Jongere schreef:Tiberius schreef:Paulus gebruikt dat argument voor het eten van vlees, niet voor het spelen van spelletjes, waar het in dit topic over gaat.
Paulus heeft het hier over vlees, maar bespreekt ten diepste de christelijke vrijheid. De gedachtengang die hij hier bespreekt is niet éénmalig van toepassing, op afgodenvlees. Ik kan me niet voorstellen dat iemand dat zou willen beweren.
Ik beweer dat ook niet; ik bestrijd alleen maar het gemak waarmee alles met dit uitgekauwde vleesargument onder de mat van de christelijke vrijheid geschoffeld wordt.
Jongere schreef:Ik zei al eerder dat, als je dingen wilt vergelijken, ze in dezelfde categorie moeten kunnen thuis horen.
Prima, maar voor mij voldoet je betoog niet, waarom het kaartspel in dezelfde categorie zou moeten vallen.
Jongere schreef:Waarom het hier van toepassing is, is omdat volgens mij overtuigend wordt aangetoond op Bijbelse gronden waarom deze spellen (kaart & dobbelstenen) niet in zichzelf fout zijn.
Dat heb ik mogelijk gemist, maar ik laat me graag informeren.
De mensen aan wie Paulus schrijft komen op uit het heidendom, voor wie het offervlees een zekere waarde had. Vanwege hun overgang naar het christendom kunnen ze laten zien, dat voor hen dat vlees die waarde niet meer had, omdat die afgoden slechts ijdelheid zijn. Dat is de kern van Paulus' betoog.
Bij de kaartspelen kom je heel andere bezwaren tegen. Namelijk dat ze gerelateerd zijn aan speculaties, woeker, gokken, etc, kortom aan de Mammon.
We weten vanuit Gods Woord en de dagelijkse praktijk, dat dat wel degelijk afgoden zijn die een mensenhart kunnen bezetten, namelijk om snel rijk te willen worden. Dat is niet de zwakte van één of andere vage broeder, maar een wortel van alle kwaad in ons aller hart.
Verder is er nog het bezwaar vanuit de voorzienigheid geredeneerd, zoals verwoord door de Nadere Reformatoren á Brakel en Smytegelt uiteengezet. Ik denk, dat die bezwaren wel van toepassing zijn op het snel rijk willen worden, maar niet op het spelen van kaartspelletjes op zich.
Nogmaals: het gaat mij niet om bezwaren tegen kaartspelletjes, maar het gemak waarmee het offervleesargument op dit soort zaken van toepassing wordt verklaard. Ik ben zelf van mening dat kaartspelletjes wel toegestaan, zolang het maar niet om (grote) geldbedragen gaat. (Kleine bedragjes in de vorm van een traktatie om de winnaar van een spelletje wat te geven uitgezonderd natuurlijk).