Bussemaker: vrouw te veel afhankelijk van man

[BJD]

mooi verhaal, maar laten we het niet als maatstaf nemen. Straks gaan werkende moeders die hun taak in het gezin prima verstaan, denken dat het zo moet. En ik heb zeker begrip voor het moedervak. Ik vul die rol nl ook 1 dag per week in..

[Luther]

Laat het vooral voor nog niet buitenshuis werkende moeders een stimulans zijn om zich niet gek te laten maken door de buitenwereld. En laten zij met vreugde deze uitoefening van het moederschap gestalte te geven.

[Orchidee]

Danku

[Mara]

mooi verhaal, maar laten we het niet als maatstaf nemen. Straks gaan werkende moeders die hun taak in het gezin prima verstaan, denken dat het zo moet. En ik heb zeker begrip voor het moedervak. Ik vul die rol nl ook 1 dag per week in..

Ik neem aan dat jij de vader bent?
Dan kun je dus niet echt de moederrol vervullen, die verschilt toch zeker wel van de vaderrol.

Een citaat uit een ARTIKEL uit de Volkskrant.

Er is steeds meer onderzoek beschikbaar waaruit blijkt dat de vader een andere invloed heeft op de ontwikkeling van het kind dan de moeder. Vaders en moeders kunnen elkaar niet vervangen, ze hebben een meerwaarde ten opzichte van elkaar. Je hebt een moeder nodig om geboren en gezoogd te worden, om te leren omgaan met je gevoelens door te praten en getroost te worden. Je leert veiligheid te ervaren in jezelf als het lastig wordt.

Van je vader leer je daarnaast om met lef en onbevangenheid de samenleving in te stappen, avonturen aan te gaan en grenzen op te zoeken. Je leert veiligheid te ervaren in de buitenwereld en je leert om je agressie te reguleren. Deze twee invloeden - de mannelijke en de vrouwelijke - kunnen niet zonder elkaar. Als je alleen een vader of alleen een moeder hebt, krijg je niet alle bagage mee die je nodig hebt.

Het ongecontroleerde en vaak spannende spel van vaders heeft een pedagogische functie die niet onderschat zou mogen worden. Dat moeders dat vaak wat afremmen, is prima. Maar als er geen samenspel is tussen die twee krachten, en er alleen maar de beschermende invloed van de moeder is - 'Kijk uit schat, niet zo hoog/hard/ver/diep/ruw/dicht bij het water' - krijg je bange kinderen en symbiotische relaties.

Aldus.
Vervang dus niet de moeder, maar blijf gewoon de vader.

[BJD]

mooi verhaal, maar laten we het niet als maatstaf nemen. Straks gaan werkende moeders die hun taak in het gezin prima verstaan, denken dat het zo moet. En ik heb zeker begrip voor het moedervak. Ik vul die rol nl ook 1 dag per week in..

Ik neem aan dat jij de vader bent?
Dan kun je dus niet echt de moederrol vervullen, die verschilt toch zeker wel van de vaderrol.

Een citaat uit een ARTIKEL uit de Volkskrant.

Er is steeds meer onderzoek beschikbaar waaruit blijkt dat de vader een andere invloed heeft op de ontwikkeling van het kind dan de moeder. Vaders en moeders kunnen elkaar niet vervangen, ze hebben een meerwaarde ten opzichte van elkaar. Je hebt een moeder nodig om geboren en gezoogd te worden, om te leren omgaan met je gevoelens door te praten en getroost te worden. Je leert veiligheid te ervaren in jezelf als het lastig wordt.

Van je vader leer je daarnaast om met lef en onbevangenheid de samenleving in te stappen, avonturen aan te gaan en grenzen op te zoeken. Je leert veiligheid te ervaren in de buitenwereld en je leert om je agressie te reguleren. Deze twee invloeden - de mannelijke en de vrouwelijke - kunnen niet zonder elkaar. Als je alleen een vader of alleen een moeder hebt, krijg je niet alle bagage mee die je nodig hebt.

Het ongecontroleerde en vaak spannende spel van vaders heeft een pedagogische functie die niet onderschat zou mogen worden. Dat moeders dat vaak wat afremmen, is prima. Maar als er geen samenspel is tussen die twee krachten, en er alleen maar de beschermende invloed van de moeder is - 'Kijk uit schat, niet zo hoog/hard/ver/diep/ruw/dicht bij het water' - krijg je bange kinderen en symbiotische relaties.

Aldus.
Vervang dus niet de moeder, maar blijf gewoon de vader.

Klopt... Naar maatstaven van een moeder maak ik er niets van.

[DDD]

mooi verhaal, maar laten we het niet als maatstaf nemen. Straks gaan werkende moeders die hun taak in het gezin prima verstaan, denken dat het zo moet. En ik heb zeker begrip voor het moedervak. Ik vul die rol nl ook 1 dag per week in..

Precies.

Ik zal niet ontkennen dat deze invulling van je leven een roeping kan zijn, zoals ook anderen een andere roeping hebben. Maar een dergelijk standpunt is niet door te voeren als de man ook meent dat hij geen taak heeft buiten vrijwilligersfuncties. Dan zijn beiden geroepen om mantelzorg te verlenen, maar wie niet wil werken, zal ook niet eten.

[Luther]

Ik zal niet ontkennen dat deze invulling van je leven een roeping kan zijn, zoals ook anderen een andere roeping hebben. Maar een dergelijk standpunt is niet door te voeren als de man ook meent dat hij geen taak heeft buiten vrijwilligersfuncties. Dan zijn beiden geroepen om mantelzorg te verlenen, maar wie niet wil werken, zal ook niet eten.

Dat laatste klopt.
Maar je veegt wel met een enkele zin ook de bijbelse lijnen van tafel die @helma naar voren brengt. Een moeder heeft daarin allereerst de taak thuis, de vader de belangrijkste taak buitenshuis, o.a. om te zorgen voor de inkomsten.

[DDD]

Ik ging uit van een normale situatie waarin de vrouw niet genoodzaakt is te werken om welke reden dan ook. (...)


Kinderen zijn leenpanden. God vertrouwt ze aan ons toe en vraagt van ons ze op te voeden. Daar zullen wij verantwoording van af moeten leggen. Dat is heel wat als je dat op je inlaat werken. Wat een taak! En wat een kostbare zielen zijn aan onze zorgen toevertrouwd. Ik weet nog hoe me dat aangreep toen mijn oudste in de wieg lag…ons kind in zonden ontvangen en geboren; op reis naar de eeuwigheid en wij als ouders zijn er verantwoordelijk voor! En dat is wat zwaar is blijven wegen; onze kinderen hebben een onsterfelijke ziel. En wij moeten eenmaal rekenschap afleggen over de manier waarop we hen hebben opgevoed.

Ik kan in veel dingen van je verhaal meekomen. Maar ik zie daarin geen verschil met de vader. Die heeft precies dezelfde taken in het gezin en de godsdienstige opvoeding. En waarom het normaal zou zijn dat de man betaald werk doet en de vrouw niet, is mij ook nog niet duidelijk. Ik kan me goed voorstellen dat heel wat mannen en vrouwen daar geen zin in hebben. Het zijn net zo goed de kinderen van de vader, die kan daar ook wel twee dagen voor zorgen, zou ik denken. Dat levert mogelijk gelijk wat minder werkgerelateerde stress op.

@Luther:
Ik zie daarin geen bijbelse lijn, en dat is precies mijn bezwaar tegen de vanzelfsprekendheden in het verhaal van Helma.

[Luther]

Ik ging uit van een normale situatie waarin de vrouw niet genoodzaakt is te werken om welke reden dan ook. (...)


Kinderen zijn leenpanden. God vertrouwt ze aan ons toe en vraagt van ons ze op te voeden. Daar zullen wij verantwoording van af moeten leggen. Dat is heel wat als je dat op je inlaat werken. Wat een taak! En wat een kostbare zielen zijn aan onze zorgen toevertrouwd. Ik weet nog hoe me dat aangreep toen mijn oudste in de wieg lag…ons kind in zonden ontvangen en geboren; op reis naar de eeuwigheid en wij als ouders zijn er verantwoordelijk voor! En dat is wat zwaar is blijven wegen; onze kinderen hebben een onsterfelijke ziel. En wij moeten eenmaal rekenschap afleggen over de manier waarop we hen hebben opgevoed.

Ik kan in veel dingen van je verhaal meekomen. Maar ik zie daarin geen verschil met de vader. Die heeft precies dezelfde taken in het gezin en de godsdienstige opvoeding. En waarom het normaal zou zijn dat de man betaald werk doet en de vrouw niet, is mij ook nog niet duidelijk. Ik kan me goed voorstellen dat heel wat mannen en vrouwen daar geen zin in hebben. Het zijn net zo goed de kinderen van de vader, die kan daar ook wel twee dagen voor zorgen, zou ik denken. Dat levert mogelijk gelijk wat minder werkgerelateerde stress op.

@Luther:
Ik zie daarin geen bijbelse lijn, en dat is precies mijn bezwaar tegen de vanzelfsprekendheden in het verhaal van Helma.

Misschien beter lezen?
Spreuken 31, maar ook de moeder van Samuël, de moeder van Mozes, de schoonmoeder van Petrus, Sara... pak trouwens het huwelijksformulier er eens bij. Dan krijg je bijbels onderwijs over de verschillende rollen van vaders en moeders. En ik kan je uit ervaring vertellen dat bepaalde aspecten van de opvoeding niet door de vader meegegeven kunnen worden, m.n. de eerste 6, 7 jaar niet.

[DDD]

Beschrijvingen van culturele gewoonten kun je niet zomaar en zonder meer tot een bijbelse lijn verklaren. Op deze manier kun je wel allerlei gewoonten als maatstaf nemen, van slavernij tot partnerkeuze.

[DDD]

Op 24 februari 2015 schreef Anneke Bregman- de Groot hier ook nog een toepasselijke column over. Helaas kan ik die niet op internet vinden, ook niet op Digibron. Misschien komt dat nog. Ik citeer dus maar het een en ander:

Het viel me wel op dat de tijd voor zorgtaken vooral bij de vrouwen wordt gezocht. Mannen denken dat vrouwen veel tijd (over) hebben.
En ja hoor, in de eerste plaats moeten de werkende moeders hun betaalde baan opgeven. (...) ik lees nergens dat de mannen met het idee komen om zelf eens een dag minder te werken.

Zouden die mannen eigenlijk wel eens aan hun vrouw vragen wat zij vinden van die prachtige projecten en mogelijkheden?

(...)
"Kansen in kerk en participatiesamenleving" staat er boven het artikel. Mij bekruipt het gevoel dat de praktische invulling door vrouwen moet worden uitgevoerd. Het kan toch niet zo zijn dat mannen plannen maken en er dan automatisch van uitgaan dat vrouwen ze verwezenlijken? Dat is geen participeren, dat is delegeren.

Toe mannen, vrouwen willen best inleveren, doen dat meestal als eerste, maar laat het participatiewerk niet alleen aan hen over. Ga eens na of een dag minder werken mogelijk is. De samenleving zal ervan opbloeien."

[Luther]

Beschrijvingen van culturele gewoonten kun je niet zomaar en zonder meer tot een bijbelse lijn verklaren. Op deze manier kun je wel allerlei gewoonten als maatstaf nemen, van slavernij tot partnerkeuze.

Ik weet dat je er zo over denkt; ben het niet met je eens. Maar op de argumenten ga je helaas niet in.
(Wat de slavernij hiermee te maken heeft, is me een raadsel trouwens.)

[DDD]

Volgens mij ga ik met de verwijzing naar slavernij juist wel -en adequaat- op de argumenten in;-)

Je beroept je op culturele gewoonten, die geen maatstaf zijn in de openbaring van God.

[Klavart]

Volgens mij ga ik met de verwijzing naar slavernij juist wel -en adequaat- op de argumenten in;-)

Je beroept je op culturele gewoonten, die geen maatstaf zijn in de openbaring van God.

Volgens mij gaat u nog steeds niet in op de argumenten van Luther en helma.

U degradeert de maatstaf in de openbaring van God tot culturele gewoonten.

[Wim Anker]

Ik ging uit van een normale situatie waarin de vrouw niet genoodzaakt is te werken om welke reden dan ook. (...)


Kinderen zijn leenpanden. God vertrouwt ze aan ons toe en vraagt van ons ze op te voeden. Daar zullen wij verantwoording van af moeten leggen. Dat is heel wat als je dat op je inlaat werken. Wat een taak! En wat een kostbare zielen zijn aan onze zorgen toevertrouwd. Ik weet nog hoe me dat aangreep toen mijn oudste in de wieg lag…ons kind in zonden ontvangen en geboren; op reis naar de eeuwigheid en wij als ouders zijn er verantwoordelijk voor! En dat is wat zwaar is blijven wegen; onze kinderen hebben een onsterfelijke ziel. En wij moeten eenmaal rekenschap afleggen over de manier waarop we hen hebben opgevoed.

Ik kan in veel dingen van je verhaal meekomen. Maar ik zie daarin geen verschil met de vader. Die heeft precies dezelfde taken in het gezin en de godsdienstige opvoeding. En waarom het normaal zou zijn dat de man betaald werk doet en de vrouw niet, is mij ook nog niet duidelijk. Ik kan me goed voorstellen dat heel wat mannen en vrouwen daar geen zin in hebben. Het zijn net zo goed de kinderen van de vader, die kan daar ook wel twee dagen voor zorgen, zou ik denken. Dat levert mogelijk gelijk wat minder werkgerelateerde stress op.

@Luther:
Ik zie daarin geen bijbelse lijn, en dat is precies mijn bezwaar tegen de vanzelfsprekendheden in het verhaal van Helma.

Misschien beter lezen?
Spreuken 31, maar ook de moeder van Samuël, de moeder van Mozes, de schoonmoeder van Petrus, Sara... pak trouwens het huwelijksformulier er eens bij. Dan krijg je bijbels onderwijs over de verschillende rollen van vaders en moeders. En ik kan je uit ervaring vertellen dat bepaalde aspecten van de opvoeding niet door de vader meegegeven kunnen worden, m.n. de eerste 6, 7 jaar niet.

Wat is nu precies je standpunt? Gelet ook op onderstaande?

Als men vindt dat Lydia - en de doop van haar huisgezin - een bewijs is dat ook kinderen gedoopt moeten worden dan is deze tekst tevens een bewijs dat Lydia een beroep uitoefende naast het moederschap. Men kan dan niet meer op Bijbelse gronden beweren dat een moeder fulltime voor de kinderen moet zorgen. Enkel op culturele of pedagogische gronden kan men dit dan nog wenselijk achten.

Mijn standpunt is gebaseerd op de laatste zin, en daarmee dus de tijd waarin we leven.