Een kerk is de familie van God, en daarom niet te vergelijken met welke vereniging van gelijkgezinden dan ook. Je slaat in je bijdrage totaal de manier waarop Gods verbond gestalte krijgt, over. Er is geen enkele bijbelse legitimatie voor het oprichten van kerken naar eigen smaak.

Er is ook geen bijbelse legitimatie voor het heersen over de gewetens van medechristenen. Maar goed. Het blijft een ingewikkeld onderwerp, omdat er natuurlijk veel mensen zijn die de vrouw in het ambt als een principekwestie zien. Dan nog is jouw vergelijking mijns inziens echt principieel fout.

Ik zei niets over een kerk naar eigen smaak oprichten. Maar als je van standpunt verandert en je bent samen gegaan met een andere kerk waar je je beter in de standpunten kan vinden dan kan ik niet begrijpen dat je dan probeert je veranderde standpunt door te drammen in een kerk die daarin niet mee kan.
Dat begrijp ik he-le-maal niet.

Ik ben toch heus niet zelf met het voorbeeld van de voetbalclub gekomen.

Maar dan over het interview. Waarom is dat nou doordrammen? Er is een heel grote minderheid in de kerken die graag vrouwen in het ambt accepteert, en het ook principieel onjuist vindt om dat niet te doen. Dan is er een andere grote groep (geen idee of dat een meerderheid is) die daar juist op tegen is. En er zijn natuurlijk altijd mensen die het niet zoveel uitmaakt.

Waarom is het nu drammen als je constateert dat een belangrijk aantal gemeenten klemloopt en zichzelf niet meer kan zijn?

Het is trouwens nog maar de vraag of de kerkelijke gemeenten echt van standpunt zijn veranderd. Maar dat vind ik een moeilijke vraag. Tegen de stroom inroeien is ook een ontwikkeling. Ik vind het niet vanzelfsprekend om te zeggen dat je hetzelfde bent gebleven als er niets verandert. Dat is namelijk in veel gevallen feitelijk niet waar. In veel gevallen is daar vriendelijk geformuleerd méér vasthoudendheid voor nodig.

Nee, ik. Je sluit je aan bij de club waar je fan van bent. Ik zei niks over nieuwe club. Het is een beetje oneerbiedig voorbeeld, maar je bent samengegaan met een kerk en je wilt je eigen kerk mee laten veranderen in de standpunten van de andere kerk. Dan snap ik niet waarom je geen volledige aansluiting zoekt bij die kerk maar van je eigen kerk verwacht (meer of minder dwingend) dat ze meebewegen in jouw nieuwe standpunt.

Dat is het punt niet. Een groot deel van de CGK denkt er precies zo over. Dit deel vindt dat het ten onrechte te weinig ruimte krijgt.

Wat jij zegt, komt er op neer dat ze niet zichzelf kunnen zijn, behalve dan bij overstap naar een ander kerkverband. Het standpunt was er ook vóór de samenwerking al. De CGK zijn niet breder geworden dan 20 jaar geleden.

DDD schreef:Ik ben toch heus niet zelf met het voorbeeld van de voetbalclub gekomen.

Maar dan over het interview. Waarom is dat nou doordrammen? Er is een heel grote minderheid in de kerken die graag vrouwen in het ambt accepteert, en het ook principieel onjuist vindt om dat niet te doen. Dan is er een andere grote groep (geen idee of dat een meerderheid is) die daar juist op tegen is. En er zijn natuurlijk altijd mensen die het niet zoveel uitmaakt.

Waarom is het nu drammen als je constateert dat een belangrijk aantal gemeenten klemloopt en zichzelf niet meer kan zijn?

Het is trouwens nog maar de vraag of de kerkelijke gemeenten echt van standpunt zijn veranderd. Maar dat vind ik een moeilijke vraag. Tegen de stroom inroeien is ook een ontwikkeling. Ik vind het niet vanzelfsprekend om te zeggen dat je hetzelfde bent gebleven als er niets verandert. Dat is namelijk in veel gevallen feitelijk niet waar. In veel gevallen is daar vriendelijk geformuleerd méér vasthoudendheid voor nodig.

Er gaat veel mis in je post, maar dat heeft alles te maken met je beginstelling, dat de toelating van vrouwen tot de ambten een middelmatige kwestie is. Dat verraadt een Schriftvisie en bijbehorende hermeneutiek die gewoonweg niet gereformeerd is. Ik kan het even niet vriendelijker zeggen. (Dat geldt op overeenkomstige wijze ook voor de ruimte die jij in een ander topic zag voor homoseksuele relaties.)
Een kerkverband van plaatselijke kerken is er omdat men eenheid ervaart in Schrift en belijdenis. Zo was dat in 1892: dat was de Schrift en de Drie Formulieren van Enigheid. De CGK kon niet mee met de vereniging van 1892, waardoor de Gereformeerde Kerken in Nederland ontstonden. Men kon niet mee met de dogmatische leerstellingen van Abr. Kuyper. Met de kennis van nu moet je zeggen dat dit de GKN uiteindelijk in vrijzinnige wateren heeft gebracht.
Uiteindelijk is er een kerkverband met een kerkorde die geworteld is in de gereformeerde belijdenis. Bovendien is het kerkverband zo georganiseerd (het jouwe ook) dat datgene wat in een meerdere vergadering besloten is, voor 'vast en bondig' gehouden dient te worden. Als een deel van de gemeenten van standpunt wijzigt, en de GS doet daar fundamentele uitspraken over, en gemeenten willen zich daar niet bij neerleggen, dan is er wel een probleem.

Nu spreekt de classis uit: het kan niet, want het strijdt diverse uitspraken die we zelf landelijk met elkaar hebben genomen, en wat zegt de geachte predikant: Nee, maar we gaan door, want misschien kunnen we wel iets betekenen voor andere gemeenten. (En dan wetend dat dat tot een kerkscheuring leidt als dat inderdaad zou lukken.) Ja, dat noem ik drammen. Er is ook inhoudelijk geen enkele reflectie over de vraag hoe het toch komt dat dit voor een grote (!) meerderheid een onbegaanbare weg is.

Dan rest er inderdaad maar één ding: dat je uit elkaar gaat. De meeste samenwerkingsgemeenten zouden zich helemaal thuis voelen in GKV of NGK.

Er is niets onvriendelijk aan om te zeggen dat ik ongereformeerd zou zijn hoor. Al ben ik het daarmee niet eens.

Ik vind het heel erg om te zien dat er in zoveel kerken een machtsstrijd speelt. Dat is natuurlijk ook een kwestie van perspectief, maar ik begrijp deze scriba heel goed als hij zegt dat de meerderheden geen of onvoldoende oog hebben voor de noden van de samenwerkingsgemeenten, nota bene éénderde van de kerken.

DDD schreef:Ik vind het heel erg om te zien dat er in zoveel kerken een machtsstrijd speelt. Dat is natuurlijk ook een kwestie van perspectief, maar ik begrijp deze scriba heel goed als hij zegt dat de meerderheden geen of onvoldoende oog hebben voor de noden van de samenwerkingsgemeenten, nota bene éénderde van de kerken.

Het gaat er maar om welke macht (gezag) Gods Woord heeft als het gaat om de afwijzing van de vrouw in het (leer- en regeer)ambt.
Dat heeft niets te maken met meerderheden/minderheden en getallen.

DDD schreef:Ik vind het heel erg om te zien dat er in zoveel kerken een machtsstrijd speelt. Dat is natuurlijk ook een kwestie van perspectief, maar ik begrijp deze scriba heel goed als hij zegt dat de meerderheden geen of onvoldoende oog hebben voor de noden van de samenwerkingsgemeenten, nota bene éénderde van de kerken.

Ik vind het heel erg dat zoveel mensen niet meer naar Gods Woord willen luisteren en alleen maar hun eigen mening ten toon willen spreiden, dwars tegen Gods Woord in.

Ik zie eigenlijk ook helemaal geen noden in die zin, waar geen aandacht voor zou zijn. We hebben het 2000 jaar zonder vrouwelijke ambtsdragers gedaan. De nood die ik eerder zie is dat sommige gemeenten meer gevoelig zijn voor het moderne denken wat betreft man en vrouw dan voor Gods woord.

Ik hoop dat de CGK in staat zal zijn deze tijdgeest te weerstaan, en de leer der apostelen en de katholieke praktijk der eeuwen vast te houden.

Vanochtend heb ik weer met genoegen naar ds. Heemskerk en prof. Baars geluisterd. Wat mij betreft een voorschot op een gezamenlijke toekomst...

Herman schreef:Vanochtend heb ik weer met genoegen naar ds. Heemskerk en prof. Baars geluisterd. Wat mij betreft een voorschot op een gezamenlijke toekomst...

In welke context was dat?
Deze predikanten zijn nl. zeer verschillend!
Als je bijvoorbeeld zondagmorgen een preek van de één hoort en zondagmiddag van de ander is dat héél verwarrend!

Orchidee schreef:

Herman schreef:Vanochtend heb ik weer met genoegen naar ds. Heemskerk en prof. Baars geluisterd. Wat mij betreft een voorschot op een gezamenlijke toekomst...

In welke context was dat?
Deze predikanten zijn nl. zeer verschillend!
Als je bijvoorbeeld zondagmorgen een preek van de één hoort en zondagmiddag van de ander is dat héél verwarrend!

Ja, heel verwarrend, die veelzijdigheid van de Schrift. Niet dus.
Was in het begin ook zo. De één was van Paulus en de ander van Apollos. Maar daar gaat het niet om.