Alcoholgebruik

[Tiberius]

Vertrouwen jullie je eigen kinderen zo slecht, Helma en Albion?
Dat kan wat worden als ze over enkele jaren op eigen benen gaan.
Opvoeden is ook nog een keer loslaten en daar begin je niet mee op hun trouwdag (mag ik hopen).

[Gian]

Volgens mij heeft het niets met vertrouwen te maken. Je weet wat er in je kinderen leeft, daar wil je ze voor bewaren.

[Tiberius]

Volgens mij heeft het niets met vertrouwen te maken. Je weet wat er in je kinderen leeft, daar wil je ze voor bewaren.

Dat gaat nog wel (tot op zeker hoogte) als ze een jaar of 2, 3 of 4 zijn.
Maar je zal ze steeds meer los moeten laten: als ze naar de basisschool gaan, als ze naar de middelbare school gaan, als ze een werkkring krijgen, als ze een gezin gaan stichten, etc.

Je hebt ze in de opvoeding een bepaalde bagage meegegeven en je mag daar toch enig vertrouwen in stellen, nu ze op het punt staan de volwassenheid in te stappen. Anders kan je net zo goed niet opvoeden, toch? Of is dat alleen maar om ze in het gareel te houden?

Wel is het een goede en terechte zaak om ze in het gebed te gedenken. (Maar dat is dagelijks nodig, niet alleen bij feestjes, maar ook als ze naar school of naar de kerk gaan).
Als je dat in het openbare gebed bij het avondeten doet, verwacht ik, dat dat meer effect sorteert dan wanneer je er de hele avond bedillerig omheen scharrelt.

[helma]

ik ken mijn kinderen min of meer; heb ze bepaalde bagage proberen mee te geven
(heb trouwens niet het idee dat de opvoeding stopt als ze op het Voortgezet Onderwijs zitten; inderdaad wordt het dan steeds meer loslaten, maar loslaten moet ook verantwoord zijn. ik heb teveel gezien wat loslaten kan losmaken)
maar er komen ook een x aantal mensen die ik nauwelijks ken, die ik zie/hoor en dan merk dat ik die bijvoorbeeld niet graag alleen zou laten bij de meisjes op het feest. ik ben op dat moment niet alleen verantwoordelijk voor mijn eigen dochter/zoon; ook voor de rest van de gasten.


Ze mogen van mij, wanneer ze willen, de klas uitnodigen of andere jongelui. ik wil mijn hart en huis voor ze openzetten. Maar het is mijn huis en ik ben verantwoordelijk voor o.a. de sfeer.
De Heere is het waard dat we heilig en rein leven. Ik heb beloofd ze Godzalig op te voeden en zie het als onderdeel van mijn doopbelofte om ze te sturen en ze te bewaren voor zichzelf (en anderen) zover mogelijk.

Soms laat ik ze gaan, zoals vorige week dat Dagje Scheveningen van 3 VWO. Ik ken de klas...ik ken mijn dochter Dan laat ik haar (biddend) gaan. (later bleek trouwens dat ze maar nauwelijks vanuit zee hadden terug kunnen komen, ademhalingsproblemen e.d. omdat ze te ver waren gegaan. Dus zo 'verstandig' zijn ze echt nog niet)
Het is heus niet zo dat ik alles maar in de gaten wil houden en wil bedillen. Maar als ouder moet je daarin (voor jezelf en voor elk kind individueel) tijd en wijze weten

[BJD]

Vanacht tijdens m'n werk moest ik aan dit topic denken. Niet direct on-topic maar wel een iets waar over gesproken is.
Omstreeks 04:00 uur, twee jongen ontvluchten met een auto de politie, onduidelijk waarom. Even later treffen we de auto en die jongens in de omgeving liggend in de bosjes, zich te verstoppen voor de politie. Type gabbers. Kale koppen, een streep haar laten staan e.d.
Ik moest hem om 05:00 uur even horen. In de verhoorkamer herkende ik hem als de jongen die altijd enkele banken voor me in de kerk zat. Nog maar 18 jaar. Komt nooit meer in de kerk, heeft een leven van drugs, house, uitgaan en drank. Heel gesprek met hem gevoerd over kerk, geloof, bidden e.d. En dit terwijl zijn ogen uitpuilde van de coke. 18 jaar, Ger Gem opgevoed met de beste bedoelingen. Nu in de goot, verslaafd aan coke "Ik heb een paar sleutels puntjes gesnoven" zei hij. Heeft al 10 maanden in een kliniek gezeten. Er zit dan in een keer een hele andere boef voor me. Zelfde achtergrond, gedoopt.. M'n hart brak. Ik hoop en bid dat ons gesprek gezegend mag worden.

Het is te makkelijk om de concluderen dat de ouders gefaald hebben in de opvoeding, hoe om te gaan met drank e.d. Laat het gebed voor onze kinderen zijn


"Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen
graveer Gij ze daarin met onuitwisbaar schrift.
Dat niets of niemand ze meer ooit daaruit kan branden,
ook niet als satan ze straks als de tarwe zift.

Houdt Gij mijn kinderen vast als ik ze los moet laten,
en laat altijd Uw kracht boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten,
als zij niet in het schema van de wereld zullen gaan.

Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost als ze eenzaam zijn en bang.
Wil omwille van Uw naar hen in Uw verbond bewaren
en laat ze nooit van U vervreemden, nooit, hun leven lang!

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen.
Amen."



"Ik beveel mijn kinderen in Uw handen" Dat is wat ze het allermeest nodig hebben.

[albion]

Vanacht tijdens m'n werk moest ik aan dit topic denken. Niet direct on-topic maar wel een iets waar over gesproken is.
Omstreeks 04:00 uur, twee jongen ontvluchten met een auto de politie, onduidelijk waarom. Even later treffen we de auto en die jongens in de omgeving liggend in de bosjes, zich te verstoppen voor de politie. Type gabbers. Kale koppen, een streep haar laten staan e.d.
Ik moest hem om 05:00 uur even horen. In de verhoorkamer herkende ik hem als de jongen die altijd enkele banken voor me in de kerk zat. Nog maar 18 jaar. Komt nooit meer in de kerk, heeft een leven van drugs, house, uitgaan en drank. Heel gesprek met hem gevoerd over kerk, geloof, bidden e.d. En dit terwijl zijn ogen uitpuilde van de coke. 18 jaar, Ger Gem opgevoed met de beste bedoelingen. Nu in de goot, verslaafd aan coke "Ik heb een paar sleutels puntjes gesnoven" zei hij. Heeft al 10 maanden in een kliniek gezeten. Er zit dan in een keer een hele andere boef voor me. Zelfde achtergrond, gedoopt.. M'n hart brak. Ik hoop en bid dat ons gesprek gezegend mag worden.

Het is te makkelijk om de concluderen dat de ouders gefaald hebben in de opvoeding, hoe om te gaan met drank e.d. Laat het gebed voor onze kinderen zijn


"Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen
graveer Gij ze daarin met onuitwisbaar schrift.
Dat niets of niemand ze meer ooit daaruit kan branden,
ook niet als satan ze straks als de tarwe zift.

Houdt Gij mijn kinderen vast als ik ze los moet laten,
en laat altijd Uw kracht boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten,
als zij niet in het schema van de wereld zullen gaan.

Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost als ze eenzaam zijn en bang.
Wil omwille van Uw naar hen in Uw verbond bewaren
en laat ze nooit van U vervreemden, nooit, hun leven lang!

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen.
Amen."



"Ik beveel mijn kinderen in Uw handen" Dat is wat ze het allermeest nodig hebben.

Dank je BJD en wat een aangrijpend verhaal. Ik ben niet pessimistisch van aard, meer flagmatisch, maar ik ben altijd bang dat wat je schreef ook mijn zoon kan/zal overkomen.

P.S. De eerste 'gasten' zijn binnengedruppeld.

[albion]

Het avondje is afgelopen. Ze vonden het reuze gezellig.
En de spreuk gezelligheid kent geen tijd, ging ook hier op.
Het is later geworden dan gepland.
Ik heb het topic ook even aan mijn zoon laten lezen en
die vind de naam Jan niets dat moet Gijs worden.
Bovendien lust hij wel bier, dus dat moest ik ook nog even recht
zetten. Het zijn 2 kratten geworden, maar van die ene krat
hebben we nog 19 flesjes over. Verder hebben ze ook nog wat
gemixt. Er gingen al vrij veel om elf uur weg omdat die vanmorgen
vroeg moeten gaan werken, en de rest bleef plakken (kletsen).
Mijn man heeft de meisjes thuisgebracht. Het wordt hoog tijd voor
me om te gaan slapen want morgen is het weer vroeg dag. Maar ik
heb een dankbaar hart en ik dank God dat het allemaal niet uit de hand
gelopen is.
Dank voor al jullie raad en adviezen. Ik vond het heel fijn dat jullie meedachten.
Gijs was het meer eens met BJD en Tiberius en Monique natuurlijk.

Welterusten
Albion

[henriët]

Het avondje is afgelopen. Ze vonden het reuze gezellig.
En de spreuk gezelligheid kent geen tijd, ging ook hier op.
Het is later geworden dan gepland.
Ik heb het topic ook even aan mijn zoon laten lezen en
die vind de naam Jan niets dat moet Gijs worden.
Bovendien lust hij wel bier, dus dat moest ik ook nog even recht
zetten. Het zijn 2 kratten geworden, maar van die ene krat
hebben we nog 19 flesjes over. Verder hebben ze ook nog wat
gemixt. Er gingen al vrij veel om elf uur weg omdat die vanmorgen
vroeg moeten gaan werken, en de rest bleef plakken (kletsen).
Mijn man heeft de meisjes thuisgebracht. Het wordt hoog tijd voor
me om te gaan slapen want morgen is het weer vroeg dag. Maar ik
heb een dankbaar hart en ik dank God dat het allemaal niet uit de hand
gelopen is.
Dank voor al jullie raad en adviezen. Ik vond het heel fijn dat jullie meedachten.
Gijs was het meer eens met BJD en Tiberius en Monique natuurlijk.

Welterusten
Albion

heb op je verzoek het topic doorgelezen

wat heerlijk voor je, dat het zo is gegaan vanavond,

en ik realiseer me dat ik met jonge kinderen nog niet zo veel kan zeggen
moeilijk lijkt t me allemaal
wat me wel heel verstandig lijkt, en dat is richting alle ouders.
leef het goede voorbeeld voor ( uhm, moet ik nodig zeggen gezien het tijdstip nu.... )

[Lourens]

Vanacht tijdens m'n werk moest ik aan dit topic denken. Niet direct on-topic maar wel een iets waar over gesproken is.
Omstreeks 04:00 uur, twee jongen ontvluchten met een auto de politie, onduidelijk waarom. Even later treffen we de auto en die jongens in de omgeving liggend in de bosjes, zich te verstoppen voor de politie. Type gabbers. Kale koppen, een streep haar laten staan e.d.
Ik moest hem om 05:00 uur even horen. In de verhoorkamer herkende ik hem als de jongen die altijd enkele banken voor me in de kerk zat. Nog maar 18 jaar. Komt nooit meer in de kerk, heeft een leven van drugs, house, uitgaan en drank. Heel gesprek met hem gevoerd over kerk, geloof, bidden e.d. En dit terwijl zijn ogen uitpuilde van de coke. 18 jaar, Ger Gem opgevoed met de beste bedoelingen. Nu in de goot, verslaafd aan coke "Ik heb een paar sleutels puntjes gesnoven" zei hij. Heeft al 10 maanden in een kliniek gezeten. Er zit dan in een keer een hele andere boef voor me. Zelfde achtergrond, gedoopt.. M'n hart brak. Ik hoop en bid dat ons gesprek gezegend mag worden.

Het is te makkelijk om de concluderen dat de ouders gefaald hebben in de opvoeding, hoe om te gaan met drank e.d. Laat het gebed voor onze kinderen zijn


"Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen
graveer Gij ze daarin met onuitwisbaar schrift.
Dat niets of niemand ze meer ooit daaruit kan branden,
ook niet als satan ze straks als de tarwe zift.

Houdt Gij mijn kinderen vast als ik ze los moet laten,
en laat altijd Uw kracht boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten,
als zij niet in het schema van de wereld zullen gaan.

Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen,
maar wees Gij wel hun troost als ze eenzaam zijn en bang.
Wil omwille van Uw naar hen in Uw verbond bewaren
en laat ze nooit van U vervreemden, nooit, hun leven lang!

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen.
Amen."



"Ik beveel mijn kinderen in Uw handen" Dat is wat ze het allermeest nodig hebben.

Ik ken dat gevoel BDJ.
Ik heb hetzelfde eens gehad toen ik met een jongen van onze gemeente die we aangehouden hadden over moest brengen.
Mijn collega had 'toevallig' (hoezo Gods leiding) de sleutel vergeten waardoor ik even alleen met hem in de lift stond.
Een heel klein beetje mogen we dan zaaien. Verder het gebed dat de Here het wil laten groeien.

[helma]

Het avondje is afgelopen. Ze vonden het reuze gezellig.
En de spreuk gezelligheid kent geen tijd, ging ook hier op.
Het is later geworden dan gepland.
Ik heb het topic ook even aan mijn zoon laten lezen en
die vind de naam Jan niets dat moet Gijs worden.
Bovendien lust hij wel bier, dus dat moest ik ook nog even recht
zetten. Het zijn 2 kratten geworden, maar van die ene krat
hebben we nog 19 flesjes over. Verder hebben ze ook nog wat
gemixt. Er gingen al vrij veel om elf uur weg omdat die vanmorgen
vroeg moeten gaan werken, en de rest bleef plakken (kletsen).
Mijn man heeft de meisjes thuisgebracht. Het wordt hoog tijd voor
me om te gaan slapen want morgen is het weer vroeg dag. Maar ik
heb een dankbaar hart en ik dank God dat het allemaal niet uit de hand
gelopen is.
Dank voor al jullie raad en adviezen. Ik vond het heel fijn dat jullie meedachten.
Gijs was het meer eens met BJD en Tiberius en Monique natuurlijk.

Welterusten
Albion

Fijn!!! Enne...de groeten aan Gijs

[Tiberius]

De Heere is het waard dat we heilig en rein leven. Ik heb beloofd ze Godzalig op te voeden en zie het als onderdeel van mijn doopbelofte om ze te sturen en ze te bewaren voor zichzelf (en anderen) zover mogelijk.

Daar ben ik het helemaal mee eens.

Maar de houding die jullie kiezen (althans hier op het forum verdedigen) is m.i. meer geschikt voor kinderen (zeg maar globaal) onder de 10 jaar dan voor jongvolwassenen. Daarmee laat je ze niet in eigen verantwoordelijkheid los, maar creëer je een sfeer van wantrouwen. Je voedt dan m.i. ook de gedachte: "als pa en ma het niet zien, mag er meer". En later, als ze getrouwd zijn, in het verlengde daar van: "als ouderling X het niet ziet (denk aan de vakantie!) dan kan er meer meer door".
Zo'n sfeer wil ik mijn kinderen niet in trekken.
(Het incident overigens in Schevening is natuurlijk van een andere orde dan waar het in dit topic over gaat).

Laat ik eens een andere insteek kiezen om mijn bedoeling duidelijk te maken.
Enige tijd geleden las ik hier op het forum dat bij een huisbezoek kastjes opengerukt werden om te zien of men geen TV heeft. Ik weet niet precies wie dat typte, maar het roept bij mij dezelfde, ietwat naargeestige sfeer, van wantrouwen op. Waarom zou zo'n ambtsdrager de schapen aan zijn hoede toevertrouwd niet vertrouwen, dat je geen TV hebt? Dat kan toch eigenlijk niet? Dan is er toch sprake van een vreemde relatie?

(Overigens heeft aan mij nog nooit een ambtsdrager gevraagd of ik TV heb, laat stil staan een kastje opengerukt om te kijken of ik de waarheid sprak.)

[jvdg]

De Heere is het waard dat we heilig en rein leven. Ik heb beloofd ze Godzalig op te voeden en zie het als onderdeel van mijn doopbelofte om ze te sturen en ze te bewaren voor zichzelf (en anderen) zover mogelijk.

Daar ben ik het helemaal mee eens.

Maar de houding die jullie kiezen (althans hier op het forum verdedigen) is m.i. meer geschikt voor kinderen (zeg maar globaal) onder de 10 jaar dan voor jongvolwassenen. Daarmee laat je ze niet in eigen verantwoordelijkheid los, maar creëer je een sfeer van wantrouwen. Je voedt dan m.i. ook de gedachte: "als pa en ma het niet zien, mag er meer". En later, als ze getrouwd zijn, in het verlengde daar van: "als ouderling X het niet ziet (denk aan de vakantie!) dan kan er meer meer door".
Zo'n sfeer wil ik mijn kinderen niet in trekken.
(Het incident overigens in Schevening is natuurlijk van een andere orde dan waar het in dit topic over gaat).

Laat ik eens een andere insteek kiezen om mijn bedoeling duidelijk te maken.
Enige tijd geleden las ik hier op het forum dat bij een huisbezoek kastjes opengerukt werden om te zien of men geen TV heeft. Ik weet niet precies wie dat typte, maar het roept bij mij dezelfde, ietwat naargeestige sfeer, van wantrouwen op. Waarom zou zo'n ambtsdrager de schapen aan zijn hoede toevertrouwd niet vertrouwen, dat je geen TV hebt? Dat kan toch eigenlijk niet? Dan is er toch sprake van een vreemde relatie?

(Overigens heeft aan mij nog nooit een ambtsdrager gevraagd of ik TV heb, laat stil staan een kastje opengerukt om te kijken of ik de waarheid sprak.)

Als ik deze posting on-topic interpreteer kan ik zeggen dat nimmer een ambtsdrager mijn koelkast heeft geïnventariseerd, noch heeft geïnformeerd naar een mogelijke wijnkelder.

Een ambtsdrager die op die manier met alcohol, TV-gebruik etc. etc. omgaat is fout bezig.
Het gaat bij een (huis-)bezoek niet om het betrappen op "openbare zonden", maar om het onderzoek naar het zieleleven van de aan de ambtsdragers toevertrouwde kudde.

Ik ben het dus van harte met Tib eens.
Als er geen vertrouwensbasis is, is er eigenlijk geen basis.

[Wilhelm]

Ik ben het dus van harte met Tib eens.
Als er geen vertrouwensbasis is, is er eigenlijk geen basis.

Toch leer ik elke zondag, en ik ben het daar van harte mee eens, dat we zelf nog niet te vertrouwen zijn.
Dus die vrijheid of vertrouwen bij kinderen leggen , is misschien leerzaam maar kan zeker ook heel verkeerd uitpakken.
Helaas zijn ook daarvan voorbeelden te over. Ook op al wat oudere leeftijd.

[Jongere]

Al ben ik dan geen opvoeder, maar een opgevoederde, ben ik het wel met Tiberius eens. Zelf ervaar ik ook een grote vrijheid (mijn ouders bieden zèlf aan te vertrekken als ik een feestje geef voor vrienden, wellicht omdat ze dan niks hoeven te doen ) maar juist die vrijheid en dat vertrouwen zorgen dat ik er niet over zou denken om misbruik te maken van die grenzen. Maar wellicht komt dat ook omdat mijn ouders weten dat ik hele saaie vrienden heb.
Ik ben niet zo voor een beschouwing van een afstandje (zoals "ik ben blij dat het goed is afgelopen"). Ga dan met je kinderen om tafel zitten en begin gewoon een goed gesprek over het gebruik van alcohol, je zorgen daarover, etc. Niet op een belerend niveau, maar gewoon op je eigen niveau. Mijn ouders hebben me na mijn kindertijd altijd als hun gelijke aangesproken als het over dingen ging waar ze moeite mee hadden / vragen over hadden. Dat heb ik erg gewaardeerd. Vooral omdat je dan gedwongen wordt om er ook op een volwassen niveau over na te denken: met redelijke argumenten. Er ontstaat geen sfeer waarin de ouders gebieden (al is het voor je bestwil) en jezelf maar hebt te volgen.
Het kan trouwens wel zo zijn, wat ik wel in andere gezinnen zie van bijv. vrienden, dat deze basis voor een goed gesprek er gewoon helemaal niet is. Dat ouders het niet gewend zijn om met hun kinderen hierover te praten. Bijv. als kinderen verkering krijgen blijft het praten over seksualiteit meer in de gebiedende zin van 'je mag nooit samen op één kamer zijn' dan in de zin van 'leer je grenzen kennen en ga verantwoord met elkaar om' waarin normaal met elkaar wordt gesproken over deze dingen. Dan is seksualiteit wellicht een lastig onderwerp, maar dit geldt evengoed voor geloof (misschien nog wel moeilijker maar minstens even belangrijk), drinken, uitgaan, films/computer/internetgebruik en nog heel veel andere dingen. Altijd goed en veel met elkaar praten op een basis van vertrouwen en gelijkheid - volgens mij is dat het beste. Zelfs als je als ouder ziet dat er nog helemaal geen sprake is van gelijkheid kan het voor een kind / puber al heel veel schelen als hij wel het gevoel heeft dat hij gelijk is. Dat kan juist een extra zet zijn in de richting van gelijkheid en volwassenheid. En als die openheid er niet is: het is nooit te laat om te beginnen met goede gewoontes, hoe moeilijk dat ook is.

[jvdg]

Ik ben het dus van harte met Tib eens.
Als er geen vertrouwensbasis is, is er eigenlijk geen basis.

Toch leer ik elke zondag, en ik ben het daar van harte mee eens, dat we zelf nog niet te vertrouwen zijn.
Dus die vrijheid of vertrouwen bij kinderen leggen , is misschien leerzaam maar kan zeker ook heel verkeerd uitpakken.
Helaas zijn ook daarvan voorbeelden te over. Ook op al wat oudere leeftijd.

Ik had het niet over zelfvertrouwen, maar over het vertrouwen onderling.