De zonde van de paus...

[vogeltje]

DIA:In de eerste plaats is het wel zo dat, wil je erin gezet worden, dat je
toch eerst een buitenstaander moet worden in de inleving.

Voor mij is dit een erg vage redenering hoor. Klinkt me onbekend in de oren.

Ik zie het zo:
Voor mijn bekering stond ik buiten de gemeenschap met God, alhoewel binnen Zijn bereik.
Door het geloof in Jezus Christus heb ik deel aan Hem, waardoor ik niet meer buiten Hem ronddool.

Je hebt deel aan Hem of je hebt geen deel aan Hem.
Het is binnen of buiten.

Mischien is dit in jouw ogen on-reformatorische domheid

[-DIA-]

DIA:In de eerste plaats is het wel zo dat, wil je erin gezet worden, dat je
toch eerst een buitenstaander moet worden in de inleving.

Voor mij is dit een erg vage redenering hoor. Klinkt me onbekend in de oren.

Ik zie het zo:
Voor mijn bekering stond ik buiten de gemeenschap met God, alhoewel binnen Zijn bereik.
Door het geloof in Jezus Christus heb ik deel aan Hem, waardoor ik niet meer buiten Hem ronddool.

Je hebt deel aan Hem of je hebt geen deel aan Hem.
Het is binnen of buiten.

Mischien is dit in jouw ogen on-reformatorische domheid

In de eerste plaats zou ik zeggen: laten we niet teveel zeggen van
"ik zie het zo", of "naar mijn mening moeten we"... Laten we proberen
het onveranderlijke Woord van God te laten spreken. Dan gaan we
een vaste koers.
Maar wat betreft het binnenzetten van een buitenstaander, ik vrees dat
ik daar niet met je over kan spreken.
Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk. Nooit een verloren zaak
geworden. Men is zomaar ineens bij Jezus. Dat is niet zoals we het
geleerd hebben. En denk niet dat ik daarmee een oordeel uitspreek, nee
wat ik opmerk is een gevaarlijke droggrond, waaraan mensen niet graag aan ontdekt willen worden.
Dan valt immers hun hele geloof en vastigheid in duigen? Maar ik merk het toch maar op.
Begrijp je ook hoe de bitterste vijanden van Gods kerk de nabijkomende
godsdienst is? De Farizeeën bijvoorbeeld. Zie hoe ze zich ergerden aan
Jezus. Dat was de meest behoudende kerk in Jezus' dagen. Let er maar eens op!

[memento]

Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk. Nooit een verloren zaak
geworden. Men is zomaar ineens bij Jezus.

Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk.
Altijd een verloren zaak.
Men is zomaar rustig terwijl men buiten Jezus is.
Men ligt er niet meer wakker van
Van die openstaande schuld
Men leeft zonder Christus de eeuwigheid tegemoet
Dat gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk.

Begrijp je ook hoe de bitterste vijanden van Gods kerk de nabijkomende
godsdienst is? De Farizeeën bijvoorbeeld. Zie hoe ze zich ergerden aan
Jezus. Dat was de meest behoudende kerk in Jezus' dagen. Let er maar eens op!

Inderdaad, let er maar eens op.
De Farizeën konden zonder Jezus leven
Zij hadden genoeg aan hun tradities
Net als veel refo's nu
Men leeft zonder Jezus
Maar men heeft tradities
Want dat is veel belangrijker
En als je daar wat van zegt
Let er maar eens op
Net als bij die Farizeeërs
Dan ergeren zij zich daar aan

[Marnix]

Precies.... Onder het motto "het gaat tegenwoordig zo makkelijk" blijft men rustig onbekeerd. En denkt dat nog Bijbels te kunnen onderbouwen ook.

Inderdaad Dia, laat Gods Woord spreken... en kijk hoeveel mensen er opeens tot geloof komen en bij Hem gaan horen, kinderen van Hem worden genoemd. En leer daarvan. Als jij in die tijd had geleefd, had je dan ook niet zo gekeken naar die mensen die opeens tot geloof kwamen, lid van de gemeente werden en tegelijk ook kinderen van God, die aan het avondmaal aangingen enzo. Hoofdschuddend... ach, het gaat tegenwoordig zo makkelijk.

[-DIA-]

Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk. Nooit een verloren zaak
geworden. Men is zomaar ineens bij Jezus.

Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk.
Altijd een verloren zaak.
Men is zomaar rustig terwijl men buiten Jezus is.
Men ligt er niet meer wakker van
Van die openstaande schuld
Men leeft zonder Christus de eeuwigheid tegemoet
Dat gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk.

Het ernstvolle is inderdaad dat de zaak zo houdbaar is.
Daar moeten we eens uitgestoten worden. Dat is genade.
Maar pleit ik daarmee vrij om in de zonde te blijven?

Twee dingen: Zet er een groot vraagteken bij als het nooit
een wonder wordt.
En ten tweede: Doorzoek u ook nauw als je het in je
buitenstaan kan volhouden.

Helaas zijn er velen die ombekommerd naar de eeuwigheid
reizen. Een weinig zicht op wat de eeuwigheid inhoudt
zal ons toch een ogenblik doen beven. Ziende de rechtvaardigheid
en heiligheid van God, en ziende daartegenover mijn grote schuld
waar ik me niet uit kan halen of van verlossen.

Dan weten we: er is een Middel ter verzoening. Wat nu?
Blijven afwijzen? Oppervlakkige christenen menen dat ze dat
ter rechtvaardiging van hunzelf kunnen aanvoeren, dewijl ze
zelf nooit aan hun vijandschap en ellende recht ontdekt zijn.

Lijdeljk afwachten? Als het een werk van God is kan dat niet.
Ik zal uitzien naar de God mijns heils. U verwacht ik den gansen
dag. Is dat dan de mens van nature? Nee! Waar God begonnen
is zal hij Zijn werk ook voleinden. Dwars door alle onmogelijkeheden
van 's mensen kant. En altijd anders als een mens denkt dat het
gaan zal/moet.
Dat is de dwaasheid in het hart des mensen.

Ach laat ik er niet meer woorden aan spenderen. Sommige dingen
-dat voel je wel aan- kunnen niet op een forum besproken worden.

[vogeltje]

DIA:In de eerste plaats is het wel zo dat, wil je erin gezet worden, dat je
toch eerst een buitenstaander moet worden in de inleving.

Voor mij is dit een erg vage redenering hoor. Klinkt me onbekend in de oren.

Ik zie het zo:
Voor mijn bekering stond ik buiten de gemeenschap met God, alhoewel binnen Zijn bereik.
Door het geloof in Jezus Christus heb ik deel aan Hem, waardoor ik niet meer buiten Hem ronddool.

Je hebt deel aan Hem of je hebt geen deel aan Hem.
Het is binnen of buiten.

Mischien is dit in jouw ogen on-reformatorische domheid

In de eerste plaats zou ik zeggen: laten we niet teveel zeggen van
"ik zie het zo", of "naar mijn mening moeten we"... Laten we proberen
het onveranderlijke Woord van God te laten spreken. Dan gaan we
een vaste koers.
Maar wat betreft het binnenzetten van een buitenstaander, ik vrees dat
ik daar niet met je over kan spreken.
Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk. Nooit een verloren zaak
geworden. Men is zomaar ineens bij Jezus. Dat is niet zoals we het
geleerd hebben. En denk niet dat ik daarmee een oordeel uitspreek, nee
wat ik opmerk is een gevaarlijke droggrond, waaraan mensen niet graag aan ontdekt willen worden.
Dan valt immers hun hele geloof en vastigheid in duigen? Maar ik merk het toch maar op.
Begrijp je ook hoe de bitterste vijanden van Gods kerk de nabijkomende
godsdienst is? De Farizeeën bijvoorbeeld. Zie hoe ze zich ergerden aan
Jezus. Dat was de meest behoudende kerk in Jezus' dagen. Let er maar eens op!

De bitterste vijand van Zijn genade is niet de ander, de farizeeër, de buitenstaander.
Nee, dat zijn wezelf ; totdat de HEERE ons met Zichzelf verzoend heeft.

[Joannah]

Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk. Nooit een verloren zaak
geworden. Men is zomaar ineens bij Jezus.

Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk.
Altijd een verloren zaak.
Men is zomaar rustig terwijl men buiten Jezus is.
Men ligt er niet meer wakker van
Van die openstaande schuld
Men leeft zonder Christus de eeuwigheid tegemoet
Dat gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk.

Aan Hem ligt het niet, Hij heeft zijn arm uitgestoken en biedt aan het eeuwige Leven. "Opdat niemand verloren ga"...de engelen zullen zich verblijden over iedere zondaar die zich bekeert.
Niet passief in een kerk zitten je leven lang, opdat het ooit nog eens mocht gebeuren, nee actief aan de slag, als je wilt,maar willen we wel, vraag ik me af?Of komt het wel goed uit als excuus, dat we bekeerd moeten worden, ipv het zelf te doen.Die openstaande schuld is betaald, we nemen het alleen niet aan!!!
In dat geval was het OT veel makkelijker.
De mensen van nineveh bekeerden ZICH, na Jonah's preek, en God spaarde hen.
We leven nog in de genadetijd, zeggen we. Maar als God ons bekeren moet, waarom geeft Hij ons dan nog tijd, vraag ik me af?
Het feit dat we nog tijd hebben, bewijst zijn onmetelijke lankmoedigheid en geduld met ons.Als dat geen Liefde is.
Want de wereld is een vreselijke plek, de godslastering en egoisme.Menselijkerwijs had iedere heerser zijn geduld allang verloren.

[vogeltje]

DIA:In de eerste plaats is het wel zo dat, wil je erin gezet worden, dat je
toch eerst een buitenstaander moet worden in de inleving.

Voor mij is dit een erg vage redenering hoor. Klinkt me onbekend in de oren.

Ik zie het zo:
Voor mijn bekering stond ik buiten de gemeenschap met God, alhoewel binnen Zijn bereik.
Door het geloof in Jezus Christus heb ik deel aan Hem, waardoor ik niet meer buiten Hem ronddool.

Je hebt deel aan Hem of je hebt geen deel aan Hem.
Het is binnen of buiten.

Mischien is dit in jouw ogen on-reformatorische domheid

In de eerste plaats zou ik zeggen: laten we niet teveel zeggen van
"ik zie het zo", of "naar mijn mening moeten we"... Laten we proberen
het onveranderlijke Woord van God te laten spreken. Dan gaan we
een vaste koers.
Maar wat betreft het binnenzetten van een buitenstaander, ik vrees dat
ik daar niet met je over kan spreken.
Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk. Nooit een verloren zaak
geworden. Men is zomaar ineens bij Jezus. Dat is niet zoals we het
geleerd hebben. En denk niet dat ik daarmee een oordeel uitspreek, nee
wat ik opmerk is een gevaarlijke droggrond, waaraan mensen niet graag aan ontdekt willen worden.
Dan valt immers hun hele geloof en vastigheid in duigen? Maar ik merk het toch maar op.
Begrijp je ook hoe de bitterste vijanden van Gods kerk de nabijkomende
godsdienst is? De Farizeeën bijvoorbeeld. Zie hoe ze zich ergerden aan
Jezus. Dat was de meest behoudende kerk in Jezus' dagen. Let er maar eens op!

De bitterste vijand van Zijn genade is niet de ander, de farizeeër, de buitenstaander.
Nee, dat zijn wezelf; totdat de HEERE ons met Zichzelf verzoend.
En dan mag je zingen:

Geweldige genade, hoe zoet is het geluid
Dat een zondaar als mij redde
Ik was eens verloren, maar nu ben ik gevonden
Ik was blind, maar nu kan ik zien

Het was genade die mijn hart leerde te vrezen
En genade die mijn angsten verlichtten
Hoe wonderlijk openbaarde zich die genade
Op het uur dat ik voor het eerst geloofde

Door vele gevaren, moeite en valkuilen
Ben ik al gegaan
Het is genade die me veilig zover heeft gebracht
En genade zal me thuisbrengen

Geweldige genade, hoe zoet is het geluid
Dat een zondaar als mij redde
Ik was eens verloren, maar nu ben ik gevonden
Ik was blind, maar nu kan ik zien

Ik was blind, maar nu kan ik zien!

[vlinder]

Ach laat ik er niet meer woorden aan spenderen. Sommige dingen
-dat voel je wel aan- kunnen niet op een forum besproken worden.

En dat is nu net het gedeelte dat vogeltje uit haar post liet. Ze beschrijft: voor mijn bekering was is zonder Hem, na mijn bekering met Hem. Daartussen zit een gedeelte - en dat voel je wel aan- wat niet op het forum besproken kan worden.

Gelukkig zijn er in de hemel engelen die juichen om een zondaar die zich bekeerd en hoeft dat niet van mensen af te hangen die het wegen en meestal te licht bevinden....

[-DIA-]

DIA:In de eerste plaats is het wel zo dat, wil je erin gezet worden, dat je
toch eerst een buitenstaander moet worden in de inleving.

Voor mij is dit een erg vage redenering hoor. Klinkt me onbekend in de oren.

Ik zie het zo:
Voor mijn bekering stond ik buiten de gemeenschap met God, alhoewel binnen Zijn bereik.
Door het geloof in Jezus Christus heb ik deel aan Hem, waardoor ik niet meer buiten Hem ronddool.

Je hebt deel aan Hem of je hebt geen deel aan Hem.
Het is binnen of buiten.

Mischien is dit in jouw ogen on-reformatorische domheid

In de eerste plaats zou ik zeggen: laten we niet teveel zeggen van
"ik zie het zo", of "naar mijn mening moeten we"... Laten we proberen
het onveranderlijke Woord van God te laten spreken. Dan gaan we
een vaste koers.
Maar wat betreft het binnenzetten van een buitenstaander, ik vrees dat
ik daar niet met je over kan spreken.
Het gaat tegenwoordig allemaal zo makkelijk. Nooit een verloren zaak
geworden. Men is zomaar ineens bij Jezus. Dat is niet zoals we het
geleerd hebben. En denk niet dat ik daarmee een oordeel uitspreek, nee
wat ik opmerk is een gevaarlijke droggrond, waaraan mensen niet graag aan ontdekt willen worden.
Dan valt immers hun hele geloof en vastigheid in duigen? Maar ik merk het toch maar op.
Begrijp je ook hoe de bitterste vijanden van Gods kerk de nabijkomende
godsdienst is? De Farizeeën bijvoorbeeld. Zie hoe ze zich ergerden aan
Jezus. Dat was de meest behoudende kerk in Jezus' dagen. Let er maar eens op!

De bitterste vijand van Zijn genade is niet de ander, de farizeeër, de buitenstaander.
Nee, dat zijn wezelf ; totdat de HEERE ons met Zichzelf verzoend heeft.

Dat is goed opgemerkt.
De Grootste Tegenstanders van ons eeuwig zielenheil zijn we zelf.
Omdat we onszelf nog te goed achten om verloren te gaan...
En verloren gaan is wel het moeilijkste voor een mens.
Want dan moet ik echt alles loslaten, en onvoorwaardelijk verloren
gaan.
Dat achter de dood het leven ligt kunnen we wel toestemmen, maar
we zijn er zo blind voot en vijandig tegen.
Ons motte is altijd maar: Ik zal handhaven!

[Fjodor]

Dat is goed opgemerkt.
De Grootste Tegenstanders van ons eeuwig zielenheil zijn we zelf.
Omdat we onszelf nog te goed achten om verloren te gaan...
En verloren gaan is wel het moeilijkste voor een mens.
Want dan moet ik echt alles loslaten, en onvoorwaardelijk verloren
gaan.
Dat achter de dood het leven ligt kunnen we wel toestemmen, maar
we zijn er zo blind voot en vijandig tegen.
Ons motte is altijd maar: Ik zal handhaven!

Houd toch op.
Wie zegt dat je verloren moet gaan om bekeerd te worden? Niemand.
Je bent al verloren.
En dat weet jij ook. Zie dan op Hem, dan zal Hij, de overste Leidsman van ons geloof je aan je hart leren wat het is om verloren te zijn. Als Hij niet wast in je leven, dan zal ik ook niet minder worden. Want pas als er Licht komt gaat de duisternis zien wat duisternis is.
Maargoed, jij wil zelf leren zien wat duisternis is. Zonder het Licht.
Dat is onmogelijk.
Maar goed, succes ermee.

[albion]

Ik dacht dat daar juist in de HC zo tegen geagreerd is.

dat is klakkeloos herhalen wat anderen hebben opgeschreven.

Nou dat geloof ik dus niet. Hoogleraar dogmatiek aan de Heidelbergse Universiteit zal zeker niet zomaar iets klakkeloos overnemen.

De Heidelberger Catechismus is op verzoek van keurvorst Frederik III van de Palts geschreven door Caspar Olevianus en Zacharias Ursinus. Aanleiding was de onduidelijkheid over de aard en de positie van het avondmaal. Frederik gaf de opdracht aan Zacharias Ursinus, hoogleraar dogmatiek aan de Heidelbergse universiteit.

Uitgaande van deze geschriften en van wat er in Bazel, Zürich, Genève, Emden en Londen al op het gebied van catechese beschikbaar was, werd de catechismus geschreven. In de eindredactie heeft met name Olevianus een grote hand gehad. In januari 1563 werd de Catechismus door een speciaal bijeengeroepen synode officieel verklaard. Op verzoek van Olevianus werd in de tweede editie de omstreden vraag en antwoord 80 over de "Werkelijke Tegenwoordigheid" in de rooms-katholieke mis toegevoegd.

De Heidelbergse Catechismus werd door Petrus Datheen naar Nederland gebracht. Hij voegde hem toe aan zijn psalmbundel. De Synode van Dordrecht (1618-1619) toetste de Catechismus en schreef hem voor als document dat ambtsdragers en hoogleraren dienden te ondertekenen.

De Noord-Hollandse provinciale synode van Alkmaar in 1573 schreef voor dat er 's middags een preek over een onderwerp uit de catechismus diende te worden gehouden. Dit voorbeeld werd door andere provinciale synoden gevolgd. Tegenwoordig wordt nog steeds in gemeentes uit de gereformeerde gezindte 's middags of 's avonds een preek over deze catechismus gegeven.

[Joannah]

Nog even over het knielen voor de Paus en zijn titel heilige Vader:
Lees eens wat Openbaringen 19:10 hierover schrijft, Rens.
Verering van mensen is uit den boze.
Niet de paus, Calvijn of onze dominee, maar God/Jezus komt alle eer toe.
ieder mens valt onder dezelfde noemer, genaamd broeder, mededienstknecht.

[albion]

Precies.... Onder het motto "het gaat tegenwoordig zo makkelijk" blijft men rustig onbekeerd. En denkt dat nog Bijbels te kunnen onderbouwen ook.

Inderdaad Dia, laat Gods Woord spreken... en kijk hoeveel mensen er opeens tot geloof komen en bij Hem gaan horen, kinderen van Hem worden genoemd. En leer daarvan. Als jij in die tijd had geleefd, had je dan ook niet zo gekeken naar die mensen die opeens tot geloof kwamen, lid van de gemeente werden en tegelijk ook kinderen van God, die aan het avondmaal aangingen enzo. Hoofdschuddend... ach, het gaat tegenwoordig zo makkelijk.

't Is maar net wat wij onder bekering verstaan. Ik lees net bij Yord:

Kan ik me bekeren? Wil ik het eigenlijk wel? Ik hoop dat je eerlijk belijdt: diep in mijn hart voel ik dat ik het niet eens wil. Mijn verdorven hart wil liever vasthouden aan de zonde, mijn trotse hart wil niet buigen (Gen. 6:5). Velen vinden dat ze behoorlijk goed hun best doen en… hebben de bekering niet nodig (Luk. 15:7).

God roept iedereen tot bekering. Maar God geeft niet iedereen de genade om zich te bekeren (Matth. 13:11, 2 Thess. 3:2b). Dat moeten we eerlijk zeggen. Lees de Dordtse Leerregels maar (hoofdstuk III/IV, artikel 9-10 en het slot van artikel 14). Word er niet boos om. Het is zo’n wonder dat God nog mensen bekeert. Ook jij, met je zondige hart, kunt bekeerd worden. Om de Heere Jezus wil. Roep veel met Jeremía: Heere, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn (Klaagl. 5:21). Dat is een Bijbels gebed.

Ik hoop dat ik niet teveel woorden gebruik van het RD?

[-DIA-]

Dat is goed opgemerkt.
De Grootste Tegenstanders van ons eeuwig zielenheil zijn we zelf.
Omdat we onszelf nog te goed achten om verloren te gaan...
En verloren gaan is wel het moeilijkste voor een mens.
Want dan moet ik echt alles loslaten, en onvoorwaardelijk verloren
gaan.
Dat achter de dood het leven ligt kunnen we wel toestemmen, maar
we zijn er zo blind voot en vijandig tegen.
Ons motte is altijd maar: Ik zal handhaven!

Houd toch op.
Wie zegt dat je verloren moet gaan om bekeerd te worden? Niemand.
Je bent al verloren.
En dat weet jij ook. Zie dan op Hem, dan zal Hij, de overste Leidsman van ons geloof je aan je hart leren wat het is om verloren te zijn. Als Hij niet wast in je leven, dan zal ik ook niet minder worden. Want pas als er Licht komt gaat de duisternis zien wat duisternis is.
Maargoed, jij wil zelf leren zien wat duisternis is. Zonder het Licht.
Dat is onmogelijk.
Maar goed, succes ermee.

Hou toch op?
Het is ook te erg he?
Lees je eigen woorden nog eens na...
Schrik je?

Ik ben er van geschrokken...
Ik hoop jij ook.
Van harte.

Je bent al verloren... zeg je.
Als je dat eens wist...
We stemmen het wel toe, maar weten?
Dat is wat anders.
Zat je dan nog op een internetforum,
of elders op internet?

Geloof je echt, dat als een mens in zijn ongeluk
gezet wordt,
het nog een dag zou kunnen uithouden in de wereld,
hetzij de vrome wereld of meer openlijke.

Ik heb het al vaker gezegd. Er zitten hier veel
vrome mensen.
En allemaal blijbaar bekeerd.
Wat een wonder!
Als die allen God kenden zou de kerk bloeien als
nooit tevoren.

Maar mensen die hun ongeluk inleven die zal je
hier tevergeefs zoeken.
Vrees ik.

Wat dacht je waarom ik vaker openlijk heb gezegd:
Vreemdeling op Refoforum.
Lees dat topic nog maar eens na.
En op meerdere plaatsen heb ik er iets
van losgelaten.

Daarom: Wat zoek ik eigenlijk op internet?
Wat zoek jij er? Zouden we het Leven er vinden?
Denk er, met mij, eens over na...
Iedereeen...

Ik denk dat we tot een ontdekking
zouden komen dat we gruwen zouden van onze
vrome praatjes.

Laat het hietbij weer eens gezegd zijn. Discussie
heeft geen zin. Dat geeft alleen hete hoofden en
koude harten.

Eén ding: strijdt niet tegen de Waarheid, want
wie daar tegen strijdt moet het vroeg of laat
toch verliezen.

Tenslotte:
Algemene onderwerpen zijn hier beter te bespreken:
Kijk maar eens bij "Overige".

PS Wat wel duidelijk is, is dat ik me terdege ga beraden
of ik hier nog langer met een gerust geweten kan zijn.
Of ik de verleiding kan weerstaan om de kerkelijke
twisten en verwikkelingen te laten rusten.