Boekje ds. Hoogerland

[Posthoorn]

Waarop baseer je dat ds. Harinck een soort stellingname tegenover ds. Kok beoogt?

In zijn boek 'De Schotse verbondsleer' neemt ds. C. Harinck wel degelijk stelling tegen de opvatting van ds. R. Kok. Maar dat boek is van 1986, het kan zijn dat ds. Harinck inmiddels een verschuiving heeft doorgemaakt.

[Hollander]

(...)
Ik zou zeggen: lees het boekje, in hoofdstuk 6 wordt het helemaal uitgewerkt. Maar dat is te veel om even samen te vatten, en een samenvatting doet afbraak van het geheel.

Ik heb het boekje helemaal gelezen en ben goed op de hoogte van de inhoud. Hetgeen ik zei staat op die wijze ook uitgewerkt.

[Johann Gottfried Walther]

Uit deze citaten wordt niet duidelijk of men zonder meer onderschrijft dat Christus mét Zijn weldaden en beloften aan alle hoorders van het Evangelie aangeboden wordt. Dit op grond van de algenoegzaamheid van Christus. Het moet niet alleen blijven bij voorstellen en verkondigen, maar ook bij het nabij brengen van Christus en Zijn weldaden en het nodigen van de hoorders - zonder onderscheid - tot het heil.

Ik heb er dus wel hetzelfde gevoel over als Hollander. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik niet van binnenuit weet hoe e.e.a. tegenwoordig geleerd wordt binnen de GGiN. Ik heb de indruk dat er een richting is die wél meer aansluit op een ruime Evangelieverkondiging en nodiging tot het heil aan alle hoorders (in lijn met de puriteinen en Schotten). De verwoording die hierboven gegeven is, sluit m.i. echter meer aan bij de oorspronkelijke zienswijze van dr. Steenblok en ds. Mallan; zij leerden een beperkt aanbod (dr. Steenblok zegt ergens dat het aanbod alleen gedaan wordt aan wedergeborenen).

Wees niet bang de leer van Steenblok en Mallan is nog springlevend. Er lijkt soms een ruime prediking te zijn, maar er wordt altijd wel duidelijk bij gezegd, dat het is voor hen die hun zonde en schuld en doemwaardigheid hebben ingeleefd....

[Hollander]

Waarop baseer je dat ds. Harinck een soort stellingname tegenover ds. Kok beoogt?

In zijn boek 'De Schotse verbondsleer' neemt ds. C. Harinck wel degelijk stelling tegen de opvatting van ds. R. Kok. Maar dat boek is van 1986, het kan zijn dat ds. Harinck inmiddels een verschuiving heeft doorgemaakt.

Ik heb dit boek niet, dus kan het niet nagaan. Wat betoogt hij daar tegen de opvatting van ds. R. Kok?

[-DIA-]

Uit deze citaten wordt niet duidelijk of men zonder meer onderschrijft dat Christus mét Zijn weldaden en beloften aan alle hoorders van het Evangelie aangeboden wordt. Dit op grond van de algenoegzaamheid van Christus. Het moet niet alleen blijven bij voorstellen en verkondigen, maar ook bij het nabij brengen van Christus en Zijn weldaden en het nodigen van de hoorders - zonder onderscheid - tot het heil.

Ik heb er dus wel hetzelfde gevoel over als Hollander. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik niet van binnenuit weet hoe e.e.a. tegenwoordig geleerd wordt binnen de GGiN. Ik heb de indruk dat er een richting is die wél meer aansluit op een ruime Evangelieverkondiging en nodiging tot het heil aan alle hoorders (in lijn met de puriteinen en Schotten). De verwoording die hierboven gegeven is, sluit m.i. echter meer aan bij de oorspronkelijke zienswijze van dr. Steenblok en ds. Mallan; zij leerden een beperkt aanbod (dr. Steenblok zegt ergens dat het aanbod alleen gedaan wordt aan wedergeborenen).

Wees niet bang de leer van Steenblok en Mallan is nog springlevend. Er lijkt soms een ruime prediking te zijn, maar er wordt altijd wel duidelijk bij gezegd, dat het is voor hen die hun zonde en schuld en doemwaardigheid hebben ingeleefd....

Ik zie het wel degelijk minder worden. En ook worden deze mensen, vriendelijk gezegd, niet meer begrepen. Wel is het een feit dat wie hierin niet mee kan, heel veel tegen zich krijgt, en men wordt niet zelden als een lastige steen des aanstoots opzij gezet. Want deze leer wensen we niet. Dat is altijd zo geweest en ook zo blijven. De wereld zal het onderscheid tussen de levende kerk een het historisch belijden niet altijd vatten, men zal deze wellicht het als een soort 'sekte' of als 'fundamentalisten aanzien.

[Geytenbeekje]

Uit deze citaten wordt niet duidelijk of men zonder meer onderschrijft dat Christus mét Zijn weldaden en beloften aan alle hoorders van het Evangelie aangeboden wordt. Dit op grond van de algenoegzaamheid van Christus. Het moet niet alleen blijven bij voorstellen en verkondigen, maar ook bij het nabij brengen van Christus en Zijn weldaden en het nodigen van de hoorders - zonder onderscheid - tot het heil.

Ik heb er dus wel hetzelfde gevoel over als Hollander. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik niet van binnenuit weet hoe e.e.a. tegenwoordig geleerd wordt binnen de GGiN. Ik heb de indruk dat er een richting is die wél meer aansluit op een ruime Evangelieverkondiging en nodiging tot het heil aan alle hoorders (in lijn met de puriteinen en Schotten). De verwoording die hierboven gegeven is, sluit m.i. echter meer aan bij de oorspronkelijke zienswijze van dr. Steenblok en ds. Mallan; zij leerden een beperkt aanbod (dr. Steenblok zegt ergens dat het aanbod alleen gedaan wordt aan wedergeborenen).

Wees niet bang de leer van Steenblok en Mallan is nog springlevend. Er lijkt soms een ruime prediking te zijn, maar er wordt altijd wel duidelijk bij gezegd, dat het is voor hen die hun zonde en schuld en doemwaardigheid hebben ingeleefd....

Ik zie het wel degelijk minder worden. En ook worden deze mensen, vriendelijk gezegd, niet meer begrepen. Wel is het een feit dat wie hierin niet mee kan, heel veel tegen zich krijgt, en men wordt niet zelden als een lastige steen des aanstoots opzij gezet. Want deze leer wensen we niet. Dat is altijd zo geweest en ook zo blijven. De wereld zal het onderscheid tussen de levende kerk een het historisch belijden niet altijd vatten, men zal deze wellicht het als een soort 'sekte' of als 'fundamentalisten aanzien.

Bij welke oude leermeesters zie je deze leer terug DIA ?
Voor zover ik weet bij Calvijn, Groe, Smijtegelt niet ....

[-DIA-]

Uit deze citaten wordt niet duidelijk of men zonder meer onderschrijft dat Christus mét Zijn weldaden en beloften aan alle hoorders van het Evangelie aangeboden wordt. Dit op grond van de algenoegzaamheid van Christus. Het moet niet alleen blijven bij voorstellen en verkondigen, maar ook bij het nabij brengen van Christus en Zijn weldaden en het nodigen van de hoorders - zonder onderscheid - tot het heil.

Ik heb er dus wel hetzelfde gevoel over als Hollander. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik niet van binnenuit weet hoe e.e.a. tegenwoordig geleerd wordt binnen de GGiN. Ik heb de indruk dat er een richting is die wél meer aansluit op een ruime Evangelieverkondiging en nodiging tot het heil aan alle hoorders (in lijn met de puriteinen en Schotten). De verwoording die hierboven gegeven is, sluit m.i. echter meer aan bij de oorspronkelijke zienswijze van dr. Steenblok en ds. Mallan; zij leerden een beperkt aanbod (dr. Steenblok zegt ergens dat het aanbod alleen gedaan wordt aan wedergeborenen).

Wees niet bang de leer van Steenblok en Mallan is nog springlevend. Er lijkt soms een ruime prediking te zijn, maar er wordt altijd wel duidelijk bij gezegd, dat het is voor hen die hun zonde en schuld en doemwaardigheid hebben ingeleefd....

Ik zie het wel degelijk minder worden. En ook worden deze mensen, vriendelijk gezegd, niet meer begrepen. Wel is het een feit dat wie hierin niet mee kan, heel veel tegen zich krijgt, en men wordt niet zelden als een lastige steen des aanstoots opzij gezet. Want deze leer wensen we niet. Dat is altijd zo geweest en ook zo blijven. De wereld zal het onderscheid tussen de levende kerk een het historisch belijden niet altijd vatten, men zal deze wellicht het als een soort 'sekte' of als 'fundamentalisten aanzien.

Bij welke oude leermeesters zie je deze leer terug DIA ?
Voor zover ik weet bij Calvijn, Groe, Smijtegelt niet ....

Verder terug: De Heilige Schrift. Lees maar aandachtig, want dit kan ook met ons verstand nog aangemerkt worden.

[Posthoorn]

Waarop baseer je dat ds. Harinck een soort stellingname tegenover ds. Kok beoogt?

In zijn boek 'De Schotse verbondsleer' neemt ds. C. Harinck wel degelijk stelling tegen de opvatting van ds. R. Kok. Maar dat boek is van 1986, het kan zijn dat ds. Harinck inmiddels een verschuiving heeft doorgemaakt.

Ik heb dit boek niet, dus kan het niet nagaan. Wat betoogt hij daar tegen de opvatting van ds. R. Kok?

Ik heb het boek ook niet meer, dus ik kan het je niet verstellen.

[Simon0612]

Uit deze citaten wordt niet duidelijk of men zonder meer onderschrijft dat Christus mét Zijn weldaden en beloften aan alle hoorders van het Evangelie aangeboden wordt. Dit op grond van de algenoegzaamheid van Christus. Het moet niet alleen blijven bij voorstellen en verkondigen, maar ook bij het nabij brengen van Christus en Zijn weldaden en het nodigen van de hoorders - zonder onderscheid - tot het heil.

Ik heb er dus wel hetzelfde gevoel over als Hollander. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik niet van binnenuit weet hoe e.e.a. tegenwoordig geleerd wordt binnen de GGiN. Ik heb de indruk dat er een richting is die wél meer aansluit op een ruime Evangelieverkondiging en nodiging tot het heil aan alle hoorders (in lijn met de puriteinen en Schotten). De verwoording die hierboven gegeven is, sluit m.i. echter meer aan bij de oorspronkelijke zienswijze van dr. Steenblok en ds. Mallan; zij leerden een beperkt aanbod (dr. Steenblok zegt ergens dat het aanbod alleen gedaan wordt aan wedergeborenen).

Waarom niet? Dat staat toch in het tweede citaat? Of je moet andere gedachten hebben over prediken/aanbieden.

De beloften Gods tot zaligheid worden gedaan aan Gods kinderen, degenen die zich van harte bekeren en tot het ware geloof komen. Dat zijn de genadeweldaden die alleen de uitverkorenen ontvangen. Die weldaden vloeien voort uit het eeuwige verbond der genade.
.....
De beloften worden aan allen gepredikt, zoals de Dordtse Leerregels zeggen, maar wel ‘met bevel van bekering en geloof’. Er wordt dus in de prediking van de beloften aan allen verkondigd, dat alleen zij die zich bekeren en geloven, de beloofde weldaden zullen ontvangen.

[Valcke]

Uit deze citaten wordt niet duidelijk of men zonder meer onderschrijft dat Christus mét Zijn weldaden en beloften aan alle hoorders van het Evangelie aangeboden wordt. Dit op grond van de algenoegzaamheid van Christus. Het moet niet alleen blijven bij voorstellen en verkondigen, maar ook bij het nabij brengen van Christus en Zijn weldaden en het nodigen van de hoorders - zonder onderscheid - tot het heil.

Ik heb er dus wel hetzelfde gevoel over als Hollander. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik niet van binnenuit weet hoe e.e.a. tegenwoordig geleerd wordt binnen de GGiN. Ik heb de indruk dat er een richting is die wél meer aansluit op een ruime Evangelieverkondiging en nodiging tot het heil aan alle hoorders (in lijn met de puriteinen en Schotten). De verwoording die hierboven gegeven is, sluit m.i. echter meer aan bij de oorspronkelijke zienswijze van dr. Steenblok en ds. Mallan; zij leerden een beperkt aanbod (dr. Steenblok zegt ergens dat het aanbod alleen gedaan wordt aan wedergeborenen).

Waarom niet? Dat staat toch in het tweede citaat? Of je moet andere gedachten hebben over prediken/aanbieden.

De beloften Gods tot zaligheid worden gedaan aan Gods kinderen, degenen die zich van harte bekeren en tot het ware geloof komen. Dat zijn de genadeweldaden die alleen de uitverkorenen ontvangen. Die weldaden vloeien voort uit het eeuwige verbond der genade.
.....
De beloften worden aan allen gepredikt, zoals de Dordtse Leerregels zeggen, maar wel ‘met bevel van bekering en geloof’. Er wordt dus in de prediking van de beloften aan allen verkondigd, dat alleen zij die zich bekeren en geloven, de beloofde weldaden zullen ontvangen.

Zeker moet aan allen verkondigd worden dat alleen zij die zich bekeren en geloven de beloofde weldaden (daadwerkelijk) zullen ontvangen. Maar de prediking moet verder gaan: Christus en Zijn weldaden moeten om niet aangeboden worden en de hoorders dienen zonder onderscheid genodigd te worden tot het heil. Dat lees ik niet.

[Thea]

De lijn verbond - uitverkiezing alsook de onderscheiding inwendige -uitwendige roeping is de lijn die vanaf de reformatie bij de belangrijke theologen wordt gevonden: Zwingli, Calvijn, Ursinus, Olevianus. Ook de Westminster Confessie belijdt ditzelfde. Er wordt m.i. geen onderscheid gemaakt tussen aanbieding en beloften. Het berust allemaal op het verbond van eeuwigheid en het wordt bekend gemaakt in de tijd.
Ik begrijp dan ook niet dat de puriteinen zeggen, dat de beloften berusten op de algenoegzaamheid van het offer van Christus. Waarom maken zij dit onderscheid? Dan maak je m.i. een onderscheiding die er niet is. Aanbieding en beloften is hetzelfde. Alle onderscheidingen die er daarna zijn gekomen zijn volgens mij niet zinvol. Het maakt het alleen maar ingewikkelder. We moeten alleen de spanning laten staan tussen verbond en verkiezing en dit niet proberen dicht te timmeren met een systeem.

[GGotK]

Volgens mij is van beide kanten in de huidige situatie nog steeds een heikel punt hoe men moet aanzien tegen verbondsbeloften versus evangeliebeloften. Van beide zijden zijn hier uitspraken over gedaan. Dan zal toch nader onderzocht moeten worden waar dit onderscheid vandaan komt en wat ermee beoogd wordt.

Vanuit de GGiN is het standpunt vanuit dit verband helder uiteengezet in het boekje Wet en Evangelie. Het onderscheid in beloften (evangelie of verbonds) kent men niet in de GGiN.

Leerstellig misschien niet, maar praktikaal wel. Hoe is in dit boekje de relatie tussen aanbod van genade en de beloften trouwens geformuleerd?

Het boekje sluit af met een hoofdstuk genaamd: ‘Enkele misvattingen weersproken’. En ik zal er hier twee plaatsen, voor de duidelijkheid draai ik ze om en plaats eerst de tweede en dan de eerste misvatting:

- ‘In de GGiN is geen aanbod van genade’
Het is waar dat de uitdrukking aanbod van genade vanwege de in het verleden ontstane verwarring weinig gebruikt wordt, en er een voorkeur is voor het woord ‘prediking’ of ‘verkondiging’. Maar de genade Gods in Christus (de aanbieding van Christus in het evangelie, het aanbod van genade) wordt aan alle hoorders verkondigd.

- ‘In de GGiN worden de beloften alleen aan de uitverkorenen gepredikt’
De beloften Gods tot zaligheid worden gedaan aan Gods kinderen, degenen die zich van harte bekeren en tot het ware geloof komen. Dat zijn de genadeweldaden die alleen de uitverkorenen ontvangen. Die weldaden vloeien voort uit het eeuwige verbond der genade. Dit moet ook in de prediking verklaard worden.
Maar dit betekend niet dat de beloften alleen aan de uitverkorenen gepredikt worden. Wie uitverkoren zijn is een verborgenheid. De beloften worden aan allen gepredikt, zoals de Dordtse Leerregels zeggen, maar wel ‘met bevel van bekering en geloof’. Er wordt dus in de prediking van de beloften aan allen verkondigd, dat alleen zij die zich bekeren en geloven, de beloofde weldaden zullen ontvangen.

Uiteraard is dit in eerdere hoofdstukken uitvoeriger beschreven en met bronnen onderbouwd.

1. Ds Steenblok stelde het in zijn tijd toch scherper dan hier geformuleerd.
2. De vraag is dan ook wat onder aanbieden verstaan zou moeten worden: voorstellen, aanbieden zonder onderscheid of schenken (inclusief of exclusief beloften)?
3. Welk wezenlijk verschil merkt een gemiddelde toehoorder, die waarschijnlijk dogmatisch/theologisch minder onderlegd zijn zoals sommigen hier op dit forum, tussen een preek van een huidige GGiN dominee en een gemiddelde GG dominee op het punt van het aanbod van genade?

[Valcke]

De lijn verbond - uitverkiezing alsook de onderscheiding inwendige -uitwendige roeping is de lijn die vanaf de reformatie bij de belangrijke theologen wordt gevonden: Zwingli, Calvijn, Ursinus, Olevianus. Ook de Westminster Confessie belijdt ditzelfde. Er wordt m.i. geen onderscheid gemaakt tussen aanbieding en beloften. Het berust allemaal op het verbond van eeuwigheid en het wordt bekend gemaakt in de tijd.
Ik begrijp dan ook niet dat de puriteinen zeggen, dat de beloften berusten op de algenoegzaamheid van het offer van Christus. Waarom maken zij dit onderscheid? Dan maak je m.i. een onderscheiding die er niet is. Aanbieding en beloften is hetzelfde. Alle onderscheidingen die er daarna zijn gekomen zijn volgens mij niet zinvol. Het maakt het alleen maar ingewikkelder. We moeten alleen de spanning laten staan tussen verbond en verkiezing en dit niet proberen dicht te timmeren met een systeem.

De beloften zelf berusten op het verbond van eeuwigheid.
Maar de prediking van de beloften aan alle hoorders van het Evangelie berust op de algenoegzaamheid van Christus. De algenoegzaamheid van Christus geeft grond om de beloften aan alle hoorders van het Evangelie, zonder onderscheid, te prediken en aan te bieden.
Dat onderscheid is al op de Dordtse Synode gemaakt, dus niet alleen door de Schotten en puriteinen.

[Simon0612]

1. Ds Steenblok stelde het in zijn tijd toch scherper dan hier geformuleerd.
2. De vraag is dan ook wat onder aanbieden verstaan zou moeten worden: voorstellen, aanbieden zonder onderscheid of schenken (inclusief of exclusief beloften)?
3. Welk wezenlijk verschil merkt een gemiddelde toehoorder, die waarschijnlijk dogmatisch/theologisch minder onderlegd zijn zoals sommigen hier op dit forum, tussen een preek van een huidige GGiN dominee en een gemiddelde GG dominee op het punt van het aanbod van genade?

1. Dat weet ik niet, zou kunnen hoor.
2. GGiN spreekt dus liever over verkondiging of prediking. Wat er verstaan zou moeten worden onder aanbieden kan een discussie ansicht zijn denk ik.
3. Durf ik niet te zeggen. Ad Anker misschien?

[Ad Anker]

1. Ds Steenblok stelde het in zijn tijd toch scherper dan hier geformuleerd.
2. De vraag is dan ook wat onder aanbieden verstaan zou moeten worden: voorstellen, aanbieden zonder onderscheid of schenken (inclusief of exclusief beloften)?
3. Welk wezenlijk verschil merkt een gemiddelde toehoorder, die waarschijnlijk dogmatisch/theologisch minder onderlegd zijn zoals sommigen hier op dit forum, tussen een preek van een huidige GGiN dominee en een gemiddelde GG dominee op het punt van het aanbod van genade?

1. Dat weet ik niet, zou kunnen hoor.
2. GGiN spreekt dus liever over verkondiging of prediking. Wat er verstaan zou moeten worden onder aanbieden kan een discussie ansicht zijn denk ik.
3. Durf ik niet te zeggen. Ad Anker misschien?

3. Geen verschil.