modesto schreef:Dia, heb jij die vrouw geholpen met het onderwijs dat ze zo hard nodig heeft?

Nee, ik heb haar zelfs nooit zelf ontmoet. Alleen een en ander gehoord van de 'evangelist' die ik goed ken.

... ik me vaak afvraag waarom er op dit forum zo verschrikkelijk veel geklaagd wordt over van alles en nog wat, zelfs wanneer het Dankdag is?

modesto schreef:... ik me vaak afvraag waarom er op dit forum zo verschrikkelijk veel geklaagd wordt over van alles en nog wat, zelfs wanneer het Dankdag is?

Er is een verschil tussen klagen en zorg uitspreken dat tweede gebeurde bij ons ook in de dankdagpreken...en terecht want er is veel om zorg over te hebben.

Ik had het eigenlijk meer over de toon van dit forum, klagen over de EO, klagen over het RD, klagen over Remonstranten die Remonstrantse dingen zeggen, enz., enz.

Maar wat jouw punt betreft, wat ik niet altijd kan plaatsen is dat men zijn zorg uitspreekt over problemen die men zelf heeft helpen creeeren en voor wier oplossing men zelf een grote verantwoordelijkheid draagt, maar dat is weer een hele ander discussie...

huisman schreef:

modesto schreef:... ik me vaak afvraag waarom er op dit forum zo verschrikkelijk veel geklaagd wordt over van alles en nog wat, zelfs wanneer het Dankdag is?

Er is een verschil tussen klagen en zorg uitspreken dat tweede gebeurde bij ons ook in de dankdagpreken...en terecht want er is veel om zorg over te hebben.

In Klaagliederen 3 staat: Het zijn de goedertierenheden des Heeren dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden nog geen einde genomen hebben. Uw trouw is groot. (De dankdagpreek die ik gisteren hoorde.) Dan horen we dankdagklanken: goedertierenheid, barmhartigheid, trouw. En dat wordt alleen maar groter tegen de achtergrond van "wij niet vernield". Voor dat laatste is kennelijk reden, ook op dankdag.

modesto schreef:Ik had het eigenlijk meer over de toon van dit forum, klagen over de EO, klagen over het RD, klagen over Remonstranten die Remonstrantse dingen zeggen, enz., enz.

Maar wat jouw punt betreft, wat ik niet altijd kan plaatsen is dat men zijn zorg uitspreekt over problemen die men zelf heeft helpen creeeren en voor wier oplossing men zelf een grote verantwoordelijkheid draagt, maar dat is weer een hele ander discussie...

Als het goed is klagen wij ook en eerst over onze eigen zonden.

Luther schreef:

huisman schreef:

modesto schreef:... ik me vaak afvraag waarom er op dit forum zo verschrikkelijk veel geklaagd wordt over van alles en nog wat, zelfs wanneer het Dankdag is?

Er is een verschil tussen klagen en zorg uitspreken dat tweede gebeurde bij ons ook in de dankdagpreken...en terecht want er is veel om zorg over te hebben.

In Klaagliederen 3 staat: Het zijn de goedertierenheden des Heeren dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden nog geen einde genomen hebben. Uw trouw is groot. (De dankdagpreek die ik gisteren hoorde.) Dan horen we dankdagklanken: goedertierenheid, barmhartigheid, trouw. En dat wordt alleen maar groter tegen de achtergrond van "wij niet vernield". Voor dat laatste is kennelijk reden, ook op dankdag.

Het zou kunnen dat er bepaalde kerken weinig over Klaagliederen wordt gepreekt.
Er is verschil in klagen en klagen.
Heel veel verschil zelfs. Ik neem aan dat de meesten dat hier zelfs verstandelijk
nog wel kunnen weten.
Het klagen van Jeremia was totaal anders als, laten we noemen het murmureren
van de kinderen Israëls in de woestijn.

Maar Jeremia breek ook uit in een andere zin: Wat klaagt dan een levend mens!
Een ieder klage vanwege zijn zonden! Daar had deze profeet wel degelijk kennis aan
gekregen.

Dia, in je bijdrage over Dankdag noem je het naderende einde van de bevindelijke kerken in onder andere Rijssen.

Heb jij, als lid van een van die kerken, wel eens nagedacht over de rol die jij zelf speelt in deze teloorgang? En heb je wel eens nagedacht over de verantwoordelijkheid die jij zelf hebt om hier iets aan te doen? Of laat je alles maar gebeuren?

Hetzelfde met je kennis uit Salland. Je weet dat ze onderwijs nodig heeft -- wat doe jij daaraan?

modesto schreef:Dia, in je bijdrage over Dankdag noem je het naderende einde van de bevindelijke kerken in onder andere Rijssen.

Heb jij, als lid van een van die kerken, wel eens nagedacht over de rol die jij zelf speelt in deze teloorgang? En heb je wel eens nagedacht over de verantwoordelijkheid die jij zelf hebt om hier iets aan te doen? Of laat je alles maar gebeuren?

Hetzelfde met je kennis uit Salland. Je weet dat ze onderwijs nodig heeft -- wat doe jij daaraan?

Mag ik wedervraag stellen?

Dat mag (maar je geeft me daarmee wel dezelfde vrijheid om je wedervraag met een nieuwe wedervraag mijnerzijds af te slaan -- dat is meestal niet zo goed voor de discussie).

Je hoeft je trouwens niet ten opzichte van mij te verantwoorden, maar je moet je straks wel voor God verantwoorden.

modesto schreef:Dat mag (maar je geeft me daarmee wel dezelfde vrijheid om je wedervraag met een nieuwe wedervraag mijnerzijds af te slaan -- dat is meestal niet zo goed voor de discussie).

Je hoeft je trouwens niet ten opzichte van mij te verantwoorden, maar je moet je straks wel voor God verantwoorden.

Ten eerste: Gods Kerk zal niet eindigen tot de laatste zal zijn toegebracht, en dan zal het einde zijn.
Juist citeren is soms ook een kunst.
Dan de bovenstaande opmerking is een volkomen waarheid. Maar waarom stel je die vraag? Uit enkel bewogenheid
met het heil van mijn onsterfelijke ziel, of zit er misschien ergens iets achter? Je stelt die vraag toch niet voor niets?
Weet u, we zijn meesters, meesters in het vinden van vonden. En daar een beetje kennis aan te hebben maakt dat
ik niet achter elke vraag deze bewogenheid vindt, integendeel, ik vind er vaak vijandschap achter, ook al zal de
vrager dat wellicht zelf niet eens door hebben. Ik zeg hiermee niet dat het bij jou zo is, ik zeg alleen wat ik vaak
zo ondervonden heb.

Luther schreef:

huisman schreef:

modesto schreef:... ik me vaak afvraag waarom er op dit forum zo verschrikkelijk veel geklaagd wordt over van alles en nog wat, zelfs wanneer het Dankdag is?

Er is een verschil tussen klagen en zorg uitspreken dat tweede gebeurde bij ons ook in de dankdagpreken...en terecht want er is veel om zorg over te hebben.

In Klaagliederen 3 staat: Het zijn de goedertierenheden des Heeren dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden nog geen einde genomen hebben. Uw trouw is groot. (De dankdagpreek die ik gisteren hoorde.) Dan horen we dankdagklanken: goedertierenheid, barmhartigheid, trouw. En dat wordt alleen maar groter tegen de achtergrond van "wij niet vernield". Voor dat laatste is kennelijk reden, ook op dankdag.

Ik mis 'Zij zijn alle morgen nieuw' en dat is toch een centraal zinnetje in deze tekst. Ik heb er ooit op een nieuwjaarsmorgen over gepreekt om vervolgens het hele jaar iedere morgen met deze tekst wakker te worden. Dan staat er in de Klaagliederen juichenstof.

Ditbenik schreef:

Luther schreef:

huisman schreef:

modesto schreef:... ik me vaak afvraag waarom er op dit forum zo verschrikkelijk veel geklaagd wordt over van alles en nog wat, zelfs wanneer het Dankdag is?

Er is een verschil tussen klagen en zorg uitspreken dat tweede gebeurde bij ons ook in de dankdagpreken...en terecht want er is veel om zorg over te hebben.

In Klaagliederen 3 staat: Het zijn de goedertierenheden des Heeren dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden nog geen einde genomen hebben. Uw trouw is groot. (De dankdagpreek die ik gisteren hoorde.) Dan horen we dankdagklanken: goedertierenheid, barmhartigheid, trouw. En dat wordt alleen maar groter tegen de achtergrond van "wij niet vernield". Voor dat laatste is kennelijk reden, ook op dankdag.

Ik mis 'Zij zijn alle morgen nieuw' en dat is toch een centraal zinnetje in deze tekst. Ik heb er ooit op een nieuwjaarsmorgen over gepreekt om vervolgens het hele jaar iedere morgen met deze tekst wakker te worden. Dan staat er in de Klaagliederen juichenstof.

In de Klaagliederen staan zeer rijke onderwijzingen en vertroostingen voor een levend mens! Dat is volkomen waar.

-DIA- schreef:Ten eerste: Gods Kerk zal niet eindigen tot de laatste zal zijn toegebracht, en dan zal het einde zijn.
Juist citeren is soms ook een kunst.
Dan de bovenstaande opmerking is een volkomen waarheid. Maar waarom stel je die vraag? Uit enkel bewogenheid
met het heil van mijn onsterfelijke ziel, of zit er misschien ergens iets achter? Je stelt die vraag toch niet voor niets?
Weet u, we zijn meesters, meesters in het vinden van vonden. En daar een beetje kennis aan te hebben maakt dat
ik niet achter elke vraag deze bewogenheid vindt, integendeel, ik vind er vaak vijandschap achter, ook al zal de
vrager dat wellicht zelf niet eens door hebben. Ik zeg hiermee niet dat het bij jou zo is, ik zeg alleen wat ik vaak
zo ondervonden heb.

Ik stelde je deze vragen omdat ik je graag beter wil begrijpen en omdat ik oprecht benieuwd ben hoe je over deze zaken denkt. Je hebt er namelijk een andere kijk op dan ik. Dat is alles.

modesto schreef:

-DIA- schreef:Ten eerste: Gods Kerk zal niet eindigen tot de laatste zal zijn toegebracht, en dan zal het einde zijn.
Juist citeren is soms ook een kunst.
Dan de bovenstaande opmerking is een volkomen waarheid. Maar waarom stel je die vraag? Uit enkel bewogenheid
met het heil van mijn onsterfelijke ziel, of zit er misschien ergens iets achter? Je stelt die vraag toch niet voor niets?
Weet u, we zijn meesters, meesters in het vinden van vonden. En daar een beetje kennis aan te hebben maakt dat
ik niet achter elke vraag deze bewogenheid vindt, integendeel, ik vind er vaak vijandschap achter, ook al zal de
vrager dat wellicht zelf niet eens door hebben. Ik zeg hiermee niet dat het bij jou zo is, ik zeg alleen wat ik vaak
zo ondervonden heb.

Ik stelde je deze vragen omdat ik je graag beter wil begrijpen en omdat ik oprecht benieuwd ben hoe je over deze zaken denkt. Je hebt er namelijk een andere kijk op dan ik. Dat is alles.

Dan wat ik er over denk. Wat ik denk is overigens niet belangrijk.
Dat de Kerk thuis wordt gehaald, dat er zo weinig uitgaat, zelfs van de levende Kerk, dat is ons aller schuld.
Als we verwaardigd mochten worden persoonlijk, als land, volk en kerk, om recht in de schuld te komen, dan
was er verwachting. Als Mijn volk zich zal schuldig kennen zal Ik aan Mijn Verbond gedenken.
Er ligt een collectieve schuld, en een persoonlijke schuld. We zijn zeer ver van de weg, en vanuit onszelf is
een terugkeer niet mogelijk want we maken de breuk en schuld alleen maar dieper en groter.