Gelezen, gedacht, gehoord... [1]

[-DIA-]

Dat was precies wat ik schreef. Schuld en zonden horen bij het kruis. Ook bij de moordenaar aan het kruis is geen sprake van een vierschaar. Een vierschaarbeleving is onbijbels en de Schrift is de enige norm. Daar moeten we niet voorzichtig over zijn, daar moeten we duidelijk over zijn. Niet Gods volk is de norm, maar Gods Woord.

Het tot geloof komen in Christus, Die de straf gedragen heeft, ís de vierschaarervaring. Als men er dát mee bedoelt, is er helemaal niets mis met dit spraakgebruik: de schuldige zondaar gaat vrijuit.

Wie nooit gezien heeft kan moeilijk omschrijven wat "zien" inhoudt.
Wie nooit iets heeft gehoord zal zich niet kunnen voorstellen wat geluid is.
Zo is het hier ook:
Wie nooit voor de vierschaar is gedaagd kan er alleen maar een karikatuur
van maken.
En ik denk dat ik er ook niet meer kan zeggen, alleen dit: De zondaar wodt
door Recht verlost, zonder krenking van één van Gods deugden.
De mens is gevallen, heeft gezondigd, en Gods Recht moet zijn loop hebben.
Anders houdt God op God te zijn.
Daarom is het een vaste zekerheid: God rekent aan deze kant van het graf
met Zijn volk af, of anders met het sterven. Maar dan is er geen genade meer.
In die rechtsafhandeling, in dat dodelijkst tijdsgewricht, daar waar de zondaar
tot te poort van de hel geraakt, dáár openbaart Zich de Christus, aan een
totaal verloren en doemschuldig mens, die God Recht en gerechtigheid leert
toeschrijvenm, al zou hij eeuwig verloren moeten gaan. Daar wordt hij ook
voor ingewonnen. Niet dat een mens dan naar de hel WIL, maar hij wordt
het er wel onvoorwaardelijk mee eens, dat dat zijn plaats is, en dat God
dan geen onrecht doet. Dat kwam vanavond na het eten nog aan de orde,
in het dagboek van ds. P. Blok "Des nachts zal Zijn lied bij mij zijn".
Ik weet niet of er nog wat ouderen hier meelezen, maar die zouden
toch kunnen getuigen dat God altijd Zijn volk zo door Recht verlost heeft,
als het van de mens uit een hopeloze en verloren zaak is.

[Afgewezen]

Ik weet niet of er nog wat ouderen hier meelezen, maar die zouden
toch kunnen getuigen dat God altijd Zijn volk zo door Recht verlost heeft,
als het van de mens uit een hopeloze en verloren zaak is.

Hier ben ik het helemaal mee eens, DIA, maar waarschijnlijk geloof je dat toch niet.

[-DIA-]

Ik weet niet of er nog wat ouderen hier meelezen, maar die zouden
toch kunnen getuigen dat God altijd Zijn volk zo door Recht verlost heeft,
als het van de mens uit een hopeloze en verloren zaak is.

Hier ben ik het helemaal mee eens, DIA, maar waarschijnlijk geloof je dat toch niet.

Waarom zou ik dat niet geloven dan? Laat uw ja ja zijn en uw nee nee, en daar gaan we toch in eerste instantie van uit.

[Coosje]

Een openbaring van Christus zoals bv. 'Wendt U naar Mij toe, wordt behouden alle gij einden der aarden; want Ik ben God en niemand meer' is nog niet de schuldvergeving maar een heenwijzing.
De omhelzing van Christus door het geloof: 'Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen' is de schuldvergeving. En dat geschiedt niet in een hoek. Daar geeft God 'De vrede die alle verstand te boven gaat'.
En hij zal niet eerder tot Christus komen voordat hij in de weg van ontdekking heeft geleerd, dat hij een doodschuldige verdoemelijke zondaar is die de eeuwige dood verdiend heeft.
En dat juist al zijn GRECHTIGHEDEN een wegwerpelijk kleed zijn voor de Heere.
Wat is dan de vrucht? 'Ze hebben Mij gehaat, ze zullen U ook haten'.
Dus ze worden niet geprezen en geacht zoals ik in een ander topic las over die kinderen,denk maar aan 'Kaalkop ga op'!
Dus Dia ga maar eens zoeken naar diegene die worden geacht als 'het afschrapsel en uitvaagsel dezer wereld'.
Een dienstknecht is niet meerder dan zijn Heer. Zijn lijdende Beeld gelijkvormig gemaakt te worden. 'Hij was veracht' enz.
Maar. de Heere ondersteunt, zodat het in die weg weg wel eens mag zijn: 'verblijd zijnde, dat zij waren waardig geacht geweest om Zijns Naams wil smaadheid te lijden'.

[Jongere]

Een openbaring van Christus zoals bv. 'Wendt U naar Mij toe, wordt behouden alle gij einden der aarden; want Ik ben God en niemand meer' is nog niet de schuldvergeving maar een heenwijzing.
De omhelzing van Christus door het geloof: 'Al wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen' is de schuldvergeving.

Wat bedoel je precies met het noemen van deze teksten? Kun je het verschil uitleggen? En wat gebeurt er dan precies met deze teksten?

[Coosje]

De zondaar die door de H. Geest ontdekt wordt in een weg van overtuiging wordt afgebroken van het zijne. Hij moet leren dat hij de schuld nooit meer kan voldoen, noch enig goed werk voort kan brengen. Hij wordt helemaal radeloos: 'Is er nog een middel ter ontkoming?'
Dan behaagt het de Heere De Weg te ontsluiten: 'Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven'. oid. Een heenwijzing dus.
Hij krijgt dan te zien dat de Heere Jezus is gezonden/gekomen om Borg voor zijn schuld te zijn.
Dus Die moet hij hebben wil het wel met hem zijn.
De ontdekking aan eigen verderf gaat inmiddels verder en (nu spreek ik uit eigen bevinding)
Hij wil niet door een Ander zalig worden, dat geeft vreselijke opstand en vijandschap tegen een Gekruiste Christus. Hij wil liever zelf sterven dan zalig te worden uit genade.
Dat maakt de zaak voor hem helemaal hopeloos, dus geen hoop meer,niks.
Totdat het de Heere behaagt Zijn Zoon te schenken en Hem in het geloof te mogen omhelzen tot vergeving van alle zonden. Dan komt er met het oog op Hem een liefdessmart over de zonde. 'Ik voor U'. Vrede, vreugde, bijna twee weken in de liefde lopen waarin de Heere de zaak gaat bevestigen oa: 'Wie zal beschuldigingen inbrengen tegen de uitverkorenen Gods?'etc.
'Onze Koning is van Isrels God gegeven' en nog veel meer ter bevestiging van de zaak.
Wat er dan gebeurt met deze teksten?
God de Heilige Geest gaat deze teksten toepassen aan het hart.
Maar daarna wordt hij een bedelaar aan de troon der genade want hij moet dagelijks leren: 'Zonder Mij kunt gij niets doen'.En dat is niet een weg naar het vlees.

[refo]

Waar komt eigenlijk de zin vandaan 'Hij wil liever zelf sterven dan zalig te worden uit genade'. Dat is Bijbels gezien wel zo'n onzin.

[-DIA-]

Waar komt eigenlijk de zin vandaan 'Hij wil liever zelf sterven dan zalig te worden uit genade'. Dat is Bijbels gezien wel zo'n onzin.

Heb je de Heere wel lief dan?
Dan spreekt dat vanzelf.
Nee, van nature hebben we de Heere niet lief, en dan zullen we niet kunnen
en willen sterven, maar de verzenen tegen Hem verheffen. Strijden voor onze
eigen eer... en om maar in leven te blijven.
Maar... er is toch een volk dat aan Gods kant valt.
Dat hebben zij ook niet gezocht, maar daar zijn ze voor ingwonnen.
Ze krijgen Gods deugden liever dan eigen zaligheid.
Want als er één van Gods deugden zou worden gekrenkt zou God ophouden
God te zijn.
Wat anders: Als je God niet liefhebt boven alles. Dan is er iets niet goed.
Want God is toch volmaakt, en in Hem is alles, voor een doodschuldig mens.

Heb je het wel eens gehoord? Alles was aan Hem is is gans begeerlijk!
En: Het vrome volk in Hem verheugd zal huppelen van zielenvreugde!
En: Zijt Gij met mijn doem gediend? Zoe Uw eer, ik heb het verdiend.

[-DIA-]

Waar komt eigenlijk de zin vandaan 'Hij wil liever zelf sterven dan zalig te worden uit genade'. Dat is Bijbels gezien wel zo'n onzin.

En nu lees ik het nog anders:

Liever sterven dan uit genade zalig worden.
Dat leert de bevinding zuiver!
Bij ontdekking van boven leer je dat je nooit wilt wat God wil.
Dat je altijd net de andere kant op wilt dan dat God wil
Dan BETOONT een mens dat het waar is.

Het is wel eens zo uitgedrukt: Mensen, we doen er alles aan om
de korste weg naar de hel te bewandelen.
En op die weg blijven we wandelen, ook al zouden we uiterlijk
godsdienstig zijn, en uiterlijk een ommekeer kennen.

Om dit 'onzin' te noemen vind ik niet anders dan godslasterlijk.

[SecorDabar]

Waar komt eigenlijk de zin vandaan 'Hij wil liever zelf sterven dan zalig te worden uit genade'. Dat is Bijbels gezien wel zo'n onzin.

En nu lees ik het nog anders:

Liever sterven dan uit genade zalig worden.
Dat leert de bevinding zuiver!
Bij ontdekking van boven leer je dat je nooit wilt wat God wil.
Dat je altijd net de andere kant op wilt dan dat God wil
Dan BETOONT een mens dat het waar is.

Het is wel eens zo uitgedrukt: Mensen, we doen er alles aan om
de korste weg naar de hel te bewandelen.
En op die weg blijven we wandelen, ook al zouden we uiterlijk
godsdienstig zijn, en uiterlijk een ommekeer kennen.

Om dit 'onzin' te noemen vind ik niet anders dan godslasterlijk.

Beste Dia,
Ik denk dat Refo het volgende denkt:
Zalig worden is geen onverschillige zaak, Luther worstelde op welke wijze hij kon zalig worden, hoe krijg ik een genadig God?
Calvijn heeft dit ook wel beleefd, maar voor hem was meer de vraag: Hoe komt God aan Zijn eer?

Als God aan Zijn eer komt, komt de zondaar aan zijn zaligheid

[-DIA-]

Waar komt eigenlijk de zin vandaan 'Hij wil liever zelf sterven dan zalig te worden uit genade'. Dat is Bijbels gezien wel zo'n onzin.

En nu lees ik het nog anders:

Liever sterven dan uit genade zalig worden.
Dat leert de bevinding zuiver!
Bij ontdekking van boven leer je dat je nooit wilt wat God wil.
Dat je altijd net de andere kant op wilt dan dat God wil
Dan BETOONT een mens dat het waar is.

Het is wel eens zo uitgedrukt: Mensen, we doen er alles aan om
de korste weg naar de hel te bewandelen.
En op die weg blijven we wandelen, ook al zouden we uiterlijk
godsdienstig zijn, en uiterlijk een ommekeer kennen.

Om dit 'onzin' te noemen vind ik niet anders dan godslasterlijk.

Beste Dia,
Ik denk dat Refo het volgende denkt:
Zalig worden is geen onverschillige zaak, Luther worstelde op welke wijze hij kon zalig worden, hoe krijg ik een genadig God?
Calvijn heeft dit ook wel beleefd, maar voor hem was meer de vraag: Hoe komt God aan Zijn eer?

Als God aan Zijn eer komt, komt de zondaar aan zijn zaligheid

Ja dat is wat anders: Dat kunnen we ook lezen bij de Pinksterlingen: Mannen broeders, wat moeten wij doen om zalig te worden. Daar wordt de mens ontdekt aan zijn verloren staat.

[Simon]

Waarom zet je het antwoord op deze vraag er niet bij?
Want daar gaat het toch om?
Die mannenbroeders was zojuist door Petrus verteld dat zij hun Redder gekruisigd hadden.
Dáárom waren ze verslagen van hart.
Het aloude contekst probleem dus weer.
Die losse teksten zijn vaak de reden voor alle verwarring.
Erg jammer.

[-DIA-]

Waarom zet je het antwoord op deze vraag er niet bij?
Want daar gaat het toch om?
Die mannenbroeders was zojuist door Petrus verteld dat zij hun Redder gekruisigd hadden.
Dáárom waren ze verslagen van hart.
Het aloude contekst probleem dus weer.
Die losse teksten zijn vaak de reden voor alle verwarring.
Erg jammer.

Mag iik je wat vragen?
Als je aan iemand verteld dat hij/zij zijn of haar Redder gekruisigd heeft?
Zou die persoon dan meteen verslagen van hart worden, en tot
deze uitroep komen?
Neen zij; maar dit was een werk van de Heilige Geest, die hun overtuigde
van hun verloren staat. Dat deed hen verslagen uitroepen: Wat moeten
wij doen!?
We kunnen de schrift niet zomaar laten zeggen wat wij er zo op het eerste
gezicht over denken. Dan valt de hele orde in de Schrift overhoop.

[Simon]

Waarom zet je het antwoord op deze vraag er niet bij?
Want daar gaat het toch om?
Die mannenbroeders was zojuist door Petrus verteld dat zij hun Redder gekruisigd hadden.
Dáárom waren ze verslagen van hart.
Het aloude contekst probleem dus weer.
Die losse teksten zijn vaak de reden voor alle verwarring.
Erg jammer.

Mag iik je wat vragen?
Als je aan iemand verteld dat hij/zij zijn of haar Redder gekruisigd heeft?
Zou die persoon dan meteen verslagen van hart worden, en tot
deze uitroep komen?
Neen zij; maar dit was een werk van de Heilige Geest, die hun overtuigde
van hun verloren staat. Dat deed hen verslagen uitroepen: Wat moeten
wij doen!?
We kunnen de schrift niet zomaar laten zeggen wat wij er zo op het eerste
gezicht over denken. Dan valt de hele orde in de Schrift overhoop.

Als je Hand 2;37 en 38 goed leest, zie je dat de mannen op de prediking van Petrus, waarbij hij uitlegt en toepast wat David al vooruitzag dat Jezus inderdaad de Messias was, waarvan zij nu allen getuigen konden dat God hem had opgewekt en , in hun hart getroffen zijnde door dat nieuws,
Radeloos vroegen zij nu wat ze konden doen om nog behouden te worden, en toen pas kwam het antwoord, van Petrus, zeggende: laat u in Christus'
Naam dopen, tot vergeving vn zonden, en gij ZULT de gave des Heilgen Geestes ontvangen.
In die (volg)orde.

[-DIA-]

Waarom zet je het antwoord op deze vraag er niet bij?
Want daar gaat het toch om?
Die mannenbroeders was zojuist door Petrus verteld dat zij hun Redder gekruisigd hadden.
Dáárom waren ze verslagen van hart.
Het aloude contekst probleem dus weer.
Die losse teksten zijn vaak de reden voor alle verwarring.
Erg jammer.

Mag ik je wat vragen?
Als je aan iemand verteld dat hij/zij zijn of haar Redder gekruisigd heeft?
Zou die persoon dan meteen verslagen van hart worden, en tot
deze uitroep komen?
Neen zij; maar dit was een werk van de Heilige Geest, die hun overtuigde
van hun verloren staat. Dat deed hen verslagen uitroepen: Wat moeten
wij doen!?
We kunnen de schrift niet zomaar laten zeggen wat wij er zo op het eerste
gezicht over denken. Dan valt de hele orde in de Schrift overhoop.

Als je Hand 2;37 en 38 goed leest, zie je dat de mannen op de prediking van Petrus, waarbij hij uitlegt en toepast wat David al vooruitzag dat Jezus inderdaad de Messias was, waarvan zij nu allen getuigen konden dat God hem had opgewekt en , in hun hart getroffen zijnde door dat nieuws,
Radeloos vroegen zij nu wat ze konden doen om nog behouden te worden, en toen pas kwam het antwoord, van Petrus, zeggende: laat u in Christus'
Naam dopen, tot vergeving vn zonden, en gij ZULT de gave des Heilgen Geestes ontvangen.
In die (volg)orde.

Maar wat denk je? Als een prediker naar, zeg maar de grote stad Duystervoorde zou gaan, en hij kwam met de boodschap: "Laat u dopen, tot vergeving der zonden, en gij ZULT de gave des Heiligen Geestes ontvangen".
Zou deze prediking het van deze mensen raken. Zouden zij verslagen in het hart worden? Denk je dat een mens zich zo spoedig gewonnen geeft? Dat gebeurt alleen als God er Zelf in meekomt. Anders zal geen mens last hebben van zijn zonden. En dus ook geen behoefte aan schuldvergeving en zou die mens dan om Christus verlegen zijn? Dan zeg ik weer hetzelfde: Nee, tenzij de Heilige Geest hun overtuigd. Anders zal geen opmerken zijn, maar de vijandschap tegen zo'n oproep zal eerder openbaar komen.
Merk op: Wij zijn van nature vijanden van God en Christus, en haten God met een onuitsprekelijke haat. Wij zijn van God afgevallen en de duivel toegevallen, en we doen van nature de wil van onze vader, dat is de duivel.