De wedergeboorte en het ware geloof

[henriët]

De heilsfeiten zijn het werk van God VOOR een zondaar. Daarnaast is er de heilsorde: de orde of weg waarin Christus zijn genade werkt IN het hart van een zondaar: roeping, wedergeboorte, bekering, geloof, rechtvaardiging, heiliging en heerlijkmaking.

God roept door Zijn woord zondaren. Wat doen wij met deze roepstem?. Hebben we onze zonden leren kennen, waardoor we de Heere Jezus Christus hebben nodig gekregen? Hebben we geleerd te vluchten met onze zonden tot de Heere Jezus? Kan u/jij/ik nog zonder Hem? Mag er het geloof zijn dat door het geloof ook vergeving van de zonden voor u/jou/mij is bij God? En werkt dat een verlangen uit voortaan naar Zijn geboden en tot Zijn eer te leven?

De Heidelberse Catechismus leert ons dat drie dingen nodig zijn om welgetroost te kunnen leven en zalig te kunnen sterven: de kennis van de ellende(zonde), de kennis van de verlossing van de zonde in Christus, en de kennis van de dankbaarheid voor die ontvangen verlossing. Meer is niet nodig en met minder kunnen we het niet doen!

[helma]

Het kan ook op een verkeerde manier gebruikt worden; het gevaar voor krampachtigheid is groot.
Toen ik ooit op huisbezoek iets vertelde zei mijn predikant dat dat niet kon; ik had iets beleefd wat een kind van God pas later op de weg zou mee maken. Ik hoefde er niet aan te twijfelen dat ik een kind van God was (voor zover hij dat kon beoordelen) maar wat ik vertelde kon niet waar zijn. Ik heb dat toen (tegen beter weten!) 'weggegooid' en tegen mezelf gezegd dat ik me dat dus ingebeeld had. Daar heb ik een erge donkerheid mee over mijn ziel gehaald.
De Heere heeft me toen bestraft met deze woorden: En indien Ik de waarheid zeg, waarom gelooft gij Mij niet?
Later belde de dominee me op dat hij zich vergist had; hij had een bekeringsgeschiedenis van een predikant gelezen waarin hij hetzelfde tegenkwam; dus het kon wel.

Het gevaar is er dat wij de Heere een weg voorschrijven in de bekeringsweg. Ieder kind van God zal dingen leren uit de weg die de Heere Jezus ging. Maar dat is wat anders om te stellen dat de weg van de Borg de weg van de kerk moet zijn en we ook nog de volgorde gaan bepalen.

[Jongere]

@ Erasmiaan,
ik vind de heilsfeitendiscussie nog wel wat anders dan Wet / Evangelie. Dus ik ben het er ook niet mee eens om, als ik moeite heb met het 'daarna' van ds. Blok over de vernedering en verhoging van Christus, dat gelijk te stellen aan de wet en aan het evangelie.

Dat is dan een uitleg van het beleven van de heilsfeiten. Dat er een bepaalde beleving is rond wet en evangelie (Luther zegt bijvoorbeeld zelfs: "It is certain that man must utterly despair of his own ability before he is prepared to receive the grace of Christ.") kan ik wel delen. Maar je stelt dat nu wel heel makkelijk gelijk met het beleven van de heilsfeiten. Ik heb zelf het idee dat daar wel wat meer mee wordt bedoeld dan alleen wet en evangelie.
Dat moet ook wel. Juist in de trappen van Christus' vernedering is tenslotte zoveel Evangelie! Dat begint al bij kerst. Ik kan me ook niet goed voorstellen hoe iemand dat als analogie zou kunnen gebruiken in zijn leven voor de wet.

Overigens kan ik me maar moeilijk voorstellen dat iemand echt op huisbezoek heeft gehoord: 'is kerst al geboren in je hart'? Daar heb ik echt nog nooit van gehoord. (@ejvl) Het zal wel iets zijn geweest wat daar op leek.

[dennis]

Hoezeer ik er ook van overtuigd ben dat er een Weg is waarlangs Gods kinderen lopen en - in verschillende mate - meer van Christus mogen leren kennen en ervaren...
Pleit ik toch voor voorzichtigheid.
De Heere is groter dan onze schema's, en ik ben ook vuurbang voor mensen die 'ver zijn gevorderd' en als geestelijke reuzen worden beschouwd. Vooral als ze zichzelf zo gaan beschouwen.
Want zondige mensen worden NOOIT reuzen. De hoogste stand in het geestelijk leven is ten diepste de bedelaarsstand. De oefeningen in het geloof, die zeker nodig zijn, maken als het goed is de Heere steeds groter en onszelf steeds maar kleiner.

[Marieke]

Nu wordt hier op RF opgemerkt dat bijv. eerst de vrucht van Pasen beleefd kan worden en pas daarna de vrucht van Kerst. Dat begrijp ik dan echt niet. Kan daarna dan nog de vrucht van Advent beleefd worden?

Even een wedervraag.
Wat bedoel jij dan hier met 'de vrucht van ... beleefd worden'? Is dat iets eenmaligs? Is dat iets wat het leven lang plaatsvindt?

Nee, m.i. is dat iets wat je leven lang plaatsvindt.
Het is als een cirkel, die blijft rondgaan, maar die cirkel is wel ergens begonnen!

[Marieke]

Okay Luther, de antwoorden uit de H.C. zijn helder. Bij mij in de H.C. staat alleen overal een "zeker" pand i.p.v. een "geestelijk pand".

Ik heb inderdaad de antwoorden hier en daar wat geparafraseerd. Verder vraag ik me af of je de antwoorden uit de HC wel helder hebt. Je moet zondag 8-22 eigenlijk als 1 zondagsafdeling zien. Zondag 7 en zondag 23 gaan immers over dezelfde zaak, namelijk het ware geloof.

Paar vragen/opmerkingen:
Nu wordt er bij Kerst opgemerkt dat de zonden bedekt zijn door Hem, die onze Middelaar is. Bij Goede Vrijdag wordt opgemerkt (vraag en antw. 39) dat ik zeker ben dat Hij de vervloeking die op mij lag, op Zich geladen heeft. Dat laatste biedt een kind van God zekerheid, toch?

En wat is het verschil? In essentie niets. Wel is waar dat Gods kind naarmate hij meer leert, beter leert verstaan wat hij reeds in de wedergeboorte en met de eerste geloofsdaad ontvangen heeft. Maar als de Heere de zonde bedekt, vergeeft Hij ze ook. Lees maar eens in psalm 32: "Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is." Er wordt daar dichterlijk twee keer dezelfde zaak in andere woorden gezegd. Bedekte schuld is dus vergeven schuld. En die troost wordt wel duidelijker. Dat hangt samen met het opwassen in de kennis en genade van onze Heere Jezus Christus.

Nu wordt hier op RF opgemerkt dat bijv. eerst de vrucht van Pasen beleefd kan worden en pas daarna de vrucht van Kerst. Dat begrijp ik dan echt niet. Kan daarna dan nog de vrucht van Advent beleefd worden?

Om met de laatste vraag te beginnen: Ik lees nergens in de Bijbel dat mensen zalig worden door alleen te verlangen.
Verder moet je die zaken niet zo uit elkaar trekken. Ik sluit me wat dat betreft aan bij het antwoord van @huisman, @henriët, @Jongere en @helma.

Wacht even, laten we de discussie wel zuiver houden...Misschien mag ik even wat op een rijtje zetten.
1. De discussie begon (door Huisman en Luther) dat er gesteld werd dat de vrucht van de heilsfeiten niet chronologisch beleefd werden, maar door elkaar heen. Dat ging over de afzonderlijke heilsfeiten.
2. Vervolgens stel ik daarover de vraag: wat wordt er dan verstaan onder de vruchten van die heilsfeiten? Dat licht Luther keurig toe a.d.h.v. de Heidelberger Catechismus.
3. Vervolgens stel ik een vraag of er dan eerst Pasen beleefd kan worden en daarna Kerst. Die vraag mag ik toch stellen n.a.v. wat er gesteld werd onder 1? Dat was ook echt een serieuze vraag van mij, waar ik echt mee loop.
4. Vervolgens krijg ik een aantal opmerkingen over me heen dat ik de zaken niet uit elkaar moet trekken, dat we het niet zo moeten beredeneren enz. Maar als het zo is dat we de vrucht van kerst en pasen niet uit elkaar mogen/moeten trekken, waarom willen jullie dan zo de nadruk leggen op punt 1?

Tenslotte blijft mijn vraag toch nog open staan. Als jullie nu allemaal stellen dat Kerst en Pasen ineen vallen, dan kan het toch niet zo zijn dat je eerst Pasen kunt beleven en daarna Kerst? Dat zegt Huisman namelijk in een eerdere discussie. En dat is gewoon mijn vraag. Ik wil niet alles beredeneerd zien, echt niet. Maar jullie zeggen wat, vervolgens stel ik er een vraag over en dan krijg ik het verwijt dat ik alles uit elkaar wil trekken.

[Erasmiaan]

@erasmiaan
Er zijn in onze gezindte mensen die vast houden aan een chronologische weg van de bekering. ( Gang van de Borg is de gang van Gods Kerk) die echter niet letterlijk in de bijbel terugtevinden is, denk alleen al maar een Lydia.
Daarnaast zijn er mensen die erkennen dat vruchten van de heilsfeiten beleefd worden, maar dat kan zijn dat dat op een heel andere manier gaat dan op de chronologische wijze als bijv bij de discipelen.
Dat heeft niet te maken met hoe droevig het geworden is op een reformatorisch discussieforum.
Binnen de reformatorische gezindte zijn de meningen niet eenduidig (helaas)

Wat mij betreft is Lydia een slecht voorbeeld. Daar is al vaker over gesproken, maar op basis van wat in de Bijbel staat kun je verder geen conclusies trekken, bijv. dat ze dus nooit kennis aan de wet heeft gehad. Al Gods kinderen leren daar toch iets van, belijden we in de catechismus (dat zeg je zelf ook). Ik ben het daarom ook volledig met je tweede post eens.

En dat zou ik ook tegen vragensteller willen zeggen, de Heidelberger (en Gods woord) leren het ons toch: dat drie dingen moeten kennen om welgetroost te leven en zalig te sterven; ten eerste hoe groot onze zonden en ellenden zijn. En waaruit kennen we die ellende? Uit de wet Gods. Daar wil ik het eigenlijk bij laten voor je betoog (er zijn vele vonden gezocht om de ontdekking van onze zonden weg te moffelen, maar daar weiger ik aan mee te werken).

Het kan ook op een verkeerde manier gebruikt worden; het gevaar voor krampachtigheid is groot.
Toen ik ooit op huisbezoek iets vertelde zei mijn predikant dat dat niet kon; ik had iets beleefd wat een kind van God pas later op de weg zou mee maken. Ik hoefde er niet aan te twijfelen dat ik een kind van God was (voor zover hij dat kon beoordelen) maar wat ik vertelde kon niet waar zijn. Ik heb dat toen (tegen beter weten!) 'weggegooid' en tegen mezelf gezegd dat ik me dat dus ingebeeld had. Daar heb ik een erge donkerheid mee over mijn ziel gehaald.
De Heere heeft me toen bestraft met deze woorden: En indien Ik de waarheid zeg, waarom gelooft gij Mij niet?
Later belde de dominee me op dat hij zich vergist had; hij had een bekeringsgeschiedenis van een predikant gelezen waarin hij hetzelfde tegenkwam; dus het kon wel.

Het gevaar is er dat wij de Heere een weg voorschrijven in de bekeringsweg. Ieder kind van God zal dingen leren uit de weg die de Heere Jezus ging. Maar dat is wat anders om te stellen dat de weg van de Borg de weg van de kerk moet zijn en we ook nog de volgorde gaan bepalen.

Er is geestelijke wijsheid nodig om met Gods kinderen om te gaan. Dat ging kennelijk met vallen en opstaan, bij deze predikant. Eerlijk was hij in ieder geval wel. Je punt is wel duidelijk; we moeten niet te krampachtig zijn. Dat heb ik al eerder aangegeven; ik lees nergens in de Bijbel dat het bij Paulus eerst 'kerst' werd in zijn leven. Die man had gelijk de volle zekerheid. Het werd bij hem met eerbied gesproken kerst en pasen tegelijk. Maar wel onopgeefbaar dat aan 'pasen' 'goede vrijdag' vooraf gaat.

Dat is dan een uitleg van het beleven van de heilsfeiten. Dat er een bepaalde beleving is rond wet en evangelie (Luther zegt bijvoorbeeld zelfs: "It is certain that man must utterly despair of his own ability before he is prepared to receive the grace of Christ.") kan ik wel delen. Maar je stelt dat nu wel heel makkelijk gelijk met het beleven van de heilsfeiten. Ik heb zelf het idee dat daar wel wat meer mee wordt bedoeld dan alleen wet en evangelie.
Dat moet ook wel. Juist in de trappen van Christus' vernedering is tenslotte zoveel Evangelie! Dat begint al bij kerst. Ik kan me ook niet goed voorstellen hoe iemand dat als analogie zou kunnen gebruiken in zijn leven voor de wet.

Kerst gebruikt men als analogie omdat er mensen zijn die in de overtuigingen leven, Jezus nog niet aangegrepen hebben, maar toch een ruimte hebben ontdekt gekregen in het Evangelie. Dat vergelijkt men met Kerst waar de herders ook nog niets wisten van het feit dat aan Christus moest sterven. Dan zegt men: er is een blijde boodschap gekomen maar men is nog niet verlost. Gelijk ook kerst ten diepste inhoudt. God heeft Zijn Zoon in deze wereld gezonden. Het Woord is vleesgeworden. Maar Jezus aangezicht was altijd als reizende naar Jeruzalem. Daar moest betaald worden.

[Luther]

Verder ervaar ik de discussie als heel verwarrend. Ik zie veel mensen ageren tegen het feit dat er gezegd wordt dat het eerst goede vrijdag moet zijn geweest voordat het pasen kan worden (en dat daar meestal advent/kerst aan vooraf gaat). Het is toch wat al te gek om hier vraagtekens bij te zetten op een reformatorisch forum dat de Drie formulieren van enigheid onderschrijft? Een van de grondwaarheden van Gods Woord is toch dat de wet voor het evangelie gaat, de dood voor het leven, de kennis van de zonden voor de kennis van de verlossing, enz.?

Nu haal je wel heel veel door elkaar. Daar gaat het in deze discussie niet om. Alle heilsfeiten staan bijvoorbeeld in de Heid. Cat. in het stuk der verlossing. Elk heilsfeit is een zijde van de heilsdiamant, en elke keer licht er weer een andere zijde op en mag je meer van Christus en Zijn werk leren. Maar waar zit het begin van de diamant? Dat is er helemaal niet.
Dat is ook het antwoord op de vraag van Marieke: Zie het hele borgwerk van Christus als een diamant met vele zijden. In de catechismus wordt van elke zijde iets genoemd van de troost; maar nergens wordt aangegeven dat dat in volgorde ervaren wordt. En als je het gehele werk van Christus als één geheel gaat zien, dat is het ook niet nodig om je af te vragen,m welke zijde van de diamant eerst geleerd wordt en welke daarna.

[Luther]

ten eerste hoe groot onze zonden en ellenden zijn. En waaruit kennen we die ellende? Uit de wet Gods. Daar wil ik het eigenlijk bij laten voor je betoog (er zijn vele vonden gezocht om de ontdekking van onze zonden weg te moffelen, maar daar weiger ik aan mee te werken).

Niemand moffelt dat hier weg.
Er staat nog wat bij: Uit de wet Gods. Wat eist de Wet Gods van ons? Dat leert ons Christus....
Ik wil maar zeggen: Ellendekennis buiten Christus kan heel diep gaan. (Zie Juda, zie Kaïn)

[Marieke]

Verder ervaar ik de discussie als heel verwarrend. Ik zie veel mensen ageren tegen het feit dat er gezegd wordt dat het eerst goede vrijdag moet zijn geweest voordat het pasen kan worden (en dat daar meestal advent/kerst aan vooraf gaat). Het is toch wat al te gek om hier vraagtekens bij te zetten op een reformatorisch forum dat de Drie formulieren van enigheid onderschrijft? Een van de grondwaarheden van Gods Woord is toch dat de wet voor het evangelie gaat, de dood voor het leven, de kennis van de zonden voor de kennis van de verlossing, enz.?

Nu haal je wel heel veel door elkaar. Daar gaat het in deze discussie niet om. Alle heilsfeiten staan bijvoorbeeld in de Heid. Cat. in het stuk der verlossing. Elk heilsfeit is een zijde van de heilsdiamant, en elke keer licht er weer een andere zijde op en mag je meer van Christus en Zijn werk leren. Maar waar zit het begin van de diamant? Dat is er helemaal niet.
Dat is ook het antwoord op de vraag van Marieke: Zie het hele borgwerk van Christus als een diamant met vele zijden. In de catechismus wordt van elke zijde iets genoemd van de troost; maar nergens wordt aangegeven dat dat in volgorde ervaren wordt. En als je het gehele werk van Christus als één geheel gaat zien, dat is het ook niet nodig om je af te vragen,m welke zijde van de diamant eerst geleerd wordt en welke daarna.

Ik vind dat een prachtig antwoord Luther, maar nog steeds geen antwoord op mijn vraag. Nog een keer mijn vraag:
Tenslotte blijft mijn vraag toch nog open staan. Als jullie nu allemaal stellen dat Kerst en Pasen ineen vallen, dan kan het toch niet zo zijn dat je eerst de vrucht van Pasen kunt beleven en daarna Kerst? Dat zegt Huisman namelijk in een eerdere discussie. En dat is gewoon mijn vraag. Ik wil niet alles beredeneerd zien, echt niet. Maar jullie zeggen wat, vervolgens stel ik er een vraag over en dan krijg ik het verwijt dat ik alles uit elkaar wil trekken.
Ik post hieronder nog even wat Huisman zegt:

Kan het eerst "Pasen voor de ziel" worden en daarna "Kerst voor de ziel"?

Ja. Dat kan echt, ik heb het van zeer dichtbij meegemaakt dat een zeer goede vriend die meer dan 25 jaar ouderling was in de GG op zijn sterfbed tegen mij zei: Het is toch echt bij mij anders gegaan dan nu wordt voorgeschreven, Pasen is in mijn leven voorop gegaan. Deze ouderling en vriend is ruim gestorven en alle strijd te boven.

[Marieke]

Hoezeer ik er ook van overtuigd ben dat er een Weg is waarlangs Gods kinderen lopen en - in verschillende mate - meer van Christus mogen leren kennen en ervaren...
Pleit ik toch voor voorzichtigheid.
De Heere is groter dan onze schema's, en ik ben ook vuurbang voor mensen die 'ver zijn gevorderd' en als geestelijke reuzen worden beschouwd. Vooral als ze zichzelf zo gaan beschouwen.
Want zondige mensen worden NOOIT reuzen. De hoogste stand in het geestelijk leven is ten diepste de bedelaarsstand. De oefeningen in het geloof, die zeker nodig zijn, maken als het goed is de Heere steeds groter en onszelf steeds maar kleiner.

Hier ben ik het wel mee eens.

[Erasmiaan]

Verder ervaar ik de discussie als heel verwarrend. Ik zie veel mensen ageren tegen het feit dat er gezegd wordt dat het eerst goede vrijdag moet zijn geweest voordat het pasen kan worden (en dat daar meestal advent/kerst aan vooraf gaat). Het is toch wat al te gek om hier vraagtekens bij te zetten op een reformatorisch forum dat de Drie formulieren van enigheid onderschrijft? Een van de grondwaarheden van Gods Woord is toch dat de wet voor het evangelie gaat, de dood voor het leven, de kennis van de zonden voor de kennis van de verlossing, enz.?

Nu haal je wel heel veel door elkaar. Daar gaat het in deze discussie niet om.

Helaas wel. Lees de bovenstaande reacties (vooral van vragensteller) maar.

Alle heilsfeiten staan bijvoorbeeld in de Heid. Cat. in het stuk der verlossing. Elk heilsfeit is een zijde van de heilsdiamant, en elke keer licht er weer een andere zijde op en mag je meer van Christus en Zijn werk leren. Maar waar zit het begin van de diamant? Dat is er helemaal niet.
Dat is ook het antwoord op de vraag van Marieke: Zie het hele borgwerk van Christus als een diamant met vele zijden. In de catechismus wordt van elke zijde iets genoemd van de troost; maar nergens wordt aangegeven dat dat in volgorde ervaren wordt. En als je het gehele werk van Christus als één geheel gaat zien, dat is het ook niet nodig om je af te vragen,m welke zijde van de diamant eerst geleerd wordt en welke daarna.

Dan heb jij een verkeerd zicht op wat men noemt de beleving van de heilsfeiten (daar was ik al bang voor). De heilsfeiten an sich hebben grote waarde in het leven van een christen; dat is immers het werk van de Heere Jezus, wat het hem gekost heeft om zondaren te zaligen. wat men in de bevindelijke kerken echter de beleving van de heilsfeiten noemt is dat men geestelijke ervaringen benoemt met de benamingen van de heilsfeiten omdat er lijnen te trekken zijn (als een persoon ontdekt wordt aan de wet, noemt men dat goede vrijdag, omdat toen Christus onder Gods Wet moest doorgaan). Ook Paulus trekt onbekommerd een analogie met deze heilsfeiten (met Christus gestorven, met Christus opgestaan). Als een persoon in Christus het leven mag vinden, trekt men de analogie met pasen: opgestaan uit het graf en dood en hel overwonnen. etc.

Maar goed, dit is mijn laatste bijdrage aan deze discussie. De discussie hangt van misverstanden aan elkaar omdat men niet naar elkaar luistert, er lopen zeer veel onderwerpen door elkaar, er zijn geen twee verschillende meningen maar wel vijf verschillende meningen, op argumenten wordt niet echt ingegaan maar men komt gewoon met een nieuw citaat, enz. Terwijl dit zeer tere, heilige zaken zijn (zie bijv. post Helma). Daarom is dit voorlopig mijn laatste bijdrage aan deze discussie.

[huisman]

Verder ervaar ik de discussie als heel verwarrend. Ik zie veel mensen ageren tegen het feit dat er gezegd wordt dat het eerst goede vrijdag moet zijn geweest voordat het pasen kan worden (en dat daar meestal advent/kerst aan vooraf gaat). Het is toch wat al te gek om hier vraagtekens bij te zetten op een reformatorisch forum dat de Drie formulieren van enigheid onderschrijft? Een van de grondwaarheden van Gods Woord is toch dat de wet voor het evangelie gaat, de dood voor het leven, de kennis van de zonden voor de kennis van de verlossing, enz.?

Nu haal je wel heel veel door elkaar. Daar gaat het in deze discussie niet om. Alle heilsfeiten staan bijvoorbeeld in de Heid. Cat. in het stuk der verlossing. Elk heilsfeit is een zijde van de heilsdiamant, en elke keer licht er weer een andere zijde op en mag je meer van Christus en Zijn werk leren. Maar waar zit het begin van de diamant? Dat is er helemaal niet.
Dat is ook het antwoord op de vraag van Marieke: Zie het hele borgwerk van Christus als een diamant met vele zijden. In de catechismus wordt van elke zijde iets genoemd van de troost; maar nergens wordt aangegeven dat dat in volgorde ervaren wordt. En als je het gehele werk van Christus als één geheel gaat zien, dat is het ook niet nodig om je af te vragen,m welke zijde van de diamant eerst geleerd wordt en welke daarna.

Ik vind dat een prachtig antwoord Luther, maar nog steeds geen antwoord op mijn vraag. Nog een keer mijn vraag:
Tenslotte blijft mijn vraag toch nog open staan. Als jullie nu allemaal stellen dat Kerst en Pasen ineen vallen, dan kan het toch niet zo zijn dat je eerst de vrucht van Pasen kunt beleven en daarna Kerst? Dat zegt Huisman namelijk in een eerdere discussie. En dat is gewoon mijn vraag. Ik wil niet alles beredeneerd zien, echt niet. Maar jullie zeggen wat, vervolgens stel ik er een vraag over en dan krijg ik het verwijt dat ik alles uit elkaar wil trekken.
Ik post hieronder nog even wat Huisman zegt:

Kan het eerst "Pasen voor de ziel" worden en daarna "Kerst voor de ziel"?

Ja. Dat kan echt, ik heb het van zeer dichtbij meegemaakt dat een zeer goede vriend die meer dan 25 jaar ouderling was in de GG op zijn sterfbed tegen mij zei: Het is toch echt bij mij anders gegaan dan nu wordt voorgeschreven, Pasen is in mijn leven voorop gegaan. Deze ouderling en vriend is ruim gestorven en alle strijd te boven.

Het hoeft niet altijd allemaal tegelijk ervaren te worden maar het hoeft niet chronologisch. Eenvoudig omdat de Schrift dat niet voorschrijft. Natuurlijk spelen de heilsfeiten een belangrijke rol in het onderwijs van de Heilge Geest aan de ziel. Maar altijd vanuit de volheid van Christus volbrachte werk. Er staat nog één Heilsfeit uit "de wederkomst" kan die ook "beleeft" worden?

[refo]

Verder ervaar ik de discussie als heel verwarrend. Ik zie veel mensen ageren tegen het feit dat er gezegd wordt dat het eerst goede vrijdag moet zijn geweest voordat het pasen kan worden (en dat daar meestal advent/kerst aan vooraf gaat). Het is toch wat al te gek om hier vraagtekens bij te zetten op een reformatorisch forum dat de Drie formulieren van enigheid onderschrijft? Een van de grondwaarheden van Gods Woord is toch dat de wet voor het evangelie gaat, de dood voor het leven, de kennis van de zonden voor de kennis van de verlossing, enz.?

Ik persoonlijk vindt het te gek voor woorden dat die zaken zo verkondigd worden op een reformatorisch forum.
Het mag dan in de Ger gezindte in bepaalde kringen common sense zijn, maar reformatorisch (lees: van de reformatie) is dat zeker niet.

Op zich mag je wel eens iets voelen van God, maar ga daar alsjeblieft niets op bouwen. En ga dat aub zeker niet een ander voorschrijven. Want als deze zaken niet nauwkeurig begeleid worden leiden ze bij iedereen tot onzekerheid. Bij jou en bij anderen. terwijl geloof per definitie zekerheid is.

[Cees]

Verder ervaar ik de discussie als heel verwarrend. Ik zie veel mensen ageren tegen het feit dat er gezegd wordt dat het eerst goede vrijdag moet zijn geweest voordat het pasen kan worden (en dat daar meestal advent/kerst aan vooraf gaat). Het is toch wat al te gek om hier vraagtekens bij te zetten op een reformatorisch forum dat de Drie formulieren van enigheid onderschrijft? Een van de grondwaarheden van Gods Woord is toch dat de wet voor het evangelie gaat, de dood voor het leven, de kennis van de zonden voor de kennis van de verlossing, enz.?

Ik persoonlijk vindt het te gek voor woorden dat die zaken zo verkondigd worden op een reformatorisch forum.
Het mag dan in de Ger gezindte in bepaalde kringen common sense zijn, maar reformatorisch (lees: van de reformatie) is dat zeker niet.

Op zich mag je wel eens iets voelen van God, maar ga daar alsjeblieft niets op bouwen. En ga dat aub zeker niet een ander voorschrijven. Want als deze zaken niet nauwkeurig begeleid worden leiden ze bij iedereen tot onzekerheid. Bij jou en bij anderen. terwijl geloof per definitie zekerheid is.

Ik denk dat deze toon helemaal niet moet. Ga je eerst eens verdiepen in de theologie rond deze problematiek en dan kom je er achter dat er verschillend over gedacht wordt. En over het algemeen als de kern centraal blijft staan is dat niet zo'n probleem.

Maar toen ik het nog een keer gelezen had nav wat erasmiaan hier boven schrijft kreeg ik hetzelfde gevoel. En wat erasmiaan schrijft in zijn posting onderschrijf ik ook. Misverstanden worden veroorzaakt doordat er niet naar elkaar geluisterd wordt, waardoor het zeer kan verwarren.