tja....JolandaOudshoorn schreef:Tja, je vraagt naar de bekende weg. Ik denk dat niemand zin hebt om die nog eens aan te wijzen :idea:Rens schreef:Ik herhaal de vraag maar weer eens...................Rens schreef:hoe staan ánderen hier tegenover?Rens schreef: Sluit je terugkeer naar de kerk waar je gedoopt bent (en belijdenis hebt gedaan) hiermee uit, als die kerk niet behoort tot wat jij noemt `de vaderlandse kerk´?
sorry, die snap ik niet helemaal...........JolandaOudshoorn schreef: Tja, je vraagt naar de bekende weg. Ik denk dat niemand zin hebt om die nog eens aan te wijzen :idea:
Dus wat is volgens jou het Bijbelse antwoord?Rens schreef:sorry, die snap ik niet helemaal...........JolandaOudshoorn schreef: Tja, je vraagt naar de bekende weg. Ik denk dat niemand zin hebt om die nog eens aan te wijzen :idea:
het is een algemeen gestelde vraag, die los staat van mijn eigen persoontje......................
dus, als voorbeeld moge dienen: iemand is in de Baptistengemeente gedoopt etc, is later overgegaan naar een kerk van de ger.gezindte, maar denkt er over na om tóch weer terug te keren naar zijn/haar oorspronkelijke kerk, de Baptistengemeente dus.................................................
BErt, je zult het met me eens zijn dat het niet mijn bedoeling zou zijn hiermee zelf vooringenomen ri een kerkenraad te worden.Zeker is het zo dat de kerkenraad een ambt heeft en uitoefent, maar het kan soms zo zijn, dat dat anders gaat dan dat zou moeten gaan. Hier in NL zie je in sommige gemeenten weleens een 'scheefgroei'. en wat betreft dat willen behouden ipv verliezen,Bert Mulder schreef:Geachte zuster, dit klinkt wel een beetje vooringenomen tegen de kerkeraad. Let wel, dat het ambt de eer waard is, om Christus wil! Als de kerkeraad dus tegen je zondigt, dan komt de plicht van jouw kant daarmee naar de classis te stappen.henriët schreef:preciesJohann Gottfried Walther schreef:Denk dat de juiste manier aan de ene kant een gemakkelijke en aan de andere kant een moeilijke weg is.
Dat is: Bidden, bidden voor de predikant en de gemeente,
maar ook elke stap die je wilt doen biddende voorleggen aan God.
(overigens denk ik dat het ook heel erg afhankelijk is van hoe de kerkenraad zich opstelt, zijn zij van te voren al vooringenomen, wanneer je de kerk mogelijk zou kunnen verlaten, met andere woorden, dulden ze 'andere gedachten'?)
En laten we hier even eerlijk blijven. De kerkeraad zal er nooit op uit zijn leden te verliezen, maar hoort altijd behoudend te werken.
Het gaat ook niet om mijzelf, ik ben prima op m'n plek in de ger.kerk. Het is hier een tikkie behoudender dan in Harskamp, maar daar is niks op tegen, integendeel.Bert Mulder schreef:Dus wat is volgens jou het Bijbelse antwoord?Rens schreef:sorry, die snap ik niet helemaal...........JolandaOudshoorn schreef: Tja, je vraagt naar de bekende weg. Ik denk dat niemand zin hebt om die nog eens aan te wijzen :idea:
het is een algemeen gestelde vraag, die los staat van mijn eigen persoontje......................
dus, als voorbeeld moge dienen: iemand is in de Baptistengemeente gedoopt etc, is later overgegaan naar een kerk van de ger.gezindte, maar denkt er over na om tóch weer terug te keren naar zijn/haar oorspronkelijke kerk, de Baptistengemeente dus.................................................
Geachte zuster, ik denk hier aan Mattheus 18:henriët schreef:BErt, je zult het met me eens zijn dat het niet mijn bedoeling zou zijn hiermee zelf vooringenomen ri een kerkenraad te worden.Zeker is het zo dat de kerkenraad een ambt heeft en uitoefent, maar het kan soms zo zijn, dat dat anders gaat dan dat zou moeten gaan. Hier in NL zie je in sommige gemeenten weleens een 'scheefgroei'. en wat betreft dat willen behouden ipv verliezen,
zelfs dat is soms ver zoek. Maar goed, misschien beter om daar via rf niet over te hebben.. voegt niets toe
Verder komen mijn gedachten hier op het gebed des Heeren:15 Maar indien uw broeder tegen u gezondigd heeft,15) ga heen en bestraf hem16) tussen u en hem alleen; indien hij u hoort, zo hebt gij uw broeder gewonnen.
16 Maar indien hij u niet hoort, zo neem nog een of twee met u; opdat in de mond van twee of drie getuigen alle woord besta.
17 En indien hij denzelven geen gehoor geeft; zo zeg het der gemeente;17) en indien hij ook der gemeente geen gehoor geeft, zo zij hij u als de heiden en de tollenaar.18)
je standpunt is helderBert Mulder schreef:Geachte zuster, ik denk hier aan Mattheus 18:henriët schreef:BErt, je zult het met me eens zijn dat het niet mijn bedoeling zou zijn hiermee zelf vooringenomen ri een kerkenraad te worden.Zeker is het zo dat de kerkenraad een ambt heeft en uitoefent, maar het kan soms zo zijn, dat dat anders gaat dan dat zou moeten gaan. Hier in NL zie je in sommige gemeenten weleens een 'scheefgroei'. en wat betreft dat willen behouden ipv verliezen,
zelfs dat is soms ver zoek. Maar goed, misschien beter om daar via rf niet over te hebben.. voegt niets toe
Verder komen mijn gedachten hier op het gebed des Heeren:15 Maar indien uw broeder tegen u gezondigd heeft,15) ga heen en bestraf hem16) tussen u en hem alleen; indien hij u hoort, zo hebt gij uw broeder gewonnen.
16 Maar indien hij u niet hoort, zo neem nog een of twee met u; opdat in de mond van twee of drie getuigen alle woord besta.
17 En indien hij denzelven geen gehoor geeft; zo zeg het der gemeente;17) en indien hij ook der gemeente geen gehoor geeft, zo zij hij u als de heiden en de tollenaar.18)
"Vergeef mij, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren"
Dus ten eerste zijn we verantwoordelijk om de zonden van onze naaste te vergeven. Ook de zonden van de kerkeraad.
Daarnaast zijn we verantwoordelijk wanneer onze broeders kerkeraad tegen ons zondigen, naar hun toe te gaan en hun op hun zonden wijzen, op de manier van Mat. 18.
Weglopen is geen keuze. Niet in mijn Bijbel.
Tja maar als je uit die kerk wil naar een ander kerkverband ivm verhuizing relatie of wat dan ook en men zegt: "Dat mag niet" kan je ze gaan vermanen maar als ze je dan niet willen laten gaan? Dan kan je ze op hun zonde aanspreken maar als ze dan niet luisteren houdt het wel een keer op natuurlijk. Als de kerkelijke weg volgen er dan voor zorgt dat je bij die andere gemeente geen lid kan worden? Dan zou ik niet de kerkelijke weg blijven volgen maar ondertussen wel (zonder hun toestemming) lid worden. Je mag anderen aanspreken op hun zonden maar je mag je leven met God niet negatef laten beinvloeden door de zonden van anderen.Bert Mulder schreef:Geachte zuster, ik denk hier aan Mattheus 18:henriët schreef:BErt, je zult het met me eens zijn dat het niet mijn bedoeling zou zijn hiermee zelf vooringenomen ri een kerkenraad te worden.Zeker is het zo dat de kerkenraad een ambt heeft en uitoefent, maar het kan soms zo zijn, dat dat anders gaat dan dat zou moeten gaan. Hier in NL zie je in sommige gemeenten weleens een 'scheefgroei'. en wat betreft dat willen behouden ipv verliezen,
zelfs dat is soms ver zoek. Maar goed, misschien beter om daar via rf niet over te hebben.. voegt niets toe
Verder komen mijn gedachten hier op het gebed des Heeren:15 Maar indien uw broeder tegen u gezondigd heeft,15) ga heen en bestraf hem16) tussen u en hem alleen; indien hij u hoort, zo hebt gij uw broeder gewonnen.
16 Maar indien hij u niet hoort, zo neem nog een of twee met u; opdat in de mond van twee of drie getuigen alle woord besta.
17 En indien hij denzelven geen gehoor geeft; zo zeg het der gemeente;17) en indien hij ook der gemeente geen gehoor geeft, zo zij hij u als de heiden en de tollenaar.18)
"Vergeef mij, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren"
Dus ten eerste zijn we verantwoordelijk om de zonden van onze naaste te vergeven. Ook de zonden van de kerkeraad.
Daarnaast zijn we verantwoordelijk wanneer onze broeders kerkeraad tegen ons zondigen, naar hun toe te gaan en hun op hun zonden wijzen, op de manier van Mat. 18.
Weglopen is geen keuze. Niet in mijn Bijbel.
als er min of meer in je nieuwe woonomgeving een gemeente van je eigen kerkverband is, is er niets aan de hand............je attestatie behoort dan gewoon naar de nieuwe gemeente te worden verzonden.Marnix schreef:
Tja maar als je uit die kerk wil naar een ander kerkverband ivm verhuizing relatie of wat dan ook en men zegt: "Dat mag niet" kan je ze gaan vermanen maar als ze je dan niet willen laten gaan? .
Als ik zo'n manier van redeneren lees, ben ik altijd bang voor een menselijke redenering in plaats van een goddelijke. Omdat het zo goed voelt en ''logisch'' klinkt.rekcor schreef: Maar wat als mijn probleem met de huidige gemeente niet zozeer de leer is, maar meer de manier waarop e.e.a. gebracht wordt? Zeg maar: de cultuur van de gemeente, de matig-belangrijke zaken zoals hoekjes en rodjes, psalmen en gezangen (en opwekking), orgelspel en drumstel?
Dan kan ik wel in mijn gemeente blijven (resultaat: ik gefrustreerd), proberen de cultuur in mijn gemeente te veranderen (resultaat: gemeente gefrustreerd) of een combinatie van beiden (resultaat: de gemeente en ik gefrustreerd), maar beter lijkt het me om gewoon een andere gemeente te zoeken.
Dat is nogal wat. Een kerk met een afkeer van het ware Evangelie.WillemFrederik schreef:Na de nodige vragen, brieven en gesprekken kwam ik erachter dat de uitingen die ik zag een wortel hadden. En die wortel was een afkeer van het ware Evangelie. Op die grond heb ik toen de gemeente verlaten.
Ik denk dat we ons wel moeten beseffen dat dingen als de rechte verkondiging van het Evangelie een ruim begrip is. De denkfout wordt vaak gemaakt dat een prediking die niet voldoet aan een bepaald model daarom geen rechte verkondiging is. Stiekum maak je dan jouw opvatting over hoe het moet tot norm.Tiberius schreef:Dat is nogal wat. Een kerk met een afkeer van het ware Evangelie.WillemFrederik schreef:Na de nodige vragen, brieven en gesprekken kwam ik erachter dat de uitingen die ik zag een wortel hadden. En die wortel was een afkeer van het ware Evangelie. Op die grond heb ik toen de gemeente verlaten.
Dan heb je zeker de plicht om die kerk te verlaten. De NGB noemt een aantal kenmerken waarin de ware kerk zich van een valse onderscheidt. De eerste daarvan is de rechte verkondiging van het Evangelie. Als dat niet goed gaat, zal het met de andere kenmerken wel mis zijn: de sacramentsbediening en tuchtuitoefening.