Ontwikkelingen HHK

[helma]

De preken van ds P den Butter zijn/worden ook wel nagepraat. Vrij recent nog. Predikant is er ook op aangesproken.

[Johann Gottfried Walther]

Predikanten dienen eerst de grondtaal en de context uitgebreid en grondig te bestuderen, als ze dan nog tijd over hebben mogen ze gerust wat lezen, maar
het boeken lezen dient als het goed is niet om de preek te maken. Een preek wordt in studie en gebed geboren als het goed is.

[MidMid]

Predikanten dienen eerst de grondtaal en de context uitgebreid en grondig te bestuderen, als ze dan nog tijd over hebben mogen ze gerust wat lezen, maar
het boeken lezen dient als het goed is niet om de preek te maken. Een preek wordt in studie en gebed geboren als het goed is.

Wat een beperkte opvatting van wat een preek is.
Hiervan geldt voor mij ook bid en werk.

Ik verwacht dat een predikant ook leest tijdens de voorbereiding. Tijdens persoonlijke momenten van meditatie over de tekst. Om exegetische keuzes te billijken, om inzichten op te doen vanuit commentaren en wat eerder bij een tekst is gevonden. Zie bijv. hoe ds. M.J. Schuurman (https://mjschuurman.wordpress.com) daarover schrijft op zijn blog.

Daarnaast staat hier op RF hoog in het vaandal dat Gods Woord tijdloos is. Van een predikant vervolgens originaliteit verwachten, schuurt daar voor mij mee. Of je moet het predikantenambt zien als een profetische ambt. Maar dan zet je ook de deur open voor de profetessen.

[Tiberius]

Lezen hoort er inderdaad bij. Na je eigen studie van tekst en context: in de eerste plaats commentaren. En ook preken en/of meditaties van anderen. Al was het alleen maar om te controleren of je zelf niets vergeten bent.
Gods Woord mag dan tijdloos zijn (of liever gezegd: in een bepaalde tijd en cultuur ontstaan), een preek is dat niet. De prediker dient Gods woord actueel te maken voor de hoorders.

Er kan geen sprake zijn van 'als ze dan nog tijd overhebben'. Voor een preek maken moet je de tijd nemen.

[Johann Gottfried Walther]

Predikanten dienen eerst de grondtaal en de context uitgebreid en grondig te bestuderen, als ze dan nog tijd over hebben mogen ze gerust wat lezen, maar
het boeken lezen dient als het goed is niet om de preek te maken. Een preek wordt in studie en gebed geboren als het goed is.

Wat een beperkte opvatting van wat een preek is.
Hiervan geldt voor mij ook bid en werk.

Ik verwacht dat een predikant ook leest tijdens de voorbereiding. Tijdens persoonlijke momenten van meditatie over de tekst. Om exegetische keuzes te billijken, om inzichten op te doen vanuit commentaren en wat eerder bij een tekst is gevonden. Zie bijv. hoe ds. M.J. Schuurman (https://mjschuurman.wordpress.com) daarover schrijft op zijn blog.

Daarnaast staat hier op RF hoog in het vaandal dat Gods Woord tijdloos is. Van een predikant vervolgens originaliteit verwachten, schuurt daar voor mij mee. Of je moet het predikantenambt zien als een profetische ambt. Maar dan zet je ook de deur open voor de profetessen.

Jij wilt originaliteit door anderen na te praten?
(dus door door te geven wat anderen erover gezegd hebben)

[Tiberius]

Predikanten dienen eerst de grondtaal en de context uitgebreid en grondig te bestuderen, als ze dan nog tijd over hebben mogen ze gerust wat lezen, maar
het boeken lezen dient als het goed is niet om de preek te maken. Een preek wordt in studie en gebed geboren als het goed is.

Wat een beperkte opvatting van wat een preek is.
Hiervan geldt voor mij ook bid en werk.

Ik verwacht dat een predikant ook leest tijdens de voorbereiding. Tijdens persoonlijke momenten van meditatie over de tekst. Om exegetische keuzes te billijken, om inzichten op te doen vanuit commentaren en wat eerder bij een tekst is gevonden. Zie bijv. hoe ds. M.J. Schuurman (https://mjschuurman.wordpress.com) daarover schrijft op zijn blog.

Daarnaast staat hier op RF hoog in het vaandal dat Gods Woord tijdloos is. Van een predikant vervolgens originaliteit verwachten, schuurt daar voor mij mee. Of je moet het predikantenambt zien als een profetische ambt. Maar dan zet je ook de deur open voor de profetessen.

Jij wilt originaliteit door anderen na te praten?
(dus door door te geven wat anderen erover gezegd hebben)

Op zichzelf hoeft dat niet verkeerd te zijn. Mits het maar beperkt blijft; en in ieder geval met auteursvermelding.

[Johann Gottfried Walther]

Lezen hoort er inderdaad bij. Na je eigen studie van tekst en context: in de eerste plaats commentaren. En ook preken en/of meditaties van anderen. Al was het alleen maar om te controleren of je zelf niets vergeten bent.
Gods Woord mag dan tijdloos zijn (of liever gezegd: in een bepaalde tijd en cultuur ontstaan), een preek is dat niet. De prediker dient Gods woord actueel te maken voor de hoorders.

Er kan geen sprake zijn van 'als ze dan nog tijd overhebben'. Voor een preek maken moet je de tijd nemen.

Als je werkelijk de grondtaal en context van de tekst bestudeerd, en een eigen werkvertaling maakt, de duiding en betekenis van de tekst nagaat, dan ben je daar al vele uren mee bezig.
De boodschap voor de hoorders van die tijd, dan nog de boodschap voor de christenen nu, de toepassing van de boodschap.
Lezen van andere preken en meditaties om een preek te maken, is juist ten zeerste af te raden.
Onzin controleren of je niets vergeten bent...

[Maanenschijn]

Toen er recent een situatie van plagiaat ter spraken kwam van een predikant (niet HHK) kreeg ik de volgende linken doorgestuurd:

Uit de 17e eeuw: https://www.rd.nl/artikel/1091499-plagi ... atgpt.com

Of de visie van ds. Van Kooten: https://www.rd.nl/artikel/521009-ds-r- ... hatgpt.com

Ik geef graag door wat de desbetreffende persoon er over aangaf:

“Het belangrijkste van een predikant is dat hij zelf de tekst analyseert, die uitlegt in haar context en zelf eerst een geestelijke zegen opdiept en vandaaruit de prediking laat opkomen. Deze methode is gerelateerd aan hoe we denken dat de Heilige Geest predikanten ambtelijk inzet. Je kunt namelijk ook GenAI een mooie preek laten houden, maar dan ontbreekt het criterium 'spreekt ik wel het woord van de Heere'. GenAI is in dit voorbeeld dan even een alternatief voor het hergebruiken van een preek van iemand anders. Je schendt dus de grondbeginselen van je vakgebied.”

[MidMid]

Predikanten dienen eerst de grondtaal en de context uitgebreid en grondig te bestuderen, als ze dan nog tijd over hebben mogen ze gerust wat lezen, maar
het boeken lezen dient als het goed is niet om de preek te maken. Een preek wordt in studie en gebed geboren als het goed is.

Wat een beperkte opvatting van wat een preek is.
Hiervan geldt voor mij ook bid en werk.

Ik verwacht dat een predikant ook leest tijdens de voorbereiding. Tijdens persoonlijke momenten van meditatie over de tekst. Om exegetische keuzes te billijken, om inzichten op te doen vanuit commentaren en wat eerder bij een tekst is gevonden. Zie bijv. hoe ds. M.J. Schuurman (https://mjschuurman.wordpress.com) daarover schrijft op zijn blog.

Daarnaast staat hier op RF hoog in het vaandal dat Gods Woord tijdloos is. Van een predikant vervolgens originaliteit verwachten, schuurt daar voor mij mee. Of je moet het predikantenambt zien als een profetische ambt. Maar dan zet je ook de deur open voor de profetessen.

Jij wilt originaliteit door anderen na te praten?
(dus door door te geven wat anderen erover gezegd hebben)

Zie hier mijn opvatting verwoord, niet toevallig vanuit CGK hoek...

Prof. dr. A. Baars, hoogleraar ambtelijke vakken en dogma­geschiedenis aan de Theologische Universiteit Apeldoorn: „Soms wenste ik dat het lezen in andermans werk meer gebeurde. Omdat dat de inhoud van de preek ten goede kan komen. We zijn niet zo origineel en hebben elkaar nodig om opgescherpt te worden.

Predikanten ontlenen bijna altijd opvattingen aan anderen. Dat is van alle tijden en plaatsen. Onze professor J. J. van der Schuijt schreef eens: „Dominees zijn net als kippen, ze pikken hier wat en daar wat.” Maar je moet het wel zelf geestelijk en biddend verwerken.

Het gaat te ver om passages zonder bronvermelding letterlijk over te nemen uit de gedrukte preken van een ander. Dat is inderdaad een teken van ingezonken geestelijk leven. Waarbij ik wel wil aan­tekenen dat ik dat geesteloze leven vooral op andere punten zie.

Van studenten verwacht ik dat ze een eigen preek houden. Het kan voorkomen dat die tegenvalt. Ik zou nooit tegen studenten zeggen: „Gebruik de preek van een ander maar.” In de Alblasser­waard wordt over het bevindelijke leven gezegd dat je geen papegaai moet worden. Dat gaat ook op voor preken.

Zelf lees en beluister ik veel preken van anderen. Al zit ik veertig jaar in het vak, het is goed om mezelf te vormen en te voeden. Ik hoor dan natuurlijk weleens bekende opmerkingen. Zolang het daarbij blijft, is het niet erg.”

[Johann Gottfried Walther]

Predikanten dienen eerst de grondtaal en de context uitgebreid en grondig te bestuderen, als ze dan nog tijd over hebben mogen ze gerust wat lezen, maar
het boeken lezen dient als het goed is niet om de preek te maken. Een preek wordt in studie en gebed geboren als het goed is.

Wat een beperkte opvatting van wat een preek is.
Hiervan geldt voor mij ook bid en werk.

Ik verwacht dat een predikant ook leest tijdens de voorbereiding. Tijdens persoonlijke momenten van meditatie over de tekst. Om exegetische keuzes te billijken, om inzichten op te doen vanuit commentaren en wat eerder bij een tekst is gevonden. Zie bijv. hoe ds. M.J. Schuurman (https://mjschuurman.wordpress.com) daarover schrijft op zijn blog.

Daarnaast staat hier op RF hoog in het vaandal dat Gods Woord tijdloos is. Van een predikant vervolgens originaliteit verwachten, schuurt daar voor mij mee. Of je moet het predikantenambt zien als een profetische ambt. Maar dan zet je ook de deur open voor de profetessen.

Jij wilt originaliteit door anderen na te praten?
(dus door door te geven wat anderen erover gezegd hebben)

Op zichzelf hoeft dat niet verkeerd te zijn. Mits het maar beperkt blijft; en in ieder geval met auteursvermelding.

Iets aanhalen prima, maar zeer beperkt.

Maar voor homiletiek houdt ik mij aan de methode uit het tot nu meest uitmuntende boek met betrekking tot dit onderwerp:
Dr. Wolfgang Klippert. Van tekst tot preek. Handboek voor de prediking.

- Uitgebreid bestudering van de tekst in de grondtaal en in zijn context
- meditatie
- maken van de preek
(waarbij punt 1 en 2 het overgrote deel van de tijd vergen)

[Tiberius]

Wat een beperkte opvatting van wat een preek is.
Hiervan geldt voor mij ook bid en werk.

Ik verwacht dat een predikant ook leest tijdens de voorbereiding. Tijdens persoonlijke momenten van meditatie over de tekst. Om exegetische keuzes te billijken, om inzichten op te doen vanuit commentaren en wat eerder bij een tekst is gevonden. Zie bijv. hoe ds. M.J. Schuurman (https://mjschuurman.wordpress.com) daarover schrijft op zijn blog.

Daarnaast staat hier op RF hoog in het vaandal dat Gods Woord tijdloos is. Van een predikant vervolgens originaliteit verwachten, schuurt daar voor mij mee. Of je moet het predikantenambt zien als een profetische ambt. Maar dan zet je ook de deur open voor de profetessen.

Jij wilt originaliteit door anderen na te praten?
(dus door door te geven wat anderen erover gezegd hebben)

Op zichzelf hoeft dat niet verkeerd te zijn. Mits het maar beperkt blijft; en in ieder geval met auteursvermelding.

Iets aanhalen prima, maar zeer beperkt.

Maar voor homiletiek houdt ik mij aan de methode uit het tot nu meest uitmuntende boek met betrekking tot dit onderwerp:
Dr. Wolfgang Klippert. Van tekst tot preek. Handboek voor de prediking.

- Uitgebreid bestudering van de tekst in de grondtaal en in zijn context
- meditatie
- maken van de preek
(waarbij punt 1 en 2 het overgrote deel van de tijd vergen)

Ik houd me liever aan de (wat gedetailleerder) richtlijnen die de TUA leert, dan wat iemand hier op het forum neerzet; als je het niet erg vindt.
Zeker omdat je een essentieel onderdeel als onzin wegzet; dat vergroot je geloofwaardigheid niet.

[Johann Gottfried Walther]

Nou wat meer diepgang in de prediking zeker in de linkerflank van de CGK is zeer welkom.

[2e Hans]

Gezien de herhaalde waarschuwingen en het verlies aan vertrouwen zou stoppen misschien het eerlijkste en meest rustige besluit zijn voor hemzelf én voor de gemeente.

Daarnaast roept het de vraag op hoe hij zijn roeping uitlegt, wanneer hij herhaaldelijk preken van anderen overneemt. Een roeping vraagt om eerlijkheid en eigen verantwoordelijkheid en niet om het werk van collega’s als eigen werk te presenteren.

[Johann Gottfried Walther]

Ik houd me liever aan de (wat gedetailleerder) richtlijnen die de TUA leert, dan wat iemand hier op het forum neerzet; als je het niet erg vindt.
Zeker omdat je een essentieel onderdeel als onzin wegzet; dat vergroot je geloofwaardigheid niet.

Het boek is natuurlijk gedetailleerder en uitgebreider, maar ja ik ga niet het hele boek hier aanhalen.

https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... effe32eb1e

[Tiberius]

Nou wat meer diepgang in de prediking zeker in de linkerflank van de CGK is zeer welkom.

Dat krijg je zeker niet door diepgang uit de preekvoorbereiding weg te halen.