebben gewerkt moeilijk te plaatsen is.
Wat ik zelf ook mooi vind aan dit boek is dat het ook een beeld geeft van het tijdsgewricht waarin het zich afspeelt: koude oorlog, Vietnam, kruisraketten, de opkomst van computers.

Avondgedachten (Winslow)

Johann Gottfried Walther schreef:Zoete banden die mij binden.
Uit het gezelschapsleven in de Alblasserdam.
H. Natzijl/H.J. van Dijk

Mooi! Lijkt me. Klopt het?

Ja, is een mooi boek!

Als gast hier schreef:Avondgedachten (Winslow)

Is het een dagboek voor elke avond dan? Stukjes uit een preek?

Op dit moment: De Heiligmaking (John Owen).

De bekende Engelse geleerde Dr. J. Owen schreef onder andere een werk over 'De Heilige Geest'. George Burder verzorgde van dit boek een bewerking waarin lange citaten, die als theologisch en wetenschappelijke onderbouwing dienden, werden weggelaten. In zijn voorwoord vermeldt Burder dat hij zeer zorgvuldig te werk is gegaan, om de geestelijke zaken betreffend de Heiligmaking zo getrouw mogelijk weer te geven.

Diep onder de indruk.

Arja schreef:

Als gast hier schreef:Avondgedachten (Winslow)

Is het een dagboek voor elke avond dan? Stukjes uit een preek?

Nee, een dagboek geschreven als dagboek met een boodschap voor die dag, geen verknipte meditaties of preken. En naast de rijke inhoud vind ik dat persoonlijk ook een belangrijk pluspunt.

Winslow heeft er 1 voor de morgen (morgengedachten) en voor de avond (avondgedachten)

Bijzonder rijke inhoud. Ik pak ze ook graag.(Mijn vader heeft ze ooit vertaald)

helma schreef:Bijzonder rijke inhoud. Ik pak ze ook graag.(Mijn vader heeft ze ooit vertaald)

O wat mooi is dat. Maakt het nog meer "dierbaar".

Arja schreef:

helma schreef:Bijzonder rijke inhoud. Ik pak ze ook graag.(Mijn vader heeft ze ooit vertaald)

O wat mooi is dat. Maakt het nog meer "dierbaar".

Ja, nu nog meer dan toen...

GABRIELE AMORTH - Een exorcist vertelt



Ondanks de opdracht van Jezus Christus Drijf demonen uit! (Mattheus 10,8) en de traditie van de Kerk, is het exorcisme ook in 'katholieke middens' niet onbetwist. Het exorcisme is in een crisis geraakt, terwijl tegelijkertijd oplichters, magiërs en kaartlezers een grote populariteit genieten. Eén van de officiële exorcisten van het bisdom Rome, Vader Amorth (1925-2016) bericht vanuit de praktijk en legt uit hoe bezetenheid herkend kan worden en wat er aan kan gedaan worden. Een dergelijk boek zwemt tegen de stroom in, maar het is in overeenstemming met de Bijbelse leer, met het leerambt van de Kerk en met de Traditie. Het toont de nood van veel lijdenden die om hulp vragen en die kunnen geholpen worden. Een boek geschreven vanuit diep geloof dat tot nadenken stemt. Het roert aan de basis van de christelijke leer. Een helder en documentair overzicht voor iedereen die in deze vragen informatie uit eerste hand wil lezen.