God haat de verworpenen.

[Afgewezen]

Zo hoort het wel, ja.
Wat is daar mis mee?

[Tiberius]

Zo hoort het wel, ja.
Wat is daar mis mee?

Naar een van de kerkenraadsleden gaan, bedoelde ik.

[Afgewezen]

Zo hoort het wel, ja.
Wat is daar mis mee?

Naar een van de kerkenraadsleden gaan, bedoelde ik.

Ja, maar móét dat?

[Erasmiaan]

In ieder geval had het op huisbezoek kunnen blijken.

[Mister]

Zo hoort het wel, ja.
Wat is daar mis mee?

Staat dat in de DKO?

Die gebruikt niet iedereen..

[Ariene]

Zo hoort het wel, ja.
Wat is daar mis mee?

Naar een van de kerkenraadsleden gaan, bedoelde ik.

Waar baseer je dat op?

Ik heb hier werkelijk nog nooit van gehoord en dat dus ook niet gedaan.
M.i. blijft het een persoonlijke zaak tussen God en je eigen hart.

Wanneer je mag weten deel te mogen aan het Heilig Avondmaal, moet je dat dan eerst melden?
Na je belijdenis hoor je er theoretisch al te zitten. Eigenlijk moeten de broeders iedere keer weer alle
belijdende leden verwachten en op bezoek gaan wanneer ze niet aangeweest zijn.

En w.b. het huisbezoek, ze komen 1x in het jaar, er kan in een jaar veel gebeuren...

[Josephus]

Zo hoort het wel, ja.
Wat is daar mis mee?

Staat dat in de DKO?

Wellicht.
Maar in ieder geval in de Bijbel.

Waar dan?

[freek]

Naar een van de kerkenraadsleden gaan, bedoelde ik.

Wanneer je mag weten deel te mogen aan het Heilig Avondmaal, moet je dat dan eerst melden?
Na je belijdenis hoor je er theoretisch al te zitten. Eigenlijk moeten de broeders iedere keer weer alle
belijdende leden verwachten en op bezoek gaan wanneer ze niet aangeweest zijn.

Niet alleen in theorie, maar ook in de praktijk!

[Ariene]

Naar een van de kerkenraadsleden gaan, bedoelde ik.

Wanneer je mag weten deel te mogen aan het Heilig Avondmaal, moet je dat dan eerst melden?
Na je belijdenis hoor je er theoretisch al te zitten. Eigenlijk moeten de broeders iedere keer weer alle
belijdende leden verwachten en op bezoek gaan wanneer ze niet aangeweest zijn.

Niet alleen in theorie, maar ook in de praktijk!

Klopt, maar ik was bang dat wanneer ik dat zou schrijven er weer een nieuwe discussie zou ontstaan.Maar de praktijk leert ons nu eenmaal anders.

[Tiberius]

Ja, maar móét dat?

Moeten is ook zo wat. Ik gebruikte het woord horen. Misschien ook nog iets te dwingend.
Maar het komt op mij heel vreemd over, dat je mensen kiest die voor je ziel waken (dat doe je immers met ambtsdragersverkiezingen?) en als er dan wat aan je ziel gebeurt deze links laat liggen.

[Ariene]

Ja, maar móét dat?

Moeten is ook zo wat. Ik gebruikte het woord horen. Misschien ook nog iets te dwingend.
Maar het komt op mij heel vreemd over, dat je mensen kiest die voor je ziel waken (dat doe je immers met ambtsdragersverkiezingen?) en als er dan wat aan je ziel gebeurt deze links laat liggen.

Ik laat het graag weten aan mensen die me na aan het hart liggen.
daar vallen niet altijd de kerkenraadsleden onder

[Tiberius]

Ik laat het graag weten aan mensen die me na aan het hart liggen.
daar vallen niet altijd de kerkenraadsleden onder

Dus je laat mensen over je ziel waken, die niet je niet na aan het hart liggen?

[Erasmiaan]

Als God een mens van dood levend maakt is dat niet iets wat in een hoek geschiedt. Daar is weet van in de gemeente. En dan heb ik het nog niet eens over het mystieke weten, dat wil God ook wel eens schenken. Maar zo iemand komt openbaar in praat, daad en gewaad. Aan de vruchten gaat men de boom kennen. Voor een doorn zal een dennenboom opgaan en voor een distel een mirteboom. Zo'n persoon zal ook niet buiten de gemeenschap der heiligen kunnen. Dus ja, het is heel vreemd wanneer een kerkenraad niets weet van een hele lichting nieuwe avondmaalgangers.

Als de Heere een mens zeer plotseling overzet dan zou het door haar hevigheid al spoedig bekent worden. En als de Heere een mens door een langere weg bekeert dan had men het al wel geweten op huisbezoek. Vroeger zeiden ze ook wel eens: de een moet door de honger sterven en de ander door het zwaard. Maar beiden zal een kerkenraad opmerken.

[Ariene]

Ik laat het graag weten aan mensen die me na aan het hart liggen.
daar vallen niet altijd de kerkenraadsleden onder

Dus je laat mensen over je ziel waken, die niet je niet na aan het hart liggen?

Ik ben niet als enige lid van onze kerk.

[Afgewezen]

Ja, maar móét dat?

Moeten is ook zo wat. Ik gebruikte het woord horen. Misschien ook nog iets te dwingend.
Maar het komt op mij heel vreemd over, dat je mensen kiest die voor je ziel waken (dat doe je immers met ambtsdragersverkiezingen?) en als er dan wat aan je ziel gebeurt deze links laat liggen.

Ik heb nog nooit iemand gekozen die over mijn ziel waakt, maar dat nog daargelaten.
Het hangt maar helemaal af van de verhoudingen in de gemeente of dit wel of niet gebeurt.
Ik ben in mijn naïveteit destijds nog naar mijn predikant gegaan (niet de huidige), maar kan niet zeggen dat het een zegenrijk bezoek was.
Kortom, dat zoiets normaal en verplicht zou zijn, onderschrijf ik beslist niet.