Veel mensen hebben niet de financiële middelen om beide opties uitgebreid te doen.jvdg schreef: Je hoeft het een om het ander niet te haten.
Alle mogelijkheden die ons ten dienste staan, hetzij financieel, hetzij daadwerkelijk zorgen, hetzij bidden, hetzij ondersteunen: Alles wat onze hand vindt om te doen, doe dat.
En nooit ten nutte van onszelf.......
Ethisch wil ik benadrukken dat we nooit zomaar wat moeten doen, maar altijd het beste moeten doen. Ook hierin. Geloven we, op basis van goede argumenten, dat adoptie de beste weg is, dan moeten we daar ons geld en energie insteken, geloven we dat hulp op afstand het beste is, dan moeten we daar al onze beschikbare middelen in investeren. En alle mogelijkheden die hier tussenin liggen. Maar alle ondoordacht handelen, ook al gebeurt het uit goede gevoelens, is onverantwoord.
Zolang het gaat om de meest verantwoorde keuze, is daar niets mis mee. Ik stel ook niet dat zelfverloochening een doel is. Maar wél stel ik, dat bij het maken van een ethische keuze het persoonlijk nut niet mee mag tellen. Als ik, persoonlijk nut niet meegerekend, vindt dat hulp op afstand moreel het beste is, dan moet ik daar ook voor kiezen, ook al betekend dat dat je dan de rijke ervaring van een "eigen kind" moet missen. Alleen de beste keuze kunnen wij aan God verantwoorden. "My Utmost For His Highest", zoals iemand het eens uitdrukte.Tiberius schreef:Wat is precies het probleem om er zelf nut van te hebben?memento schreef:Voor mij is dat dus de meest liefdevolle keuze (en ook de meest zelfverloochende keuze, omdat je er zelf geen nut van hebt).