Dodo schreef:Ik vraag me dan af of er niet een druk is om al die dominees te laten spreken. Als ik zie hoe gretig hier op het forum wordt bediscussieerd of dominee X of Y zal spreken, en kan ik het wel! nee, niet! toch wel! maar waar dan? kan meeluisteren. Dan voelt de familie ook wel dat er wordt verwacht dat er veel gesproken wordt.
Ik moet er niet aan denken dat ik op zo'n emotioneel beladen dag ook nog veel redes moet beluisteren. Een kind van God ter aarde bestellen kan ook met weinig woorden.

Dan snap je ineens waarom er soms op een rouwkaart staat: geen toespraken!
Een rouwplechtigheid kan ook te lang duren.
Helemaal vreselijk is het als mensen tegen de dode gaan praten.

Mara schreef:

Dodo schreef:Ik vraag me dan af of er niet een druk is om al die dominees te laten spreken. Als ik zie hoe gretig hier op het forum wordt bediscussieerd of dominee X of Y zal spreken, en kan ik het wel! nee, niet! toch wel! maar waar dan? kan meeluisteren. Dan voelt de familie ook wel dat er wordt verwacht dat er veel gesproken wordt.
Ik moet er niet aan denken dat ik op zo'n emotioneel beladen dag ook nog veel redes moet beluisteren. Een kind van God ter aarde bestellen kan ook met weinig woorden.

Dan snap je ineens waarom er soms op een rouwkaart staat: geen toespraken!
Een rouwplechtigheid kan ook te lang duren.
Helemaal vreselijk is het als mensen tegen de dode gaan praten.

Hier hebben we het eerder over gehad. Er zijn niet veel rouwdichten in de Bijbel, maar bij die van David voor Jonathan, spreekt David ook Jonathan aan.

Dodo schreef:

Bezorgd schreef:Ik snap nooit waarom er bij een begrafenis van een predikant opeens allerlei andere predikanten het woord moeten voeren.
Bij een gemeentelid is dat er toch ook maar één?

Uit een ander topic gehaald.
Ik was gisteren begonnen iets dergelijks te tikken, maar toch weggehaald.
Maar mijn gevoel is dat de familie niet aan bod komt bij zo'n begrafenis. Veel dominees, met toespraken/preken. Er wordt toch vooral een echtgenoot, vader, grootvader begraven? Niet een dominee?
Ik vind dat wel lastig.

Het is een getuigenis van Gods eigen werk. En dan mag daar best bij stilgestaan worden, niet tot verheerlijking van mensen, maar tot eer en grootmaking van Gods heilige en naar waarde nooit genoeg volprezen Naam, en tot uitbreiding van Zijn Koninkrijk. En trouwens, vroeger gebeurde het wekelijks, bij begrafenissen van geoefende kinderen des Heeren.

Jantje schreef:

Dodo schreef:

Bezorgd schreef:Ik snap nooit waarom er bij een begrafenis van een predikant opeens allerlei andere predikanten het woord moeten voeren.
Bij een gemeentelid is dat er toch ook maar één?

Uit een ander topic gehaald.
Ik was gisteren begonnen iets dergelijks te tikken, maar toch weggehaald.
Maar mijn gevoel is dat de familie niet aan bod komt bij zo'n begrafenis. Veel dominees, met toespraken/preken. Er wordt toch vooral een echtgenoot, vader, grootvader begraven? Niet een dominee?
Ik vind dat wel lastig.

Het is een getuigenis van Gods eigen werk. En dan mag daar best bij stilgestaan worden, niet tot verheerlijking van mensen, maar tot eer en grootmaking van Gods heilige en naar waarde nooit genoeg volprezen Naam, en tot uitbreiding van Zijn Koninkrijk. En trouwens, vroeger gebeurde het wekelijks, bij begrafenissen van geoefende kinderen des Heeren.

Daar mag inderdaad best bij stilgestaan worden, mits de familie dit wenst.
Als de familie een gesloten begrafenis wenst zonder toespraken of preken moet dit ook zonder tegenwerping gerespecteerd worden. Niet omdat het vaak anders gaat met veel toespraken toch overhalen, maar altijd de wens van de nabestaanden in deze respecteren.

En als de dominee een codicil geschreven heeft, maar de nabestaanden zijn daarop tegen?

Jantje schreef:En als de dominee een codicil geschreven heeft, maar de nabestaanden zijn daarop tegen?

Ik denk dat we als "kind" dicht bij de laatste wensen van onze ouders willen blijven. Ook al gaat het soms tegen onszelf in.

Jantje schreef:En als de dominee een codicil geschreven heeft, maar de nabestaanden zijn daarop tegen?

Dat lijkt mij een heel vreemd voorbeeld.

Mara schreef:

Jantje schreef:En als de dominee een codicil geschreven heeft, maar de nabestaanden zijn daarop tegen?

Dat lijkt mij een heel vreemd voorbeeld.

Waarom?

Arja schreef:

Jantje schreef:En als de dominee een codicil geschreven heeft, maar de nabestaanden zijn daarop tegen?

Ik denk dat we als "kind" dicht bij de laatste wensen van onze ouders willen blijven. Ook al gaat het soms tegen onszelf in.

Natuurlijk zo is dat.
Je volgt de wens van je ouders.
Ook al komen er 20 predikanten spreken.

Het zijn juist de predikanten zelf die hier een signaal over af zouden moeten geven dat we uit moeten kijken voor een soort Rooms aandoende taferelen. Maar in bepaalde culturen vind men het zelf nog wel prettig ook en houd men het graag in stand. Zo'n domineescultuurtje.

eilander schreef:

Mara schreef:

Jantje schreef:En als de dominee een codicil geschreven heeft, maar de nabestaanden zijn daarop tegen?

Dat lijkt mij een heel vreemd voorbeeld.

Waarom?

Omdat ik me dat niet kan voorstellen.
Als hij een gezin heeft, vrouw en kinderen, of anders de erven, weten zij toch wel wat zijn laatste wens is en moet dit dan onderstreept worden?
Of is hij eenzaam geweest, dat zou kunnen.

Bezorgd schreef:Maar in bepaalde culturen vind men het zelf nog wel prettig ook en houd men het graag in stand. Zo'n domineescultuurtje.

Dan heb je geen codicil nodig, maar is het cultuurtje voldoende.
Het schuurt ergens.
Je krijgt in tientallen rouwdiensten van zo'n man te horen dat we hier geen eeuwige stad hebben, alles los moeten laten, slechts een pelgrim op reis zijn, graag in het zwart komen en absoluut geen bloemen. maar wel bewieroken door collegae?

Mara schreef:Je krijgt in tientallen rouwdiensten van zo'n man te horen dat we hier geen eeuwige stad hebben, alles los moeten laten, slechts een pelgrim op reis zijn, graag in het zwart komen en absoluut geen bloemen. maar wel bewieroken door collegae?

Als dominee ga je veel met collega's om, en ontwikkel je een band. In die zin snap ik dat er dominees een woord ter nagedachtenis houden.

Bewieroken is echter natuurlijk niet goed. Welke toespraken vond je op bewieroken lijken, en welke aspecten maakten dat je deze term daarop toepast?

J.C. Philpot schreef:

Mara schreef:Je krijgt in tientallen rouwdiensten van zo'n man te horen dat we hier geen eeuwige stad hebben, alles los moeten laten, slechts een pelgrim op reis zijn, graag in het zwart komen en absoluut geen bloemen. maar wel bewieroken door collegae?

Als dominee ga je veel met collega's om, en ontwikkel je een band. In die zin snap ik dat er dominees een woord ter nagedachtenis houden.

Maar het zijn dan niet alleen de collegae, er is ook een zoon of een schoonzoon, ouderlingen...
Waarom wachten tot iemand overleden is?
Schrijf of zeg iets aardigs of nuttigs als iemand nog in leven is.
Is dat Hollands of zo, bang om iemand gist in de schoenen te geven?

Sinds de mail is ingevoerd ben ik vrijmoedig geworden om een predikant aan te schrijven. De eerste keren met schroom.
Maar ik merkte dat ze heel positief reageerden.
Een dominee voelt niet met een antenne of er iemand in de gemeente zat die snakte naar die tekst, of die bemoediging.
Ik denk dat er ook predikanten zijn die weleens moedeloos raken, want ze zien zo weinig opgroeien uit het gestrooide zaad.
Dan is het voor hen een opsteker, om zo maar te zeggen, dat de Heere werkzaam is.

Het is misschien te vaak eenrichtingsverkeer. De dominee praat en de goegemeente luistert, knikt instemmend of zucht dat het weer niks was.

Jantje schreef:En als de dominee een codicil geschreven heeft, maar de nabestaanden zijn daarop tegen?

Ik zou altijd de wens van de overledene volgen. Laatst zelf nog van dichtbij meegemaakt.
Alleen als er zou staan dat de overledene wenst gecremeerd te worden zou ik dat wellicht niet doen maar als het gaat om randzaken als toespraken, predikanten, wel of niet zingen, bloemen, kleur kleding, kist, protocol en van alles meer, zou ik zeker de wens van de overledene opvolgen.

ejvl schreef:

Jantje schreef:En als de dominee een codicil geschreven heeft, maar de nabestaanden zijn daarop tegen?

Ik zou altijd de wens van de overledene volgen. Laatst zelf nog van dichtbij meegemaakt.
Alleen als er zou staan dat de overledene wenst gecremeerd te worden zou ik dat wellicht niet doen

Ik weet niet of je tegen iemand's laatste wil in kan gaan als deze notarieel vastgelegd is.

Mara schreef: Ik weet niet of je tegen iemand's laatste wil in kan gaan als deze notarieel vastgelegd is.

Ja, dat kan. Er staat namelijk geen sanctie op als je het niet doet.

Het is belangrijk dat in de wilsbeschikking een executeur wordt aangewezen die de laatste wil zal uitvoeren.

Als de notaris dat is, zal hij/zij dat zeker doen. Een familielid of vriend/bekende kan daar anders over denken.