Ik denk niet dat iemand die psychisch ziek is, of andere redenen niet aan het avondmaal aangaat, ouderling moet zijn.

Marnix schreef:Ik denk niet dat iemand die psychisch ziek is, of andere redenen niet aan het avondmaal aangaat, ouderling moet zijn.

Oeps, dus zo gauw een ouderling ziek wordt moet-ie gedumpt worden als ambtsdrager?

en stel dat je eerst ouderling wordt en dan psychisch ziek?

Het schijnt toch dat men rondom het Heilig Avondmaal,
het zoals Ds. Rutherford het stelt te radicaal vind:

Wat is de zonde van hen die weigeren tot de tafel des Heere te komen?
Zij weigeren met Christus te trouwen, zoals een vrouw die de door haar minnaar gestuurde ring weigert, hemzelf weigert; en zoals hij die het zegel van de koning weigert om de erfenis te bekrachtigen, de erfenis ook weigert.

In me eigen woorden zou ik nog dit willen zeggen:
Christus gebied, doet dit tot Mijn gedachtenis! Een gelovige die niet aan het Avondmaal gaat, betuigd daarmede ik heb geen deel aan Christus, het leven niet in Hem zoeken. Dit als keerzijde van wat het Avondmaalsformulier zegt, over wat het getuigenis is van hen die wel aangaan.

Avi schreef:

Marnix schreef:Ik denk niet dat iemand die psychisch ziek is, of andere redenen niet aan het avondmaal aangaat, ouderling moet zijn.

Oeps, dus zo gauw een ouderling ziek wordt moet-ie gedumpt worden als ambtsdrager?

Niet gedumpt.
Maar om brokken te voorkomen kan hij beter niet meer ouderlingwerkzaamheden verrichten.
Net als wanneer hij wegens lichamelijk gebrek of ouderdom niet meer kan.
Dat noemen we toch ook geen dumpen?

Johann Gottfried Walther schreef:Het schijnt toch dat men rondom het Heilig Avondmaal,
het zoals Ds. Rutherford het stelt te radicaal vind:

Wat is de zonde van hen die weigeren tot de tafel des Heere te komen?
Zij weigeren met Christus te trouwen, zoals een vrouw die de door haar minnaar gestuurde ring weigert, hemzelf weigert; en zoals hij die het zegel van de koning weigert om de erfenis te bekrachtigen, de erfenis ook weigert.

In me eigen woorden zou ik nog dit willen zeggen:
Christus gebied, doet dit tot Mijn gedachtenis! Een gelovige die niet aan het Avondmaal gaat, betuigd daarmede ik heb geen deel aan Christus, het leven niet in Hem zoeken. Dit als keerzijde van wat het Avondmaalsformulier zegt, over wat het getuigenis is van hen die wel aangaan.

Wat is 'het getuigenis van hen die aangaan'?

refo schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Het schijnt toch dat men rondom het Heilig Avondmaal,
het zoals Ds. Rutherford het stelt te radicaal vind:

Wat is de zonde van hen die weigeren tot de tafel des Heere te komen?
Zij weigeren met Christus te trouwen, zoals een vrouw die de door haar minnaar gestuurde ring weigert, hemzelf weigert; en zoals hij die het zegel van de koning weigert om de erfenis te bekrachtigen, de erfenis ook weigert.

In me eigen woorden zou ik nog dit willen zeggen:
Christus gebied, doet dit tot Mijn gedachtenis! Een gelovige die niet aan het Avondmaal gaat, betuigd daarmede ik heb geen deel aan Christus, het leven niet in Hem zoeken. Dit als keerzijde van wat het Avondmaalsformulier zegt, over wat het getuigenis is van hen die wel aangaan.

Wat is 'het getuigenis van hen die aangaan'?

Dat zij belijden midden in de dood te liggen en het leven buiten zich in Chirstus te zoeken.

Avi schreef:

Marnix schreef:Ik denk niet dat iemand die psychisch ziek is, of andere redenen niet aan het avondmaal aangaat, ouderling moet zijn.

Oeps, dus zo gauw een ouderling ziek wordt moet-ie gedumpt worden als ambtsdrager?

Dan lijkt het me wijs dat zo iemand (tijdelijk) zijn functie als ambtsdrager neerlegt omdat hij door zijn ziekte tijdelijk niet capabel voor die functie.

Johann Gottfried Walther schreef:

refo schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Het schijnt toch dat men rondom het Heilig Avondmaal,
het zoals Ds. Rutherford het stelt te radicaal vind:

Wat is de zonde van hen die weigeren tot de tafel des Heere te komen?
Zij weigeren met Christus te trouwen, zoals een vrouw die de door haar minnaar gestuurde ring weigert, hemzelf weigert; en zoals hij die het zegel van de koning weigert om de erfenis te bekrachtigen, de erfenis ook weigert.

In me eigen woorden zou ik nog dit willen zeggen:
Christus gebied, doet dit tot Mijn gedachtenis! Een gelovige die niet aan het Avondmaal gaat, betuigd daarmede ik heb geen deel aan Christus, het leven niet in Hem zoeken. Dit als keerzijde van wat het Avondmaalsformulier zegt, over wat het getuigenis is van hen die wel aangaan.

Wat is 'het getuigenis van hen die aangaan'?

Dat zij belijden midden in de dood te liggen en het leven buiten zich in Chirstus te zoeken.

Precies:

Daarom, al is het, dat wij nog vele gebreken en ellendigheid in ons bevinden, als namelijk: dat wij geen volkomen geloof hebben, dat wij ons ook met zulken ijver om God te dienen niet begeven, als wij schuldig zijn; maar dagelijks met de zwakheid van ons geloof, en de boze lusten van ons vlees te strijden hebben; nochtans, desniettegenstaande, overmits ons (door de genade des Heiligen Geestes) zulke gebreken van harte leed zijn, en wij begeren tegen ons ongeloof te strijden, en naar alle geboden Gods te leven; zo zullen wij gewis en zeker zijn, dat geen zonde, noch zwakheid die nog (tegen onzen wil) in ons overgebleven is, ons kan hinderen, dat ons God niet in genade zou aannemen, en alzo dezer hemelse spijze en drank waardig en deelachtig maken.

Vaak wordt er juist van gemaakt: Er zijn nog vele gebreken, er is nog veel ellendigheid in ons, ons geloof is niet volgkomen enz. dus durf ik niet aan te gaan, vind ik mezelf niet waardig etc. Het formulier voor de viering van het HA leert anders. Aangaan ondanks zwakte, gebrekigheid en zonde. We hebben het avondmaal juist nodig in die strijd. In plaats van dat we eerst de strijd zouden moeten winnen voor we aan zouden kunnen gaan. We moeten op Hem zien, die de zonde heeft overwonnen door zijn lichaam en bloed.

Marnix schreef:

Avi schreef:

Marnix schreef:Ik denk niet dat iemand die psychisch ziek is, of andere redenen niet aan het avondmaal aangaat, ouderling moet zijn.

Oeps, dus zo gauw een ouderling ziek wordt moet-ie gedumpt worden als ambtsdrager?

Dan lijkt het me wijs dat zo iemand (tijdelijk) zijn functie als ambtsdrager neerlegt omdat hij door zijn ziekte tijdelijk niet capabel voor die functie.

Mee eens!

Maar goed, ik bedoelde niet dat iemand een keer niet aan het avondmaal komt. Volgens mij kan dat bij iedereen wel eens gebeuren. Maar ik had het over ambtsdragers die nog nooit aan het avondmaal zijn geweest. Zij maken ook deel uit van mijn vriendenkring. Ook heb ik op meerdere plaatsen in Nederland gewoond en je hebt ze overal. En met wetjes bedoel ik dat ze precies de lengte van een rok weten en de kleur kleren die je aan moet hebben als je bekeerd bent, de lengte van het haar van meisjes enz. enz.
Op zich heb ik niets tegen wat regels, maar als men deze dingen op wil leggen aan anderen terwijl men zelf God niet kent, zijn ze voor mij leeg.

Gajus schreef:Maar goed, ik bedoelde niet dat iemand een keer niet aan het avondmaal komt. Volgens mij kan dat bij iedereen wel eens gebeuren. Maar ik had het over ambtsdragers die nog nooit aan het avondmaal zijn geweest. Zij maken ook deel uit van mijn vriendenkring. Ook heb ik op meerdere plaatsen in Nederland gewoond en je hebt ze overal. En met wetjes bedoel ik dat ze precies de lengte van een rok weten en de kleur kleren die je aan moet hebben als je bekeerd bent, de lengte van het haar van meisjes enz. enz.
Op zich heb ik niets tegen wat regels, maar als men deze dingen op wil leggen aan anderen terwijl men zelf God niet kent, zijn ze voor mij leeg.

Als dit de reformatorische gezindte tekent, is die zeker in staat van ontbinding.

Heb er verder geen kijk op, maar hoop niet dat het zo is

Gian schreef:

Gajus schreef:Maar goed, ik bedoelde niet dat iemand een keer niet aan het avondmaal komt. Volgens mij kan dat bij iedereen wel eens gebeuren. Maar ik had het over ambtsdragers die nog nooit aan het avondmaal zijn geweest. Zij maken ook deel uit van mijn vriendenkring. Ook heb ik op meerdere plaatsen in Nederland gewoond en je hebt ze overal. En met wetjes bedoel ik dat ze precies de lengte van een rok weten en de kleur kleren die je aan moet hebben als je bekeerd bent, de lengte van het haar van meisjes enz. enz.
Op zich heb ik niets tegen wat regels, maar als men deze dingen op wil leggen aan anderen terwijl men zelf God niet kent, zijn ze voor mij leeg.

Als dit de reformatorische gezindte tekent, is die zeker in staat van ontbinding.

Heb er verder geen kijk op, maar hoop niet dat het zo is

Dat komt inderdaad voor. Sowieso is dat oordelen over de geestelijke staat van anderen een groot kwaad binnen de rechterflank van gereformeerde gezindte. Ambtsdragers (maar ook gewone gemeenteleden) gaan daarin soms schokkend ver, op grond van allerlei uiterlijkheden. De schade die ze daarmee aanrichten is niet gering. Maar ze zien het niet, of het interesseert ze niet...

Het boek hieronder komt uit een heel andere traditie. Maar de mechanismen die erin beschreven worden, zijn o zo herkenbaar...

Gajus schreef:Maar goed, ik bedoelde niet dat iemand een keer niet aan het avondmaal komt. Volgens mij kan dat bij iedereen wel eens gebeuren. Maar ik had het over ambtsdragers die nog nooit aan het avondmaal zijn geweest. Zij maken ook deel uit van mijn vriendenkring. Ook heb ik op meerdere plaatsen in Nederland gewoond en je hebt ze overal. En met wetjes bedoel ik dat ze precies de lengte van een rok weten en de kleur kleren die je aan moet hebben als je bekeerd bent, de lengte van het haar van meisjes enz. enz.
Op zich heb ik niets tegen wat regels, maar als men deze dingen op wil leggen aan anderen terwijl men zelf God niet kent, zijn ze voor mij leeg.

Ik had het ook niet over 1 keer. Die man is 25 jaar ouderling (ruim) en nog nooit aangeweest....
Nog een vreemd fenomeen: Het is in desbetreffende gemeente al ruim 4 keer gebeurd dat een diaken nooit aanging. Werd hij ouderling zat hij de volgende keer aan het avondmaal. Ik mocht hier van mijn ouders nooit naar vragen of wat van zeggen, want het waren Gods oogappels en God kan wonderlijk leiden.....

sander schreef:

Gajus schreef:Maar goed, ik bedoelde niet dat iemand een keer niet aan het avondmaal komt. Volgens mij kan dat bij iedereen wel eens gebeuren. Maar ik had het over ambtsdragers die nog nooit aan het avondmaal zijn geweest. Zij maken ook deel uit van mijn vriendenkring. Ook heb ik op meerdere plaatsen in Nederland gewoond en je hebt ze overal. En met wetjes bedoel ik dat ze precies de lengte van een rok weten en de kleur kleren die je aan moet hebben als je bekeerd bent, de lengte van het haar van meisjes enz. enz.
Op zich heb ik niets tegen wat regels, maar als men deze dingen op wil leggen aan anderen terwijl men zelf God niet kent, zijn ze voor mij leeg.

Ik had het ook niet over 1 keer. Die man is 25 jaar ouderling (ruim) en nog nooit aangeweest....
Nog een vreemd fenomeen: Het is in desbetreffende gemeente al ruim 4 keer gebeurd dat een diaken nooit aanging. Werd hij ouderling zat hij de volgende keer aan het avondmaal. Ik mocht hier van mijn ouders nooit naar vragen of wat van zeggen, want het waren Gods oogappels en God kan wonderlijk leiden.....

Ik zou zeggen, dan heeft God in die man gewerkt, dat is een wonder waar iedereen van mag horen. God alleen de eer!