MarthaMartha schreef:
En anker, ik schaam me verder niet, want mijn reactie was op het eerste artikel en daar sta ik achter.
Als het gaat over mijn inhoudelijke reactie op het tweede artikel, dan moet je even terug lezen. Ik reageer op een opmerking van Wim, daarin geeft hij niet aan dat hij het expliciet over het tweede artikel heeft. (ik wist niet eens dat die er al was zelfs). Dus prima als je mij wijst op het feit dat Wim het heeft over ene inmiddels volgend artikel en dat ik daar niets van weet, maar ga niet roepen dat ik reageer op een artikel waarvan ik het bestaan niet weet maar wel suggereer het gelezen te hebben, want dat lees je dingen die er niet zijn.
Fijne avond verder.
Dan heb je deze topic niet gelezen want in de laatste postings In ieder geval vanaf 19:11 uur, is er sprake geweest van een artikel met een Bijbelse onderbouwing van het standpunt van ds. Roos, waar WimA ook op doelde. Vervolgens ga je iets zeggen over een ander artikel. Mijn eenvoudige vraag is: lees eerst gewoon waar het over gaat om te voorkomen dat je met niet relevante opmerkingen komt, of reageer gewoon niet.
Ik vind het knap dat jij vanaf 19.11 uur kan zien in het topic dat het om het tweede artikel gaat! Je opmerkingsgaven zijn overduidelijk groter dan de mijne. Verder lijkt het me wijs het advies van afgewezen op te volgen.
Dank je, al vind ik het eigenlijk niet zo knap.
Inderdaad is het advies van Afgewezen een wijs advies.
Anker schreef:hohoho, ik heb eens even terug gelezen. MarthaMartha geeft een inhoudelijk negatief oordeel over een artikel wat ze niet gelezen heeft. Dat is best heftig en daar mag ze op aangesproken worden. En dan begrijp ik de verbazing van WimA wel. Al begrijp ik jou 'op de persoonspeel' opmerking ook wel, al vind ik het zeker van een ander kaliber als 'hoe sta jij tegenover God-vragen'.
Ik heb nergens iets gezegd over wat er inhoudelijk over de 'wel-of-niet-gelezen-discussie' werd beweerd.
Maar de verwijzing naar de boekenkast vond ik totaal overbodig en ook op de man. Vandaar mijn opmerking even. Die ik ook had gemeld, maar ik vind alleen een melding plaatsen ergens altijd een beetje flauw.
Nog een klein vervolg van Andrew Gray (alleen voor de liefhebber(s))
(..) De derde list des duivels, waardoor hij geveinsden houdt in de staat der natuur, is deze: De duivel laat den huichelaar alle genaden des Geestes vertonen. Er is geen enkele genade des Geestes, welke een huichelaar niet vertoont. Een huichelaar mag de genade van het geloof namaken en er de schijn van aannemen, gelijk wij lezen in Ps. 78:35: En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser. De personen, die dit geloof vertoonden, waren evenwel geveinsden.
Het is duidelijk uit Psalm 106:12 en 13, dat dit wordt gezegd van geveinsden: Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof. Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.
In Lukas 8:13 wordt van de geveinsden gezegd, dat zij maar voor een tijd geloven. Zo mag een hypocriet de schijn hebben van genade der liefde, gelijk duidelijk is uit Rom. 10:2: Zij hebben een sterke ijver tot God. Nu, ijver is niets anders dan een sterke mate van liefde. Een ander bewijs vinden we in Efeze 6:24: De genade zij met al degenen, die onzen Heere Jezus Christus liefhebben in onverderfelijkheid. Amen. Wat wil zeggen, dat sommigen Christus liefhebben, maar niet in onverderfelijkheid.
De geveinsde kan grote hoogte bereiken, dat hij uitroept: alle dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid aan, wat ontbreekt mij nog? En zekerlijk dit is een sterke inbeelding van den duivel.
Er is een vierde list van den satan, waardoor hij huichelaars houdt in de natuurstaat: De satan bewerkt, dat een geveinsde de goedkeuring ontvangt van de heiligen. En nu wil ik dit zeggen: Het missen van de instemming en van de goedkeuring der heiligen is voor menig christen een uitnemende hulp geweest om zijn loop naar de hemel te bevorderen. Hoe zeer was het gemis van de instemming van deze drie heiligen Eliphaz, Zofar en Bildad, voor Job een oorzaak van voortgang in zijn weg naar de hemel? Nu, in verband met deze list des duivels, wil ik alleen deze vier dingen zeggen tot u, die meer ingenomen zijt met de goedkeuring der heiligen dan met de goedkeuring van God:
a. Het is een bewijs, dat gij geen geloof hebt, hetwelk gij kun lezen in Joh. 5:44: Hoe kunt gij geloven, gij, die eer van elkander neemt, en de eer, die van God alleen is, niet zoekt? Alsof Christus wilde zeggen, dat het zoeken van goedkeuring van mensen niet kan samengaan met de genade des geloofs.
WimA schreef:Mag ik je er even op wijzen dat dit punt - refereren naar de door MM geplaatste foto van haar kasten ettelijke jaren terug - werd ingezet toen de artikelen van ds. Roos terzijde werden geschoven met wat vervelende opmerkingen terwijl het overduidelijk niet gelezen was door MM terwijl ze dit wel suggereerde? Daarmee werd dit door mij ingezette punt ook relevant en bevatte idd een - terechte - berisping.
"Wie begon er eerst" vind ik eerlijk gezegd nooit zo'n zinvolle discussie.
Het lijkt me ook niet relevant, de opmerking over de boekenkast was onnodig en op de persoon gespeeld. Ik vind dat als je dat soort dingen uit andere topics erbij betrekt (die helemaal geen inhoudelijke relevantie hebben, maar met iemands persoonlijke levenssfeer te maken hebben), je de discussie te persoonlijk trekt.
WimA schreef:Dit gezegd hebbende valt mij op - en helaas niet voor het eerst - dat wanneer jij begint te ageren tegen een vermeend op de persoon spelen de keuze wie erop aan te spreken meestal niet is gebaseerd op argumenten maar op andere criteria.
Ik heb geen enkele stelling ingenomen rond de hele discussie. Dus je hoeft niet bang te zijn dat ik impliciet ds. Roos aanval of iets dergelijks. En als het om iets anders gaat - kun je aangeven op welke criteria ik dan mensen aanspreek?
Het enige wat ik constateerde is dat je opmerking op de persoon was.
Volgens mij reageren jullie beiden (ook Anker) alsof ik iemand aan het verdedigen gaat omdat het nu toevallig over een GGiN artikel gaat, of iets dergelijks. Dat heeft er niets mee te maken.
Wat betreft de andere keren dat ik ergens tegen ageerde maar dat niet op basis van argumenten maar andere criteria heb gedaan, ontvang ik graag een pbtje van je. Als dat echt zo is, wil ik daar graag op terugkomen.
Overigens wil ik niet met een belerend vingertje rondlopen of iets dergelijks. Maar deze opmerking vond ik echt onnodig en jammer.
On-topic richting een goede discussie zou fijn zijn. Misschien is plaatsing van het artikel van ds. Roos daarvoor inderdaad een goede optie.
In de tijd dat deze discussie gevoerd was, had ook iemand het artikel van ds Roos kunnen overtypen (grapje) als iemand hem kan scannen is het ook goed, ik ben namelijk erg benieuwd naar de bijbelse onderbouwing van ds Roos en tegen welk punt het gaat uit het boek van ds Kort, want er zijn legio punten naturlijk.
Artikel ds. Roos in de WS van donderdag 6 december 2012
De leer van Comrie aangaande de wedergeboorte wordt door velen, onder anderen door ds. A. Kort, als onbijbels veroordeeld. Hij stelt het voor alsof Christus daardoor niet centraal staat in de prediking. We hopen daar nog nader op terug te komen. Alle rechtzinnige predikanten zullen het er met elkaar over eens zijn, dat er in de prediking naar Christus moet worden gewezen als de enige Middelaar in Wie alleen de weg tot zaligheid is geopend. De prediking moet dus een Christusprediking zijn. Toch is eer een groot verschil hoe de hoorders in de prediking worden behandeld. Nooit mag men buiten de kennis van Christus de ziel gerust stellen. Bij de een van Gods volk is de geloofskennis helderder dan bij de ander. We hebben mensen gekend die allerlei bevindingen konden bespreken zonder enige kennis van Christus te hebben; toch meenden zij niet zonder hoop de eeuwigheid tegemoet te kunnen gaan. Toen we hen de vraag stelden – als zij in de hemel zouden komen – wie hen dan tot deze gelukzaligheid had gebracht konden zijn daarop geen antwoord geven. Hoe pijnlijk hebben we dit aangehoord, temeer daar Christus ons zo dierbaar en beminnelijk is geworden. Het is een slecht teken als men wel van allerlei ondervindingen kan spreken zonder enige kennis van Christus.
Een ieder die thuis is in de geschriften van dr. A. Comrie kan weten, dat hij niet geleerd heeft dat een wedergeboren of levendgemaakte zondaar tevreden wordt gesteld met het kennene van zijn schuld en het bedroefd zijn over het Godsgemis. Lees zijn “ABC des geloofs”, en u bent overtuigd hoe getrouw hij op Christus heeft gewezen als de enige Borg en Middelaar. De Heere zal ervoor zorgdragen dat een ziel die door de wedergeboorte of levendmaking met Christus verenigd wordt, nooit rust zal vinden in het allerlei werkzaamheden , gevoeligheden, en in het proberen om de wet te onderhouden. Comrie leert duidelijk in zijn geschriften dat de Heilige Geest de zondaar net zolang door de wet behandelt totdat hij een doodschuldig mens voor god wordt, opdat er plaats voor de kennis van Christus wordt gemaakt.
Comrie leert niet dat er een “voorbereidend werk” voor de wedergeboorte is, maar dat Gods Geest in de wedergeboorte de ziel met Christus verenigt, en in de verdere weg plaats voor Hem maakt. Er is dus geen voorbereiding voor de wedergeboorte maar wel een toeleidende weg na de wedergeboorte, omdat Gods Geest een ontdekte zondaar in de weg van overtuiging en overbuiging tot Christus leidt. Er moet voor een volkomen Middelaar en Zaligmaker plaats worden gemaakt door de bediening van Gods Geest. We willen het voor onze lezers nogmaals omschrijven, om Comrie goed te kunnen begrijpen. Christus is in de wedergeboorte het Begin van het nieuwe leven, doch het nieuwe leven begint niet met de kennis van Christus. Gods Woord leert ons dit, onze godvruchtige vaderen hebben hun leer daarop gegrond, en Gods volk leert het zielsbevindelijk!
Ds. Kort leert echter dat de mens in de wedergeboorte direct een bewuste kennis van Christus heeft: “Als u Hem kent, bent u wedergeboren. U bent wedergeboren als u in Christus bent, heel bewust in Christus. Dit moet u weten, want velen leren anders (blz. 94).” U zult zich afvragen of ds. Kort dan leert dat een mens geen zondaar voor God wordt en zijn verlorenheid inleeft? Zeker, maar dan wel vanuit een heel ander beginsel dan Gods Woord het ons leert.
Twee of drie staten?
Wij leren op grond van Gods Woord dat er twee staten zijn, de staat des doods en de staat des levens. De mens is of dood door de misdaden en zonden, of de mens s uit vrije genade van dood levend gemaakt of wedergeboren. Hij is buiten Christus of in Christus. Hij is een mens zonder genade of meet genade. Ds. A. Rotterdam bevestigt dit in zijn “Zions roem en sterkte” bij de behandeling van artikel 24 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Hij stelt de vraag: ‘Is er dan geen middelstaat tussen herboren en onherboren?’ Hij antwoordt dan: ‘Geenzins; want de mens is dood of levend, hij heeft of den geest der wereld en het vlees, of den Geest Gods, hij is of op de weg der zaligheid of op den weg der vervloeking. Hier is geen middelweg, Matth. 7:13,14 “Gaat in door de enge poort, want wijd is de poort en breed is de weg, tot het verderf leidt en velen zijn er die door dezelve ingaan; want de poort is eng en de weg is nauw die tot het leven leidt en weinigen zijn er die denzelven vinden.” We gaan ervan uit dat dit antwoord duidelijken dat genoemde tekst het einde van alle tegenspraak is!
Wat leert ds. Kort?
We moeten echter vanuit de stellingname van ds. Kort constateren dat er volgens hem wel een middelstaat is tussen herboren en onherboren. Hij leert namelijk dat het voorbereidende werk door Gods wet begint. Maar wij leren toch dat als de Heere iemand wederbaart en levend maakt Hij Zijn wet gebruikt om hem zaligmakend te overtuigen? Ja, maar dat leert ds. Kort niet, en daarom geeft hij zo af op deze leer. Ds. Kort beweert vervolgens dat als de Heilige Geest Zich aan het Woord paart, de zondaar nog niet levend is gemaakt, maar opgewekt en ontwaakt is. Hi is dan nog steeds onder de wet en niet onder de genade. Hij is alleen onder de genade als hij inwendig geroepen, gerechtvaardigd en wedergeboren wordt. Verwarrend allemaal, zult u zeggen. Het is ook verwarrend, als wij bijvoorbeeld zijn korte uitleg lezen op blz. 156. ‘De roeping komt inwendig bij de uitverkorenen door de Heilige Geest, Die de zondaar eert overtuigt van zonden (Joh. 16 :8). Daarna trekt de Vader hem uit de duisternis tot Zijn wonderbaar Licht, en dat is Christus (Kol. 1:13).’ De volgorde is dat men eerst overtuigd wordt en pas daarna getrokken uit de duisternis, is onbijbels. Het wordt ons niet duidelijk of ds. Kort hier nu de uitwendige of inwendige roeping bedoelt. De onduidelijkheid blijkt ook te vinden in zijn zelfgemaakte schema op bladzij 176: ‘De uitwendige roeping door middel van Gods Woord (Jes. 53:1; Matth. 23:37; Rom 10:17; 2 Kor 5:11; Gal. 3:2,5; Hebr. 2:3). Wat werkt God in het hart van de zondaar als hij nog onder de wet is? (Rom. 6:15-23).
1. De opwekking uit de dood der zonden en misdaden (Joh. 5:25);
2. De ontwaking uit zijn diepe doodslaap (Ef. 5:14);
3. De opening der ogen (Hand. 26:18);
4. De overtuiging van zonden voor een heilig en rechtvaardig God (Joh. 16:8);
a. Godskennis (Jes. 6:5);
b. ellendekennis (Klaagl. 3:1);
c. zelfkennis (Jes. 17:9)
5. de toeleidende weg tot Christus (Jes. 55:6; Luk. 15:17-20; Joh. 6:35, 65);
a. de trekkende liefde des Vaders (Hos. 2:13; Joh. 6:44);
b. de droefheid naar God (Jer. 31:9; 2 Kor. 7:10);
c. de afsnijding van alles wat God en Christus niet is (Luk. 9:24; Rom. 9:28; Joh. 15).
Uit het schema van ds. Kort moet we dus opmaken dat er een middelstaat is, en dat de Heere door middel van de uitwendige roeping werkt in het hart van de zondaar als hij nog onder de wet is. Let wel, er is dus nog geen sprake van de inwendige roeping, want daardoor komt hij pas onder de genade. We hebben zulk een schema bij onze godvruchtige leraars nergens aangetroffen. Ds. Kort onderbouwt zijn schema dan ook niet, en het citeren van genoemde teksten geeft ons geen aanleiding om met zijn schema in te stemmen. Onthoud toch dat er geen drieërlei staat is, een staat des doods, een middelstaat en een staat des levens, zoals uit de redenering van ds. Kort voortvloeit. Nergens lezen we dit in Gods Woord en nogmaals gezegd ook niet bij onze gereformeerde vaderen. Om een voorbeeld te noemen: wanneer de predikant bij de ontwaking uit zijn diepe doodslaap, Efeze 5:14 citeert, dan lezen we in de kanttekening: “Namelijk den geestelijken slaap der zonde en dood der zonde, zijnde wakker en levend gemaakt door het Woord en den Geest van Christus, gelijk Ef. 2:1 gezegd is.” Deze kanttekening met de verwijzing naar Ef. 2:1 veroordeeld het hele schema van ds. Kort. We willen volgende week onderzoeken wat deze predikant dan wel verstaat onder wedergeboorte.
Anker schreef:MarthaMartha, ik vind dat je hier echt je mond moet houden. Jij zegt iets over artikelen van ds. Roos, voornamelijk over het tweede artikel van ds. Roos, omdat WimA daaraan refereert. En je reactie daarop is absoluut niet terzake doende. Het laatste artikel van ds. Roos bevat geen sentimentele argumenten van overleden herders. Schaam je.
Misschien moet jij even leren om respectvol met mede-forummers om te gaan? Ik heb al vaker gezien dat wanneer iemand iets negatiefs over Ds. Roos als persoon of zijn redeneringen zegt je erg fel uit de hoek kan komen. Dit heeft nou niet veel nut, want je mening op een normale manier geven, daar is niets mis mee!
Ontopic: Ben net in het boek begonnen, maar ik kan tot nu toe niks ontdekken over deze 'middenweg' of 'middenstaat'. Iemand enig idee in welk hoofdstuk dit naar voren komt? Tot nu toe komt het over op mij dat Ds. Kort leert dat er of een staat des levens is, of een staat des doods?!
Jongere schreef:
Wat breder vraag ik me overigens wel af: is er door deze discussie eigenlijk ooit iemand anders gaan denken? Welke van de twee kanten op dan ook? Ik krijg het idee dat er de rek in zit van een houten deur.
De vraag moet je misschien nog anders stellen. Is er iemand bereid om anders te gaan denken? Want daar gaat het al mis. Bij iedereen!
WimA schreef:Enige tijd op dit forum doorgebracht hebbende heeft mij - onder andere - geleerd dat het hebben van veel boeken niet betekend dat er gelezen wordt. Ik zou bijna zeggen, integendeel. Daarnaast heeft het het mij geleerd dat het promoten en lezen - scannen - van boeken geenszins het oordeel verhelderd van degenen die daar - tenminste volgens zeggen - inhoudelijk ook kennis van hebben genomen. Voor dit inzicht ben ik mijn medeforummers zeer erkentelijk. Dit inzicht maakt mij nu ook duidelijk dat het lezen van het boek van ds. Kort een "waste of time" zou zijn. En verder heeft natuurlijk iedereen de vrijheid zijn eigen dwalingen te koesteren
Dat laaste vind ik niet, dwalingen moeten ontdekt worden, dat lijkt mij ook Bijbels.
Inderdaad. En als ds. Roos dat in de WS a.d.h.v de Schrift overtuigend deze dwaling aanwijst heb ik er geen behoefte meer aan de boeken die deze dwalingen leren te gaan lezen.
Dit blijft op het niveau van "de pot verwijt de ketel". Ik kan nu weer zeggen dat ds Kort a.d.h.v. de Schrift overtuigend de dwaling aanwijst van de embryotheologen. Dit gaat niet werken het moet over de inhoud gaan van het boek en de artikelen.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
-DIA- schreef:Heeft iemand de nieuwe Wachter Sions al gelezen?
Ik vrees voor de voorstanders van ds. Kort dat ze hun gronden niet kunnen vasthouden.
Ds. Roos is overduidelijk.
Ook het artikel van ds. De Heer in De Saambinder is lezenswaardig, maar iets minder uitgebreid.
Lezen! Hartelijk aanbevolen!
@DIA jij vindt het artikel van ds Roos overtuigend maar heb je het boek van ds Kort ook gelezen? Ik kan alleen een eerlijk oordeel geven als ik de artikelen van ds Roos,ds de Heer en het boek van ds Kort naast elkaar leg. Zelfs dan is het nog een oordeel naar het inzicht wat ik heb en dat is een zeer beperkt inzicht in de rijkdommen van Gods Woord en genade.
Met dat beperkte inzicht vind ik nog steeds dat ds Kort een onbijbelse dwaling bestrijd. Of die dwaling hetzelfde is als dat de door ds Kort genoemde predikanten leren is voor mij geen vraag maar voor andere RF'ers wel.
Het is de leer waarbij ik door Gods genade wens te blijven.
Ik heb van deze leer Belijdenis des Geloofs gedaan, niet van de leer van ds. Kort.
Afgewezen schreef:Pffff, de discussie krijgt nu wel een heel vreemd karakter.
Ik heb nóch het boek van ds. Kort gelezen, nóch de artikelen van ds. Roos. Maar ik verwacht - edoch ik weet dat natuurlijk niet zeker - niet dat ik na lezing van al deze lectuur echt veel zal veranderen van standpunt.
Maar als ds. Roos argumenten noemt die hier nog niet aan bod geweest zijn, lees ik ze graag. Dus laat maar horen! Dat lijkt me zinvoller dan allerlei woeste verwijzingen, gepaard gaande met de bijbehorende verwijten!
Vooruit, laten we het gezellig houden. :huh.
Toch zijn de hoofdstukkken over wat Bijbels gezien de wedergeboorte is in het boek van ds Kort de moeite van het overdenken waard. Kan ik je van harte aanbevelen.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Voorwaar, Ik zeg u, dat gij, die Mij gevolgd zijt, in de wedergeboorte, wanneer de Zoon des mensen zal gezeten zijn op den troon Zijner heerlijkheid, dat gij ook zult zitten op twaalf tronen, oordelende de twaalf geslachten Israels.
De invulling die nu aan de term wedergeboorte gegeven wordt is voluit onbijbels.
In de theologie is in de loop der eeuwen behoefte onstaan om een of ander punt aan te kunnen wijzen waarvan je kunt zeggen: voor dat punt was een mens dood, na dat punt levend. Hoe en wanneer die behoefte ontstaan is is misschien al door iemand onderzocht en anders moet iemand dat maar eens gaan doen. In de bijbel is deze term onbelangrijk. Wedergeboorte wordt een paar keer genoemd, maar heeft nooit de lading die er nu in zit. Een dood/levenomslag, een cesuur.
Dat is ook de reden dat je hier nooit uitkomt. De bijbel wijst op heel andere zaken als 'het enige nodige'. Ds Kort praat voor zijn beurt. Comrie filosofeert te veel. Ds de Heer en Roos willen Comrie verdedigen en verzanden dan weer in pastoraat. En intussen IS er gewoon niemand meer wedergeboren. Zeg maar eens op huisbezoek: ik ben wedergeboren. Dat doe je niet. En als je het doet dan reageert men niet blij verrast. Integendeel.
Dus al met al: wat willen we nu eigenlijk? Het ergste lijkt wel te zijn dat iemand denkt behouden te zijn terwijl dat niet zo is. Wat geef je daar nu om? Wie zijt gij dat gij de dienstknecht van een ander oordeelt? Uiteindelijk zijn alle bekeringsgeschiedenissen verhalen. Je weet nooit of het echt is. Uiteindelijk oordeelt God. Het is de Geest Die het Woord gebruikt en Hij heeft oneindig veel methoden. De één pleegt bijna zelfmoord van ellende, de ander huppelt als een blij lam over de wereld. De uitkomst telt en die bepalen niet wij.
WimA schreef:Artikel ds. Roos in de WS van donderdag 6 december 2012
De leer van Comrie aangaande de wedergeboorte wordt door velen, onder anderen door ds. A. Kort, als onbijbels veroordeeld. Hij stelt het voor alsof Christus daardoor niet centraal staat in de prediking. We hopen daar nog nader op terug te komen. Alle rechtzinnige predikanten zullen het er met elkaar over eens zijn, dat er in de prediking naar Christus moet worden gewezen als de enige Middelaar in Wie alleen de weg tot zaligheid is geopend. De prediking moet dus een Christusprediking zijn. Toch is eer een groot verschil hoe de hoorders in de prediking worden behandeld. Nooit mag men buiten de kennis van Christus de ziel gerust stellen. Bij de een van Gods volk is de geloofskennis helderder dan bij de ander. We hebben mensen gekend die allerlei bevindingen konden bespreken zonder enige kennis van Christus te hebben; toch meenden zij niet zonder hoop de eeuwigheid tegemoet te kunnen gaan. Toen we hen de vraag stelden – als zij in de hemel zouden komen – wie hen dan tot deze gelukzaligheid had gebracht konden zijn daarop geen antwoord geven. Hoe pijnlijk hebben we dit aangehoord, temeer daar Christus ons zo dierbaar en beminnelijk is geworden. Het is een slecht teken als men wel van allerlei ondervindingen kan spreken zonder enige kennis van Christus.
Een ieder die thuis is in de geschriften van dr. A. Comrie kan weten, dat hij niet geleerd heeft dat een wedergeboren of levendgemaakte zondaar tevreden wordt gesteld met het kennene van zijn schuld en het bedroefd zijn over het Godsgemis. Lees zijn “ABC des geloofs”, en u bent overtuigd hoe getrouw hij op Christus heeft gewezen als de enige Borg en Middelaar. De Heere zal ervoor zorgdragen dat een ziel die door de wedergeboorte of levendmaking met Christus verenigd wordt, nooit rust zal vinden in het allerlei werkzaamheden , gevoeligheden, en in het proberen om de wet te onderhouden. Comrie leert duidelijk in zijn geschriften dat de Heilige Geest de zondaar net zolang door de wet behandelt totdat hij een doodschuldig mens voor god wordt, opdat er plaats voor de kennis van Christus wordt gemaakt.
Comrie leert niet dat er een “voorbereidend werk” voor de wedergeboorte is, maar dat Gods Geest in de wedergeboorte de ziel met Christus verenigt, en in de verdere weg plaats voor Hem maakt. Er is dus geen voorbereiding voor de wedergeboorte maar wel een toeleidende weg na de wedergeboorte, omdat Gods Geest een ontdekte zondaar in de weg van overtuiging en overbuiging tot Christus leidt. Er moet voor een volkomen Middelaar en Zaligmaker plaats worden gemaakt door de bediening van Gods Geest. We willen het voor onze lezers nogmaals omschrijven, om Comrie goed te kunnen begrijpen. Christus is in de wedergeboorte het Begin van het nieuwe leven, doch het nieuwe leven begint niet met de kennis van Christus. Gods Woord leert ons dit, onze godvruchtige vaderen hebben hun leer daarop gegrond, en Gods volk leert het zielsbevindelijk!
Ds. Kort leert echter dat de mens in de wedergeboorte direct een bewuste kennis van Christus heeft: “Als u Hem kent, bent u wedergeboren. U bent wedergeboren als u in Christus bent, heel bewust in Christus. Dit moet u weten, want velen leren anders (blz. 94).” U zult zich afvragen of ds. Kort dan leert dat een mens geen zondaar voor God wordt en zijn verlorenheid inleeft? Zeker, maar dan wel vanuit een heel ander beginsel dan Gods Woord het ons leert.
Twee of drie staten?
Wij leren op grond van Gods Woord dat er twee staten zijn, de staat des doods en de staat des levens. De mens is of dood door de misdaden en zonden, of de mens s uit vrije genade van dood levend gemaakt of wedergeboren. Hij is buiten Christus of in Christus. Hij is een mens zonder genade of meet genade. Ds. A. Rotterdam bevestigt dit in zijn “Zions roem en sterkte” bij de behandeling van artikel 24 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Hij stelt de vraag: ‘Is er dan geen middelstaat tussen herboren en onherboren?’ Hij antwoordt dan: ‘Geenzins; want de mens is dood of levend, hij heeft of den geest der wereld en het vlees, of den Geest Gods, hij is of op de weg der zaligheid of op den weg der vervloeking. Hier is geen middelweg, Matth. 7:13,14 “Gaat in door de enge poort, want wijd is de poort en breed is de weg, tot het verderf leidt en velen zijn er die door dezelve ingaan; want de poort is eng en de weg is nauw die tot het leven leidt en weinigen zijn er die denzelven vinden.” We gaan ervan uit dat dit antwoord duidelijken dat genoemde tekst het einde van alle tegenspraak is!
Wat leert ds. Kort?
We moeten echter vanuit de stellingname van ds. Kort constateren dat er volgens hem wel een middelstaat is tussen herboren en onherboren. Hij leert namelijk dat het voorbereidende werk door Gods wet begint. Maar wij leren toch dat als de Heere iemand wederbaart en levend maakt Hij Zijn wet gebruikt om hem zaligmakend te overtuigen? Ja, maar dat leert ds. Kort niet, en daarom geeft hij zo af op deze leer. Ds. Kort beweert vervolgens dat als de Heilige Geest Zich aan het Woord paart, de zondaar nog niet levend is gemaakt, maar opgewekt en ontwaakt is. Hi is dan nog steeds onder de wet en niet onder de genade. Hij is alleen onder de genade als hij inwendig geroepen, gerechtvaardigd en wedergeboren wordt. Verwarrend allemaal, zult u zeggen. Het is ook verwarrend, als wij bijvoorbeeld zijn korte uitleg lezen op blz. 156. ‘De roeping komt inwendig bij de uitverkorenen door de Heilige Geest, Die de zondaar eert overtuigt van zonden (Joh. 16 :8). Daarna trekt de Vader hem uit de duisternis tot Zijn wonderbaar Licht, en dat is Christus (Kol. 1:13).’ De volgorde is dat men eerst overtuigd wordt en pas daarna getrokken uit de duisternis, is onbijbels. Het wordt ons niet duidelijk of ds. Kort hier nu de uitwendige of inwendige roeping bedoelt. De onduidelijkheid blijkt ook te vinden in zijn zelfgemaakte schema op bladzij 176: ‘De uitwendige roeping door middel van Gods Woord (Jes. 53:1; Matth. 23:37; Rom 10:17; 2 Kor 5:11; Gal. 3:2,5; Hebr. 2:3). Wat werkt God in het hart van de zondaar als hij nog onder de wet is? (Rom. 6:15-23).
1. De opwekking uit de dood der zonden en misdaden (Joh. 5:25);
2. De ontwaking uit zijn diepe doodslaap (Ef. 5:14);
3. De opening der ogen (Hand. 26:18);
4. De overtuiging van zonden voor een heilig en rechtvaardig God (Joh. 16:8);
a. Godskennis (Jes. 6:5);
b. ellendekennis (Klaagl. 3:1);
c. zelfkennis (Jes. 17:9)
5. de toeleidende weg tot Christus (Jes. 55:6; Luk. 15:17-20; Joh. 6:35, 65);
a. de trekkende liefde des Vaders (Hos. 2:13; Joh. 6:44);
b. de droefheid naar God (Jer. 31:9; 2 Kor. 7:10);
c. de afsnijding van alles wat God en Christus niet is (Luk. 9:24; Rom. 9:28; Joh. 15).
Uit het schema van ds. Kort moet we dus opmaken dat er een middelstaat is, en dat de Heere door middel van de uitwendige roeping werkt in het hart van de zondaar als hij nog onder de wet is. Let wel, er is dus nog geen sprake van de inwendige roeping, want daardoor komt hij pas onder de genade. We hebben zulk een schema bij onze godvruchtige leraars nergens aangetroffen. Ds. Kort onderbouwt zijn schema dan ook niet, en het citeren van genoemde teksten geeft ons geen aanleiding om met zijn schema in te stemmen. Onthoud toch dat er geen drieërlei staat is, een staat des doods, een middelstaat en een staat des levens, zoals uit de redenering van ds. Kort voortvloeit. Nergens lezen we dit in Gods Woord en nogmaals gezegd ook niet bij onze gereformeerde vaderen. Om een voorbeeld te noemen: wanneer de predikant bij de ontwaking uit zijn diepe doodslaap, Efeze 5:14 citeert, dan lezen we in de kanttekening: “Namelijk den geestelijken slaap der zonde en dood der zonde, zijnde wakker en levend gemaakt door het Woord en den Geest van Christus, gelijk Ef. 2:1 gezegd is.” Deze kanttekening met de verwijzing naar Ef. 2:1 veroordeeld het hele schema van ds. Kort. We willen volgende week onderzoeken wat deze predikant dan wel verstaat onder wedergeboorte.
Een artikel om droevig van te worden. Ds Kort zegt dat de embryotheologen een derde weg/staat leren en dan gaat ds Roos deze beschuldiging omdraaien. Echt het laatste punt van dit artikel "wat leert ds Kort" is een verzinsel en kan alleen bij een heel verkeerd lezen van het boek geconstateerd worden.
Laat ds Roos en ds Kort eens met elkaar gaan praten dat is vruchtbaarder dan elkaar uit de loopgraven bestoken.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Citaat ds. Roos
Om een voorbeeld te noemen: wanneer de predikant bij de ontwaking uit zijn diepe doodslaap, Efeze 5:14 citeert, dan lezen we in de kanttekening: “Namelijk den geestelijken slaap der zonde en dood der zonde, zijnde wakker en levend gemaakt door het Woord en den Geest van Christus, gelijk Ef. 2:1 gezegd is.” Deze kanttekening met de verwijzing naar Ef. 2:1 veroordeeld het hele schema van ds. Kort. We willen volgende week onderzoeken wat deze predikant dan wel verstaat onder wedergeboorte.
Reactie:
'Namelijk den geestelijken slaap der zonde en dood der zonde, zijnde wakker en levend gemaakt door het woord en den Geest van Christus, gelijk Ef. 2:1 gezegd is.'
En dan volgt: Welke vermaning ten dele de gelovigen aangaat, die somwijlen ook in enige algemene zonden slapen; ten dele de ongelovigen, die in dezelfde zonden dood zijn. De eerste vermaant hij wakker te worden door de kracht des Geestes Gods, welke zij alrede deelachtig zijn; de andere, uit de doden op te staan, opdat zij door zulke vermaningen de levendmakende kracht van Christus gevoelende, ook dezelve zouden gehoorzaam zijn, gelijk Lazarus uit den lichamelijken dood door Christus' woord en kracht is opgestaan; Joh. 11:43,44.
Ds. Roos haalt slechts bij Efeze 5:14: “Daarom zegt Hij: Ontwaakt, gij, die slaapt, en staat op uit de doden; en Christus zal over u lichten.” een klein gedeelte van de kanttekening aan. Door de rest van de kanttekening weg te laten verliest de kanttekening zijn essentie.
In het eerste gedeelte van de kanttekening wordt verwezen naar de gelovigen in de weg van heiligmaking. En in het tweede gedeelte de ongelovigen ‘uit de doden’ dat is de dood der zonde op te staan door rechtvaardigmaking en wedergeboorte (zie Efeze 2).
Ik zie geen grond waarom deze tekst met volledige kanttekening dit ‘het schema’ c.q. 'het veroordelen van de leer van de onbewuste wedergeboorte' zou veroordelen, integendeel!
huisman schreef:
Een artikel om droevig van te worden. Ds Kort zegt dat de embryotheologen een derde weg/staat leren en dan gaat ds Roos deze beschuldiging omdraaien. Echt het laatste punt van dit artikel "wat leert ds Kort" is een verzinsel en kan alleen bij een heel verkeerd lezen van het boek geconstateerd worden.
Laat ds Roos en ds Kort eens met elkaar gaan praten dat is vruchtbaarder dan elkaar uit de loopgraven bestoken.
Helemaal eens!
Al ben ik bang dat dominees die zo vastzitten in de dogma's van hun leermeesters daar niet zo makkelijk los van zullen komen.
