Bertiel schreef:Hij is niet de enige die pak hem beet rond 1800 een wijziging in prediking ziet.
Ik merk ook dat als je meer in de oudvaders leest je best wel een verschilletje opmerkt

Dat laatste is waar. Maar dat betekent niet dat hij dan ook zelf in lijn is met de prediking van vóór 1800. Ik kan het echt niet ontdekken. Het citaat van Calvijn geeft dat al aan, de door hem zo veelgeroemde Luther leerde precies hetzelfde. Zonder dat een mens zijn verlorenheid kent, zal hij nimmer tot Christus komen. Dit is geen conditie, maar wel de weg waarlangs de Heere werkt.

Ik hoorde een lezing van ds van de Brink, waarin hij volgens mij een denkfout maakte. Hij zei, dat een mens al zondaar is, voordat hij het voelt. En daarom al geschikt is om genade aan te nemen. Hij vindt dus volgens mij, dat je je ellende niet hoeft te kennen met je hart, maar met je verstand. Heel gevaarlijke stellingname.

Thea schreef:Ik hoorde een lezing van ds van de Brink, waarin hij volgens mij een denkfout maakte. Hij zei, dat een mens al zondaar is, voordat hij het voelt. En daarom al geschikt is om genade aan te nemen. Hij vindt dus volgens mij, dat je je ellende niet hoeft te kennen met je hart, maar met je verstand. Heel gevaarlijke stellingname.

Alle mensen zijn in feiten ook zondaars, of we dit nu willen geloven of niet. Met alleen ellende in je hoofd komt het niet tot een bukken en buigen.

Niks gevaarlijk aan, inderdaad.

DDD schreef:Niks gevaarlijk aan, inderdaad.

Wat is er niet gevaarlijk aan?

Geytenbeekje schreef:

Thea schreef:Ik hoorde een lezing van ds van de Brink, waarin hij volgens mij een denkfout maakte. Hij zei, dat een mens al zondaar is, voordat hij het voelt. En daarom al geschikt is om genade aan te nemen. Hij vindt dus volgens mij, dat je je ellende niet hoeft te kennen met je hart, maar met je verstand. Heel gevaarlijke stellingname.

Alle mensen zijn in feiten ook zondaars, of we dit nu willen geloven of niet. Met alleen ellende in je hoofd komt het niet tot een bukken en buigen.

Zeker waar, alleen het Evangelie verbreekt de zondaar. Maar dat is hier de kwestie niet.

Overigens: geen mens in geschikt voordat de Heere tot hem komt met zijn genade.

Valcke schreef:

Geytenbeekje schreef:

Thea schreef:Ik hoorde een lezing van ds van de Brink, waarin hij volgens mij een denkfout maakte. Hij zei, dat een mens al zondaar is, voordat hij het voelt. En daarom al geschikt is om genade aan te nemen. Hij vindt dus volgens mij, dat je je ellende niet hoeft te kennen met je hart, maar met je verstand. Heel gevaarlijke stellingname.

Alle mensen zijn in feiten ook zondaars, of we dit nu willen geloven of niet. Met alleen ellende in je hoofd komt het niet tot een bukken en buigen.

Zeker waar, alleen het Evangelie verbreekt de zondaar. Maar dat is hier de kwestie niet.

Overigens: geen mens in geschikt voordat de Heere tot hem komt met zijn genade.

De wet is dan de tuchtmeester? Ik dacht altijd dat de wet de zondaar verbrak. Want de wet veroordeelt.

Wat brak het hart van de broers van Jozef? Zijn strengheid of toen hij sprak: Ik ben Jozef. Nu is dat een geschiedenis, maar niettemin wel een beeld van hoe God met de zondaar handelt. Eerst zijn gestrengheid, daarna zijn liefdenodiging. En dat laatste verbreekt de zondaar. Idem het voorbeeld van de Pinksterlingen.

Valcke schreef:Wat brak het hart van de broers van Jozef? Zijn strengheid of toen hij sprak: Ik ben Jozef. Nu is dat een geschiedenis, maar niettemin wel een beeld van hoe God met de zondaar handelt. Eerst zijn gestrengheid, daarna zijn liefdenodiging. En dat laatste verbreekt de zondaar. Idem het voorbeeld van de Pinksterlingen.

Ja zo, ja, toch heb ik ook weleens gehoord dat de wet de tuchtmeester is die tot Christus drijft, maar dat is dus niet zo?

@Valcke, volgens mij is dat hier wel kwestie. Ds vd Brink zegt, dat voorwerpelijk weten van je ellende genoeg is. Terwijl het gereformeerd is, om te zeggen, dat je je dat onderwerpelijk moet weten.

Het drijft tot Christus uit. Maar alleen Christus verbreekt het hart. Als je ziet dat je tegen een goeddoend en liefhebbend God hebt gezondigd is het wonder zo ontzettend groot! Dat verbreekt en geeft 'evangelisch' berouw. Een liefdevol berouw, de droefheid naar God. De wet geeft dat niet op zichzelf.

Refojongere schreef:Het drijft tot Christus uit. Maar alleen Christus verbreekt het hart. Als je ziet dat je tegen een goeddoend en liefhebbend God hebt gezondigd is het wonder zo ontzettend groot! Dat verbreekt en geeft 'evangelisch' berouw. Een liefdevol berouw, de droefheid naar God. De wet geeft dat niet op zichzelf.

Ja, sorry, tis misschien erg maar al die begrippen verwarren mij wel een beetje
Maar wat doet de wet dan precies? Die zegt toch waar het op staat om het eens zo te zeggen?

Thea schreef:@Valcke, volgens mij is dat hier wel kwestie. Ds vd Brink zegt, dat voorwerpelijk weten van je ellende genoeg is. Terwijl het gereformeerd is, om te zeggen, dat je je dat onderwerpelijk moet weten.

Ja mee eens (en ik was het daar al mee eens).

Geytenbeekje schreef:

Valcke schreef:Wat brak het hart van de broers van Jozef? Zijn strengheid of toen hij sprak: Ik ben Jozef. Nu is dat een geschiedenis, maar niettemin wel een beeld van hoe God met de zondaar handelt. Eerst zijn gestrengheid, daarna zijn liefdenodiging. En dat laatste verbreekt de zondaar. Idem het voorbeeld van de Pinksterlingen.

Ja zo, ja, toch heb ik ook weleens gehoord dat de wet de tuchtmeester is die tot Christus drijft, maar dat is dus niet zo?

Ja, maar zonder de trekking van het Evangelie zal het niet gaan.