Luther schreef:Ik vind dit niet zo'n sterk topic, omdat het niet echt op de vraag achter de vraag gaat.

Volgens mij is niemand hier voorstander van "preken op het gevoel". Letterlijk betekent dat dat de predikant maar zegt wat hij voelt. Welnu, dat is nooit de bedoeling van de prediking geweest en mag dat ook nooit worden.

Dan heb je verder nog: "het gevoel van de hoorders bespelen". Nou, dat is uiteraard ook niet de bedoeling.

Ook is er prediking die "gevoelens beschrijft". Naar mijn stellige overtuiging is dat ook niet de bedoeling van de prediking.

Het Woord moet gepredikt worden en als de Geest erin mee komt, en aan dat Woord gepaard wordt, zullen we het Woord gaan ondervinden, geloven en dat gaat niet zonder gevoel. Maar nooit in de omgekeerde volgorde!

Ik denk dat een goede dominee wel degelijk op het gevoel moet preken, we moeten als het ware afgebroken worden tot het nivo van een kind, voordat we weer kunnen gaan opbouwen.Onze wil moet gebroken worden.
In Jezus tijd bekeerden mensen zich na 1 of meer preken, denk ik.(Nu hadden ze natuurlijk wel de beste Leermeester ooit.)
Maar ook onder de apostelen bekeerden zich velen tegelijk en spontaan.
Zij lieten zich vervolgens dopen.

Luther schreef:Ik vind dit niet zo'n sterk topic, omdat het niet echt op de vraag achter de vraag gaat.

Volgens mij is niemand hier voorstander van "preken op het gevoel". Letterlijk betekent dat dat de predikant maar zegt wat hij voelt. Welnu, dat is nooit de bedoeling van de prediking geweest en mag dat ook nooit worden.

Dan heb je verder nog: "het gevoel van de hoorders bespelen". Nou, dat is uiteraard ook niet de bedoeling.

Ook is er prediking die "gevoelens beschrijft". Naar mijn stellige overtuiging is dat ook niet de bedoeling van de prediking.

Het Woord moet gepredikt worden en als de Geest erin mee komt, en aan dat Woord gepaard wordt, zullen we het Woord gaan ondervinden, geloven en dat gaat niet zonder gevoel. Maar nooit in de omgekeerde volgorde!

Precies

Joannah schreef:
Ik denk dat een goede dominee wel degelijk op het gevoel moet preken, we moeten als het ware afgebroken worden tot het nivo van een kind, voordat we weer kunnen gaan opbouwen.Onze wil moet gebroken worden.
In Jezus tijd bekeerden mensen zich na 1 of meer preken, denk ik.(Nu hadden ze natuurlijk wel de beste Leermeester ooit.)
Maar ook de apostelen bekeerden velen tegelijk en spontaan.
Zij lieten zich vervolgens dopen.

Onzin.

De predikant, of prediking op zichzelf bekeerd niemand. Gods Geest doet dat, samen met het Woord.

Luther schreef:Ik vind dit niet zo'n sterk topic, omdat het niet echt op de vraag achter de vraag gaat.

Volgens mij is niemand hier voorstander van "preken op het gevoel". Letterlijk betekent dat dat de predikant maar zegt wat hij voelt. Welnu, dat is nooit de bedoeling van de prediking geweest en mag dat ook nooit worden.

Dan heb je verder nog: "het gevoel van de hoorders bespelen". Nou, dat is uiteraard ook niet de bedoeling.

Ook is er prediking die "gevoelens beschrijft". Naar mijn stellige overtuiging is dat ook niet de bedoeling van de prediking.

Het Woord moet gepredikt worden en als de Geest erin mee komt, en aan dat Woord gepaard wordt, zullen we het Woord gaan ondervinden, geloven en dat gaat niet zonder gevoel. Maar nooit in de omgekeerde volgorde!

Alleen wat betreft "het gevoel van de hoorders bespelen" zou ik je 'uiteraard' niet zo snel nazeggen. We zijn wel eens wat te klinisch daarin. Alsof alle gevoel alleen bijkomend is. We zijn ook zo gewaarschuwd dat het niet om het gevoel draait, dat we dat het liefst er helemaal uithalen.
Maar het is beter om daar wat gezonder en meer ontspannen mee om te gaan. In zekere zin zou je het 'gevoel bespelen' kunnen noemen als een predikant het lijden van Christus tekent (Paulus 'schilderde' Hem zelfs). Of de heerlijkheid van de hemel. Maar dat vind ik niet verkeerd, als het Bijbels gebeurt. Zo mag een predikant ook best dingen op een mooie manier zeggen (qua woordgebruik), ook dat is een gave van God. Die gevoelens zijn ook helemaal deel van onszelf.

Bert Mulder schreef:

Joannah schreef:
Ik denk dat een goede dominee wel degelijk op het gevoel moet preken, we moeten als het ware afgebroken worden tot het nivo van een kind, voordat we weer kunnen gaan opbouwen.Onze wil moet gebroken worden.
In Jezus tijd bekeerden mensen zich na 1 of meer preken, denk ik.(Nu hadden ze natuurlijk wel de beste Leermeester ooit.)
Maar ook de apostelen bekeerden velen tegelijk en spontaan.
Zij lieten zich vervolgens dopen.

Onzin.

De predikant, of prediking op zichzelf bekeerd niemand. Gods Geest doet dat, samen met het Woord.

Je moet die dingen niet tegen elkaar uitspelen. Als Gods geest iemand wedergeboren doet worden, vernieuwt Hij de wil. Dan gaan we willen en werken. De wedergeboorte is wel verborgen voor ons, dus wie zijn wij om daar rekening mee te houden? Veel beter zouden we àlles en alle middelen - ook in de prediking - moeten aangrijpen om de hoorder te bereiken (weer zoals Paulus die Christus schildert), maar dat alleen in de wetenschap dat het God is Die de wasdom geeft. Preken in betoning van de Geest en kracht (1 Kor).

Jongere schreef:

Bert Mulder schreef:

Joannah schreef:
Ik denk dat een goede dominee wel degelijk op het gevoel moet preken, we moeten als het ware afgebroken worden tot het nivo van een kind, voordat we weer kunnen gaan opbouwen.Onze wil moet gebroken worden.
In Jezus tijd bekeerden mensen zich na 1 of meer preken, denk ik.(Nu hadden ze natuurlijk wel de beste Leermeester ooit.)
Maar ook de apostelen bekeerden velen tegelijk en spontaan.
Zij lieten zich vervolgens dopen.

Onzin.

De predikant, of prediking op zichzelf bekeerd niemand. Gods Geest doet dat, samen met het Woord.

Je moet die dingen niet tegen elkaar uitspelen. Als Gods geest iemand wedergeboren doet worden, vernieuwt Hij de wil. Dan gaan we willen en werken. De wedergeboorte is wel verborgen voor ons, dus wie zijn wij om daar rekening mee te houden? Veel beter zouden we àlles en alle middelen - ook in de prediking - moeten aangrijpen om de hoorder te bereiken (weer zoals Paulus die Christus schildert), maar dat alleen in de wetenschap dat het God is Die de wasdom geeft. Preken in betoning van de Geest en kracht (1 Kor).

Helemaal waar, Jongere, maar dat is wat anders dan Joannah hier zegt. Zij verbindt het raken van het gevoel (door een predikant) aan vele bekeringen. En gaat dan direct met de conclusie aan de haal: er zijn nu weinig bekeringen, dus predikers moeten meer op het gevoel gaan preken.
Ik ben wat huiverig voor predikers die vooral de emoties kunnen raken. Want tranen buiten Christus, is als onweer zonder regen: het lost niets op.

Luther schreef:...maar dat is wat anders dan Joannah hier zegt. Zij verbindt het raken van het gevoel (door een predikant) aan vele bekeringen. En gaat dan direct met de conclusie aan de haal: er zijn nu weinig bekeringen, dus predikers moeten meer op het gevoel gaan preken.
Ik ben wat huiverig voor predikers die vooral de emoties kunnen raken. Want tranen buiten Christus, is als onweer zonder regen: het lost niets op.

Wat is dan wel het juiste evenwicht? Doet een dominee dat expres dan; emoties raken?
De ene mens is nou eenmaal gevoeliger dan de ander. De één huilt al gauw onder de preek terwijl een ander ook bewogen kan zijn zonder dat te tonen.

vogeltje schreef:

Luther schreef:...maar dat is wat anders dan Joannah hier zegt. Zij verbindt het raken van het gevoel (door een predikant) aan vele bekeringen. En gaat dan direct met de conclusie aan de haal: er zijn nu weinig bekeringen, dus predikers moeten meer op het gevoel gaan preken.
Ik ben wat huiverig voor predikers die vooral de emoties kunnen raken. Want tranen buiten Christus, is als onweer zonder regen: het lost niets op.

Wat is dan wel het juiste evenwicht? Doet een dominee dat expres dan; emoties raken?
De ene mens is nou eenmaal gevoeliger dan de ander. De één huilt al gauw onder de preek terwijl een ander ook bewogen kan zijn zonder dat te tonen.

Als een dominee emoties raakt wil nog niet zeggen dat hij dat expres doet. Kan het niet zijn dat hij de ernst van 'het verloren gaan' de mensen wil laten inzien?

Letstalk schreef:

vogeltje schreef:

Luther schreef:...maar dat is wat anders dan Joannah hier zegt. Zij verbindt het raken van het gevoel (door een predikant) aan vele bekeringen. En gaat dan direct met de conclusie aan de haal: er zijn nu weinig bekeringen, dus predikers moeten meer op het gevoel gaan preken.
Ik ben wat huiverig voor predikers die vooral de emoties kunnen raken. Want tranen buiten Christus, is als onweer zonder regen: het lost niets op.

Wat is dan wel het juiste evenwicht? Doet een dominee dat expres dan; emoties raken?
De ene mens is nou eenmaal gevoeliger dan de ander. De één huilt al gauw onder de preek terwijl een ander ook bewogen kan zijn zonder dat te tonen.

Als een dominee emoties raakt wil nog niet zeggen dat hij dat expres doet. Kan het niet zijn dat hij de ernst van 'het verloren gaan' de mensen wil laten inzien?

Ik denk dat daar iets in zit. Zijn er ook methodes voor om mensen in hun gevoel te raken?

vogeltje schreef:

Letstalk schreef:

vogeltje schreef:

Luther schreef:...maar dat is wat anders dan Joannah hier zegt. Zij verbindt het raken van het gevoel (door een predikant) aan vele bekeringen. En gaat dan direct met de conclusie aan de haal: er zijn nu weinig bekeringen, dus predikers moeten meer op het gevoel gaan preken.
Ik ben wat huiverig voor predikers die vooral de emoties kunnen raken. Want tranen buiten Christus, is als onweer zonder regen: het lost niets op.

Wat is dan wel het juiste evenwicht? Doet een dominee dat expres dan; emoties raken?
De ene mens is nou eenmaal gevoeliger dan de ander. De één huilt al gauw onder de preek terwijl een ander ook bewogen kan zijn zonder dat te tonen.

Als een dominee emoties raakt wil nog niet zeggen dat hij dat expres doet. Kan het niet zijn dat hij de ernst van 'het verloren gaan' de mensen wil laten inzien?

Ik denk dat daar iets in zit. Zijn er ook methodes voor om mensen in hun gevoel te raken?

Dan moet je wel veel methodes kennen... zo veel verschillende emoties.

Letstalk schreef:

vogeltje schreef:

Luther schreef:...maar dat is wat anders dan Joannah hier zegt. Zij verbindt het raken van het gevoel (door een predikant) aan vele bekeringen. En gaat dan direct met de conclusie aan de haal: er zijn nu weinig bekeringen, dus predikers moeten meer op het gevoel gaan preken.
Ik ben wat huiverig voor predikers die vooral de emoties kunnen raken. Want tranen buiten Christus, is als onweer zonder regen: het lost niets op.

Wat is dan wel het juiste evenwicht? Doet een dominee dat expres dan; emoties raken?
De ene mens is nou eenmaal gevoeliger dan de ander. De één huilt al gauw onder de preek terwijl een ander ook bewogen kan zijn zonder dat te tonen.

Als een dominee emoties raakt wil nog niet zeggen dat hij dat expres doet. Kan het niet zijn dat hij de ernst van 'het verloren gaan' de mensen wil laten inzien?

"Als Onweer zonder regen".
Alles wordt hier tot het nivo van oudwijfse spreekwoorden teruggebracht, alles wordt geanaliseerd.Natuurlijk kan een dominee je niet bekeren, zo bedoel ik dat ook niet, maar de dominee is wel het middel van de Geest, die middels het Woord tot de zondaar komt, die wordt geroepen.
Er is niets mis met emoties tonen.Waar hebben we die anders voor gekregen?
Dat is het toch ook niet wanneer er op mijn stelling:"ik denk...." een blaffend en arrogant ONZIN! wordt geantwoord?
Nergens zeg ik dat er weinig bekeringen zijn, dat maak je erzelf van.
Maar overal in de bijbel staat dat mensen zich bekeerden of zich moesten bekeren, en in onze gezindte ligt de nadruk op het bekeerd worden

Maar goed, vooral "veilig" blijven preken, niets losmaken in mensen, en blijven vragen om zondebesef, liefs zonder tranen dus, neem ik aan.
Mag ik dat Onweer zonder regen noemen?
Of je zondag na zondag lam laten preken, en naar gewoonte en traditie naar de kerk gaan....
Openbaring 16:9
"en zij bekeerden ZICH niet"
WEDERKEREND werkwoord heet dat.

Joannah schreef:

Letstalk schreef:

vogeltje schreef:

Luther schreef:...maar dat is wat anders dan Joannah hier zegt. Zij verbindt het raken van het gevoel (door een predikant) aan vele bekeringen. En gaat dan direct met de conclusie aan de haal: er zijn nu weinig bekeringen, dus predikers moeten meer op het gevoel gaan preken.
Ik ben wat huiverig voor predikers die vooral de emoties kunnen raken. Want tranen buiten Christus, is als onweer zonder regen: het lost niets op.

Wat is dan wel het juiste evenwicht? Doet een dominee dat expres dan; emoties raken?
De ene mens is nou eenmaal gevoeliger dan de ander. De één huilt al gauw onder de preek terwijl een ander ook bewogen kan zijn zonder dat te tonen.

Als een dominee emoties raakt wil nog niet zeggen dat hij dat expres doet. Kan het niet zijn dat hij de ernst van 'het verloren gaan' de mensen wil laten inzien?

"Als Onweer zonder regen".
Alles wordt hier tot het nivo van oudwijfse spreekwoorden teruggebracht, alles wordt geanaliseerd.Natuurlijk kan een dominee je niet bekeren, zo bedoel ik dat ook niet, maar de dominee is wel het middel van de Geest, die middels het Woord tot de zondaar komt, die wordt geroepen.
Er is niets mis met emoties tonen.Waar hebben we die anders voor gekregen?
Dat is het toch ook niet wanneer er op mijn stelling:"ik denk...." een blaffend en arrogant ONZIN! wordt geantwoord?
Nergens zeg ik dat er weinig bekeringen zijn, dat maak je erzelf van.
Maar overal in de bijbel staat dat mensen zich bekeerden of zich moesten bekeren, en in onze gezindte ligt de nadruk op het bekeerd worden

Maar goed, vooral "veilig" blijven preken, niets losmaken in mensen, en blijven vragen om zondebesef, liefs zonder tranen dus, neem ik aan.
Mag ik dat Onweer zonder regen noemen?
Of je zondag na zondag lam laten preken, en naar gewoonte en traditie naar de kerk gaan....
Openbaring 16:9
"en zij bekeerden ZICH niet"
WEDERKEREND werkwoord heet dat.

Ik vind jou postings nietszeggend en ik weet niet wat je bedoelt. Wat bedoel je met 'veilig' preken? Mijn man bv kan bepaalde stukken van de bijbel niet zonder emotie lezen terwijl ik daar helemaal geen last van heb. Ik wil mezelf niet emotieloos noemen, maar ik kan er helemaal niet tegen als predikanten zich op de predikstoel 'laten gaan'. En ik weet het: je kunt je maar beter aan jezelf ergeren dan aan een ander, maar als een dominee een roeping heeft tot het predikambt (denk ik) moet hij het Woord met ernst en nadruk prediken zonder dat hij zijn emoties de overhand laat hebben. (misschien heb ik het wel helemaal mis).

met veilig preken bedoel ik, dus NIET op het gevoel preken, maar ingehouden, wat mijns inziens niet overeen stemt met de inhoud, want ook ik kan mijn emoties niet altijd onder controle houden als ik de bijbel lees.En daar ben ik eigenlijk best tevreden mee, ik kan me helemaal inleven in wat er staat, en het raakt me.Als het allerbelangrijkste Boek, het enige Boek wat waar is, je niet raakt, dan kun je ook minder goed tegen een levende preek, wellicht.
emotieloze lezingen en preken boeien me totaal niet, ik moet het idee hebben dat de voorganger er helemaal in op gaat, er achter staat, het is me nog al niet iets, waar het over gaat....vandaar dat ik nog maar nauwelijks naar de kerk ga.
Liever een internet-"preek"die me raakt, dan een preek waar iedere vijfde kerkganger bij zit te knikkebollen.
Om het maar even in uitersten te trekken

Hoewel ik niet alles met Joannah eens ben, zegt ze wel eens kernachtihe dingen.

Soms verwonder ik me wel eens over de inhoud van haar woorden.

Ze kan dingen soms treffend onder woorden brengen, en niet iedereen kan dat.
Wat ik ook constateer is dat ze niet altijd begrepen wordt.
Dat is niet vreemd voor me.

Ik begrijp denk ik heel goed wat Joannah bedoelt met "veilig preken". Ik leg het nu een beetje naar mezelf toe uit: als een predikant blijft hangen in cliché's, valt dat daar ook onder.
Als je in de kerk zit, en je hoort eigenlijk geen nieuwe dingen, dan kan het nog zo ernstig zijn, maar het raakt je niet. Dat heeft ook alles met ons verharde hart te maken!
"En Hij zeide tot hen: Daarom, een iegelijk Schriftgeleerde, in het Koninkrijk der hemelen onderwezen, is gelijk aan een heer des huizes, die uit zijn schat nieuwe en oude dingen voortbrengt." Mt. 13:52.

En ik ben het ook met Albion eens: als een predikant "standaard" ontroerd is, dus de hele preek lang, maakt dat veel minder indruk dan dat dat af en toe gebeurt.